ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 910 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜਪੇ; ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥ बिना नाम ता के जपे; बाल ब्रिध कोऊ होइ ॥ ਰਾਵ ਰੰਕ ਰਾਜਾ! ਸਭੈ; ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥੨੦॥ राव रंक राजा! सभै; जियत न रहसी कोइ ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਤਿਨਾਮੁ ਜੋ ਜਿਯ ਲਖਿ ਪਾਵੈ ॥ सतिनामु जो जिय लखि पावै ॥ ਤਾ ਕੇ ਕਾਲ ਨਿਕਟ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥ ता के काल निकट नहि आवै ॥ ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜੋ ਰਹਿ ਹੈ ॥ बिना नाम ता के जो रहि है ॥ ਬਨ ਗਿਰ ਪੁਰ ਮੰਦਰ ਸਭ ਢਹਿ ਹੈ ॥੨੧॥ बन गिर पुर मंदर सभ ढहि है ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚਕਿਯਾ ਕੈਸੇ ਪਟ ਬਨੇ; ਗਗਨ ਭੂਮਿ ਪੁਨਿ ਦੋਇ ॥ चकिया कैसे पट बने; गगन भूमि पुनि दोइ ॥ ਦੁਹੂੰ ਪੁਰਨ ਮੈ ਆਇ ਕੈ; ਸਾਬਿਤ ਗਯਾ ਨ ਕੋਇ ॥੨੨॥ दुहूं पुरन मै आइ कै; साबित गया न कोइ ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਤਿਨਾਮ ਜੋ ਪੁਰਖ ਪਛਾਨੈ ॥ सतिनाम जो पुरख पछानै ॥ ਸਤਿਨਾਮ ਲੈ ਬਚਨ ਪ੍ਰਮਾਨੈ ॥ सतिनाम लै बचन प्रमानै ॥ ਸਤਿਨਾਮੁ ਮਾਰਗ ਲੈ ਚਲਹੀ ॥ सतिनामु मारग लै चलही ॥ ਤਾ ਕੋ ਕਾਲ ਨ ਕਬਹੂੰ ਦਲਹੀ ॥੨੩॥ ता को काल न कबहूं दलही ॥२३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸੇ ਬਚਨਨ ਸੁਨਤ ਹੀ; ਰਾਜਾ ਭਯੋ ਉਦਾਸੁ ॥ ऐसे बचनन सुनत ही; राजा भयो उदासु ॥ ਭੂਮਿ ਦਰਬੁ ਘਰ ਰਾਜ ਤੇ; ਚਿਤ ਮੈ ਭਯੋ ਨਿਰਾਸੁ ॥੨੪॥ भूमि दरबु घर राज ते; चित मै भयो निरासु ॥२४॥ ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ; ਦੁਖਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹ ॥ जब रानी ऐसे सुनियो; दुखत भई मन माह ॥ ਦੇਸ ਦਰਬੁ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਿ ਕੈ; ਜਾਤ ਲਖਿਯੋ ਨਰ ਨਾਹ ॥੨੫॥ देस दरबु ग्रिह छाडि कै; जात लखियो नर नाह ॥२५॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ; ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ तब रानी अति दुखित ह्वै; मंत्री लयो बुलाइ ॥ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿਯੈ; ਕੀਜੈ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ॥੨੬॥ क्योहूं न्रिप ग्रिह राखियै; कीजै कछू उपाइ ॥२६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥ तब मंत्री इमि बचन उचारे ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ! ਤੈ ਮੰਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥ सुनु रानी! तै मंत्र हमारे ॥ ਐਸੋ ਜਤਨ ਆਜੁ ਹਮ ਕਰਿ ਹੈ ॥ ऐसो जतन आजु हम करि है ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿ, ਜੋਗਿਯਹਿ ਮਰਿ ਹੈ ॥੨੭॥ न्रिप ग्रिह राखि, जोगियहि मरि है ॥२७॥ ਰਾਨੀ! ਜੋ ਹੌ ਕਹੌ, ਸੁ ਕਰਿਯਹੁ ॥ रानी! जो हौ कहौ, सु करियहु ॥ ਰਾਜਾ ਜੂ ਤੇ ਨੈਕ ਨ ਡਰਿਯਹੁ ॥ राजा जू ते नैक न डरियहु ॥ ਯਾ ਜੁਗਿਯਾ ਕਹ ਧਾਮ ਬੁਲੈਯਹੁ ॥ या जुगिया कह धाम बुलैयहु ॥ ਲੌਨ ਡਾਰਿ, ਭੂਅ ਮਾਝ ਗਡੈਯਹੁ ॥੨੮॥ लौन डारि, भूअ माझ गडैयहु ॥२८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਯੋ ਹੀ ਕਿਯੋ; ਜੁਗਿਯਹਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ तब रानी तयो ही कियो; जुगियहि लयो बुलाइ ॥ ਲੌਨ ਡਾਰਿ ਭੂਅ ਖੋਦਿ ਕੈ; ਗਹਿ ਤਿਹ ਦਯੋ ਦਬਾਇ ॥੨੯॥ लौन डारि भूअ खोदि कै; गहि तिह दयो दबाइ ॥२९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਤਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥ जाइ न्रिपति पति बचन उचारे ॥ ਜੁਗਿਯ ਮਾਟੀ ਲਈ ਤਿਹਾਰੇ ॥ जुगिय माटी लई तिहारे ॥ ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਬਚਨ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥ मरती बार बचन यौ कहियो ॥ ਸੋ ਮੈ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਜਿਯ ਮਹਿ ਗਹਿਯੋ ॥੩੦॥ सो मै द्रिड़ु करि जिय महि गहियो ॥३०॥ ਮੋਰੀ ਕਹੀ ਭੂਪ ਸੌ ਕਹਿਯਹੁ ॥ मोरी कही भूप सौ कहियहु ॥ ਤੁਮ ਬੈਠੇ ਗ੍ਰਿਹ ਹੀ ਮੈ ਰਹਿਯਹੁ ॥ तुम बैठे ग्रिह ही मै रहियहु ॥ ਇਨ ਰਾਨਿਨ ਕੌ ਤਾਪੁ ਨ ਦੀਜਹੁ ॥ इन रानिन कौ तापु न दीजहु ॥ ਰਾਜਿ ਜੋਗ ਦੋਨੋ ਹੀ ਕੀਜਹੁ ॥੩੧॥ राजि जोग दोनो ही कीजहु ॥३१॥ ਪੁਨਿ ਮੋ ਸੋ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥ पुनि मो सो इक बचन उचारो ॥ ਜੌ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰੈ ਤਿਹਾਰੋ ॥ जौ न्रिप कहियो न करै तिहारो ॥ ਤਬ ਪਾਛੇ ਯਹ ਬਚਨ ਉਚਰਿਯਹੁ ॥ तब पाछे यह बचन उचरियहु ॥ ਰਾਜਾ ਜੂ ਕੇ ਤਪ ਕਹ ਹਰਿਯਹੁ ॥੩੨॥ राजा जू के तप कह हरियहु ॥३२॥ ਜੋ ਤਿਨ ਕਹੀ ਸੁ ਪਾਛੇ ਕਹਿ ਹੌ ॥ जो तिन कही सु पाछे कहि हौ ॥ ਤੁਮਰੇ ਸਕਲ ਭਰਮ ਕੋ ਦਹਿ ਹੌ ॥ तुमरे सकल भरम को दहि हौ ॥ ਅਬ ਸੁਨਿ ਲੈ ਤੈ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥ अब सुनि लै तै बचन हमारो ॥ ਜਾ ਤੇ ਰਹਿ ਹੈ ਰਾਜ ਤਿਹਾਰੋ ॥੩੩॥ जा ते रहि है राज तिहारो ॥३३॥ |
Dasam Granth |