ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 876 ਰਾਇ ਪ੍ਰੋਹਿਤਨ ਲਿਯਾ ਬੁਲਾਈ ॥ राइ प्रोहितन लिया बुलाई ॥ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਤਿ ਦਏ ਪਠਾਈ ॥ सुभट सिंघ प्रति दए पठाई ॥ ਮੋ ਪਰ ਕਹੀ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਕਰਿਯੈ ॥ मो पर कही अनुग्रहु करियै ॥ ਬੇਦ ਬਿਧਾਨ ਸਹਿਤ ਇਹ ਬਰਿਯੈ ॥੯॥ बेद बिधान सहित इह बरियै ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘ ਐਸੇ ਕਹੀ; ਤ੍ਰਿਯ ਮੁਰ ਆਗੇ ਏਕ ॥ सुभट सिंघ ऐसे कही; त्रिय मुर आगे एक ॥ ਬ੍ਯਾਹ ਦੂਸਰੌ ਨ ਕਰੋ; ਜੌ ਜਨ ਕਹੈ ਅਨੇਕ ॥੧੦॥ ब्याह दूसरौ न करो; जौ जन कहै अनेक ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪ੍ਰੋਹਿਤ ਭੂਪਤਿ ਸੌ ਇਹ ਉਚਰੈ ॥ प्रोहित भूपति सौ इह उचरै ॥ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘ ਯਾ ਕੋ ਨਹਿ ਬਰੈ ॥ सुभट सिंघ या को नहि बरै ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਪ੍ਰਭ! ਕੀਜੈ ॥ ता ते कछू जतन प्रभ! कीजै ॥ ਇਹ ਕੰਨ੍ਯਾ ਅਵਰੈ ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਜੈ ॥੧੧॥ इह कंन्या अवरै न्रिप दीजै ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਐਸੇ ਕਹੀ; ਬਚਨ ਪਿਤਾ ਕੇ ਸਾਥ ॥ तब कंन्या ऐसे कही; बचन पिता के साथ ॥ ਜੋ ਕੋ ਜੁਧ ਜੀਤੈ ਮੁਝੈ; ਵਹੈ ਹਮਾਰੋ ਨਾਥ ॥੧੨॥ जो को जुध जीतै मुझै; वहै हमारो नाथ ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭ ਭੂਪਨ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸ ਸੁਨਾਯੋ ॥ सभ भूपन न्रिप ऐस सुनायो ॥ ਆਪ ਜੁਧ ਕੋ ਬਿਵਤ ਬਨਾਯੋ ॥ आप जुध को बिवत बनायो ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਤੁਮਲ ਜੁਧ ਹ੍ਯਾ ਕਰ ਹੈ ॥ जो कोऊ तुमल जुध ह्या कर है ॥ ਵਹੈ ਯਾਹਿ ਕੰਨ੍ਯਾ ਕਹੁ ਬਰਿ ਹੈ ॥੧੩॥ वहै याहि कंन्या कहु बरि है ॥१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਬੀਰਾਨ ਕੇ; ਚਿਤ ਮੈ ਭਯਾ ਅਨੰਦ ॥ सुनत बचन बीरान के; चित मै भया अनंद ॥ ਮਥਿ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਦਲ ਪਾਇ ਹੈ; ਆਜੁ ਕੁਅਰਿ ਮੁਖ ਚੰਦ ॥੧੪॥ मथि समुंद्र दल पाइ है; आजु कुअरि मुख चंद ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭਨ ਜੁਧ ਕੇ ਸਾਜ ਬਨਾਏ ॥ सभन जुध के साज बनाए ॥ ਗੰਗਾ ਤੀਰ ਬੀਰ ਚਲਿ ਆਏ ॥ गंगा तीर बीर चलि आए ॥ ਪਹਿਰਿ ਕਵਚ ਸਭ ਸੂਰ ਸੁਹਾਵੈ ॥ पहिरि कवच सभ सूर सुहावै ॥ ਡਾਰਿ ਪਾਖਰੈ ਤੁਰੈ ਨਚਾਵੈ ॥੧੫॥ डारि पाखरै तुरै नचावै ॥१५॥ ਗਰਜੈ ਕਰੀ ਅਸ੍ਵ ਹਿਹਨਾਨੇ ॥ गरजै करी अस्व हिहनाने ॥ ਪਹਿਰੇ ਕਵਚ ਸੂਰ ਨਿਜੁਕਾਨੇ ॥ पहिरे कवच सूर निजुकाने ॥ ਕਿਨਹੂੰ ਕਾਢਿ ਖੜਗ ਕਰ ਲੀਨੋ ॥ किनहूं काढि खड़ग कर लीनो ॥ ਕਿਨਹੂੰ ਕੇਸਰਿਯਾ ਬਾਨਾ ਕੀਨੋ ॥੧੬॥ किनहूं केसरिया बाना कीनो ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਿਨੂੰ ਤਿਲੌਨੇ ਬਸਤ੍ਰ ਕਰਿ; ਕਟਿ ਸੋ ਕਸੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥ किनूं तिलौने बसत्र करि; कटि सो कसी क्रिपान ॥ ਜੋ ਗੰਗਾ ਤਟ ਜੂਝਿ ਹੈ; ਕਰਿ ਹੈ ਸ੍ਵਰਗ ਪਯਾਨ ॥੧੭॥ जो गंगा तट जूझि है; करि है स्वरग पयान ॥१७॥ ਜੋਰਿ ਅਨਿਨ ਰਾਜਾ ਚੜੇ; ਪਰਾ ਨਿਸਾਨੇ ਘਾਵ ॥ जोरि अनिन राजा चड़े; परा निसाने घाव ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਜੋਧਾ ਲਰੇ; ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਰ ਚਾਵ ॥੧੮॥ भांति भांति जोधा लरे; अधिक ह्रिदै कर चाव ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਸਭ ਸਖੀ ਬੁਲਾਈ ॥ तब कंन्या सभ सखी बुलाई ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥ भांति भांति सो करी बडाई ॥ ਕੈ ਲਰਿ ਕਰਿ ਸੁਰਸਰਿ ਤਟ ਮਰਿ ਹੌ ॥ कै लरि करि सुरसरि तट मरि हौ ॥ ਨਾਤਰ ਸੁਭਟ ਸਿੰਘ ਕਹ ਬਰਿ ਹੌ ॥੧੯॥ नातर सुभट सिंघ कह बरि हौ ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਐਸੇ ਕਹੇ; ਸਕਲ ਸਖਿਨ ਸੋ ਬੈਨ ॥ तब कंन्या ऐसे कहे; सकल सखिन सो बैन ॥ ਬਿਕਟ ਕਟਕ ਕੇ ਸੁਭਟ ਭਟ; ਪਠਵੋ ਜਮ ਕੇ ਐਨ ॥੨੦॥ बिकट कटक के सुभट भट; पठवो जम के ऐन ॥२०॥ ਸਕਲ ਸਖਿਨ ਕੋ ਸਸਤ੍ਰ ਦੈ; ਅਵਰ ਕਵਚ ਪਹਿਰਾਇ ॥ सकल सखिन को ससत्र दै; अवर कवच पहिराइ ॥ ਨਿਕਸਿ ਆਪੁ ਠਾਢੀ ਭਈ; ਜੈ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ॥੨੧॥ निकसि आपु ठाढी भई; जै दुंदभी बजाइ ॥२१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕੰਨ੍ਯਾ ਰਥ ਆਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥ कंन्या रथ आरूड़ित भई ॥ ਜੁਧਿ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸਭਿਯਨ ਦਈ ॥ जुधि समग्री सभियन दई ॥ ਸਫਾਜੰਗ ਮਹਿ ਤੁਰੈ ਨਚਾਏ ॥ सफाजंग महि तुरै नचाए ॥ ਸੁਰ ਸੁਰਪਤਿ ਦੇਖਨ ਰਨ ਆਏ ॥੨੨॥ सुर सुरपति देखन रन आए ॥२२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਉਮਡੇ ਅਮਿਤ ਅਨੇਕ ਦਲ; ਬਾਰਦ ਬੂੰਦ ਸਮਾਨ ॥ उमडे अमित अनेक दल; बारद बूंद समान ॥ ਬਨਿ ਬਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਭਏ; ਸਮਰ ਸੁਯੰਬਰ ਜਾਨ ॥੨੩॥ बनि बनि न्रिप आवत भए; समर सुय्मबर जान ॥२३॥ |
Dasam Granth |