ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 973 ਏਕ ਹੇਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਵ ਲੁਭਾਨੋ ॥ एक हेरि त्रिय राव लुभानो ॥ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਸੰਗ ਨੇਹ ਘਟ ਮਾਨੋ ॥ निजु त्रिय संग नेह घट मानो ॥ ਜਬ ਇਹ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ जब इह क्रिसन कुअरि सुनि पाई ॥ ਰਾਜਾ ਪੈ ਚਿਤ ਤੇ ਖੁਨਸਾਈ ॥੫॥ राजा पै चित ते खुनसाई ॥५॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਚਿਤ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਈ ॥ क्रिसन कुअरि चित अधिक रिसाई ॥ ਮਨ ਮੈ ਘਾਤ ਯਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥ मन मै घात यहै ठहराई ॥ ਦੁਹਕਰਿ ਕਰਿ ਮੈ ਆਜੁ ਸੁ ਕਰਿਹੋ ॥ दुहकरि करि मै आजु सु करिहो ॥ ਨ੍ਰਿਪਹ ਸੰਘਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਹੋ ॥੬॥ न्रिपह संघारि आपु पुनि मरिहो ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਚਿਤ ਤੇ ਜਰੀ; ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਇ ॥ तब रानी चित ते जरी; मन मै अधिक रिसाइ ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਸੀਸੋ ਸਰ ਕੇ ਲਗੇ; ਤੂਟਿ ਤਰਕ ਦੈ ਜਾਇ ॥੭॥ ज्यों सीसो सर के लगे; तूटि तरक दै जाइ ॥७॥ ਪਠੈ ਦੂਤ ਰਾਜੈ ਤੁਰਤ; ਲੀਨੀ ਤਰੁਨਿ ਬੁਲਾਇ ॥ पठै दूत राजै तुरत; लीनी तरुनि बुलाइ ॥ ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਰਿ ਝਖ ਕੇਤੁ ਕੋ; ਸੋਇ ਰਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੮॥ गरब प्रहरि झख केतु को; सोइ रहै सुखु पाइ ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਐਸੇ ਰਾਨੀ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ जब ऐसे रानी सुनि पाई ॥ ਜਮਧਰ ਲਏ ਹਾਥ ਮੋ ਆਈ ॥ जमधर लए हाथ मो आई ॥ ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਪਤਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥ बिसन सिंघ पति प्रथम संघारियो ॥ ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥੯॥ ता पाछे तिह त्रिय को मारियो ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਾਰਿ ਮਾਸ ਤ੍ਰਿਯ ਤਵਨ ਕੋ; ਰਾਂਧਿ ਲਯੋ ਤਿਹ ਕਾਲ ॥ मारि मास त्रिय तवन को; रांधि लयो तिह काल ॥ ਸਦਨ ਏਕ ਉਮਰਾਵ ਕੇ; ਭੇਜ ਦਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੧੦॥ सदन एक उमराव के; भेज दयो ततकाल ॥१०॥ ਮਾਸ ਜਾਨਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ; ਚਾਬਿ ਗਏ ਸਭ ਸੋਇ ॥ मास जानि ता को तुरत; चाबि गए सभ सोइ ॥ ਭਲੋ ਭਲੋ ਸਭ ਕੋ ਕਹੈ; ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧੧॥ भलो भलो सभ को कहै; भेद न पावै कोइ ॥११॥ ਹਾਥ ਪਾਵ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਕਲ; ਸੰਗ ਮੁਤਹਰੀ ਤੋਰਿ ॥ हाथ पाव न्रिप के सकल; संग मुतहरी तोरि ॥ ਸੀੜਨ ਪਰ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ; ਦਯੋ ਧਰਨਿ ਕਹ ਛੋਰਿ ॥੧੨॥ सीड़न पर ते आनि कै; दयो धरनि कह छोरि ॥१२॥ ਮਦਰਾ ਕੇ ਮਦ ਸੋ ਛਕ੍ਯੋ; ਉਰ ਜਮਧਰ ਕੀ ਖਾਇ ॥ मदरा के मद सो छक्यो; उर जमधर की खाइ ॥ ਸੀੜਿਨ ਤੇ ਖਿਸਕਤ ਨ੍ਰਿਪਤ; ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ ॥੧੩॥ सीड़िन ते खिसकत न्रिपत; परियो धरनि पर आइ ॥१३॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਭੀਜਤ ਭਈ; ਸਕਲ ਧਰਨਿ ਸਰਬੰਗ ॥ स्रोनत सो भीजत भई; सकल धरनि सरबंग ॥ ਆਨਿ ਤਰੇ ਰਾਜਾ ਪਰਿਯੋ; ਲਗੇ ਕਟਾਰੀ ਅੰਗ ॥੧੪॥ आनि तरे राजा परियो; लगे कटारी अंग ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਮਰਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ जब न्रिप मरियो त्रियहि लखि पायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਹ੍ਵੈ ਦੁਖਿਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥ भांति भांति ह्वै दुखित सुनायो ॥ ਕੌਨ ਕਾਲ ਗਤਿ ਕਰੀ ਹਮਾਰੀ? ॥ कौन काल गति करी हमारी? ॥ ਰਾਜਾ ਜੂ ਚੁਭਿ ਮਰੇ ਕਟਾਰੀ ॥੧੫॥ राजा जू चुभि मरे कटारी ॥१५॥ ਜਬ ਰਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਦੀਨ ਉਘਾਯੋ ॥ जब रानी ह्वै दीन उघायो ॥ ਬੈਠੇ ਸਭ ਲੋਗਨ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ बैठे सभ लोगन सुनि पायो ॥ ਤਾ ਕੋ ਸਭ ਪੂਛਨਿ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥ ता को सभ पूछनि मिलि आए ॥ ਕੋਨੈ ਦੁਸਟ ਰਾਵ ਜੂ ਘਾਏ? ॥੧੬॥ कोनै दुसट राव जू घाए? ॥१६॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥ तब रानी अति दुखित बखान्यो ॥ ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਕਛੂ ਨ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥ ता को भेद कछू न पछान्यो ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਰਾਵ ਜੂ ਮਾਸੁ ਮੰਗਾਯੋ ॥ प्रथम राव जू मासु मंगायो ॥ ਆਪੁ ਭਖ੍ਯੋ ਕਛੁ ਭ੍ਰਿਤਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੭॥ आपु भख्यो कछु भ्रितन पठायो ॥१७॥ ਪੁਨਿ ਰਾਜਾ ਜੂ ਅਮਲ ਮੰਗਾਯੋ ॥ पुनि राजा जू अमल मंगायो ॥ ਆਪੁ ਪਿਯੋ ਕਛੁ ਹਮੈ ਪਿਯਾਯੋ ॥ आपु पियो कछु हमै पियायो ॥ ਪੀਏ ਕੈਫ ਕੈ ਅਤਿ ਮਤਿ ਭਏ ॥ पीए कैफ कै अति मति भए ॥ ਸੁਧਿ ਮੈ ਹੁਤੇ ਬਿਸੁਧਿ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥੧੮॥ सुधि मै हुते बिसुधि ह्वै गए ॥१८॥ ਮਦ ਸੌ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਮਤਵਾਰੇ ॥ मद सौ न्रिपति भए मतवारे ॥ ਖੇਲ ਕਾਜਿ ਗ੍ਰਿਹ ਓਰ ਪਧਾਰੇ ॥ खेल काजि ग्रिह ओर पधारे ॥ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਅਧਿਕ ਕਾਮ ਕੇ ਗਯੋ ॥ बसि ह्वै अधिक काम के गयो ॥ ਮੇਰੋ ਹਾਥ ਹਾਥ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥੧੯॥ मेरो हाथ हाथ गहि लयो ॥१९॥ |
Dasam Granth |