ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 957 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰੂਪ ਲਲਾ ਕੋ ਲਾਲਚੀ; ਲੋਚਨ ਲਾਲ ਅਮੋਲ ॥ रूप लला को लालची; लोचन लाल अमोल ॥ ਬੰਕ ਬਿਲੌਕਨਿ ਖਰਚ ਧਨੁ; ਮੋ ਮਨ ਲੀਨੋ ਮੋਲ ॥੨੫॥ बंक बिलौकनि खरच धनु; मो मन लीनो मोल ॥२५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਬਲਾ ਮਨ ਮੈ; ਅਤਿ ਹੀ ਲਖਿ ਰੂਪ ਸਰੂਪ ਕੀ ਧਾਨੀ ॥ रीझ रही अबला मन मै; अति ही लखि रूप सरूप की धानी ॥ ਸ੍ਯਾਨ ਛੁਟੀ ਸਿਗਰੀ ਸਭ ਕੀ; ਲਖਿ ਲਾਲ ਕੋ ਖਿਯਾਲ ਭਈ ਅਤਿ ਯਾਨੀ ॥ स्यान छुटी सिगरी सभ की; लखि लाल को खियाल भई अति यानी ॥ ਲਾਜ ਤਜੀ ਸਜਿ ਸਾਜ ਸਭੈ ਲਖਿ; ਹੇਰਿ ਰਹੀ ਸਜਨੀ ਸਭ ਸ੍ਯਾਨੀ ॥ लाज तजी सजि साज सभै लखि; हेरि रही सजनी सभ स्यानी ॥ ਹੌ ਮਨ ਹੋਰਿ ਰਹੀ ਨ ਹਟਿਯੋ; ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਮੀਤ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਾਨੀ ॥੨੬॥ हौ मन होरि रही न हटियो; बिनु दामन मीत के हाथ बिकानी ॥२६॥ ਸਸਿਯਾ ਬਾਚ ॥ ससिया बाच ॥ ਅੰਗ ਸਭੈ ਬਿਨੁ ਸੰਗ ਸਖੀ! ਸਿਵ ਕੋ ਅਰਿ ਆਨਿ ਅਨੰਗ ਜਗ੍ਯੋ ॥ अंग सभै बिनु संग सखी! सिव को अरि आनि अनंग जग्यो ॥ ਤਬ ਤੇ ਨ ਸੁਹਾਤ ਕਛੂ ਮੁਹਿ ਕੋ; ਸਭ ਖਾਨ ਔ ਪਾਨ ਸਿਯਾਨ ਭਗ੍ਯੋ ॥ तब ते न सुहात कछू मुहि को; सभ खान औ पान सियान भग्यो ॥ ਝਟਕੌ ਪਟਕੌ ਚਿਤ ਤੇ ਝਟ ਦੈ; ਨ ਛੂਟੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਨੇਹ ਲਗ੍ਯੋ ॥ झटकौ पटकौ चित ते झट दै; न छूटे इह भांति सो नेह लग्यो ॥ ਬਲਿ ਹੌ ਜੁ ਗਈ ਠਗ ਕੌ ਠਗਨੈ; ਠਗ ਮੈ ਨ ਠਗ੍ਯੋ, ਠਗ ਮੋਹਿ ਠਗ੍ਯੋ ॥੨੭॥ बलि हौ जु गई ठग कौ ठगनै; ठग मै न ठग्यो, ठग मोहि ठग्यो ॥२७॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਦੇਖੇ ਮੁਖ ਜੀਹੌ, ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਪਿਯ ਹੂੰ ਨ ਪਾਣੀ; ਤਾਤ ਮਾਤ ਤ੍ਯਾਗ ਬਾਤ ਇਹੈ ਹੈ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕੀ ॥ देखे मुख जीहौ, बिनु देखे पिय हूं न पाणी; तात मात त्याग बात इहै है प्रतीत की ॥ ਐਸੋ ਪ੍ਰਨ ਲੈਹੌ, ਪਿਯ ਕਹੈ ਸੋਈ ਕਾਜ ਕੈਹੌ; ਅਤਿ ਹੀ ਰਿਝੈਹੌ, ਯਹੈ ਸਿਛਾ ਰਾਜਨੀਤ ਕੀ ॥ ऐसो प्रन लैहौ, पिय कहै सोई काज कैहौ; अति ही रिझैहौ, यहै सिछा राजनीत की ॥ ਜੌ ਕਹੈ ਬਕੈਹੌ, ਕਹੈ ਪਾਨੀ ਭਰਿ ਆਨਿ ਦੈਹੌ; ਹੇਰੇ ਬਲਿ ਜੈਹੌ, ਸੁਨ ਸਖੀ! ਬਾਤ ਚੀਤ ਕੀ ॥ जौ कहै बकैहौ, कहै पानी भरि आनि दैहौ; हेरे बलि जैहौ, सुन सखी! बात चीत की ॥ ਲਗਨ ਨਿਗੌਡੀ ਲਾਗੀ, ਜਾ ਤੈ ਨੀਦ ਭੂਖਿ ਭਾਗੀ; ਪ੍ਯਾਰੋ ਮੀਤ ਮੇਰੋ ਹੋ, ਪਿਯਾਰੀ ਅਤਿ ਮੀਤ ਕੀ ॥੨੮॥ लगन निगौडी लागी, जा तै नीद भूखि भागी; प्यारो मीत मेरो हो, पियारी अति मीत की ॥२८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਹ ਸਭ ਬਾਤ ਤਵਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ यह सभ बात तवन सुनि पाई ॥ ਪਹਿਲੇ ਬ੍ਯਾਹਿ ਧਾਮ ਮੈ ਆਈ ॥ पहिले ब्याहि धाम मै आई ॥ ਯਾ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਨਤ ਰਿਸਿ ਭਰੀ ॥ या सौ प्रीति सुनत रिसि भरी ॥ ਮਸਲਤ ਜੋਰਿ ਸੂਰ ਨਿਜੁ ਕਰੀ ॥੨੯॥ मसलत जोरि सूर निजु करी ॥२९॥ ਜਨਮੇ ਕੁਅਰਿ ਬਾਪ ਕੇ ਰਹੀ ॥ जनमे कुअरि बाप के रही ॥ ਹ੍ਵੈ ਬੇਰਕਤ ਮੇਖਲਾ ਗਹੀ ॥ ह्वै बेरकत मेखला गही ॥ ਘਾਤ ਆਪਣੇ ਪਤ ਕੋ ਕਰਿਹੋ ॥ घात आपणे पत को करिहो ॥ ਸੁਤ ਕੇ ਛਤ੍ਰ ਸੀਸ ਪਰ ਧਰਿਹੋ ॥੩੦॥ सुत के छत्र सीस पर धरिहो ॥३०॥ ਜਨੁ ਗ੍ਰਿਹ ਛੋਰਿ ਤੀਰਥਨ ਗਈ ॥ जनु ग्रिह छोरि तीरथन गई ॥ ਮਾਨਹੁ ਰਹਤ ਚੰਦ੍ਰ ਬ੍ਰਤ ਭਈ ॥ मानहु रहत चंद्र ब्रत भई ॥ ਯਾ ਸੁਹਾਗ ਤੇ ਰਾਂਡੈ ਨੀਕੀ ॥ या सुहाग ते रांडै नीकी ॥ ਯਾ ਕੀ ਲਗਤ ਰਾਜੇਸ੍ਵਰਿ ਫੀਕੀ ॥੩੧॥ या की लगत राजेस्वरि फीकी ॥३१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖਿਲਤ ਅਖੇਟਕ ਜੋ ਹਨੈ; ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਕੋ ਕੋਇ ॥ खिलत अखेटक जो हनै; हमरे पति को कोइ ॥ ਤੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸਸਿਯਾ ਮਰੇ; ਜਿਯਤ ਨ ਬਚਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥੩੨॥ तो सुनि कै ससिया मरे; जियत न बचि है सोइ ॥३२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੈਠ ਮੰਤ੍ਰ ਤਿਨ ਯਹੈ ਪਕਾਯੋ ॥ बैठ मंत्र तिन यहै पकायो ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਦੈ ਦੂਤ ਪਠਾਯੋ ॥ अमित दरबु दै दूत पठायो ॥ ਖਿਲਤ ਅਖੇਟਕ ਰਾਵ ਜਬੈ ਹੈ ॥ खिलत अखेटक राव जबै है ॥ ਤਬ ਮੇਰੋ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਖੈਹੈ ॥੩੩॥ तब मेरो उर मै सर खैहै ॥३३॥ ਤਾ ਕੋ ਕਾਲੁ ਨਿਕਟ ਜਬ ਆਯੋ ॥ ता को कालु निकट जब आयो ॥ ਪੁੰਨੂ ਸਾਹ ਸਿਕਾਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ पुंनू साह सिकार सिधायो ॥ ਜਬ ਗਹਿਰੇ ਬਨ ਬੀਚ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥ जब गहिरे बन बीच सिधारियो ॥ ਤਨਿ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸਤ੍ਰੁ ਤਬ ਮਾਰਿਯੋ ॥੩੪॥ तनि धनु बान सत्रु तब मारियो ॥३४॥ ਲਾਗਤ ਤੀਰ ਬੀਰ ਰਿਸਿ ਭਰਿਯੋ ॥ लागत तीर बीर रिसि भरियो ॥ ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਘਾਇ ਤਿਹ ਕਰਿਯੋ ॥ तुरै धवाइ घाइ तिह करियो ॥ ਤਾ ਕੋ ਮਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਯੋ ॥ ता को मारि आपु पुनि मरियो ॥ ਸੁਰ ਪੁਰ ਮਾਂਝਿ ਪਯਾਨੋ ਕਰਿਯੋ ॥੩੫॥ सुर पुर मांझि पयानो करियो ॥३५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |