ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 834 ਉਡਗ ਤਗੀਰੀ ਰਵਿ ਅਥਨ; ਪ੍ਰਭਾ ਪ੍ਰਵਾਨਾ ਪਾਇ ॥ उडग तगीरी रवि अथन; प्रभा प्रवाना पाइ ॥ ਜਾਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਅਮੀਨ ਕੇ; ਫਿਰੇ ਬਿਤਾਲੀ ਆਇ ॥੮॥ जानुक चंद्र अमीन के; फिरे बिताली आइ ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਸਤਾ ਸੋ ਭੋਗਨ ਤਿਨ ਮਾਨੇ ॥ असता सो भोगन तिन माने ॥ ਚਾਰਿ ਜਾਮ ਘਟਿਕਾ ਇਕ ਜਾਨੇ ॥ चारि जाम घटिका इक जाने ॥ ਚੌਥੇ ਜਾਮ ਸੋਇ ਕਰ ਰਹੇ ॥ चौथे जाम सोइ कर रहे ॥ ਚਤੁਰਨ ਕੇ ਗ੍ਰੀਵਾ ਕੁਚ ਗਹੇ ॥੯॥ चतुरन के ग्रीवा कुच गहे ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਾਨ ਖਾਨ ਅਰੁ ਦਾਨ ਹਿਤ; ਦਿਨਿ ਦਿਖਿ ਜਗਿ ਹੈ ਰਾਜ ॥ नान खान अरु दान हित; दिनि दिखि जगि है राज ॥ ਦੁਜਨ ਦਲਨ ਦੀਨੋਧਰਨ; ਦੁਸਟਨ ਦਾਹਿਬੇ ਕਾਜ ॥੧੦॥ दुजन दलन दीनोधरन; दुसटन दाहिबे काज ॥१०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਾਨਿ ਪਯਾਨ ਬਿਛੋਹ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਕੇ; ਛੋਭ ਬਡ੍ਯੋ ਉਰ ਭੀਤਰ ਭਾਰੀ ॥ जानि पयान बिछोह त्रियान के; छोभ बड्यो उर भीतर भारी ॥ ਅੰਚਰ ਡਾਰਿ ਕੈ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ; ਦੁਰਾਵਤ ਜਾਨਿ ਭਯੋ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥ अंचर डारि कै मोतिन हार; दुरावत जानि भयो उजियारी ॥ ਪਾਨ ਹੂੰ ਪੋਛਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੋ ਤਨ; ਕੈਸੇ ਰਹੈ ਇਹ ਚਾਹਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥ पान हूं पोछत प्रीतम को तन; कैसे रहै इह चाहत प्यारी ॥ ਚੰਦ ਚੜਿਯੋ ਸੁ ਚਹੈ ਚਿਰ ਲੌ; ਚਿਤ ਦੇਤ ਦਿਵਾਕਰ ਕੀ ਦਿਸਿ ਗਾਰੀ ॥੧੧॥ चंद चड़ियो सु चहै चिर लौ; चित देत दिवाकर की दिसि गारी ॥११॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਚਲੋ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਯਾਰੇ ਫੁਲੇ ਫੂਲ ਆਛੇ ॥ चलो प्रान प्यारे फुले फूल आछे ॥ ਦਿਪੈ ਚਾਰੁ ਮਾਨੋ ਢਰੇ ਮੈਨ ਸਾਛੇ ॥ दिपै चारु मानो ढरे मैन साछे ॥ ਕਿਧੋ ਗੀਰਬਾਣੇਸਹੂੰ ਕੇ ਸੁਧਾਰੇ ॥ किधो गीरबाणेसहूं के सुधारे ॥ ਸੁਨੇ ਕਾਨ ਐਸੇ ਨ ਵੈਸੇ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥ सुने कान ऐसे न वैसे निहारे ॥१२॥ ਤਿਹੀ ਬਾਗ ਹੂੰ ਮੈ ਤਰੋਰੁਹ ਚਬੈਯੈ ॥ तिही बाग हूं मै तरोरुह चबैयै ॥ ਰਿਝੈਯੈ ਤੁਮੈ ਭੋਗ ਭਾਵਤ ਕਮੈਯੈ ॥ रिझैयै तुमै भोग भावत कमैयै ॥ ਬਿਲੰਬ ਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਾਤ ਹੋਤੋ ਪਧਾਰੇ ॥ बिल्मब न करो प्रात होतो पधारे ॥ ਸਭੈ ਚਿਤ ਕੇ ਦੂਰਿ ਕੈ ਸੋਕ ਡਾਰੈ ॥੧੩॥ सभै चित के दूरि कै सोक डारै ॥१३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਲਈ ਸਹਚਰੀ ਚਤੁਰਿ; ਸੋ ਏਕ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ लई सहचरी चतुरि; सो एक बुलाइ कै ॥ ਕਹੋ ਪਿਅਰਵਾ ਸਾਥ; ਭੇਦ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥ कहो पिअरवा साथ; भेद समझाइ कै ॥ ਲਿਖਿ ਪਤਿਯਾ ਕਰ ਦਈ; ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਦੀਜੀਯੋ ॥ लिखि पतिया कर दई; कहियो तिह दीजीयो ॥ ਹੋ ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਚਲਿ ਕੀਜੀਯੋ ॥੧੪॥ हो कालि हमारे बाग; क्रिपा चलि कीजीयो ॥१४॥ ਕਹਿਯੋ ਪਿਅਰਵਹਿ ਐਸ; ਭੇਦ ਸਮੁਝਾਇਯੌ ॥ कहियो पिअरवहि ऐस; भेद समुझाइयौ ॥ ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਆਇਯੌ ॥ कालि हमारे बाग; क्रिपा करि आइयौ ॥ ਜਬੈ ਮੁਗਲ ਛਲਿ ਦੈਹੋ; ਰੂਖ ਚੜਾਇ ਕੈ ॥ जबै मुगल छलि दैहो; रूख चड़ाइ कै ॥ ਹੋ ਤਬੈ ਸਜਨਵਾ! ਮਿਲਿਯਹੁ; ਹਮ ਕੋ ਆਇ ਕੈ ॥੧੫॥ हो तबै सजनवा! मिलियहु; हम को आइ कै ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ; ਅਪਨੇ ਬਾਗ ਲਿਵਾਇ ॥ प्रात मुगल को लै चली; अपने बाग लिवाइ ॥ ਰਸ ਕਸ ਲੈ ਮਦਰਾ ਚਲੀ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੧੬॥ रस कस लै मदरा चली; ह्रिदै हरख उपजाइ ॥१६॥ ਬਾਗ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ; ਉਤ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਹਿ ਬੁਲਾਇ ॥ बाग मुगल को लै चली; उत न्रिप सुतहि बुलाइ ॥ ਫਲਨ ਚਬਾਵਨ ਕੇ ਨਮਿਤ; ਚੜੀ ਬਿਰਛ ਪਰ ਜਾਇ ॥੧੭॥ फलन चबावन के नमित; चड़ी बिरछ पर जाइ ॥१७॥ ਚੜਤ ਰੂਖ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਕਹਾ ਕਰਤ ਤੈ ਕਾਜ ॥ चड़त रूख ऐसे कहियो; कहा करत तै काज ॥ ਮੁਹਿ ਦੇਖਤ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ; ਰਮਤ, ਨ ਆਵਤ ਲਾਜ? ॥੧੮॥ मुहि देखत त्रिय अनत सो; रमत, न आवत लाज? ॥१८॥ ਉਤਰਿ ਰੂਖ ਤੇ ਯੌ ਕਹੀ; ਕਹਾ ਗਈ ਵਹ ਤ੍ਰੀਯ? ॥ उतरि रूख ते यौ कही; कहा गई वह त्रीय? ॥ ਤੌ ਜਿਹ ਅਬ ਭੋਗਤ ਹੁਤੋ; ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਸੁਖ ਜੀਯ ॥੧੯॥ तौ जिह अब भोगत हुतो; अधिक मानि सुख जीय ॥१९॥ ਮੈ ਨ ਰਮਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ; ਭਯੋ ਭੇਦ ਯਹ ਕੌਨ? ॥ मै न रमियो त्रिय अनत सो; भयो भेद यह कौन? ॥ ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਹ ਰੂਖ ਮੈ; ਯੌ ਕਹਿ ਬਾਧੀ ਮੌਨ ॥੨੦॥ कछु चरित्र इह रूख मै; यौ कहि बाधी मौन ॥२०॥ ਯੌ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤ ਬੀਚ ਕਰਿ; ਚੜਿਯੋ ਬਿਰਛ ਪਰ ਧਾਇ ॥ यौ चिंता चित बीच करि; चड़ियो बिरछ पर धाइ ॥ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ; ਸੁਤ ਕੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥੨੧॥ रति मानी त्रिय न्रिपति के; सुत को निकट बुलाइ ॥२१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |