ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 931 ਬਧਿਕ ਬਾਚ ॥ बधिक बाच ॥ ਉਡਿ ਉਡਿ ਆਵਹੁ ਫਾਸਿਯਹੁ; ਸੌ ਕਹਤਾ ਮਗੁ ਜਾਇ ॥ उडि उडि आवहु फासियहु; सौ कहता मगु जाइ ॥ ਜੋ ਐਸੋ ਬਚ ਪੁਨਿ ਕਹਿਯੋ; ਹਨਿਹੈ ਤੋਹਿ ਰਿਸਾਇ ॥੨॥ जो ऐसो बच पुनि कहियो; हनिहै तोहि रिसाइ ॥२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਫਸਿ ਫਸਿ ਜਾਵਹੁ, ਉਡਿ ਉਡਿ ਆਇ ॥ फसि फसि जावहु, उडि उडि आइ ॥ ਐਸੇ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਜਾਇ ॥ ऐसे कहत जुलाहो जाइ ॥ ਚੋਰਨ ਕੁਸਗੁਨ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ चोरन कुसगुन चित बिचारियो ॥ ਦੋ ਸੈ ਜੁਤੀ ਸੌ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥੩॥ दो सै जुती सौ तिह मारियो ॥३॥ ਚੋਰਨ ਬਾਚ ॥ चोरन बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਲੈ ਆਵਹੁ ਧਰਿ ਜਾਇਯਹੁ; ਯੌ ਕਹਿ ਕਰੌ ਪਯਾਨ ॥ लै आवहु धरि जाइयहु; यौ कहि करौ पयान ॥ ਜੋ ਉਹਿ ਭਾਂਤਿ ਬਖਾਨਿਹੋ; ਹਨਿਹੈ ਤੁਹਿ ਤਨ ਬਾਨ ॥੪॥ जो उहि भांति बखानिहो; हनिहै तुहि तन बान ॥४॥ ਜਬ ਚੋਰਨ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਤਬ ਤਾ ਤੇ ਡਰ ਪਾਇ ॥ जब चोरन ऐसे कहियो; तब ता ते डर पाइ ॥ ਲੈ ਆਵਹੁ ਧਰਿ ਜਾਇਯਹੁ; ਯੌ ਮਗੁ ਕਹਤੌ ਜਾਇ ॥੫॥ लै आवहु धरि जाइयहु; यौ मगु कहतौ जाइ ॥५॥ ਚਾਰ ਪੁਤ੍ਰ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ; ਇਕ ਨੈ ਤਜਾ ਪਰਾਨ ॥ चार पुत्र पातिसाह के; इक नै तजा परान ॥ ਦਾਬਨ ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ; ਅਧਿਕ ਸੋਕ ਮਨ ਮਾਨਿ ॥੬॥ दाबन ता कौ लै चले; अधिक सोक मन मानि ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਲੌ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਐਯਹੁ ॥ तब लौ कहत जुलाहो ऐयहु ॥ ਲੈ ਲੈ ਆਵਹੁ, ਧਰ ਧਰ ਜੈਯਹੁ ॥ लै लै आवहु, धर धर जैयहु ॥ ਸੈਨਾ ਕੇ ਸ੍ਰਵਨਨ ਯਹ ਪਰੀ ॥ सैना के स्रवनन यह परी ॥ ਪੰਦ੍ਰਹ ਸੈ ਪਨਹੀ ਤਹ ਝਰੀ ॥੭॥ पंद्रह सै पनही तह झरी ॥७॥ ਤਿਨ ਸੋ ਕਹਿਯੋ, ਕਹੋ ਸੁ ਉਚਾਰੋ ॥ तिन सो कहियो, कहो सु उचारो ॥ ਕਹਿਯੋ ਬੁਰਾ ਭਯੋ ਕਹਤ ਪਧਾਰੋ ॥ कहियो बुरा भयो कहत पधारो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥ भेद अभेद की बात न जानी ॥ ਜੋ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਵਹੈ ਜੜ ਮਾਨੀ ॥੮॥ जो तिन कहियो वहै जड़ मानी ॥८॥ ਏਕ ਰਾਵ ਤਾ ਕੇ ਬਹੁ ਨਾਰੀ ॥ एक राव ता के बहु नारी ॥ ਪੂਤ ਨ ਹੋਤ ਤਾਹਿ ਦੁਖ ਭਾਰੀ ॥ पूत न होत ताहि दुख भारी ॥ ਔਰ ਬ੍ਯਾਹਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਕੀਨੋ ॥ और ब्याहि ब्याकुल ह्वै कीनो ॥ ਤਾ ਕੇ ਭਵਨ ਪੂਤ ਬਿਧਿ ਦੀਨੋ ॥੯॥ ता के भवन पूत बिधि दीनो ॥९॥ ਸਭਹਿਨ ਆਨੰਦ ਚਿਤ ਬਢਾਯੋ ॥ सभहिन आनंद चित बढायो ॥ ਤਬ ਲੌ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਆਯੋ ॥ तब लौ कहत जुलाहो आयो ॥ ਬੁਰਾ ਭਯੋ ਕਹਿ ਊਚ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥ बुरा भयो कहि ऊच पुकारियो ॥ ਸੁਨ੍ਯੋ ਜਾਹਿ ਪਨਹਿਨ ਤਿਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥ सुन्यो जाहि पनहिन तिन मारियो ॥१०॥ ਪੁਰ ਜਨ ਬਾਚ ॥ पुर जन बाच ॥ ਭਲਾ ਭਯੋ, ਇਹ ਕਹਤ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥ भला भयो, इह कहत पधारियो ॥ ਜਬ ਲੋਗਨ ਜੂਤਿਨ ਸੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥ जब लोगन जूतिन सो मारियो ॥ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਠਾਂ ਬਡਭਾਗੀ ॥ जात भयो तिह ठां बडभागी ॥ ਜਹ ਅਤਿ ਅਗਨਿ ਨਗਰ ਮਹਿ ਲਾਗੀ ॥੧੧॥ जह अति अगनि नगर महि लागी ॥११॥ ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੈ ਮਹਲ ਜਹ ਭਾਰੇ ॥ गिरि गिरि परै महल जह भारे ॥ ਛਪਰਨ ਕੇ ਜਹ ਉਡੈ ਅਵਾਰੇ ॥ छपरन के जह उडै अवारे ॥ ਭਲਾ ਭਯੋ ਯੌ ਮੂੜ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥ भला भयो यौ मूड़ पुकारियो ॥ ਜਾਹਿ ਸੁਨ੍ਯੋ ਤਾਹੀ ਗਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥ जाहि सुन्यो ताही गहि मारियो ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦਸ ਹਜਾਰ ਪਨਹੀਨ ਕੀ; ਸਹੀ ਜੁਲਾਹੇ ਮਾਰਿ ॥ दस हजार पनहीन की; सही जुलाहे मारि ॥ ਤਾ ਪਾਛੈ ਪਹੁਚਤ ਭਯੋ; ਜਹਾ ਹੁਤੀ ਸਸੁਰਾਰਿ ॥੧੩॥ ता पाछै पहुचत भयो; जहा हुती ससुरारि ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਜਨ ਕਹਾ ਖਾਹੁ ਨਹਿ ਖਾਵੈ ॥ ग्रिह जन कहा खाहु नहि खावै ॥ ਭੂਖਨ ਮਰਤ ਨ ਲਜਤ ਬਤਾਵੈ ॥ भूखन मरत न लजत बतावै ॥ ਆਧੀ ਰੈਨਿ ਬੀਤ ਜਬ ਗਈ ॥ आधी रैनि बीत जब गई ॥ ਲਾਗਤੁ ਅਧਿਕ ਛੁਧਾ ਤਿਹ ਭਈ ॥੧੪॥ लागतु अधिक छुधा तिह भई ॥१४॥ ਲਕਰੀ ਭਏ ਤੇਲ ਘਟ ਫੋਰਿਯੋ ॥ लकरी भए तेल घट फोरियो ॥ ਪੀਨੋ ਸਕਲ ਨੈਕ ਨਹਿ ਛੋਰਿਯੋ ॥ पीनो सकल नैक नहि छोरियो ॥ ਸੂਰਜ ਚੜਿਯੋ ਉਡਗ ਛਪਿ ਗਏ ॥ सूरज चड़ियो उडग छपि गए ॥ ਫਾੱਸਿ ਪਾਨ ਸੋ ਕਊਆ ਲਏ ॥੧੫॥ फासि पान सो कऊआ लए ॥१५॥ |
Dasam Granth |