ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 956 ਸਿੰਧੁ ਕੇ ਸੰਖ ਸੁਰੇਸ ਕੇ ਆਵਜ; ਸੂਰ ਕੇ ਨਾਦ ਸੁਨੈ ਦਰਵਾਜੇ ॥ सिंधु के संख सुरेस के आवज; सूर के नाद सुनै दरवाजे ॥ ਮੌਜਨ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਮਧੁਰੀ ਧੁਨਿ; ਦੇਵਨ ਕੇ ਬਹੁ ਦੁੰਦਭਿ ਬਾਜੇ ॥ मौजन के मुरली मधुरी धुनि; देवन के बहु दुंदभि बाजे ॥ ਜੀਤ ਕੇ ਜੋਗ ਮਹੇਸਨ ਕੇ; ਮੁਖ ਮੰਗਲ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੰਦਲ ਰਾਜੇ ॥ जीत के जोग महेसन के; मुख मंगल के ग्रिह मंदल राजे ॥ ਬ੍ਯਾਹ ਤਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਤਬੈ; ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੇ ਅਤਿ ਆਨਕ ਬਾਜੇ ॥੧੫॥ ब्याह तही न्रिप राज तबै; अति आनंद के अति आनक बाजे ॥१५॥ ਬ੍ਯਾਹ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਇਹ ਸੋ; ਤਬ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥ ब्याह भयो जब ही इह सो; तब बात सुनी न्रिप की बर नारी ॥ ਚੌਕਿ ਰਹੀ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ; ਕਛੁ ਔਰ ਹੁਤੀ, ਅਬ ਔਰ ਬਿਚਾਰੀ ॥ चौकि रही अति ही चित मै; कछु और हुती, अब और बिचारी ॥ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰੇ ਲਿਖਿ ਜੰਤ੍ਰ ਘਨੇ; ਅਰੁ ਤੰਤ੍ਰਨ ਸੋ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਧਾਰੀ ॥ मंत्र करे लिखि जंत्र घने; अरु तंत्रन सो इह बात सुधारी ॥ ਲਾਗੀ ਉਚਾਟ ਰਹੇ ਚਿਤ ਮੈ; ਕਬਹੂੰ ਨ ਸੁਹਾਇ ਪਿਯਾ ਕੋ ਪਿਆਰੀ ॥੧੬॥ लागी उचाट रहे चित मै; कबहूं न सुहाइ पिया को पिआरी ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯੌ ਉਚਾਟ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਲਾਗੀ ॥ यौ उचाट अति ही तिह लागी ॥ ਨੀਦ ਭੂਖਿ ਸਿਗਰੀ ਹੀ ਭਾਗੀ ॥ नीद भूखि सिगरी ही भागी ॥ ਸੋਤ ਉਠੈ ਚਕਿ ਕਛੁ ਨ ਸੁਹਾਵੈ ॥ सोत उठै चकि कछु न सुहावै ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਛੋਰਿ ਬਾਹਰੋ ਧਾਵੈ ॥੧੭॥ ग्रिह को छोरि बाहरो धावै ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਸਸਿਯਾ ਅਤਿ ਚਮਕਿ ਚਿਤ; ਤਾ ਕੌ ਕਿਯੋ ਉਪਾਇ ॥ तब ससिया अति चमकि चित; ता कौ कियो उपाइ ॥ ਸਖੀ ਜਿਤੀ ਸ੍ਯਾਨੀ ਹੁਤੀ; ਤੇ ਸਭ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ॥੧੮॥ सखी जिती स्यानी हुती; ते सभ लई बुलाइ ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਸਖਿਯਨ ਯਹ ਕਿਯੌ ਉਪਾਈ ॥ तब सखियन यह कियौ उपाई ॥ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥ जंत्र मंत्र करि लयो बुलाई ॥ ਸਸਿਯਾ ਸੰਗ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤਿ ਭਯੋ ॥ ससिया संग प्रेम अति भयो ॥ ਪਹਿਲੀ ਤ੍ਰਿਯ ਪਰਹਰਿ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੧੯॥ पहिली त्रिय परहरि करि दयो ॥१९॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਾ ਸੋ ਰਤਿ ਮਾਨੈ ॥ भांति भांति ता सो रति मानै ॥ ਬਰਸ ਦਿਵਸ ਕੋ ਇਕ ਦਿਨ ਜਾਨੈ ॥ बरस दिवस को इक दिन जानै ॥ ਤਾ ਪਰ ਮਤ ਅਧਿਕ ਨ੍ਰਿਪ ਭਯੋ ॥ ता पर मत अधिक न्रिप भयो ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਰਾਜ ਬਿਸਰਿ ਸਭ ਗਯੋ ॥੨੦॥ ग्रिह को राज बिसरि सभ गयो ॥२०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਕ ਤਰੁਨਿ, ਦੂਜੇ ਚਤੁਰਿ; ਤਰੁਨ ਤੀਸਰੇ ਪਾਇ ॥ एक तरुनि, दूजे चतुरि; तरुन तीसरे पाइ ॥ ਚਹਤ ਲਗਾਯੋ ਉਰਨ ਸੋ; ਛਿਨਕਿ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੧॥ चहत लगायो उरन सो; छिनकि न छोरियो जाइ ॥२१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੋ ਰਤਿ ਮਾਨੈ ॥ रैनि दिवस ता सो रति मानै ॥ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥ प्रानन ते प्यारो पहिचानै ॥ ਲਾਗੀ ਰਹਤ ਤਵਨ ਕੇ ਉਰ ਸੋ ॥ लागी रहत तवन के उर सो ॥ ਜੈਸੋ ਭਾਂਤਿ ਮਾਖਿਕਾ ਗੁਰ ਸੋ ॥੨੨॥ जैसो भांति माखिका गुर सो ॥२२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਲਾਲ ਕੋ ਖ੍ਯਾਲ ਅਨੂਪਮ ਹੇਰਿ; ਸੁ ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਬਲਾ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ लाल को ख्याल अनूपम हेरि; सु रीझ रही अबला मन माही ॥ ਛੈਲਨਿ ਛੈਲ ਛਕੇ ਰਸ ਸੋ; ਦੋਊ ਹੇਰਿ ਤਿਨੇ ਮਨ ਮੈ ਬਲਿ ਜਾਹੀ ॥ छैलनि छैल छके रस सो; दोऊ हेरि तिने मन मै बलि जाही ॥ ਕਾਮ ਕਸੀ ਸੁ ਸਸੀ ਸਸਿ ਸੀ ਛਬਿ; ਮੀਤ ਸੋ ਨੈਨ ਮਿਲੇ ਮੁਸਕਾਹੀ ॥ काम कसी सु ससी ससि सी छबि; मीत सो नैन मिले मुसकाही ॥ ਯੌ ਡਹਕੀ ਬਹਕੀ ਛਬਿ ਯਾਰ; ਪੀਯਾ ਹੂੰ ਕੋ ਪਾਇ ਪਤੀਜਤ ਨਾਹੀ ॥੨੩॥ यौ डहकी बहकी छबि यार; पीया हूं को पाइ पतीजत नाही ॥२३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਜੋਬਨ ਕੇ ਜੋਰ ਜੋਰਾਵਰੀ ਜਾਗੀ ਜਾਲਿਮ ਸੋ; ਜਗ ਤੇ ਅਨ੍ਯਾਰੀਯੌ ਬਿਸਾਰੀ ਸੁਧਿ ਚੀਤ ਕੀ ॥ जोबन के जोर जोरावरी जागी जालिम सो; जग ते अन्यारीयौ बिसारी सुधि चीत की ॥ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਲਾਗਿਯੋ ਰਹਿਤ ਤਾ ਸੋ ਛਬਿ ਕੀ; ਜ੍ਯੋਂ ਏਕੈ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਸੁ ਮਾਨੋ ਐਸੀ ਰਾਜਨੀਤ ਕੀ ॥ निसि दिन लागियो रहित ता सो छबि की; ज्यों एकै ह्वै गई सु मानो ऐसी राजनीत की ॥ ਅਪਨੇ ਹੀ ਹਾਥਨ ਬਨਾਵਤ ਸਿੰਗਾਰ ਤਾ ਕੇ; ਪਾਸ ਕੀ ਸਖੀ ਨ ਕੀਨ ਨੈਕ ਕੁ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕੀ ॥ अपने ही हाथन बनावत सिंगार ता के; पास की सखी न कीन नैक कु प्रतीत की ॥ ਅੰਗ ਲਪਟਾਇ ਮੁਖੁ ਚਾਪਿ ਬਲਿ ਜਾਇ ਤਾ ਕੇ; ਐਸੋ ਹੀ ਪਿਯਾਰੀ ਜਾਨੈ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤ ਕੀ ॥੨੪॥ अंग लपटाइ मुखु चापि बलि जाइ ता के; ऐसो ही पियारी जानै प्रीतम सो प्रीत की ॥२४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |