ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 857 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਹ ਸਭ ਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਜਿਯ ਜਾਨੈ ॥ यह सभ भेद न्रिपति जिय जानै ॥ ਮੂਰਖ ਨਾਰਿ ਨ ਬਾਤ ਪਛਾਨੈ ॥ मूरख नारि न बात पछानै ॥ ਰਾਜਾ ਅਵਰ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥ राजा अवर त्रियान बुलावै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੬॥ भांति भांति के भोग कमावै ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹ ਭਾਖਿਯੈ; ਜਾ ਕਹ ਪਿਯ ਨ ਬੁਲਾਇ ॥ ध्रिग ता त्रिय कह भाखियै; जा कह पिय न बुलाइ ॥ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਕੀ; ਸੇਜ ਬਿਹਾਰਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥ तिह देखत त्रिय अनत की; सेज बिहारन जाइ ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੂਰਖ ਨਾਰਿ ਭੇਦ ਨਹਿ ਪਾਵੈ ॥ मूरख नारि भेद नहि पावै ॥ ਸਵਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਤੇ ਦਰਬੁ ਲੁਟਾਵੈ ॥ सवति त्रास ते दरबु लुटावै ॥ ਤੇ ਵਾ ਕੀ ਕਛੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਮਾਨੈ ॥ ते वा की कछु प्रीति न मानै ॥ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਕਛੁ ਔਰ ਬਖਾਨੈ ॥੧੮॥ न्रिपति भए कछु और बखानै ॥१८॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸੁਨੋ ਰਾਇ! ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸੁਭ; ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇਯੈ ॥ सुनो राइ! इक त्रिया सुभ; ताहि बुलाइयै ॥ ਤਾ ਸੌ ਮੈਨ ਬਿਹਾਰ; ਬਿਸੇਖ ਕਮਾਇਯੈ ॥ ता सौ मैन बिहार; बिसेख कमाइयै ॥ ਐਸੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰ ਪਰੈ; ਜਾਨ ਨਹਿ ਦੀਜਿਯੈ ॥ ऐसी त्रिय कर परै; जान नहि दीजियै ॥ ਹੋ ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਸੋ ਨੇਹੁ; ਨ ਕਬਹੂੰ ਕੀਜਿਯੈ ॥੧੯॥ हो निजु नारी सो नेहु; न कबहूं कीजियै ॥१९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭਲੌ ਵਹੈ ਜੋ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥ भलौ वहै जो भोग कमावै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਦਰਬੁ ਲੁਟਾਵੈ ॥ भांति भांति सो दरबु लुटावै ॥ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਸਾਥ ਨ ਨੇਹ ਲਗੈਯੇ ॥ निजु त्रिय साथ न नेह लगैये ॥ ਜੋ ਜਿਤ ਜਗ ਆਪਨ ਨ ਕਹੈਯੈ ॥੨੦॥ जो जित जग आपन न कहैयै ॥२०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੁਮ ਰਾਜਾ! ਸਮ ਭਵਰ ਕੀ; ਫੂਲੀ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਨਿਹਾਰਿ ॥ तुम राजा! सम भवर की; फूली त्रियहि निहारि ॥ ਬਿਨੁ ਰਸ ਲੀਨੇ ਕ੍ਯੋ ਰਹੋ? ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰਿ ॥੨੧॥ बिनु रस लीने क्यो रहो? त्रिय की संक बिचारि ॥२१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਿਹ ਤੁਮ ਚਾਹਹੁ ਤਿਸੈ ਲੈ ਆਵਹਿ ॥ जिह तुम चाहहु तिसै लै आवहि ॥ ਅਬ ਹੀ ਤੁਹਿ ਸੋ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵਹਿ ॥ अब ही तुहि सो आनि मिलावहि ॥ ਤਾ ਸੋ ਭੋਗ ਮਾਨਿ ਰੁਚਿ ਕੀਜੈ ॥ ता सो भोग मानि रुचि कीजै ॥ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥੨੨॥ मधुर बचन स्रवनन सुनि लीजै ॥२२॥ ਯੌ ਰਾਜਾ ਸੋ ਬੈਨ ਸੁਨਾਵਹਿ ॥ यौ राजा सो बैन सुनावहि ॥ ਬਹੁਰਿ ਜਾਇ ਰਾਨੀਯਹਿ ਭੁਲਾਵਹਿ ॥ बहुरि जाइ रानीयहि भुलावहि ॥ ਜੌ ਹਮ ਤੈ ਨਿਕਸਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਵੈ ॥ जौ हम तै निकसन प्रभु पावै ॥ ਅਨਿਕ ਤ੍ਰਿਯਨ ਸੋ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੨੩॥ अनिक त्रियन सो भोग कमावै ॥२३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸ ਭਾਂਤਿ ਨਿਤ ਭ੍ਰਿਤਨ ਕੇ; ਨਿਸਦਿਨ ਸੋਚ ਬਿਹਾਇ ॥ ऐस भांति नित भ्रितन के; निसदिन सोच बिहाइ ॥ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸਮਝਿ ਕਛੁ ਦੈ ਨਹੀ; ਰਾਨੀ ਧਨਹਿ ਲੁਟਾਇ ॥੨੪॥ न्रिपति समझि कछु दै नही; रानी धनहि लुटाइ ॥२४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਇਕ ਦਿਨ ਰਾਨਿਯਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥ न्रिप इक दिन रानियहि बुलायो ॥ ਭਛ ਭੋਜ ਅਰੁ ਮਦਹਿ ਮੰਗਾਯੋ ॥ भछ भोज अरु मदहि मंगायो ॥ ਅਧਿਕ ਮਦਹਿ ਰਾਜਾ ਲੈ ਪਿਯੋ ॥ अधिक मदहि राजा लै पियो ॥ ਥੋਰਿਕ ਸੋ ਰਾਨੀ ਤਿਨ ਲਿਯੋ ॥੨੫॥ थोरिक सो रानी तिन लियो ॥२५॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹ ਭਯੋ ਮਦ੍ਯ ਮਦ ਭਾਰੋ ॥ न्रिप कह भयो मद्य मद भारो ॥ ਸੋਇ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਸੁਧਹਿ ਸੰਭਾਰੋ ॥ सोइ रहियो नहि सुधहि स्मभारो ॥ ਪਤਿ ਸੋਯੋ ਲਹਿ ਤ੍ਰਿਯ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ पति सोयो लहि त्रिय मन माही ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ਨਾਹੀ ॥੨੬॥ भेद अभेद पछान्यो नाही ॥२६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨ੍ਯੋ ਸੋਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ; ਗਈ ਜਾਰਿ ਪਹਿ ਧਾਇ ॥ त्रिय जान्यो सोयो न्रिपति; गई जारि पहि धाइ ॥ ਜਾਗਤ ਕੋ ਸੋਵਤ ਸਮਝਿ; ਭੇਦ ਨ ਲਹਾ ਕੁਕਾਇ ॥੨੭॥ जागत को सोवत समझि; भेद न लहा कुकाइ ॥२७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਨੀ ਗਈ ਭੂਪ ਤਬ ਜਾਗਿਯੋ ॥ रानी गई भूप तब जागियो ॥ ਹ੍ਰਿਦੈ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਹਿਤ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥ ह्रिदै कुअरि को हित अनुरागियो ॥ ਬਹੁਰੋ ਤਿਨ ਕੋ ਪਾਛੋ ਗਹਿਯੋ ॥ बहुरो तिन को पाछो गहियो ॥ ਕੇਲ ਕਮਾਤ ਸੁੰਨ੍ਯ ਗ੍ਰਿਹ ਲਹਿਯੋ ॥੨੮॥ केल कमात सुंन्य ग्रिह लहियो ॥२८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖ ਰਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਰਮਤ; ਸਰ ਤਨਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥ निरख राइ त्रिय को रमत; सर तनि कान प्रमान ॥ ਅਬ ਇਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੋ ਹਨੇ; ਯੌ ਕਹਿ ਕਸੀ ਕਮਾਨ ॥੨੯॥ अब इन दुहूंअन को हने; यौ कहि कसी कमान ॥२९॥ |
Dasam Granth |