ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 840 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹਾਰੋ ਮਾਨਿ; ਭੋਗ ਤੋਸੋ ਕ੍ਯੋਂ ਕਰਿਯੈ? ॥ कहियो तिहारो मानि; भोग तोसो क्यों करियै? ॥ ਘੋਰ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ; ਜਾਇ ਪਰਬੇ ਤੇ ਡਰਿਯੈ ॥ घोर नरक के बीच; जाइ परबे ते डरियै ॥ ਤਬ ਆਲਿੰਗਨ ਕਰੇ; ਧਰਮ ਅਰਿ ਕੈ ਮੁਹਿ ਗਹਿ ਹੈ ॥ तब आलिंगन करे; धरम अरि कै मुहि गहि है ॥ ਹੋ ਅਤਿ ਅਪਜਸ ਕੀ ਕਥਾ; ਜਗਤ ਮੋ ਕੌ ਨਿਤਿ ਕਹਿ ਹੈ ॥੨੫॥ हो अति अपजस की कथा; जगत मो कौ निति कहि है ॥२५॥ ਚਲੈ ਨਿੰਦ ਕੀ ਕਥਾ; ਬਕਤ੍ਰ ਕਸ ਤਿਸੈ ਦਿਖੈਹੋ? ॥ चलै निंद की कथा; बकत्र कस तिसै दिखैहो? ॥ ਧਰਮ ਰਾਜ ਕੀ ਸਭਾ; ਜ੍ਵਾਬ ਕੈਸੇ ਕਰਿ ਦੈਹੌ? ॥ धरम राज की सभा; ज्वाब कैसे करि दैहौ? ॥ ਛਾਡਿ ਯਰਾਨਾ ਬਾਲ! ਖ੍ਯਾਲ ਹਮਰੇ ਨਹਿ ਪਰਿਯੈ ॥ छाडि यराना बाल! ख्याल हमरे नहि परियै ॥ ਕਹੀ ਸੁ ਹਮ ਸੋ ਕਹੀ; ਬਹੁਰਿ ਯਹ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰਿਯੈ ॥੨੬॥ कही सु हम सो कही; बहुरि यह कहियो न करियै ॥२६॥ ਨੂਪ ਕੁਅਰਿ ਯੌ ਕਹੀ; ਭੋਗ ਮੋ ਸੌ ਪਿਯ! ਕਰਿਯੈ ॥ नूप कुअरि यौ कही; भोग मो सौ पिय! करियै ॥ ਪਰੇ ਨ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ; ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਾਹਿ ਨ ਡਰਿਯੈ ॥ परे न नरक के बीच; अधिक चित माहि न डरियै ॥ ਨਿੰਦ ਤਿਹਾਰੀ ਲੋਗ; ਕਹਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੁਖ ਕਰਿ ਹੈ? ॥ निंद तिहारी लोग; कहा करि कै मुख करि है? ॥ ਤ੍ਰਾਸ ਤਿਹਾਰੇ ਸੌ; ਸੁ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਡਰਿ ਹੈ ॥੨੭॥ त्रास तिहारे सौ; सु अधिक चित भीतर डरि है ॥२७॥ ਤੌ ਕਰਿ ਹੈ ਕੋਊ ਨਿੰਦ; ਕਛੂ ਜਬ ਭੇਦ ਲਹੈਂਗੇ ॥ तौ करि है कोऊ निंद; कछू जब भेद लहैंगे ॥ ਜੌ ਲਖਿ ਹੈ ਕੋਊ ਬਾਤ; ਤ੍ਰਾਸ ਤੋ ਮੋਨਿ ਰਹੈਂਗੇ ॥ जौ लखि है कोऊ बात; त्रास तो मोनि रहैंगे ॥ ਆਜੁ ਹਮਾਰੇ ਸਾਥ; ਮਿਤ੍ਰ! ਰੁਚਿ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿਯੈ ॥ आजु हमारे साथ; मित्र! रुचि सौ रति करियै ॥ ਹੋ ਨਾਤਰ ਛਾਡੌ ਟਾਂਗ ਤਰੇ; ਅਬਿ ਹੋਇ ਨਿਕਰਿਯੈ ॥੨੮॥ हो नातर छाडौ टांग तरे; अबि होइ निकरियै ॥२८॥ ਟਾਂਗ ਤਰੇ ਸੋ ਜਾਇ; ਕੇਲ ਕੈ ਜਾਹਿ ਨ ਆਵੈ ॥ टांग तरे सो जाइ; केल कै जाहि न आवै ॥ ਬੈਠਿ ਨਿਫੂੰਸਕ ਰਹੈ; ਰੈਨਿ ਸਿਗਰੀ ਨ ਬਜਾਵੈ ॥ बैठि निफूंसक रहै; रैनि सिगरी न बजावै ॥ ਬਧੇ ਧਰਮ ਕੇ ਮੈ; ਨ ਭੋਗ ਤੁਹਿ ਸਾਥ ਕਰਤ ਹੋ ॥ बधे धरम के मै; न भोग तुहि साथ करत हो ॥ ਜਗ ਅਪਜਸ ਕੇ ਹੇਤ; ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਬੀਚ ਡਰਤ ਹੋ ॥੨੯॥ जग अपजस के हेत; अधिक चित बीच डरत हो ॥२९॥ ਕੋਟਿ ਜਤਨ ਤੁਮ ਕਰੋ; ਭਜੇ ਬਿਨੁ ਤੋਹਿ ਨ ਛੋਰੋ ॥ कोटि जतन तुम करो; भजे बिनु तोहि न छोरो ॥ ਗਹਿ ਆਪਨ ਕਰ ਆਜੁ; ਸਗਰ ਤੋ ਕੋ ਨਿਸ ਭੋਰੋ ॥ गहि आपन कर आजु; सगर तो को निस भोरो ॥ ਮੀਤ! ਤਿਹਾਰੇ ਹੇਤ; ਕਾਸਿ ਕਰਵਤ ਹੂੰ ਲੈਹੋ ॥ मीत! तिहारे हेत; कासि करवत हूं लैहो ॥ ਹੋ ਧਰਮਰਾਜ ਕੀ ਸਭਾ; ਜ੍ਵਾਬ ਠਾਢੀ ਹ੍ਵੈ ਦੈਹੋ ॥੩੦॥ हो धरमराज की सभा; ज्वाब ठाढी ह्वै दैहो ॥३०॥ ਆਜੁ ਪਿਯਾ! ਤਵ ਸੰਗ; ਸੇਜੁ ਰੁਚਿ ਮਾਨ ਸੁਹੈਹੋ ॥ आजु पिया! तव संग; सेजु रुचि मान सुहैहो ॥ ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੋ ਭੋਗ; ਰੁਚਿਤ ਚਿਤ ਮਾਹਿ ਕਮੈਹੋ ॥ मन भावत को भोग; रुचित चित माहि कमैहो ॥ ਆਜੁ ਸੁ ਰਤਿ ਸਭ ਰੈਨਿ; ਭੋਗ ਸੁੰਦਰ! ਤਵ ਕਰਿਹੋ ॥ आजु सु रति सभ रैनि; भोग सुंदर! तव करिहो ॥ ਸਿਵ ਬੈਰੀ ਕੋ ਦਰਪ ਸਕਲ; ਮਿਲਿ ਤੁਮੈ ਪ੍ਰਹਰਿਹੋ ॥੩੧॥ सिव बैरी को दरप सकल; मिलि तुमै प्रहरिहो ॥३१॥ ਰਾਇ ਬਾਚ ॥ राइ बाच ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਛਤ੍ਰਿ ਕੇ ਧਾਮ; ਦਿਯੋ ਬਿਧਿ ਜਨਮ ਹਮਾਰੋ ॥ प्रथम छत्रि के धाम; दियो बिधि जनम हमारो ॥ ਬਹੁਰਿ ਜਗਤ ਕੇ ਬੀਚ; ਕਿਯੋ ਕੁਲ ਅਧਿਕ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥ बहुरि जगत के बीच; कियो कुल अधिक उजियारो ॥ ਬਹੁਰਿ ਸਭਨ ਮੈ ਬੈਠਿ; ਆਪੁ ਕੋ ਪੂਜ ਕਹਾਊ ॥ बहुरि सभन मै बैठि; आपु को पूज कहाऊ ॥ ਹੋ ਰਮੋ ਤੁਹਾਰੇ ਸਾਥ; ਨੀਚ ਕੁਲ ਜਨਮਹਿ ਪਾਊ ॥੩੨॥ हो रमो तुहारे साथ; नीच कुल जनमहि पाऊ ॥३२॥ ਕਹਾ ਜਨਮ ਕੀ ਬਾਤ? ਜਨਮ ਸਭ ਕਰੇ ਤਿਹਾਰੇ ॥ कहा जनम की बात? जनम सभ करे तिहारे ॥ ਰਮੋ ਨ ਹਮ ਸੋ ਆਜੁ; ਐਸ ਘਟਿ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥ रमो न हम सो आजु; ऐस घटि भाग हमारे ॥ ਬਿਰਹ ਤਿਹਾਰੇ ਲਾਲ! ਬੈਠਿ ਪਾਵਕ ਮੋ ਬਰਿਯੈ ॥ बिरह तिहारे लाल! बैठि पावक मो बरियै ॥ ਹੋ ਪੀਵ ਹਲਾਹਲ ਆਜੁ; ਮਿਲੇ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨੁ ਮਰਿਯੈ ॥੩੩॥ हो पीव हलाहल आजु; मिले तुमरे बिनु मरियै ॥३३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਇ ਡਰਿਯੋ ਜਉ ਦੈ ਮੁਝੈ; ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤਿ ਕੀ ਆਨ ॥ राइ डरियो जउ दै मुझै; स्री भगवति की आन ॥ ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗ ਯਾ ਸੋ ਰਮੋ; ਕਰਿਹੌ ਨਰਕ ਪਯਾਨ ॥੩੪॥ संक त्याग या सो रमो; करिहौ नरक पयान ॥३४॥ ਚਿਤ ਕੇ ਸੋਕ ਨਿਵਰਤ ਕਰਿ; ਰਮੋ ਹਮਾਰੇ ਸੰਗ ॥ चित के सोक निवरत करि; रमो हमारे संग ॥ ਮਿਲੇ ਤਿਹਾਰੇ ਬਿਨੁ ਅਧਿਕ; ਬ੍ਯਾਪਤ ਮੋਹਿ ਅਨੰਗ ॥੩੫॥ मिले तिहारे बिनु अधिक; ब्यापत मोहि अनंग ॥३५॥ ਨਰਕ ਪਰਨ ਤੇ ਮੈ ਡਰੋ; ਕਰੋ ਨ ਤੁਮ ਸੋ ਸੰਗ ॥ नरक परन ते मै डरो; करो न तुम सो संग ॥ ਤੋ ਤਨ ਮੋ ਤਨ ਕੈਸਊ; ਬ੍ਯਾਪਤ ਅਧਿਕ ਅਨੰਗ ॥੩੬॥ तो तन मो तन कैसऊ; ब्यापत अधिक अनंग ॥३६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |