ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 967 ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਅਧਿਕ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੌ ਮਾਰੈ ॥ नितिप्रति अधिक म्रिगन कौ मारै ॥ ਸਦਾ ਸੁ ਬਨ ਕੇ ਬੀਚ ਬਿਹਾਰੈ ॥ सदा सु बन के बीच बिहारै ॥ ਦੁਹੂ ਹਾਥ ਸੌ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥ दुहू हाथ सौ तीर चलावै ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਹਾ ਜਾਨ ਪਸੁ ਪਾਵੈ? ॥੪॥ ता ते कहा जान पसु पावै? ॥४॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਅਖਿਟ ਸਿਧਾਯੋ ॥ एक दिवस न्रिप अखिट सिधायो ॥ ਕਾਰੋ ਹਰਿਨ ਹੇਰਿ ਲਲਚਾਯੋ ॥ कारो हरिन हेरि ललचायो ॥ ਸੀਂਗਨ ਤੇ ਜੀਯਤ ਗਹਿ ਲੈਹੌ ॥ सींगन ते जीयत गहि लैहौ ॥ ਯਾ ਕੌ ਘਾਇ ਨ ਲਾਗਨ ਦੈਹੌ ॥੫॥ या कौ घाइ न लागन दैहौ ॥५॥ ਹੇਰਿ ਹਰਿਨ ਕਹ ਤੁਰੈ ਧਵਾਯੋ ॥ हेरि हरिन कह तुरै धवायो ॥ ਪਾਛੋ ਚਲਿਯੋ ਤਵਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥ पाछो चलियो तवन को आयो ॥ ਜਬ ਪਰਦੇਸ ਗਯੋ ਚਲਿ ਸੋਈ ॥ जब परदेस गयो चलि सोई ॥ ਚਾਕਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਕੋਈ ॥੬॥ चाकर तहा न पहूंच्यो कोई ॥६॥ ਰਾਜ ਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥ राज प्रभा इक राज दुलारी ॥ ਰਾਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥ राजा को प्रानन ते प्यारी ॥ ਧੌਲਰ ਊਚ ਤਵਨ ਕੌ ਰਾਜੈ ॥ धौलर ऊच तवन कौ राजै ॥ ਮਨੋ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕੋਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੭॥ मनो चंद्रमा कोल बिराजै ॥७॥ ਤਪਤੀ ਨਦੀ ਤੀਰ ਤਿਹ ਬਹੈ ॥ तपती नदी तीर तिह बहै ॥ ਸੂਰਜ ਸੁਤਾ ਤਾਹਿ ਜਗ ਕਹੈ ॥ सूरज सुता ताहि जग कहै ॥ ਪੰਛੀ ਤਹਾ ਚੁਗਤ ਅਤਿ ਸੋਹੈ ॥ पंछी तहा चुगत अति सोहै ॥ ਹੇਰਨਿਹਾਰਨ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥੮॥ हेरनिहारन को मनु मोहै ॥८॥ ਸੁੰਦਰ ਤਾਹਿ ਝਰੋਖੇ ਜਹਾ ॥ सुंदर ताहि झरोखे जहा ॥ ਕਾਢ੍ਯੋ ਆਨਿ ਰਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਤਹਾ ॥ काढ्यो आनि राइ म्रिग तहा ॥ ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਸ੍ਰਮਿਤ ਤਿਹ ਕੀਨੋ ॥ तुरै धवाइ स्रमित तिह कीनो ॥ ਸ੍ਰਿੰਗਨ ਤੇ ਸ੍ਰਿੰਗੀ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੯॥ स्रिंगन ते स्रिंगी गहि लीनो ॥९॥ ਯਹ ਕੌਤਕ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਾ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ यह कौतक न्रिप सुता निहारियो ॥ ਯਹੈ ਆਪਨੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ यहै आपने ह्रिदै बिचारियो ॥ ਮੈ ਅਬ ਹੀ ਇਹ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਬਰੌ ॥ मै अब ही इह न्रिप कौ बरौ ॥ ਨਾਤਰ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੌ ॥੧੦॥ नातर मारि कटारी मरौ ॥१०॥ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਾਇ ਸੌ ਜੋਰੀ ॥ ऐसी प्रीति राइ सौ जोरी ॥ ਕਾਹੂ ਪਾਸ ਜਾਤ ਨਹਿ ਤੋਰੀ ॥ काहू पास जात नहि तोरी ॥ ਨੈਨ ਸੈਨ ਦੈ ਤਾਹਿ ਬਲਾਯੋ ॥ नैन सैन दै ताहि बलायो ॥ ਮੈਨ ਭੋਗ ਤਹਿ ਸਾਥ ਕਮਾਯੋ ॥੧੧॥ मैन भोग तहि साथ कमायो ॥११॥ ਐਸੀ ਫਬਤ ਦੁਹੂੰਨ ਕੀ ਜੋਰੀ ॥ ऐसी फबत दुहूंन की जोरी ॥ ਜਨੁਕ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕਿਸੋਰੀ ॥ जनुक क्रिसन ब्रिखभान किसोरी ॥ ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਤਿਹ ਕੁਚਨ ਮਰੋਰੈ ॥ दुहूं हाथ तिह कुचन मरोरै ॥ ਜਨੁ ਖੋਯੋ ਨਿਧਨੀ ਧਨੁ ਟੋਰੈ ॥੧੨॥ जनु खोयो निधनी धनु टोरै ॥१२॥ ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਿਹ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥ बार बार तिह गरे लगावै ॥ ਜਨੁ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਦ੍ਰਪੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥ जनु कंद्रप को द्रपु मिटावै ॥ ਭੋਗਤ ਤਾਹਿ ਜੰਘ ਲੈ ਕਾਧੇ ॥ भोगत ताहि जंघ लै काधे ॥ ਜਨੁ ਦ੍ਵੈ ਮੈਨ ਤਰਕਸਨ ਬਾਂਧੇ ॥੧੩॥ जनु द्वै मैन तरकसन बांधे ॥१३॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਚੁੰਬਨ ਕੀਨੇ ॥ भांति भांति सौ चु्मबन कीने ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦੀਨੇ ॥ भांति भांति आसन त्रिय दीने ॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਸੋ ਗਰੇ ਲਗਾਈ ॥ गहि गहि ता सो गरे लगाई ॥ ਮਾਨਹੁ ਰੰਕ ਨਵੌ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧੪॥ मानहु रंक नवौ निधि पाई ॥१४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੀਤ ਅਲਿੰਗਨ ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ; ਕੀਨੇ ਅਨੇਕ ਤੇ ਕੌਨ ਗਨੈ? ॥ मीत अलिंगन आसन चु्मबन; कीने अनेक ते कौन गनै? ॥ ਮੁਸਕਾਤ ਲਜਾਤ ਕਛੂ ਲਲਤਾ; ਸੁ ਬਿਲਾਸ ਲਸੈ ਪਿਯ ਸਾਥ ਤਨੈ ॥ मुसकात लजात कछू ललता; सु बिलास लसै पिय साथ तनै ॥ ਝਮਕੈ ਜਰ ਜੇਬ ਜਰਾਇਨ ਕੀ; ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਦਾਮਨਿ ਬੀਚ ਘਨੈ ॥ झमकै जर जेब जराइन की; दमकै मनो दामनि बीच घनै ॥ ਲਖਿ ਨੈਕੁ ਪ੍ਰਭਾ ਸਜਨੀ ਸਭ ਹੀ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਰਹੀਅਤਿ ਰੀਸਿ ਮਨੈ ॥੧੫॥ लखि नैकु प्रभा सजनी सभ ही; इह भांति रहीअति रीसि मनै ॥१५॥ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਹੈ ਰਮਨੀਯ; ਦ੍ਰਿਗੰਚਲ ਚੰਚਲ ਹੈ ਅਨਿਯਾਰੇ ॥ कंचन से तन है रमनीय; द्रिगंचल चंचल है अनियारे ॥ ਖੰਜਨ ਸੇ ਮਨ ਰੰਜਨ ਰਾਜਤ; ਕੰਜਨ ਸੇ ਅਤਿ ਹੀ ਕਜਰਾਰੇ ॥ खंजन से मन रंजन राजत; कंजन से अति ही कजरारे ॥ ਰੀਝਤ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਲਖੇ ਛਬਿ; ਮੈਨ ਮਨੋ ਦੋਊ ਸਾਂਚਨ ਢਾਰੇ ॥ रीझत देव अदेव लखे छबि; मैन मनो दोऊ सांचन ढारे ॥ ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਜਗੇ ਅਤਿ ਹੀ; ਸੁਭ ਬਾਲ ਬਨੇ ਦ੍ਰਿਗ ਲਾਲ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੬॥ जोबन जेब जगे अति ही; सुभ बाल बने द्रिग लाल तिहारे ॥१६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |