ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 841 ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਤਰੁਨ ਕਰਿਯੋ ਬਿਧਿ ਤੋਹਿ; ਤਰੁਨਿ ਹੀ ਦੇਹ ਹਮਾਰੋ ॥ तरुन करियो बिधि तोहि; तरुनि ही देह हमारो ॥ ਲਖੇ ਤੁਮੈ ਤਨ ਆਜੁ; ਮਦਨ ਬਸਿ ਭਯੋ ਹਮਾਰੋ ॥ लखे तुमै तन आजु; मदन बसि भयो हमारो ॥ ਮਨ ਕੋ ਭਰਮ ਨਿਵਾਰਿ; ਭੋਗ ਮੋਰੇ ਸੰਗਿ ਕਰਿਯੈ ॥ मन को भरम निवारि; भोग मोरे संगि करियै ॥ ਨਰਕ ਪਰਨ ਤੇ ਨੈਕ; ਅਪਨ ਚਿਤ ਬੀਚ ਨ ਡਰਿਯੈ ॥੩੭॥ नरक परन ते नैक; अपन चित बीच न डरियै ॥३७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪੂਜ ਜਾਨਿ ਕਰ ਜੋ ਤਰੁਨਿ; ਮੁਰਿ ਕੈ ਕਰਤ ਪਯਾਨ ॥ पूज जानि कर जो तरुनि; मुरि कै करत पयान ॥ ਤਵਨਿ ਤਰੁਨਿ ਗੁਰ ਤਵਨ ਕੀ; ਲਾਗਤ ਸੁਤਾ ਸਮਾਨ ॥੩੮॥ तवनि तरुनि गुर तवन की; लागत सुता समान ॥३८॥ ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਕਹਾ ਤਰੁਨਿ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ; ਨੇਹ ਨਹਿ ਓਰ ਨਿਬਾਹਹਿ ॥ कहा तरुनि सो प्रीति; नेह नहि ओर निबाहहि ॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਕੌ ਛਾਡਿ; ਔਰ ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਚਾਹਹਿ ॥ एक पुरख कौ छाडि; और सुंदर नर चाहहि ॥ ਅਧਿਕ ਤਰੁਨਿ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ; ਤਰੁਨਿ ਜਾ ਸੋ ਹਿਤ ਕਰਹੀ ॥ अधिक तरुनि रुचि मानि; तरुनि जा सो हित करही ॥ ਹੋ ਤੁਰਤੁ ਮੂਤ੍ਰ ਕੋ ਧਾਮ; ਨਗਨ ਆਗੇ ਕਰਿ ਧਰਹੀ ॥੩੯॥ हो तुरतु मूत्र को धाम; नगन आगे करि धरही ॥३९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਹਾ ਕਰੌ? ਕੈਸੇ ਬਚੌ? ਹ੍ਰਿਦੈ ਨ ਉਪਜਤ ਸਾਂਤ ॥ कहा करौ? कैसे बचौ? ह्रिदै न उपजत सांत ॥ ਤੋਹਿ ਮਾਰਿ ਕੈਸੇ ਜਿਯੋ? ਬਚਨ ਨੇਹ ਕੇ ਨਾਤ ॥੪੦॥ तोहि मारि कैसे जियो? बचन नेह के नात ॥४०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਇ ਚਿਤ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੋ ॥ राइ चित इह भांति बिचारो ॥ ਇਹਾ ਸਿਖ ਕੋਊ ਨ ਹਮਾਰੋ ॥ इहा सिख कोऊ न हमारो ॥ ਯਾਹਿ ਭਜੇ ਮੇਰੋ ਧ੍ਰਮ ਜਾਈ ॥ याहि भजे मेरो ध्रम जाई ॥ ਭਾਜਿ ਚਲੌ ਤ੍ਰਿਯ ਦੇਤ ਗਹਾਈ ॥੪੧॥ भाजि चलौ त्रिय देत गहाई ॥४१॥ ਤਾ ਤੇ ਯਾਕੀ ਉਸਤਤਿ ਕਰੋ ॥ ता ते याकी उसतति करो ॥ ਚਰਿਤ ਖੇਲਿ ਯਾ ਕੋ ਪਰਹਰੋ ॥ चरित खेलि या को परहरो ॥ ਬਿਨੁ ਰਤਿ ਕਰੈ ਤਰਨਿ ਜਿਯ ਮਾਰੈ ॥ बिनु रति करै तरनि जिय मारै ॥ ਕਵਨ ਸਿਖ੍ਯ? ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਉਬਾਰੈ ॥੪੨॥ कवन सिख्य? मुहि आनि उबारै ॥४२॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਧੰਨ੍ਯ ਤਰੁਨਿ! ਤਵ ਰੂਪ ਧੰਨ੍ਯ; ਪਿਤੁ ਮਾਤ ਤਿਹਾਰੋ ॥ धंन्य तरुनि! तव रूप धंन्य; पितु मात तिहारो ॥ ਧੰਨ੍ਯ ਤਿਹਾਰੇ ਦੇਸ ਧੰਨ੍ਯ; ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਨ ਹਾਰੋ ॥ धंन्य तिहारे देस धंन्य; प्रतिपालन हारो ॥ ਧੰਨ੍ਯ ਕੁਅਰਿ! ਤਵ ਬਕ੍ਰਤ; ਅਧਿਕ ਜਾ ਮੈ ਛਬਿ ਛਾਜੈ ॥ धंन्य कुअरि! तव बक्रत; अधिक जा मै छबि छाजै ॥ ਹੋ ਜਲਜ ਸੂਰ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰ; ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਲਖਿ ਭਾਜੈ ॥੪੩॥ हो जलज सूर अरु चंद्र; द्रप कंद्रप लखि भाजै ॥४३॥ ਸੁਭ ਸੁਹਾਗ ਤਨ ਭਰੇ ਚਾਰੁ; ਚੰਚਲ ਚਖੁ ਸੋਹਹਿ ॥ सुभ सुहाग तन भरे चारु; चंचल चखु सोहहि ॥ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਅਸੁਰ; ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਮੋਹਹਿ ॥ खग म्रिग जछ भुजंग असुर; सुर नर मुनि मोहहि ॥ ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿਕ ਥਕਿਤ ਰਹਿਤ; ਲਖਿ ਨੇਤ੍ਰ ਤਿਹਾਰੇ ॥ सिव सनकादिक थकित रहित; लखि नेत्र तिहारे ॥ ਹੋ ਅਤਿ ਅਸਚਰਜ ਕੀ ਬਾਤ; ਚੁਭਤ ਨਹਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਮਾਰੇ ॥੪੪॥ हो अति असचरज की बात; चुभत नहि ह्रिदै हमारे ॥४४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪੌਢਤੀ ਅੰਕ ਪ੍ਰਜੰਕ ਲਲਾ ਕੋ ਲੈ; ਕਾਹੂ ਸੋ ਭੇਦ ਨ ਭਾਖਤ ਜੀ ਕੋ ॥ पौढती अंक प्रजंक लला को लै; काहू सो भेद न भाखत जी को ॥ ਕੇਲ ਕਮਾਤ ਬਹਾਤ ਸਦਾ ਨਿਸਿ; ਮੈਨ ਕਲੋਲ ਨ ਲਾਗਤ ਫੀਕੋ ॥ केल कमात बहात सदा निसि; मैन कलोल न लागत फीको ॥ ਜਾਗਤ ਲਾਜ ਬਢੀ ਤਹ ਮੈ; ਡਰ ਲਾਗਤ ਹੈ ਸਜਨੀ! ਸਭ ਹੀ ਕੋ ॥ जागत लाज बढी तह मै; डर लागत है सजनी! सभ ही को ॥ ਤਾ ਤੇ ਬਿਚਾਰਤ ਹੌ ਚਿਤ ਮੈ; ਇਹ ਜਾਗਨ ਤੇ ਸਖਿ! ਸੋਵਨ ਨੀਕੋ ॥੪੫॥ ता ते बिचारत हौ चित मै; इह जागन ते सखि! सोवन नीको ॥४५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਿਹ ਰਾਇ ਸੋ; ਯੌ ਬਚ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥ बहुर त्रिया तिह राइ सो; यौ बच कहियो सुनाइ ॥ ਆਜ ਭੋਗ ਤੋ ਸੋ ਕਰੌ; ਕੈ ਮਰਿਹੌ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥੪੬॥ आज भोग तो सो करौ; कै मरिहौ बिखु खाइ ॥४६॥ ਬਿਸਿਖੀ ਬਰਾਬਰਿ ਨੈਨ ਤਵ; ਬਿਧਨਾ ਧਰੇ ਬਨਾਇ ॥ बिसिखी बराबरि नैन तव; बिधना धरे बनाइ ॥ ਲਾਜ ਕੌਚ ਮੋ ਕੌ ਦਯੋ; ਚੁਭਤ ਨ ਤਾ ਤੇ ਆਇ ॥੪੭॥ लाज कौच मो कौ दयो; चुभत न ता ते आइ ॥४७॥ |
Dasam Granth |