ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 830 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਛਜਿਯਾ ਜਾ ਕੋ ਨਾਮ; ਸਕਲ ਜਗ ਜਾਨਈ ॥ छजिया जा को नाम; सकल जग जानई ॥ ਲਧੀਆ ਵਾ ਕੀ ਨਾਮ; ਹਿਤੂ ਪਹਿਚਾਨਈ ॥ लधीआ वा की नाम; हितू पहिचानई ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਪੁਰਖ ਬਿਲੋਕਤ; ਤਿਨ ਕੋ ਆਇ ਕੈ ॥ जो कोऊ पुरख बिलोकत; तिन को आइ कै ॥ ਹੋ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਕਰਿ ਰਹਿਤ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨॥ हो मन बच क्रम करि रहित; ह्रिदै सुखु पाइ कै ॥२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖਿ ਰਾਇ ਸੌ ਬਸਿ ਭਈ; ਤਿਸ ਬਸਿ ਹੋਤ ਨ ਸੋਇ ॥ निरखि राइ सौ बसि भई; तिस बसि होत न सोइ ॥ ਤਿਨ ਚਿਤ ਮੈ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ; ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਮਿਲਬੌ ਹੋਇ ॥੩॥ तिन चित मै चिंता करी; किह बिधि मिलबौ होइ ॥३॥ ਯਹ ਮੋ ਪਰ ਰੀਝਤ ਨਹੀ; ਕਹੁ, ਕਸ ਕਰੋ ਉਪਾਇ? ॥ यह मो पर रीझत नही; कहु, कस करो उपाइ? ॥ ਮੋਰੇ ਸਦਨ ਨ ਆਵਈ; ਮੁਹਿ ਨਹਿ ਲੇਤ ਬੁਲਾਇ ॥੪॥ मोरे सदन न आवई; मुहि नहि लेत बुलाइ ॥४॥ ਤੁਰਤੁ ਤਵਨ ਕੋ ਕੀਜਿਯੈ; ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਮਿਲਨ ਉਪਾਇ ॥ तुरतु तवन को कीजियै; किह बिधि मिलन उपाइ ॥ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਚੇਟਕ ਚਰਿਤ੍ਰ; ਕੀਏ ਜੁ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਜਾਇ ॥੫॥ जंत्र मंत्र चेटक चरित्र; कीए जु बसि ह्वै जाइ ॥५॥ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਰਹੀ ਹਾਰਿ ਕਰਿ; ਰਾਇ ਮਿਲ੍ਯੋ ਨਹਿ ਆਇ ॥ जंत्र मंत्र रही हारि करि; राइ मिल्यो नहि आइ ॥ ਏਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਬ ਤਿਨ ਕਿਯੋ; ਬਸਿ ਕਰਬੇ ਕੇ ਭਾਇ ॥੬॥ एक चरित्र तब तिन कियो; बसि करबे के भाइ ॥६॥ ਬਸਤ੍ਰ ਸਭੈ ਭਗਵੇ ਕਰੇ; ਧਰਿ ਜੁਗਿਯਾ ਕੋ ਭੇਸ ॥ बसत्र सभै भगवे करे; धरि जुगिया को भेस ॥ ਸਭਾ ਮਧ੍ਯ ਤਿਹ ਰਾਇ ਕੌ; ਕੀਨੋ ਆਨਿ ਅਦੇਸ ॥੭॥ सभा मध्य तिह राइ कौ; कीनो आनि अदेस ॥७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤਿਹ ਜੁਗਿਯਹਿ ਲਖਿ ਰਾਇ; ਰੀਝਿ ਚਿਤ ਮੈ ਰਹਿਯੋ ॥ तिह जुगियहि लखि राइ; रीझि चित मै रहियो ॥ ਜਾ ਤੇ ਕਛੁ ਸੰਗ੍ਰਹੌ; ਮੰਤ੍ਰ ਮਨ ਮੋ ਚਹਿਯੋ ॥ जा ते कछु संग्रहौ; मंत्र मन मो चहियो ॥ ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹਿ ਦਿਯੋ ਪਠਾਇਕ; ਦੂਤ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ तिह ग्रिहि दियो पठाइक; दूत बुलाइ कै ॥ ਹੋ ਕਲਾ ਸਿਖਨ ਕੇ ਹੇਤ; ਮੰਤ੍ਰ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥੮॥ हो कला सिखन के हेत; मंत्र समझाइ कै ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚਲਿ ਸੇਵਕ ਜੁਗਿਯਾ ਪਹਿ ਆਵਾ ॥ चलि सेवक जुगिया पहि आवा ॥ ਰਾਇ ਕਹਿਯੋ, ਸੋ ਤਾਹਿ ਜਤਾਵਾ ॥ राइ कहियो, सो ताहि जतावा ॥ ਕਛੂ ਮੰਤ੍ਰ ਮੁਰ ਈਸਹਿ ਦੀਜੈ ॥ कछू मंत्र मुर ईसहि दीजै ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਾਨਿ ਕਾਰਜ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀਜੈ ॥੯॥ क्रिपा जानि कारज प्रभु कीजै ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਹਰ ਏਕ ਲੌ ਛੋਰਿ ਦ੍ਰਿਗ; ਕਹੀ ਜੋਗ ਯਹਿ ਬਾਤ ॥ पहर एक लौ छोरि द्रिग; कही जोग यहि बात ॥ ਲੈ ਆਵਹੁ ਰਾਜਹਿ ਇਹਾ; ਜੌ ਗੁਨ ਸਿਖ੍ਯੋ ਚਹਾਤ ॥੧੦॥ लै आवहु राजहि इहा; जौ गुन सिख्यो चहात ॥१०॥ ਅਰਧ ਰਾਤ ਬੀਤੈ ਜਬੈ; ਆਵੈ ਹਮਰੇ ਪਾਸ ॥ अरध रात बीतै जबै; आवै हमरे पास ॥ ਸ੍ਰੀ ਗੋਰਖ ਕੀ ਮਯਾ ਤੇ; ਜੈ ਹੈ ਨਹੀ ਨਿਰਾਸ ॥੧੧॥ स्री गोरख की मया ते; जै है नही निरास ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੇਵਕ ਤਾ ਸੋ ਜਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥ सेवक ता सो जाइ सुनायो ॥ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰ ਬੀਤੇ ਸੁ ਜਗਾਯੋ ॥ अरध रात्र बीते सु जगायो ॥ ਤਾ ਜੁਗਿਯਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਲੈ ਆਯੋ ॥ ता जुगिया के ग्रिह लै आयो ॥ ਹੇਰਿ ਰਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੨॥ हेरि राइ त्रिय अति सुख पायो ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਜਾ ਸੋ ਆਇਸੁ ਕਹੀ; ਦੀਜੈ ਲੋਗ ਉਠਾਹਿ ॥ राजा सो आइसु कही; दीजै लोग उठाहि ॥ ਧੂਪ ਦੀਪ ਅਛਤ ਪੁਹਪ; ਆਛੋ ਸੁਰਾ ਮੰਗਾਇ ॥੧੩॥ धूप दीप अछत पुहप; आछो सुरा मंगाइ ॥१३॥ ਤਬ ਰਾਜੈ ਤੈਸੋ ਕੀਆ; ਲੋਗਨ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥ तब राजै तैसो कीआ; लोगन दिया उठाइ ॥ ਧੂਪ ਦੀਪ ਅਛਤ ਪੁਹਪ; ਆਛੋ ਸੁਰਾ ਮੰਗਾਇ ॥੧੪॥ धूप दीप अछत पुहप; आछो सुरा मंगाइ ॥१४॥ ਤਬ ਰਾਜੇ ਅਪਨੇ ਸਭਨ; ਲੋਗਨ ਦਿਯਾ ਉਠਾਇ ॥ तब राजे अपने सभन; लोगन दिया उठाइ ॥ ਆਪੁ ਇਕੇਲੋ ਹੀ ਰਹਿਯੋ; ਮੰਤ੍ਰ ਹੇਤ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੫॥ आपु इकेलो ही रहियो; मंत्र हेत सुख पाइ ॥१५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਹਿਯੋ ਇਕੇਲੋ ਰਾਇ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ रहियो इकेलो राइ निहारियो ॥ ਤਬ ਜੋਗੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ तब जोगी इह भांति उचारियो ॥ ਚਮਤਕਾਰ ਇਕ ਤੌਹਿ ਦਿਖੈਹੌ ॥ चमतकार इक तौहि दिखैहौ ॥ ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਤੁਹਿ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖੈਹੌ ॥੧੬॥ तिह पाछै तुहि मंत्र सिखैहौ ॥१६॥ |
Dasam Granth |