ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 980 ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਤੇ ਜਬ ਬਰੁ ਪਾਯੋ ॥ महा रुद्र ते जब बरु पायो ॥ ਸਭ ਲੋਕਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥ सभ लोकन चित ते बिसरायो ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਦੇਵ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਮੈ ਆਵੈ ॥ जो कोऊ देव द्रिसटि मै आवै ॥ ਜਿਯ ਲੈ ਕੇ ਫਿਰ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੩॥ जिय लै के फिर जान न पावै ॥३॥ ਐਸੀ ਭਾਂਤਿ ਬਹੁਤ ਦੁਖ ਦਏ ॥ ऐसी भांति बहुत दुख दए ॥ ਦੇਵ ਸਭੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਪੈ ਗਏ ॥ देव सभै ब्रहमा पै गए ॥ ਬਿਸੁਕਰਮਹਿ ਬਿਧਿ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ बिसुकरमहि बिधि बोलि पठायो ॥ ਇਹੈ ਮੰਤ੍ਰ ਕੋ ਸਾਰ ਪਕਾਯੋ ॥੪॥ इहै मंत्र को सार पकायो ॥४॥ ਬਿਸੁਕਰਮਾ ਪ੍ਰਤਿ ਬਿਧਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥ बिसुकरमा प्रति बिधहि उचारो ॥ ਏਕ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਤੁਮ ਆਜੁ ਸਵਾਰੋ ॥ एक त्रियहि तुम आजु सवारो ॥ ਰੂਪਵਤੀ ਜਾ ਸਮ ਨਹਿ ਕੋਈ ॥ रूपवती जा सम नहि कोई ॥ ਐਸੀ ਕਰੋ ਸੁੰਦਰੀ ਸੋਈ ॥੫॥ ऐसी करो सुंदरी सोई ॥५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਸੁਕਰਮਾ ਇਹ ਬਚਨ ਸੁਨਿ; ਧਾਮ ਗਯੋ ਤਿਹ ਕਾਲ ॥ बिसुकरमा इह बचन सुनि; धाम गयो तिह काल ॥ ਤੁਰਤ ਬਨਾਇ ਤਿਲੋਤਮਹਿ; ਆਨਿਯੋ ਤਹਾ ਉਤਾਲ ॥੬॥ तुरत बनाइ तिलोतमहि; आनियो तहा उताल ॥६॥ ਬਿਸੁਕਰਮਾ ਅਬਲਾ ਕਰੀ; ਅਮਿਤੁ ਰੂਪ ਨਿਧਿ ਸੋਇ ॥ बिसुकरमा अबला करी; अमितु रूप निधि सोइ ॥ ਜੋ ਹੇਰੈ, ਰੀਝੈ ਵਹੈ; ਜਤੀ ਨ ਕਹਿਯਤ ਕੋਇ ॥੭॥ जो हेरै, रीझै वहै; जती न कहियत कोइ ॥७॥ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਤਾ ਕੋ ਨਿਰਖਿ; ਸਭ ਅਬਲਾ ਰਿਸਿ ਖਾਹਿ ॥ अमित रूप ता को निरखि; सभ अबला रिसि खाहि ॥ ਜਿਨਿ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਹੇਰਿ ਇਹ; ਯਾਹੀ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹਿ ॥੮॥ जिनि हमरे पति हेरि इह; याही के ह्वै जाहि ॥८॥ ਐਸੋ ਭੇਖ ਸੁ ਧਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯ; ਤਹ ਤੇ ਕੀਓ ਪਯਾਨ ॥ ऐसो भेख सु धारि त्रिय; तह ते कीओ पयान ॥ ਸਹਿਰ ਥਨੇਸਰ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਤੁਰਤ ਪਹੂੰਚੀ ਆਨ ॥੯॥ सहिर थनेसर के बिखै; तुरत पहूंची आन ॥९॥ ਜਹਾ ਬਾਗ ਤਿਨ ਕੋ ਹੁਤੋ; ਤਹਾ ਪਹੂੰਚੀ ਆਇ ॥ जहा बाग तिन को हुतो; तहा पहूंची आइ ॥ ਦੇਵ ਦੈਤ ਤਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ; ਰੂਪ ਰਹੇ ਉਰਝਾਇ ॥੧੦॥ देव दैत ता कौ निरखि; रूप रहे उरझाइ ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਾਲ ਬਿਹਰਤੀ ਬਾਗ ਨਿਹਾਰੀ ॥ बाल बिहरती बाग निहारी ॥ ਸਭਾ ਛੋਰਿ ਦੋਊ ਉਠੇ ਹੰਕਾਰੀ ॥ सभा छोरि दोऊ उठे हंकारी ॥ ਤੀਰ ਤਿਲੋਤਮ ਕੇ ਚਲਿ ਆਏ ॥ तीर तिलोतम के चलि आए ॥ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕੋ ਦੋਊ ਲਲਚਾਏ ॥੧੧॥ ब्याहन को दोऊ ललचाए ॥११॥ ਸੁੰਦ ਕਹਿਯੋ ਯਾ ਕੌ ਮੈ ਬਰਿ ਹੌ ॥ सुंद कहियो या कौ मै बरि हौ ॥ ਕਹਿਯੋ ਅਪਸੁੰਦ ਯਾਹਿ ਮੈ ਕਰਿ ਹੌ ॥ कहियो अपसुंद याहि मै करि हौ ॥ ਰਾਰਿ ਪਰੀ ਦੁਹੂੰਅਨ ਮੈ ਭਾਰੀ ॥ रारि परी दुहूंअन मै भारी ॥ ਬਿਚਰੇ ਸੂਰਬੀਰ ਹੰਕਾਰੀ ॥੧੨॥ बिचरे सूरबीर हंकारी ॥१२॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਬੀਰ ਮਾਂਡੇ ॥ परियो लोह गाड़ो महा बीर मांडे ॥ ਝੁਕੇ ਆਨਿ ਚਾਰੋ ਦਿਸਾ ਕਾਢਿ ਖਾਂਡੇ ॥ झुके आनि चारो दिसा काढि खांडे ॥ ਛਕੇ ਛੋਭ ਛਤ੍ਰੀ ਮਹਾ ਘਾਇ ਮੇਲੈ ॥ छके छोभ छत्री महा घाइ मेलै ॥ ਕਿਤੇ ਢਾਲਿ ਤਿਰਸੂਲ ਖਗਾਨ ਖੇਲੈ ॥੧੩॥ किते ढालि तिरसूल खगान खेलै ॥१३॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਬਾਜਨ ਬਜੇ ਅਨੇਕ; ਸੁਭਟ ਸਭੈ ਹਰਖਤ ਭਏ ॥ बाजन बजे अनेक; सुभट सभै हरखत भए ॥ ਜੀਵਤ ਬਚਿਯੋ ਨ ਏਕ; ਕਾਲ ਬੀਰ ਚਾਬੇ ਸਕਲ ॥੧੪॥ जीवत बचियो न एक; काल बीर चाबे सकल ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੁਝੈ ਜੁਝਊਆ ਕੇ ਬਜੇ; ਸੂਰਬੀਰ ਸਮੁਹਾਇ ॥ जुझै जुझऊआ के बजे; सूरबीर समुहाइ ॥ ਗਜੇ ਸੁੰਦ ਅਪਸੁੰਦ ਤਬ; ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੫॥ गजे सुंद अपसुंद तब; ढोल म्रिदंग बजाइ ॥१५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਰਿ ਬਾਨਨ ਕੀ ਪਰੀ ॥ प्रथम मारि बानन की परी ॥ ਦੁਤਿਯ ਮਾਰਿ ਸੈਥਿਨ ਸੌ ਧਰੀ ॥ दुतिय मारि सैथिन सौ धरी ॥ ਤ੍ਰਿਤਿਯ ਜੁਧ ਤਰਵਾਰਿਨ ਪਰਿਯੋ ॥ त्रितिय जुध तरवारिन परियो ॥ ਚੌਥੋ ਭੇਰ ਕਟਾਰਿਨ ਕਰਿਯੋ ॥੧੬॥ चौथो भेर कटारिन करियो ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੁਸਟ ਜੁਧ ਪੰਚਮ ਭਯੋ; ਬਰਖਿਯੋ ਲੋਹ ਅਪਾਰ ॥ मुसट जुध पंचम भयो; बरखियो लोह अपार ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਤਰ ਸੁਭਟ; ਸਭ ਕੀਨੇ ਇਕ ਸਾਰ ॥੧੭॥ ऊच नीच कातर सुभट; सभ कीने इक सार ॥१७॥ ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਰਛਾ ਬਿਛੂਆ; ਬਰਖੇ ਬਿਸਿਖ ਅਨੇਕ ॥ बज्र बान बरछा बिछूआ; बरखे बिसिख अनेक ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਤਰ ਸੁਭਟ; ਜਿਯਤ ਨ ਉਬਰਿਯੋ ਏਕ ॥੧੮॥ ऊच नीच कातर सुभट; जियत न उबरियो एक ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |