ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 863 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸ ਭਾਂਤਿ ਉਚਰਤ ਭਯਾ; ਹ੍ਵੈ ਢੀਲੋ ਸਰਬੰਗ ॥ ऐस भांति उचरत भया; ह्वै ढीलो सरबंग ॥ ਮੁਹਰਨ ਕੋ ਸੌਦਾ ਕਰੌ; ਸਾਹੁ! ਤਿਹਾਰੇ ਸੰਗ ॥੧੩॥ मुहरन को सौदा करौ; साहु! तिहारे संग ॥१३॥ ਮਦਨ ਰਾਇ ਠਗ ਇਮ ਕਹੀ; ਮਨ ਮੈ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿ ॥ मदन राइ ठग इम कही; मन मै मंत्र बिचारि ॥ ਲੈ ਮੁਹਰੈ ਰੁਪਯਾ ਦੇਵੌ; ਤੁਮ ਕਹ ਸਾਹ! ਸੁਧਾਰਿ ॥੧੪॥ लै मुहरै रुपया देवौ; तुम कह साह! सुधारि ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯੌ ਜਬ ਸਾਹ ਬੈਨਿ ਸੁਨ ਪਾਯੋ ॥ यौ जब साह बैनि सुन पायो ॥ ਕਾਢਿ ਅਸਰਫੀ ਧਨੀ ਕਹਾਯੋ ॥ काढि असरफी धनी कहायो ॥ ਠਗ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਜਬੈ ਤੇ ਪਰੀ ॥ ठग की द्रिसटि जबै ते परी ॥ ਸਭ ਸਨ ਕੀ ਮਨ ਭੀਤਰਿ ਧਰੀ ॥੧੫॥ सभ सन की मन भीतरि धरी ॥१५॥ ਮੁਹਿਰੈ ਡਾਰਿ ਗੁਥਰਿਯਹਿ ਲਈ ॥ मुहिरै डारि गुथरियहि लई ॥ ਅਧਿਕ ਮਾਰਿ ਬਨਿਯਾ ਕਹ ਦਈ ॥ अधिक मारि बनिया कह दई ॥ ਊਚੇ ਸੋਰ ਕਰਾ ਪੁਰ ਮਾਹੀ ॥ ऊचे सोर करा पुर माही ॥ ਮੈ ਮੁਹਰਨ ਕਹ ਬੇਚਤ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥ मै मुहरन कह बेचत नाही ॥१६॥ ਸੋਰ ਸੁਨਤ ਪੁਰ ਜਨ ਸਭ ਧਾਏ ॥ सोर सुनत पुर जन सभ धाए ॥ ਵਾ ਬਨਿਯਾ ਠਗ ਕੇ ਢਿਗ ਆਏ ॥ वा बनिया ठग के ढिग आए ॥ ਮੁਸਟ ਜੁਧ ਨਿਰਖਤ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥ मुसट जुध निरखत अनुरागे ॥ ਤਿਹ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕਹ ਪੂਛਨ ਲਾਗੇ ॥੧੭॥ तिह दुहूंअन कह पूछन लागे ॥१७॥ ਤੁਮ ਕ੍ਯੋ ਜੁਧ ਕਰਤ ਹੋ? ਭਾਈ! ॥ तुम क्यो जुध करत हो? भाई! ॥ ਹਮੈ ਕਹਹੁ ਸਭ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸੁਨਾਈ ॥ हमै कहहु सभ ब्रिथा सुनाई ॥ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕਹ ਅਬ ਹੀ ਗਹਿ ਲੈਹੈ ॥ दुहूंअन कह अब ही गहि लैहै ॥ ਲੈ ਕਾਜੀ ਪੈ ਨ੍ਯਾਇ ਚੁਕੈਹੈ ॥੧੮॥ लै काजी पै न्याइ चुकैहै ॥१८॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਉਦਿਤ ਠਗ ਭਯੋ ॥ सुनत बचन उदित ठग भयो ॥ ਤਾ ਕਹ ਲੈ ਕਾਜੀ ਪਹ ਗਯੋ ॥ ता कह लै काजी पह गयो ॥ ਅਧਿਕ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਦੀਨ ਪੁਕਾਰੋ ॥ अधिक दुखित ह्वै दीन पुकारो ॥ ਕਰਿ ਕਾਜੀ ਤੈ ਨ੍ਯਾਇ ਹਮਾਰੋ ॥੧੯॥ करि काजी तै न्याइ हमारो ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਲਗਿ ਬਨਿਯਾ ਹ੍ਵੈ ਦੁਖੀ; ਇਮਿ ਕਾਜੀ ਸੋ ਬੈਨ ॥ तब लगि बनिया ह्वै दुखी; इमि काजी सो बैन ॥ ਹਮਰੌ ਕਰੌ ਨਿਯਾਇ ਤੁਮ; ਕਹਿਯੋ ਸ੍ਰਵਤ ਜਲ ਨੈਨ ॥੨੦॥ हमरौ करौ नियाइ तुम; कहियो स्रवत जल नैन ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨੁ ਕਾਜੀ ਜੂ! ਬਚਨ ਹਮਾਰੇ ॥ सुनु काजी जू! बचन हमारे ॥ ਕਲਾਮੁਲਾ ਕੀ ਆਨਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥ कलामुला की आनि तिहारे ॥ ਖੁਦਾਇ ਸੁਨੌਗੇ ਦਾਦ ਹਮਾਰੋ ॥ खुदाइ सुनौगे दाद हमारो ॥ ਹ੍ਵੈਹੌ ਦਾਵਨਗੀਰ ਤੁਹਾਰੋ ॥੨੧॥ ह्वैहौ दावनगीर तुहारो ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਧਿਕ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਠਗ ਕਹਿਯੋ; ਸੁਨੁ ਕਾਜਿਨ ਕੇ ਰਾਇ! ॥ अधिक दीन ह्वै ठग कहियो; सुनु काजिन के राइ! ॥ ਹਮ ਪੁਕਾਰ ਤੁਮ ਪੈ ਕਰੀ; ਹਮਰੋ ਕਰੋ ਨ੍ਯਾਇ ॥੨੨॥ हम पुकार तुम पै करी; हमरो करो न्याइ ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਕਾਜੀ ਜਿਯ ਨ੍ਯਾਇ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ तब काजी जिय न्याइ बिचारियो ॥ ਪ੍ਰਗਟ ਸਭਾ ਮੈ ਦੁਹੂੰ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ प्रगट सभा मै दुहूं उचारियो ॥ ਜੋ ਮੁਹਰਨ ਕੇ ਸਨਹਿ ਬਤਾਵੈ ॥ जो मुहरन के सनहि बतावै ॥ ਸੋ ਸਭ ਆਜੁ ਅਸਰਫੀ ਪਾਵੈ ॥੨੩॥ सो सभ आजु असरफी पावै ॥२३॥ ਸਨ ਮੁਹਰਨ ਕੋ ਬਨਿਕ ਨ ਜਾਨੋ ॥ सन मुहरन को बनिक न जानो ॥ ਮੂੰਦਿ ਰਹਾ ਮੁਖ ਕਛੁ ਨ ਬਖਾਨੋ ॥ मूंदि रहा मुख कछु न बखानो ॥ ਰੋਇ ਪੀਟ ਕਰਿ ਕਰਤ ਪੁਕਾਰਾ ॥ रोइ पीट करि करत पुकारा ॥ ਹਾਹਾ ਕਿਯਸਿ ਕਹਾ? ਕਰਤਾਰਾ! ॥੨੪॥ हाहा कियसि कहा? करतारा! ॥२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੁਹਰ ਅਕਬਰੀ ਏਕ ਸਤ; ਜਹਾਂਗੀਰੀ ਸੈ ਦੋਇ ॥ मुहर अकबरी एक सत; जहांगीरी सै दोइ ॥ ਸਾਹਿ ਜਹਾਨੀ ਚਾਰਿ ਸੈ; ਦੇਖ ਲੇਹੁ ਸਭ ਕੋਇ ॥੨੫॥ साहि जहानी चारि सै; देख लेहु सभ कोइ ॥२५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭਾ ਬੀਚ ਜਬ ਮੁਹਰ ਉਘਾਰੀ ॥ सभा बीच जब मुहर उघारी ॥ ਸੋ ਨਿਕਰੀ ਜੋ ਠਗਹਿ ਉਚਾਰੀ ॥ सो निकरी जो ठगहि उचारी ॥ ਕਾਜੀ ਛੀਨਿ ਸਾਹੁ ਤੇ ਲੀਨੀ ॥ काजी छीनि साहु ते लीनी ॥ ਲੈ ਤਸਕਰ ਕੇ ਕਰ ਮੈ ਦੀਨੀ ॥੨੬॥ लै तसकर के कर मै दीनी ॥२६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਸ ਕਾਜੀ ਕੋ ਪਸਰਿਯੋ; ਠਗ ਭਾਖ੍ਯੋ ਸਭ ਗਾਉ ॥ जस काजी को पसरियो; ठग भाख्यो सभ गाउ ॥ ਕੀਨੋ ਉਮਰ ਖਿਤਾਬ ਜਿਮਿ; ਆਜੁ ਹਮਾਰੋ ਨ੍ਯਾਉ ॥੨੭॥ कीनो उमर खिताब जिमि; आजु हमारो न्याउ ॥२७॥ |
Dasam Granth |