ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 950 ਬੂਬਨਾ ਬਾਚ ॥ बूबना बाच ॥ ਕੌਨ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰਜ ਤੂ? ਕੌਨ ਦੇਸ ਕੋ ਰਾਵ ॥ कौन देस एस्वरज तू? कौन देस को राव ॥ ਕ੍ਯੋਂ ਆਯੋ ਇਹ ਠੌਰ ਤੂ? ਮੋ ਕਹ ਭੇਦ ਬਤਾਵ ॥੧੨॥ क्यों आयो इह ठौर तू? मो कह भेद बताव ॥१२॥ ਜਲੂ ਬਾਚ ॥ जलू बाच ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਠਟਾ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰ ਮਹਿ ਜਾਯੋ ॥ ठटा देस एस्वर महि जायो ॥ ਖਿਲਤ ਅਖੇਟਕ ਇਹ ਠਾਂ ਆਯੋ ॥ खिलत अखेटक इह ठां आयो ॥ ਪਿਯਤ ਪਾਨਿ ਹਾਰਿਯੋ ਸ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ पियत पानि हारियो स्वै गयो ॥ ਅਬ ਤੁਮਰੋ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ॥੧੩॥ अब तुमरो दरसन मुहि भयो ॥१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹੇਰਿ ਰੂਪ ਤਾ ਕੌ ਤਰੁਨਿ; ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥ हेरि रूप ता कौ तरुनि; बसि ह्वै गई प्रबीन ॥ ਜੈਸੇ ਬੂੰਦ ਕੀ ਮੇਘ ਜ੍ਯੋਂ; ਹੋਤ ਨਦੀ ਮੈ ਲੀਨ ॥੧੪॥ जैसे बूंद की मेघ ज्यों; होत नदी मै लीन ॥१४॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਲ ਕੀ ਉਰ ਬਸੀ; ਬਿਸਰੀ ਸਕਲ ਸਿਯਾਨ ॥ प्रीति लाल की उर बसी; बिसरी सकल सियान ॥ ਗਿਰੀ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ; ਬਿਧੀ ਬਿਰਹ ਕੇ ਬਾਨ ॥੧੫॥ गिरी मूरछना ह्वै धरनि; बिधी बिरह के बान ॥१५॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਰਕਤ ਨ ਰਹਿਯੋ ਸਰੀਰ; ਲੋਕ ਲਾਜ ਬਿਸਰੀ ਸਕਲ ॥ रकत न रहियो सरीर; लोक लाज बिसरी सकल ॥ ਅਬਲਾ ਭਈ ਅਧੀਰ; ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਪਿਯ ਕੋ ਨਿਰਖਿ ॥੧੬॥ अबला भई अधीर; अमित रूप पिय को निरखि ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਾ ਦਿਨ ਮੀਤ ਪਿਯਾਰੋ ਪੈਯੈ ॥ जा दिन मीत पियारो पैयै ॥ ਤੌਨ ਘਰੀ ਉਪਰ ਬਲਿ ਜੈਯੈ ॥ तौन घरी उपर बलि जैयै ॥ ਬਿਰਹੁ ਬਧੀ ਚੇਰੀ ਤਿਹ ਭਈ ॥ बिरहु बधी चेरी तिह भई ॥ ਬਿਸਰਿ ਲਾਜ ਲੋਗਨ ਕੀ ਗਈ ॥੧੭॥ बिसरि लाज लोगन की गई ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖਿ ਬੂਬਨਾ ਬਸਿ ਭਈ; ਪਰੀ ਬਿਰਹ ਕੀ ਫਾਸ ॥ निरखि बूबना बसि भई; परी बिरह की फास ॥ ਭੂਖਿ ਪ੍ਯਾਸ ਭਾਜੀ ਸਕਲ; ਬਿਨੁ ਦਾਮਨੁ ਕੀ ਦਾਸ ॥੧੮॥ भूखि प्यास भाजी सकल; बिनु दामनु की दास ॥१८॥ ਬਤਿਸ ਅਭਰਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰੈ; ਸੋਰਹ ਸਜਤ ਸਿੰਗਾਰ ॥ बतिस अभरन त्रिय करै; सोरह सजत सिंगार ॥ ਨਾਕ ਛਿਦਾਵਤ ਆਪਨੋ; ਪਿਯ ਕੇ ਹੇਤੁ ਪਿਯਾਰ ॥੧੯॥ नाक छिदावत आपनो; पिय के हेतु पियार ॥१९॥ ਤੀਯ ਪਿਯਾ ਕੇ ਚਿਤ ਮੈ; ਐਸੋ ਲਾਗਿਯੋ ਨੇਹ ॥ तीय पिया के चित मै; ऐसो लागियो नेह ॥ ਭੂਖ ਲਾਜ ਤਨ ਕੀ ਗਈ; ਦੁਹੁਅਨ ਬਿਸਰਿਯੋ ਗ੍ਰੇਹ ॥੨੦॥ भूख लाज तन की गई; दुहुअन बिसरियो ग्रेह ॥२०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੀਨ ਸਕੈ ਬਿਗਸੈ ਨਹਿ ਕਾਹੂ ਸੌ; ਲੋਕ ਕੀ ਲਾਜ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਰਾਖੇ ॥ बीन सकै बिगसै नहि काहू सौ; लोक की लाज बिदा करि राखे ॥ ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਨ ਬੈਠਿ ਸਕੈ; ਬਿਲ ਮੈ ਨਹਿ ਬਾਲ ਹਹਾ ਕਰਿ ਭਾਖੈ ॥ बीरी चबात न बैठि सकै; बिल मै नहि बाल हहा करि भाखै ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਰਾਜ ਸਮਾਜਨ ਸੋ; ਸੁਖ ਛਾਡਿ ਛਿਨੇਕ ਬਿਖੈ ਦੁਖ ਗਾਖੈ ॥ इंद्र को राज समाजन सो; सुख छाडि छिनेक बिखै दुख गाखै ॥ ਤੀਰ ਲਗੋ, ਤਰਵਾਰਿ ਲਗੋ; ਨ ਲਗੋ ਜਿਨਿ ਕਾਹੂ ਸੌ ਕਾਹੂ ਕੀ ਆਖੈਂ ॥੨੧॥ तीर लगो, तरवारि लगो; न लगो जिनि काहू सौ काहू की आखैं ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹੇਰਿ ਬੂਬਨਾ ਕੌ ਧਰਨਿ; ਲੋਟਤ ਮਾਤ ਅਧੀਰ ॥ हेरि बूबना कौ धरनि; लोटत मात अधीर ॥ ਚਤੁਰਿ ਹੁਤੀ ਚੀਨਤ ਭਈ; ਪਿਯ ਬਿਰਹ ਕੀ ਪੀਰਿ ॥੨੨॥ चतुरि हुती चीनत भई; पिय बिरह की पीरि ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਾ ਕੀ ਲਗਨਿ ਕਿਸੂ ਸੋ ਲਾਗੀ ॥ या की लगनि किसू सो लागी ॥ ਤਾ ਤੇ ਭੂਖਿ ਪ੍ਯਾਸ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥ ता ते भूखि प्यास सभ भागी ॥ ਤਾ ਤੇ ਬੇਗਿ ਉਪਾਯਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥ ता ते बेगि उपायहि करियै ॥ ਜਾ ਤੇ ਸਗਰੋ ਸੋਕ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥੨੩॥ जा ते सगरो सोक निवरियै ॥२३॥ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮੰਤ੍ਰ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ ह्रिदै मंत्र इह भांति बिचारियो ॥ ਨਿਜ ਪਤਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ निज पति सो इह भांति उचारियो ॥ ਸੁਤਾ ਤਰੁਨਿ ਤੁਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭਈ ॥ सुता तरुनि तुमरे ग्रिह भई ॥ ਤਾ ਕੀ ਕਰਨ ਸਗਾਈ ਲਈ ॥੨੪॥ ता की करन सगाई लई ॥२४॥ ਯਾ ਕੋ ਅਧਿਕ ਸੁਯੰਬਰ ਕੈਹੈ ॥ या को अधिक सुय्मबर कैहै ॥ ਬਡੇ ਬਡੇ ਰਾਜਾਨ ਬੁਲੈਹੈ ॥ बडे बडे राजान बुलैहै ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭਨ ਪਰ ਕਰਿ ਹੈ ॥ दुहिता द्रिसटि सभन पर करि है ॥ ਜੋ ਚਿਤ ਰੁਚੇ ਤਿਸੀ ਕਹ ਬਰਿ ਹੈ ॥੨੫॥ जो चित रुचे तिसी कह बरि है ॥२५॥ ਭਯੋ ਪ੍ਰਾਤ ਯਹ ਬ੍ਯੋਤ ਬਨਾਯੋ ॥ भयो प्रात यह ब्योत बनायो ॥ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸਭਹੀਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥ पुर बासिन सभहीन बुलायो ॥ ਦੇਸ ਦੇਸ ਬਹੁ ਦੂਤ ਪਠਾਏ ॥ देस देस बहु दूत पठाए ॥ ਨਰਪਤਿ ਸਭ ਠੌਰਨ ਤੇ ਆਏ ॥੨੬॥ नरपति सभ ठौरन ते आए ॥२६॥ |
Dasam Granth |