ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 966 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਜੀਤਤ ਰਨ ਭਯੋ ॥ ऐसी बिधि जीतत रन भयो ॥ ਬਹੁਰਿ ਧਾਮ ਕੋ ਮਾਰਗੁ ਲਯੋ ॥ बहुरि धाम को मारगु लयो ॥ ਤਉਨੈ ਨਾਰਿ ਭੇਦ ਸੁਨੈ ਪਾਯੋ ॥ तउनै नारि भेद सुनै पायो ॥ ਰਨ ਕੌ ਜੀਤਿ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਆਯੋ ॥੧੩॥ रन कौ जीति रुपेस्वर आयो ॥१३॥ ਆਛੇ ਅਰੁਨ ਬਸਤ੍ਰ ਤਨ ਧਾਰੇ ॥ आछे अरुन बसत्र तन धारे ॥ ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਨਰਿਏਰ ਉਛਾਰੇ ॥ दुहूं हाथ नरिएर उछारे ॥ ਹੁਤੋ ਦਰਬ ਸੋ ਸਕਲ ਲੁਟਾਯੋ ॥ हुतो दरब सो सकल लुटायो ॥ ਆਪੁ ਸਤੀ ਕੌ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥੧੪॥ आपु सती कौ भेख बनायो ॥१४॥ ਜਿਹ ਮਾਰਗ ਰਾਜ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥ जिह मारग राज ह्वै आयो ॥ ਤਹੀ ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਚਿਤਹਿ ਬਨਾਯੋ ॥ तही आनि त्रिय चितहि बनायो ॥ ਤਬ ਲੌ ਰਾਇ ਆਇ ਹੀ ਗਯੋ ॥ तब लौ राइ आइ ही गयो ॥ ਹੇਰਤ ਤਵਨ ਸਤੀ ਕੌ ਭਯੋ ॥੧੫॥ हेरत तवन सती कौ भयो ॥१५॥ ਰਾਇ ਬਿਹਸਿ ਤਿਹ ਓਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ राइ बिहसि तिह ओर निहारियो ॥ ਨਿਕਟ ਬੋਲਿ ਭ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ निकट बोलि भ्रित बचन उचारियो ॥ ਜਾ ਕੋ ਸੋਧ ਲੇਹੁ ਤੁਮ ਜਾਈ ॥ जा को सोध लेहु तुम जाई ॥ ਕੌਨ ਸਤੀ ਹ੍ਵੈਬੈ ਕਹ ਆਈ? ॥੧੬॥ कौन सती ह्वैबै कह आई? ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨਤ ਰਾਵ ਕੋ ਦੂਤ ਬਚ; ਤਹਾ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥ सुनत राव को दूत बच; तहा पहूच्यो जाइ ॥ ਸਕਲ ਸਤੀ ਕੋ ਭੇਦ ਲੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਪਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥੧੭॥ सकल सती को भेद लै; न्रिप पति कहियो सुनाइ ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯੌ ਸੁਨ ਬਚਨ ਰੀਝਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹਿਯੋ ॥ यौ सुन बचन रीझि न्रिप रहियो ॥ ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਹ ਕਹਿਯੋ ॥ धंनि धंनि मुख ते तिह कहियो ॥ ਹਮ ਯਾ ਸੋ ਕਛੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਗੀ ॥ हम या सो कछु प्रीति न जागी ॥ ਮੇਰੇ ਹੇਤ ਦੇਨ ਜਿਯ ਲਾਗੀ ॥੧੮॥ मेरे हेत देन जिय लागी ॥१८॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮੋ ਕੋ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਚੀਨੋ ॥ ध्रिग मो को मै भेद न चीनो ॥ ਅਬ ਲੌ ਬ੍ਯਾਹ ਨ ਯਾ ਸੋ ਕੀਨੋ ॥ अब लौ ब्याह न या सो कीनो ॥ ਜਿਨ ਨਾਰਿਨ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥ जिन नारिन सौ प्रीति लगाई ॥ ਸੋ ਇਹ ਸਮੈ ਕਾਮ ਨਹਿ ਆਈ ॥੧੯॥ सो इह समै काम नहि आई ॥१९॥ ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਇਹ ਅਬੈ ਬਿਯਾਹੂੰ ॥ ता ते मै इह अबै बियाहूं ॥ ਤਨ ਲਗਿ ਯਾ ਸੋ ਨੇਹ ਨਿਬਾਹੂੰ ॥ तन लगि या सो नेह निबाहूं ॥ ਬਰਤਿ ਅਗਨਿ ਤੇ ਤਾਹਿ ਉਬਾਰੋ ॥ बरति अगनि ते ताहि उबारो ॥ ਮੋ ਸੋ ਜਰੀ ਨ ਤਨ ਕੋ ਜਾਰੋ ॥੨੦॥ मो सो जरी न तन को जारो ॥२०॥ ਚਿਤਾ ਅਗਨਿ ਜੋ ਸਤੀ ਜਗਾਈ ॥ चिता अगनि जो सती जगाई ॥ ਬਿਰਹਾਨਲ ਸੋਈ ਠਹਿਰਾਈ ॥ बिरहानल सोई ठहिराई ॥ ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਭਾਵਰੈ ਦੀਨੀ ॥ ता के तीर भावरै दीनी ॥ ਰਾਂਕ ਹੁਤੀ, ਰਾਨੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨੀ ॥੨੧॥ रांक हुती, रानी बिधि कीनी ॥२१॥ ਏਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥ एही चरित्र न्रिपति को पायो ॥ ਸਭ ਰਾਨਿਨ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥ सभ रानिन चित ते बिसरायो ॥ ਅਪਨੀ ਆਗ੍ਯਾ ਕੇ ਬਸਿ ਕੀਨੋ ॥ अपनी आग्या के बसि कीनो ॥ ਜਾਨੁਕ ਦਾਸ ਮੋਲ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੨੨॥ जानुक दास मोल को लीनो ॥२२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਤੈ ਤਾ ਸੋ ਘਨੀ; ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥ ता दिन तै ता सो घनी; प्रीति बढी सुख पाइ ॥ ਸਭ ਰਨਿਯਨ ਕੋ ਰਾਵ ਕੇ; ਚਿਤ ਤੇ ਦਿਯੋ ਭੁਲਾਇ ॥੨੩॥ सभ रनियन को राव के; चित ते दियो भुलाइ ॥२३॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੦॥੨੧੦੬॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ दस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥११०॥२१०६॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੁਰਜਨ ਸਿੰਘ ਰਾਵ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥ दुरजन सिंघ राव इक भारी ॥ ਦਿਸਾ ਚਾਰਿ ਜਿਹ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰੀ ॥ दिसा चारि जिह करत जुहारी ॥ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥ ता को रूप हेरि बलि जावहि ॥ ਪ੍ਰਜਾ ਅਧਿਕ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥੧॥ प्रजा अधिक मन मै सुखु पावहि ॥१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਾਹਿ ਦੇਸ ਆਵਤ ਜੁ ਜਨ; ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥ ताहि देस आवत जु जन; ता को रूप निहारि ॥ ਹ੍ਵੈ ਚੇਰੇ ਤਿਹ ਪੁਰ ਬਸੈ; ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ॥੨॥ ह्वै चेरे तिह पुर बसै; सभ धन धाम बिसारि ॥२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਵਹੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਖੇਟਕ ਆਵੈ ॥ जब वहु न्रिपति अखेटक आवै ॥ ਸ੍ਵਾਨਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਮ੍ਰਿਗਨ ਗਹਾਵੈ ॥ स्वानन ते बहुत म्रिगन गहावै ॥ ਬਾਜਨ ਸਾਥ ਆਬਿਯਨ ਲੇਹੀ ॥ बाजन साथ आबियन लेही ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਹੁਸਨਾਕਨ ਦੇਹੀ ॥੩॥ अमित दरबु हुसनाकन देही ॥३॥ |
Dasam Granth |