ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 917 ਛਾਰਿਯਾ ਉਰਦਾ ਬੇਗਨੀ; ਖੋਜੇ ਜਹਾ ਅਨੇਕ ॥ छारिया उरदा बेगनी; खोजे जहा अनेक ॥ ਪੰਖੀ ਫਟਕਿ ਸਕੈ ਨਹੀ; ਪਹੁਚੈ ਮਨੁਖ ਨ ਏਕ ॥੧੧॥ पंखी फटकि सकै नही; पहुचै मनुख न एक ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਾਹੂ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤਹਾ ਜੋ ਪਰੈ ॥ काहू द्रिसटि तहा जो परै ॥ ਟੂਟ ਟੂਟ ਹਜਰਤਿ ਤਿਹ ਕਰੈ ॥ टूट टूट हजरति तिह करै ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਪਲਟਿ ਬਹੁਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥ ग्रिह कौ पलटि बहुरि नहि आवै ॥ ਹਨ੍ਯੋ ਭਾਂਗ ਕੇ ਭਾਰੇ ਜਾਵੈ ॥੧੨॥ हन्यो भांग के भारे जावै ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਹਾ ਪਹੂਚਨ ਕੋ ਕਛੂ; ਪੈਯਤੁ ਨਹੀ ਉਪਾਇ ॥ तहा पहूचन को कछू; पैयतु नही उपाइ ॥ ਚਲਹੁ ਦੇਗ ਮੈ ਬੈਠਿ ਕੈ; ਜਾ ਤੇ ਲਖ੍ਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥੧੩॥ चलहु देग मै बैठि कै; जा ते लख्यो न जाइ ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੇਗਮ ਜਬ ਤੇ ਤੁਮੈ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ बेगम जब ते तुमै निहारियो ॥ ਖਾਨ ਪਾਨ ਸਭ ਕਛੁ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥ खान पान सभ कछु बिसारियो ॥ ਲਗਨ ਲਗੈ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥ लगन लगै बिहबल ह्वै गई ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਛਾਡਿ ਦਿਵਾਨੀ ਭਈ ॥੧੪॥ ग्रिह को छाडि दिवानी भई ॥१४॥ ਸੀਸ ਫੂਲ ਸਿਰ ਪਰ ਜਬ ਧਾਰੈ ॥ सीस फूल सिर पर जब धारै ॥ ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੈ ॥ कोटि सूर जनु चड़े सवारै ॥ ਜਬ ਬਿਹਸਿ ਕੈ ਬਿਰੀ ਚਬਾਵੈ ॥ जब बिहसि कै बिरी चबावै ॥ ਦੇਖੀ ਪੀਕ ਕੰਠ ਮਹਿ ਜਾਵੈ ॥੧੫॥ देखी पीक कंठ महि जावै ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਜਰਤਿ ਤਿਹ ਪੂਛੇ ਬਿਨਾ; ਕਛੂ ਨ ਉਚਰਤ ਬੈਨ ॥ हजरति तिह पूछे बिना; कछू न उचरत बैन ॥ ਲਾਲ ਭਏ ਬਿਸਪਾਲ ਮਨ; ਹੇਰਿ ਬਾਲ ਕੇ ਨੈਨ ॥੧੬॥ लाल भए बिसपाल मन; हेरि बाल के नैन ॥१६॥ ਤਾ ਕੋ ਤੁਮਰੋ ਰੂਪ ਲਖਿ; ਪੁਲਿਕਿ ਪਸੀਜ੍ਯੋ ਅੰਗ ॥ ता को तुमरो रूप लखि; पुलिकि पसीज्यो अंग ॥ ਬੇਸੰਭਾਰ ਭੂਅ ਪੈ ਗਿਰੀ; ਜਨੁ ਕਰਿ ਡਸ੍ਯੋ ਭੁਜੰਗ ॥੧੭॥ बेस्मभार भूअ पै गिरी; जनु करि डस्यो भुजंग ॥१७॥ ਖਾਨ ਸੁਨਤ ਤ੍ਰਿਯ ਬਾਤ ਕੌ; ਮਨ ਮਹਿ ਭਯੋ ਖੁਸਾਲ ॥ खान सुनत त्रिय बात कौ; मन महि भयो खुसाल ॥ ਜ੍ਯੋ ਤੁਮ ਕਹੌਂ, ਤਿਵੈ ਚਲੌਂ; ਮਿਲੌਂ ਜਾਇ ਤਤਕਾਲ ॥੧੮॥ ज्यो तुम कहौं, तिवै चलौं; मिलौं जाइ ततकाल ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਹ ਜੜ ਬਾਤ ਸੁਨਤ ਹਰਖਯੋ ॥ यह जड़ बात सुनत हरखयो ॥ ਦੁਰਬਲ ਹੁਤੋ ਪੁਸਟ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ दुरबल हुतो पुसट ह्वै गयो ॥ ਜੌ ਤੁਮ ਕਹੌ ਸੁ ਕਾਜ ਕਮੈਯੈ ॥ जौ तुम कहौ सु काज कमैयै ॥ ਬੇਗਮ ਸੀ ਭੋਗਨ ਕਹ ਪੈਯੈ ॥੧੯॥ बेगम सी भोगन कह पैयै ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਜਰਤਿ ਜਾ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਲਖਿ; ਰਹਿਯੋ ਪ੍ਰੇਮ ਸੌ ਪਾਗ ॥ हजरति जा की मूरति लखि; रहियो प्रेम सौ पाग ॥ ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਅਟਕਤ ਭਈ; ਧੰਨ੍ਯ ਹਮਾਰੇ ਭਾਗ ॥੨੦॥ सो हम सो अटकत भई; धंन्य हमारे भाग ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਹ ਸੁਨਿ ਭੇਦ ਚਿਤ ਮਹਿ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥ यह सुनि भेद चित महि राख्यो ॥ ਔਰ ਮਿਤ੍ਰ ਤਨ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥ और मित्र तन प्रगट न भाख्यो ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਦੇਗ ਮੈ ਬਸਤ੍ਰ ਬਿਛਯੋ ॥ प्रथम देग मै बसत्र बिछयो ॥ ਤਾ ਮੈ ਬੈਠਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਗਯੋ ॥੨੧॥ ता मै बैठि आपु पुनि गयो ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖਾਨ! ਤਿਹਾਰੌ ਰੂਪ ਲਖਿ; ਬੇਗਮ ਰਹੀ ਲੁਭਾਇ ॥ खान! तिहारौ रूप लखि; बेगम रही लुभाइ ॥ ਸਾਹਿਜਹਾਂ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕੈ; ਤੋ ਪਰ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ॥੨੨॥ साहिजहां को छाडि कै; तो पर गई बिकाइ ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤੌਨ ਪਠਾਨ ਦੇਗ ਮਹਿ ਡਾਰਿਸ ॥ तौन पठान देग महि डारिस ॥ ਲੈ ਹਜਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਓਰ ਸਿਧਾਰਸ ॥ लै हजरति ग्रिह ओर सिधारस ॥ ਦੇਖਤ ਲੋਗ ਸਭੈ ਤਹ ਜਾਵੈ ॥ देखत लोग सभै तह जावै ॥ ਵਾ ਕੌ ਭੇਦ ਨ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ॥੨੩॥ वा कौ भेद न कोऊ पावै ॥२३॥ ਲੈ ਬੇਗਮ ਕੇ ਪਾਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥ लै बेगम के पास उतारियो ॥ ਬੇਗਮ ਤਾ ਕੋ ਦਾਰਿਦ ਮਾਰਿਯੋ ॥ बेगम ता को दारिद मारियो ॥ ਸਖੀ ਭੇਜ ਪਤਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥ सखी भेज पति लयो बुलाई ॥ ਕਾਨ ਲਾਗਿ ਕੈ ਬਾਤ ਜਤਾਈ ॥੨੪॥ कान लागि कै बात जताई ॥२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਖੀ ਭੇਜਿ ਪਾਤਸਾਹ ਕੌ; ਲੀਨੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥ सखी भेजि पातसाह कौ; लीनो निकट बुलाइ ॥ ਜੋ ਚਾਹਹੁ, ਸੋ ਕੀਜਿਯੈ; ਦੀਨੀ ਦੇਗ ਦਿਖਾਇ ॥੨੫॥ जो चाहहु, सो कीजियै; दीनी देग दिखाइ ॥२५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਬੇਗਮ ਕਹਿ ਚਰਿਤ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥ जब बेगम कहि चरित बखान्यो ॥ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ਤਿਹ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥ प्रानन ते प्यारी तिह जान्यो ॥ ਪੁਨਿ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ਚਰਿਤ੍ਰਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥ पुनि कछु कहियो चरित्रहि करियै ॥ ਪੁਛਿ ਕਾਜਿਯਹਿ ਯਾ ਕਹ ਮਰਿਯੈ ॥੨੬॥ पुछि काजियहि या कह मरियै ॥२६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |