ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 968 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪ੍ਰੀਤ ਦੁਹਾਨ ਕੀ ਅਤਿ ਬਢੀ; ਤ੍ਰੀਯ ਪਿਯਾ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥ प्रीत दुहान की अति बढी; त्रीय पिया के माहि ॥ ਪਟ ਛੂਟ੍ਯੋ, ਨਿਰਪਟ ਭਏ; ਰਹਿਯੋ ਕਪਟ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ॥੧੭॥ पट छूट्यो, निरपट भए; रहियो कपट कछु नाहि ॥१७॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਕਰੈ; ਤਰੁਨ ਤਰੁਨਿ ਲਪਟਾਇ ॥ भांति भांति आसन करै; तरुन तरुनि लपटाइ ॥ ਮੋਦ ਦੁਹਨ ਕੋ ਅਤਿ ਬਢ੍ਯੋ; ਗਨਨਾ ਗਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥ मोद दुहन को अति बढ्यो; गनना गनी न जाइ ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥ चिमटि चिमटि न्रिप केल कमावै ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਰੁਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ लपटि लपटि तरुनी सुखु पावै ॥ ਬਹਸਿ ਬਹਸਿ ਆਲਿੰਗਨ ਕਰਹੀ ॥ बहसि बहसि आलिंगन करही ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਰੀ ॥੧੯॥ भांति भांति सौ बचन उचरी ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਕਰੈ; ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥ भांति भांति आसन करै; भांति भांति सुख पाइ ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਸੁੰਦਰ ਰਮੈ; ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਇ ॥੨੦॥ लपटि लपटि सुंदर रमै; चिमटि चिमटि त्रिय जाइ ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਅਮਲ ਮੰਗਾਏ ॥ भांति भांति के अमल मंगाए ॥ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਪਕਵਾਨ ਪਕਾਏ ॥ बिबिध बिधन पकवान पकाए ॥ ਦਾਰੂ ਪੋਸਤ ਔਰ ਧਤੂਰੋ ॥ दारू पोसत और धतूरो ॥ ਪਾਨ ਡਰਾਇ ਕਸੁੰਭੜੋ ਰੂਰੋ ॥੨੧॥ पान डराइ कसु्मभड़ो रूरो ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਮਿਤ ਆਫੂਆ ਕੀ ਬਰੀ; ਖਾਇ ਚੜਾਈ ਭੰਗ ॥ अमित आफूआ की बरी; खाइ चड़ाई भंग ॥ ਚਤੁਰ ਪਹਰ ਭੋਗਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਹਿ; ਤਉ ਨ ਮੁਚਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੨੨॥ चतुर पहर भोगियो त्रियहि; तउ न मुचियो अनंग ॥२२॥ ਤਰੁਨ ਤਰੁਨ, ਤਰੁਨੀ ਤਰੁਨਿ; ਤਰੁਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਜੌਨ ॥ तरुन तरुन, तरुनी तरुनि; तरुन चंद्र की जौन ॥ ਕੇਲ ਕਰੈ ਬਿਹਸੈ ਦੋਊ; ਹਾਰਿ ਹਟੈ, ਸੋ ਕੌਨ? ॥੨੩॥ केल करै बिहसै दोऊ; हारि हटै, सो कौन? ॥२३॥ ਚਤੁਰ ਪੁਰਖ ਚਤੁਰਾ ਚਤੁਰ; ਤਰੁਨ ਤਰੁਨਿ ਕੌ ਪਾਇ ॥ चतुर पुरख चतुरा चतुर; तरुन तरुनि कौ पाइ ॥ ਬਿਹਸ ਬਿਹਸ ਲਾਵੈ ਗਰੇ; ਛਿਨਕਿ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੪॥ बिहस बिहस लावै गरे; छिनकि न छोरियो जाइ ॥२४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੋ ਚਤੁਰਾ ਚਤੁਰਾ ਕੌ ਪਾਵੈ ॥ जो चतुरा चतुरा कौ पावै ॥ ਕਬਹੂੰ ਨ ਛਿਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਵੈ ॥ कबहूं न छिन चित ते बिसरावै ॥ ਜੜ ਕੁਰੂਪ ਕੌ ਚਿਤਹਿ ਨ ਧਰੈ ॥ जड़ कुरूप कौ चितहि न धरै ॥ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚ ਤਾਹੀ ਤੌ ਬਰੈ ॥੨੫॥ मन क्रम बच ताही तौ बरै ॥२५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚੰਦਨ ਕੀ ਚੌਕੀ ਭਲੀ; ਕਾਸਟ ਦ੍ਰੁਮ ਕਿਹ ਕਾਜ ॥ चंदन की चौकी भली; कासट द्रुम किह काज ॥ ਚਤੁਰਾ ਕੋ ਨੀਕੋ ਚਿਤ੍ਯੋ; ਕਹਾ ਮੂੜ ਕੋ ਰਾਜ? ॥੨੬॥ चतुरा को नीको चित्यो; कहा मूड़ को राज? ॥२६॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਤਰੁਨਿ ਪਤਰਿਯਾ ਨੀਕ; ਚਪਲ ਚੀਤਿ ਭੀਤਰ ਚੁਭਿਯੋ ॥ तरुनि पतरिया नीक; चपल चीति भीतर चुभियो ॥ ਅਧਿਕ ਪਿਯਰਵਾ ਮੀਤ; ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰਤ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ॥੨੭॥ अधिक पियरवा मीत; कबहूं न बिसरत ह्रिदै ते ॥२७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਬਲਾ ਅਤਿ ਹੀ; ਪਿਯ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਲਖੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ रीझ रही अबला अति ही; पिय रूप अनूप लखे मन माही ॥ ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਤਜ੍ਯੋ ਸਭ ਸੁੰਦਰਿ; ਨੈਨ ਸੋ ਨੈਨ ਮਿਲੇ ਮੁਸਕਾਹੀ ॥ सोच बिचार तज्यो सभ सुंदरि; नैन सो नैन मिले मुसकाही ॥ ਲਾਲ ਕੇ ਲਾਲਚੀ ਲੋਚਨ ਲੋਲ; ਅਮੋਲਨ ਕੀ ਨਿਰਖੇ ਪਰਛਾਹੀ ॥ लाल के लालची लोचन लोल; अमोलन की निरखे परछाही ॥ ਮਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਨੋ ਪਿਯੋ ਮਦ; ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮੁਖ ਭਾਖਤ ਨਾਹੀ ॥੨੮॥ मत भई मन मानो पियो मद; मोहि रही मुख भाखत नाही ॥२८॥ ਸੋਭਤ ਸੁਧ ਸੁਧਾਰੇ ਸੇ ਸੁੰਦਰ; ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੇ ਜਰਬੀਲੇ ॥ सोभत सुध सुधारे से सुंदर; जोबन जोति जगे जरबीले ॥ ਖੰਜਨ ਸੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਰਾਜਤ; ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਭਰੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥ खंजन से मनोरंजन राजत; भारी प्रताप भरे गरबीले ॥ ਬਾਨਨ ਸੇ ਮ੍ਰਿਗ ਬਾਰਨ ਸੇ; ਤਰਵਾਰਨ ਸੇ ਚਮਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥ बानन से म्रिग बारन से; तरवारन से चमके चटकीले ॥ ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਸਖਿ ਹੌਹੂੰ! ਲਖੇ ਛਬਿ; ਲਾਲ ਕੇ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ਰਸੀਲੇ ॥੨੯॥ रीझि रही सखि हौहूं! लखे छबि; लाल के नैन बिसाल रसीले ॥२९॥ |
Dasam Granth |