ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 842 ਬਨੇ ਠਨੇ ਆਵਤ ਘਨੇ; ਹੇਰਤ ਹਰਤ ਗ੍ਯਾਨ ॥ बने ठने आवत घने; हेरत हरत ग्यान ॥ ਭੋਗ ਕਰਨ ਕੌ ਕਛੁ ਨਹੀ; ਡਹਕੂ ਬੇਰ ਸਮਾਨ ॥੪੮॥ भोग करन कौ कछु नही; डहकू बेर समान ॥४८॥ ਧੰਨ੍ਯ ਬੇਰ ਹਮ ਤੇ ਜਗਤ; ਨਿਰਖਿ ਪਥਿਕ ਕੌ ਲੇਤ ॥ धंन्य बेर हम ते जगत; निरखि पथिक कौ लेत ॥ ਬਰਬਸ ਖੁਆਵਤ ਫਲ ਪਕਰਿ; ਜਾਨ ਬਹੁਰਿ ਘਰ ਦੇਤ ॥੪੯॥ बरबस खुआवत फल पकरि; जान बहुरि घर देत ॥४९॥ ਅਟਪਟਾਇ ਬਾਤੇ ਕਰੈ; ਮਿਲ੍ਯੋ ਚਹਤ ਪਿਯ ਸੰਗ ॥ अटपटाइ बाते करै; मिल्यो चहत पिय संग ॥ ਮੈਨ ਬਾਨ ਬਾਲਾ ਬਿਧੀ; ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਭਯੋ ਅੰਗ ॥੫੦॥ मैन बान बाला बिधी; बिरह बिकल भयो अंग ॥५०॥ ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਸੁਧਿ ਜਬ ਤੇ ਹਮ ਧਰੀ; ਬਚਨ ਗੁਰ ਦਏ ਹਮਾਰੇ ॥ सुधि जब ते हम धरी; बचन गुर दए हमारे ॥ ਪੂਤ! ਇਹੈ ਪ੍ਰਨ ਤੋਹਿ; ਪ੍ਰਾਨ ਜਬ ਲਗ ਘਟ ਥਾਰੇ ॥ पूत! इहै प्रन तोहि; प्रान जब लग घट थारे ॥ ਨਿਜ ਨਾਰੀ ਕੇ ਸਾਥ; ਨੇਹੁ ਤੁਮ ਨਿਤ ਬਢੈਯਹੁ ॥ निज नारी के साथ; नेहु तुम नित बढैयहु ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੀ ਸੇਜ; ਭੂਲਿ ਸੁਪਨੇ ਹੂੰ ਨ ਜੈਯਹੁ ॥੫੧॥ पर नारी की सेज; भूलि सुपने हूं न जैयहु ॥५१॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੇ ਭਜੇ; ਸਹਸ ਬਾਸਵ ਭਗ ਪਾਏ ॥ पर नारी के भजे; सहस बासव भग पाए ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੇ ਭਜੇ; ਚੰਦ੍ਰ ਕਾਲੰਕ ਲਗਾਏ ॥ पर नारी के भजे; चंद्र कालंक लगाए ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੇ ਹੇਤ; ਸੀਸ ਦਸ ਸੀਸ ਗਵਾਯੋ ॥ पर नारी के हेत; सीस दस सीस गवायो ॥ ਹੋ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੇ ਹੇਤ; ਕਟਕ ਕਵਰਨ ਕੌ ਘਾਯੋ ॥੫੨॥ हो पर नारी के हेत; कटक कवरन कौ घायो ॥५२॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਸੌ ਨੇਹੁ; ਛੁਰੀ ਪੈਨੀ ਕਰਿ ਜਾਨਹੁ ॥ पर नारी सौ नेहु; छुरी पैनी करि जानहु ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੇ ਭਜੇ; ਕਾਲ ਬ੍ਯਾਪਯੋ ਤਨ ਮਾਨਹੁ ॥ पर नारी के भजे; काल ब्यापयो तन मानहु ॥ ਅਧਿਕ ਹਰੀਫੀ ਜਾਨਿ; ਭੋਗ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋ ਕਰਹੀ ॥ अधिक हरीफी जानि; भोग पर त्रिय जो करही ॥ ਹੋ ਅੰਤ ਸ੍ਵਾਨ ਕੀ ਮ੍ਰਿਤੁ; ਹਾਥ ਲੇਂਡੀ ਕੇ ਮਰਹੀ ॥੫੩॥ हो अंत स्वान की म्रितु; हाथ लेंडी के मरही ॥५३॥ ਬਾਲ! ਹਮਾਰੇ ਪਾਸ; ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਤ੍ਰਿਯ ਆਵਹਿ ॥ बाल! हमारे पास; देस देसन त्रिय आवहि ॥ ਮਨ ਬਾਛਤ ਬਰ ਮਾਂਗਿ; ਜਾਨਿ ਗੁਰ, ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਹਿ ॥ मन बाछत बर मांगि; जानि गुर, सीस झुकावहि ॥ ਸਿਖ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਤ੍ਰਿਯ ਸੁਤਾ ਜਾਨਿ; ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਧਰਿਯੈ ॥ सिख्य पुत्र त्रिय सुता जानि; अपने चित धरियै ॥ ਹੋ ਕਹੁ ਸੁੰਦਰਿ! ਤਿਹ ਸਾਥ; ਗਵਨ ਕੈਸੇ ਕਰਿ ਕਰਿਯੈ ॥੫੪॥ हो कहु सुंदरि! तिह साथ; गवन कैसे करि करियै ॥५४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਤ੍ਰਿਯ ਭਈ ॥ बचन सुनत क्रुधित त्रिय भई ॥ ਜਰਿ ਬਰਿ ਆਠ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥ जरि बरि आठ टूक ह्वै गई ॥ ਅਬ ਹੀ ਚੋਰਿ ਚੋਰਿ ਕਹਿ ਉਠਿਹੌ ॥ अब ही चोरि चोरि कहि उठिहौ ॥ ਤੁਹਿ ਕੋਪ ਕਰਿ ਮਾਰਿ ਹੀ ਸੁਟਿਹੌ ॥੫੫॥ तुहि कोप करि मारि ही सुटिहौ ॥५५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਸਿ ਖੇਲੋ, ਸੁਖ ਸੋ ਰਮੋ; ਕਹਾ ਕਰਤ ਹੋ ਰੋਖ? ॥ हसि खेलो, सुख सो रमो; कहा करत हो रोख? ॥ ਨੈਨ ਰਹੇ ਨਿਹੁਰਾਇ ਕ੍ਯੋ? ਹੇਰਤ ਲਗਤ ਨ ਦੋਖ? ॥੫੬॥ नैन रहे निहुराइ क्यो? हेरत लगत न दोख? ॥५६॥ ਯਾ ਤੇ ਹਮ ਹੇਰਤ ਨਹੀ; ਸੁਨਿ ਸਿਖ ਹਮਾਰੇ ਬੈਨ ॥ या ते हम हेरत नही; सुनि सिख हमारे बैन ॥ ਲਖੇ ਲਗਨ ਲਗਿ ਜਾਇ ਜਿਨ; ਬਡੇ ਬਿਰਹਿਯਾ ਨੈਨ ॥੫੭॥ लखे लगन लगि जाइ जिन; बडे बिरहिया नैन ॥५७॥ ਛਪੈ ਛੰਦ ॥ छपै छंद ॥ ਦਿਜਨ ਦੀਜਿਯਹੁ ਦਾਨ; ਦ੍ਰੁਜਨ ਕਹ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਖੈਯਹੁ ॥ दिजन दीजियहु दान; द्रुजन कह द्रिसटि दिखैयहु ॥ ਸੁਖੀ ਰਾਖਿਯਹੁ ਸਾਥ; ਸਤ੍ਰੁ ਸਿਰ ਖੜਗ ਬਜੈਯਹੁ ॥ सुखी राखियहु साथ; सत्रु सिर खड़ग बजैयहु ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕਉ ਛਾਡਿ; ਕਛੂ ਕਾਰਜ ਨਹਿ ਕਰਿਯਹੁ ॥ लोक लाज कउ छाडि; कछू कारज नहि करियहु ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੀ ਸੇਜ; ਪਾਵ ਸੁਪਨੇ ਹੂੰ ਨ ਧਰਿਯਹੁ ॥ पर नारी की सेज; पाव सुपने हूं न धरियहु ॥ ਗੁਰ ਜਬ ਤੇ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ; ਇਹੈ ਪ੍ਰਨ ਲਯੋ ਸੁ ਧਾਰੈ ॥ गुर जब ते मुहि कहियो; इहै प्रन लयो सु धारै ॥ ਹੋ ਪਰ ਧਨ ਪਾਹਨ ਤੁਲਿ; ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਰ, ਮਾਤ ਹਮਾਰੈ ॥੫੮॥ हो पर धन पाहन तुलि; त्रिया पर, मात हमारै ॥५८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨਤ ਰਾਵ ਕੋ ਬਚ ਸ੍ਰਵਨ; ਤ੍ਰਿਯ ਮਨਿ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਇ ॥ सुनत राव को बच स्रवन; त्रिय मनि अधिक रिसाइ ॥ ਚੋਰ ਚੋਰ ਕਹਿ ਕੈ ਉਠੀ; ਸਿਖ੍ਯਨ ਦਿਯੋ ਜਗਾਇ ॥੫੯॥ चोर चोर कहि कै उठी; सिख्यन दियो जगाइ ॥५९॥ |
Dasam Granth |