ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 969 ਭਾਂਤਿ ਭਲੀ ਬਿਨ ਸੰਗ ਅਲੀ! ਜਬ ਤੇ ਮਨ ਭਾਵਨ ਭੇਟਿ ਗਈ ਹੌ ॥ भांति भली बिन संग अली! जब ते मन भावन भेटि गई हौ ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਨ ਸੁਹਾਤ ਕਛੂ; ਸੁ ਮਨੋ ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਮੋਲ ਲਈ ਹੌ ॥ ता दिन ते न सुहात कछू; सु मनो बिनु दामन मोल लई हौ ॥ ਭੌਹ ਕਮਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ ਭਲੇ; ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਇਕ ਕੇ ਜਨੁ ਘਾਇ ਘਈ ਹੌ ॥ भौह कमान को तानि भले; द्रिग साइक के जनु घाइ घई हौ ॥ ਮਾਰਿ ਸੁ ਮਾਰਿ ਕਰੀ ਸਜਨੀ! ਸੁਨਿ ਲਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਗੁਲਾਮ ਭਈ ਹੌ ॥੩੦॥ मारि सु मारि करी सजनी! सुनि लाल को नामु गुलाम भई हौ ॥३०॥ ਬਾਰਿਜ ਨੈਨ ਜਿਤੀ ਬਨਿਤਾ; ਸੁ ਬਿਲੌਕ ਕੈ ਬਾਨ ਬਿਨਾ ਬਧ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥ बारिज नैन जिती बनिता; सु बिलौक कै बान बिना बध ह्वै है ॥ ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਨ ਬੈਠਿ ਸਕੈ; ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਈ ਬਹੁਧਾ ਬਰਰੈ ਹੈ ॥ बीरी चबात न बैठि सकै; बिस्मभार भई बहुधा बररै है ॥ ਬਾਤ ਕਹੈ ਬਿਗਸੈ ਨ ਬਬਾ ਕੀ ਸੌ; ਲੇਤ ਬਲਾਇ ਸਭੈ ਬਲਿ ਜੈ ਹੈ ॥ बात कहै बिगसै न बबा की सौ; लेत बलाइ सभै बलि जै है ॥ ਬਾਲਮ ਹੇਤ ਬਿਯੋਮ ਕੀ ਬਾਮ; ਸੁ ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਬਜਾਰ ਬਕੈ ਹੈ ॥੩੧॥ बालम हेत बियोम की बाम; सु बार अनेक बजार बकै है ॥३१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਸਖੀ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਰਿਸਾਈ ॥ एक सखी छबि हेरि रिसाई ॥ ਤਾ ਕੇ ਕਹਿਯੋ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਈ ॥ ता के कहियो पिता प्रती जाई ॥ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਨ੍ਰਿਪ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥ बचन सुनत न्रिप अधिक रिसायो ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥੩੨॥ दुहिता के मंदिर चलि आयो ॥३२॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ राज सुता ऐसे सुनि पायो ॥ ਮੋ ਪਿਤੁ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਆਯੋ ॥ मो पितु अधिक कोप करि आयो ॥ ਤਬ ਤਿਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਕਰੋ? ॥ तब तिन ह्रिदै कहियो का करो? ॥ ਉਰ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੩੩॥ उर महि मारि कटारी मरो ॥३३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਮਨ ਚੰਚਲਾ ਚਿਤ ਲਖੀ; ਮੀਤ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਇ ॥ बिमन चंचला चित लखी; मीत कहियो मुसकाइ ॥ ਤੈ ਚਿਤ ਕ੍ਯੋ ਬ੍ਯਾਕੁਲਿ ਭਈ? ਮੁਹਿ ਕਹਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਇ ॥੩੪॥ तै चित क्यो ब्याकुलि भई? मुहि कहि भेद सुनाइ ॥३४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ राज सुता कहि ताहि सुनायो ॥ ਯਾ ਤੇ ਮੋਰ ਹ੍ਰਿਦੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥ या ते मोर ह्रिदै डर पायो ॥ ਰਾਜਾ ਸੋ ਕਿਨਹੂੰ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥ राजा सो किनहूं कहि दीनो ॥ ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕੋਪ ਅਤਿ ਕੀਨੋ ॥੩੫॥ ता ते राव कोप अति कीनो ॥३५॥ ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕ੍ਰੋਧ ਉਪਜਾਯੋ ॥ ता ते राव क्रोध उपजायो ॥ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਮਾਰਨਿ ਹਿਤ ਆਯੋ ॥ दुहूंअन के मारनि हित आयो ॥ ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ॥ अपने संग मोहि करि लीजै ॥ ਬਹੁਰਿ ਉਪਾਇ ਭਜਨ ਕੋ ਕੀਜੈ ॥੩੬॥ बहुरि उपाइ भजन को कीजै ॥३६॥ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਹਸਿ ਪਰਿਯੋ ॥ बचन सुनत राजा हसि परियो ॥ ਤਾ ਕੋ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਨ ਕਰਿਯੋ ॥ ता को सोक निवारन करियो ॥ ਹਮਰੋ ਕਛੂ ਸੋਕ ਨਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥ हमरो कछू सोक नहि करियै ॥ ਤੁਮਰੀ ਜਾਨਿ ਜਾਨ ਤੇ ਡਰਿਯੈ ॥੩੭॥ तुमरी जानि जान ते डरियै ॥३७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਅਬਲਾ ਤੇ ਜਗਤ ਮੈ; ਪਿਯ ਬਧ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥ ध्रिग अबला ते जगत मै; पिय बध नैन निहारि ॥ ਪਲਕ ਏਕ ਜੀਯਤ ਰਹੈ; ਮਰਹਿ ਨ ਜਮਧਰ ਮਾਰਿ ॥੩੮॥ पलक एक जीयत रहै; मरहि न जमधर मारि ॥३८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੰਠਸਿਰੀ ਮਨਿ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਰ; ਭੂਖਨ ਛੋਰਿ ਭਭੂਤ ਧਰੌਂਗੀ ॥ कंठसिरी मनि कंकन कुंडर; भूखन छोरि भभूत धरौंगी ॥ ਹਾਰ ਬਿਸਾਰਿ ਹਜਾਰਨ ਸੁੰਦਰ; ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰੌਂਗੀ ॥ हार बिसारि हजारन सुंदर; पावक बीच प्रवेस करौंगी ॥ ਜੂਝਿ ਮਰੌ ਕਿ ਗਰੌ ਹਿਮ ਮਾਝ; ਟਰੋ ਨ ਤਊ ਹਠਿ ਤੋਹਿ ਬਰੌਂਗੀ ॥ जूझि मरौ कि गरौ हिम माझ; टरो न तऊ हठि तोहि बरौंगी ॥ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਨ ਕਾਜ ਕਿਸੂ ਸਖਿ! ਪੀਯ ਮਰਿਯੋ ਲਖਿ ਹੌਹੂ ਮਰੌਂਗੀ ॥੩੯॥ राज समाज न काज किसू सखि! पीय मरियो लखि हौहू मरौंगी ॥३९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਿਹਸਿ ਕੁਅਰ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥ बिहसि कुअर यौ बचन उचारो ॥ ਸੋਕ ਕਰੋ ਨਹਿ ਬਾਲ ਹਮਾਰੋ ॥ सोक करो नहि बाल हमारो ॥ ਹੌ ਅਬ ਏਕ ਉਪਾਯਹਿ ਕਰਿਹੋ ॥ हौ अब एक उपायहि करिहो ॥ ਜਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਸੋਕ ਨਿਵਰਿਹੋ ॥੪੦॥ जा ते तुमरो सोक निवरिहो ॥४०॥ |
Dasam Granth |