ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 943 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੂਨਿ ਜਾਟ ਕੀ ਤਿਨ ਧਰੀ; ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਆਇ ॥ जूनि जाट की तिन धरी; म्रित मंडल मै आइ ॥ ਚੂਚਕ ਕੇ ਉਪਜੀ ਭਵਨ; ਹੀਰ ਨਾਮ ਧਰਵਾਇ ॥੧੬॥ चूचक के उपजी भवन; हीर नाम धरवाइ ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੍ਯੋ ॥ इसी भांति सो काल बिहान्यो ॥ ਬੀਤਯੋ ਬਰਖ ਏਕ ਦਿਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥ बीतयो बरख एक दिन जान्यो ॥ ਬਾਲਾਪਨੋ ਛੂਟਿ ਜਬ ਗਯੋ ॥ बालापनो छूटि जब गयो ॥ ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੧੭॥ जोबन आनि दमामो दयो ॥१७॥ ਰਾਂਝਾ ਚਾਰਿ ਮਹਿਖਿਯਨ ਆਵੈ ॥ रांझा चारि महिखियन आवै ॥ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਿ ਹੀਰ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥ ता को हेरि हीर बलि जावै ॥ ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਨੇਹੁ ਉਪਜਾਯੋ ॥ ता सौ अधिक नेहु उपजायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਮੋਹ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮॥ भांति भांति सौ मोह बढायो ॥१८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖਾਤ ਪੀਤ ਬੈਠਤ ਉਠਤ; ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਨਿਤਿ ॥ खात पीत बैठत उठत; सोवत जागत निति ॥ ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰੈ ਚਿਤ ਤੇ; ਸੁੰਦਰ ਦਰਸ ਨਮਿਤ ॥੧੯॥ कबहूं न बिसरै चित ते; सुंदर दरस नमित ॥१९॥ ਹੀਰ ਬਾਚ ॥ हीर बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਾਹਰ ਜਾਉ ਤੌ ਬਾਹਰ ਹੀ; ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਆਵਤ ਸੰਗ ਲਗੇਹੀ ॥ बाहर जाउ तौ बाहर ही; ग्रिह आवत आवत संग लगेही ॥ ਜੌ ਹਠਿ ਬੈਠਿ ਰਹੋ ਘਰ ਮੈ; ਪਿਯ ਪੈਠਿ ਰਹੈ ਹਿਯ ਮੈ ਪਹਿ ਲੇਹੀ ॥ जौ हठि बैठि रहो घर मै; पिय पैठि रहै हिय मै पहि लेही ॥ ਨੀਂਦ ਹਮੈ ਨਕਵਾਨੀ ਕਰੀ; ਛਿਨ ਹੀ ਛਿਨ ਰਾਮ ਸਖੀ! ਸੁਪਨੇਹੀ ॥ नींद हमै नकवानी करी; छिन ही छिन राम सखी! सुपनेही ॥ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਰਾਤਹੂੰ ਦ੍ਯੋਸ; ਕਹੂੰ ਮੁਹਿ ਰਾਂਝਨ ਚੈਨ ਨ ਦੇਹੀ ॥੨੦॥ जागत सोवत रातहूं द्योस; कहूं मुहि रांझन चैन न देही ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਸਦਾ ਉਚਾਰੈ ॥ रांझन रांझन सदा उचारै ॥ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਤਹਾ ਸੰਭਾਰੈ ॥ सोवत जागत तहा स्मभारै ॥ ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਚਲਤ ਹੂੰ ਸੰਗਾ ॥ बैठत उठत चलत हूं संगा ॥ ਤਾਹੀ ਕੌ ਜਾਨੈ ਕੈ ਅੰਗਾ ॥੨੧॥ ताही कौ जानै कै अंगा ॥२१॥ ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਜੋ ਹੀਰ ਨਿਹਾਰੈ ॥ काहूं को जो हीर निहारै ॥ ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਰਿਦ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰੈ ॥ रांझन ही रिद बीच बिचारै ॥ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਿਆ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥ ऐसी प्रीति प्रिआ की लागी ॥ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਤਾ ਕੀ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੨੨॥ नींद भूख ता की सभ भागी ॥२२॥ ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਕੇ ਰੂਪ ਵਹ ਭਈ ॥ रांझन ही के रूप वह भई ॥ ਜ੍ਯੋ ਮਿਲਿ ਬੂੰਦਿ ਬਾਰਿ ਮੋ ਗਈ ॥ ज्यो मिलि बूंदि बारि मो गई ॥ ਜੈਸੇ ਮ੍ਰਿਗ ਮ੍ਰਿਗਯਾ ਕੋ ਲਹੇ ॥ जैसे म्रिग म्रिगया को लहे ॥ ਹੋਤ ਬਧਾਇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਗਹੇ ॥੨੩॥ होत बधाइ बिना ही गहे ॥२३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੈਸੇ ਲਕਰੀ ਆਗ ਮੈ; ਪਰਤ ਕਹੂੰ ਤੇ ਆਇ ॥ जैसे लकरी आग मै; परत कहूं ते आइ ॥ ਪਲਕ ਦ੍ਵੈਕ ਤਾ ਮੈ ਰਹੈ; ਬਹੁਰਿ ਆਗ ਹ੍ਵੈ ਜਾਇ ॥੨੪॥ पलक द्वैक ता मै रहै; बहुरि आग ह्वै जाइ ॥२४॥ ਹਰਿ ਜਾ ਅਸਿ ਐਸੇ ਸੁਨ੍ਯੋ; ਕਰਤ ਏਕ ਤੇ ਦੋਇ ॥ हरि जा असि ऐसे सुन्यो; करत एक ते दोइ ॥ ਬਿਰਹ ਬਢਾਰਨਿ ਜੋ ਬਧੇ; ਏਕ ਦੋਇ ਤੇ ਹੋਇ ॥੨੫॥ बिरह बढारनि जो बधे; एक दोइ ते होइ ॥२५॥ ਰਾਂਝਨ ਹੀਰ ਪ੍ਰੇਮ ਮੈ; ਰਹੈ ਏਕ ਹੀ ਹੋਇ ॥ रांझन हीर प्रेम मै; रहै एक ही होइ ॥ ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਏਕ ਹੀ; ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥ कहिबे कौ तन एक ही; लहिबे को तन दोइ ॥२६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ॥ ऐसी प्रीति प्रिया की भई ॥ ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥ सिगरी बिसरि ताहि सुधि गई ॥ ਰਾਂਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥ रांझा जू के रूप उरझानी ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥ लोक लाज तजि भई दिवानी ॥२७॥ ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ तब चूचक इह भांति बिचारी ॥ ਯਹ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ ॥ यह कंन्या नहि जियत हमारी ॥ ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥ अब ही यह खेरा को दीजै ॥ ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥ या मै तनिक ढील नहि कीजै ॥२८॥ ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤੁਰਤੁ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥ खेरहि बोल तुरतु तिह दयो ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥ रांझा अतिथ होइ संग गयो ॥ ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥ मागत भीख घात जब पायो ॥ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸੁਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥ लै ता को सुर लोक सिधायो ॥२९॥ |
Dasam Granth |