ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 882 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਕਾਹਕੀ ਆਹਵ ਭਯੋ; ਰਹਿਯੋ ਸੁਭਟ ਕੋਊ ਨਾਹਿ ॥ हकाहकी आहव भयो; रहियो सुभट कोऊ नाहि ॥ ਜੁਧ ਕਰਤ ਅਤਿ ਥਕਤ ਭੇ; ਰਹਤ ਭਏ ਰਨ ਮਾਹਿ ॥੯੨॥ जुध करत अति थकत भे; रहत भए रन माहि ॥९२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਲਗੇ ਬ੍ਰਿਨਨ ਕੇ ਘਾਇਲ ਭਏ ॥ लगे ब्रिनन के घाइल भए ॥ ਅਤਿ ਲਰਿ ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਮਤ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥ अति लरि अधिक स्रमत ह्वै गए ॥ ਆਹਵ ਬਿਖੈ ਗਿਰੇ ਬਿਸੰਭਾਰੀ ॥ आहव बिखै गिरे बिस्मभारी ॥ ਕਰ ਤੇ ਕਿਨਹੂੰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਨ ਡਾਰੀ ॥੯੩॥ कर ते किनहूं क्रिपान न डारी ॥९३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪ੍ਰੇਤ ਨਚਹਿ, ਜੁਗਨਿ ਹਸਹਿ; ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਫਿਰਾਹਿ ॥ प्रेत नचहि, जुगनि हसहि; ज्मबुक गीध फिराहि ॥ ਨਿਸਿ ਸਿਗਰੀ ਮੁਰਛਿਤ ਰਹੇ; ਦੁਹੂੰ ਰਹੀ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੯੪॥ निसि सिगरी मुरछित रहे; दुहूं रही सुधि नाहि ॥९४॥ ਪ੍ਰਾਚੀ ਦਿਸਿ ਰਵਿ ਪ੍ਰਗਟਿਯਾ; ਭਈ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਹਾਨ ॥ प्राची दिसि रवि प्रगटिया; भई चंद्र की हान ॥ ਪੁਨਿ ਪਤਿ ਤ੍ਰਿਯ ਰਨ ਕੋ ਉਠੇ; ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਮਨ ਠਾਨਿ ॥੯੫॥ पुनि पति त्रिय रन को उठे; अधिक कोप मन ठानि ॥९५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਆਠ ਜਾਮ ਦੋਊ ਉਠਿ ਕਰਿ ਲਰੇ ॥ आठ जाम दोऊ उठि करि लरे ॥ ਟੂਕਤ ਤਨੁਤ੍ਰਾਣਨ ਕੇ ਝਰੇ ॥ टूकत तनुत्राणन के झरे ॥ ਅਧਿਕ ਲਰਾਈ ਦੁਹੂੰ ਮਚਈ ॥ अधिक लराई दुहूं मचई ॥ ਅਥ੍ਯੋ ਸੂਰ ਰੈਨ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੯੬॥ अथ्यो सूर रैन ह्वै गई ॥९६॥ ਚਾਰਿ ਬਾਜ ਬਿਸਿਖਨ ਤ੍ਰਿਯ ਮਾਰੇ ॥ चारि बाज बिसिखन त्रिय मारे ॥ ਰਥ ਕੇ ਕਾਟਿ ਦੋਊ ਚਕ ਡਾਰੇ ॥ रथ के काटि दोऊ चक डारे ॥ ਨਾਥ ਧੁਜਾ ਕਟਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਈ ॥ नाथ धुजा कटि भूमि गिराई ॥ ਸੂਤਿ ਦਿਯਾ ਜਮਲੋਕ ਪਠਾਈ ॥੯੭॥ सूति दिया जमलोक पठाई ॥९७॥ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘ ਕਹ ਪੁਨਿ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥ सुभट सिंघ कह पुनि सर मारियो ॥ ਮੂਰਛਿਤ ਕਰਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥ मूरछित करि प्रिथवी पर डारियो ॥ ਬਿਨੁ ਸੁਧਿ ਭਏ ਤਾਹਿ ਲਖ ਲੀਨੋ ॥ बिनु सुधि भए ताहि लख लीनो ॥ ਆਪੁ ਬੇਖਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਕੀਨੋ ॥੯੮॥ आपु बेखि तिह त्रिय को कीनो ॥९८॥ ਰਥ ਤੇ ਉਤਰਿ ਬਾਰਿ ਲੈ ਆਈ ॥ रथ ते उतरि बारि लै आई ॥ ਕਾਨ ਲਾਗ ਕਰਿ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥ कान लाग करि बात सुनाई ॥ ਸੁਨੋ ਨਾਥ! ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ ਤਿਹਾਰੀ ॥ सुनो नाथ! मै त्रिय तिहारी ॥ ਤੁਮ ਕੋ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੯੯॥ तुम को जो प्रानन ते प्यारी ॥९९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਲ ਸੀਚੇ ਜਾਗਤਿ ਭਯੋ; ਅਤਿ ਤਨ ਲਾਗੇ ਘਾਇ ॥ जल सीचे जागति भयो; अति तन लागे घाइ ॥ ਭਲੋ ਬੁਰੋ ਖਲ ਅਖਲ ਕੋ; ਕਛੂ ਨ ਚੀਨਾ ਜਾਇ ॥੧੦੦॥ भलो बुरो खल अखल को; कछू न चीना जाइ ॥१००॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਨਾਮ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ त्रिय को नाम जबै सुनि पायो ॥ ਘੂਮਤ ਘਾਯਲ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥ घूमत घायल बचन सुनायो ॥ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਕਰਿ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥ धंन्य धंन्य करि करी बडाई ॥ ਕਿਹ ਨਿਮਿਤ ਇਹ ਠਾਂ ਤੂ ਆਈ? ॥੧੦੧॥ किह निमित इह ठां तू आई? ॥१०१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਮੈ ਲਾਜ ਤਜਿ; ਯਾ ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਆਇ ॥ सुनु राजा! मै लाज तजि; या ते पहुंची आइ ॥ ਜਿਯ ਤੇ ਨਿਰਖਿ ਲਿਆਇ ਹੌ; ਮਰੇ ਬਰੌਗੀ ਜਾਇ ॥੧੦੨॥ जिय ते निरखि लिआइ हौ; मरे बरौगी जाइ ॥१०२॥ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਯਲ ਘੂਮਤ ਦ੍ਰਿਗਨ; ਮੂੰਦਿ ਬਚਨ ਇਮਿ ਕੀਨ ॥ न्रिप घायल घूमत द्रिगन; मूंदि बचन इमि कीन ॥ ਮਨ ਬਾਛਤ ਬਰੁ ਮਾਗਿਯੈ; ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ! ਤੁਮ ਬਰ ਦੀਨ ॥੧੦੩॥ मन बाछत बरु मागियै; मै त्रिय! तुम बर दीन ॥१०३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਮੈ ਤੁਹਿ ਜੀਵਤ ਲਿਖ ਲਯੋ ॥ जब मै तुहि जीवत लिख लयो ॥ ਜਨੁ ਬਿਧਿ ਨਯੋ ਜਨਮ ਤੁਹਿ ਦਯੋ ॥ जनु बिधि नयो जनम तुहि दयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੰਕ ਨਹਿ ਧਰਿਯੈ ॥ ता ते ह्रिदै संक नहि धरियै ॥ ਬਹੁਰਿ ਬ੍ਯਾਹ ਮੋ ਸੌ ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥੧੦੪॥ बहुरि ब्याह मो सौ अब करियै ॥१०४॥ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਾ ਵਹੈ ਪਤਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥ जो त्रिय कहा वहै पति मान्यो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੁ ਦੁਖਿਤ ਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥ भेद अभेद कछु दुखित न जान्यो ॥ ਚਕਮਕ ਝਾਰਿ ਆਗਿ ਤਹ ਜਾਰੀ ॥ चकमक झारि आगि तह जारी ॥ ਚਾਰਿ ਭਵਾਰੈ ਲਈ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧੦੫॥ चारि भवारै लई प्यारी ॥१०५॥ ਪੁਨਿ ਬਚਿਤ੍ਰ ਦੇ ਐਸ ਉਚਾਰੌ ॥ पुनि बचित्र दे ऐस उचारौ ॥ ਸੁਨੋ ਨਾਥ! ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੌ ॥ सुनो नाथ! तुम बचन हमारौ ॥ ਤ੍ਰਿਪਰਾਂਤਕ ਅਰਿ ਅਤਿ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ॥ त्रिपरांतक अरि अति मुहि भयो ॥ ਤੁਮ ਬਿਨੁ ਮੋਹਿ ਅਧਿਕ ਦੁਖ ਦਯੋ ॥੧੦੬॥ तुम बिनु मोहि अधिक दुख दयो ॥१०६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |