ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 789 ਆਦਿ ਅਧਿਪਨੀ ਸਬਦ; ਸੁ ਮੁਖ ਤੇ ਭਾਖੀਐ ॥ आदि अधिपनी सबद; सु मुख ते भाखीऐ ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਸਬਦ ਕੋ ਅੰਤਿ; ਤਵਨ ਕੇ ਰਾਖੀਐ ॥ सत्रु सबद को अंति; तवन के राखीऐ ॥ ਸਕਲ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਚਤੁਰ ਜੀਅ ਜਾਨੀਐ ॥ सकल तुपक के नाम; चतुर जीअ जानीऐ ॥ ਹੋ ਜਵਨ ਠਵਰ ਮੈ ਚਹੀਐ; ਤਹੀ ਪ੍ਰਮਾਨੀਐ ॥੧੧੦੬॥ हो जवन ठवर मै चहीऐ; तही प्रमानीऐ ॥११०६॥ ਪਤਿਣੀ ਆਦਿ ਬਖਾਨ; ਸਤ੍ਰੁਣੀ ਭਾਖੀਐ ॥ पतिणी आदि बखान; सत्रुणी भाखीऐ ॥ ਹੋਤ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਮੈ ਰਾਖੀਐ ॥ होत तुपक के नाम; ह्रिदै मै राखीऐ ॥ ਇਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਭੇਦ; ਨ ਨੈਕੁ ਪਛਾਨੀਐ ॥ इन के भीतर भेद; न नैकु पछानीऐ ॥ ਹੋ ਜਵਨ ਠਵਰ ਮੈ ਚਹੀਐ; ਤਹੀ ਪ੍ਰਮਾਨੀਐ ॥੧੧੦੭॥ हो जवन ठवर मै चहीऐ; तही प्रमानीऐ ॥११०७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭੂਪਤਿਣੀ ਸਬਦਾਦਿ ਬਖਾਨੋ ॥ भूपतिणी सबदादि बखानो ॥ ਅਰਿਣੀ ਸਬਦ ਅੰਤਿ ਤਿਹ ਠਾਨੋ ॥ अरिणी सबद अंति तिह ठानो ॥ ਸਭ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮ ਤੁਪਕ ਕੇ ਲਹੀਐ ॥ सभ स्री नाम तुपक के लहीऐ ॥ ਜਵਨੈ ਠਵਰ ਰੁਚੈ, ਤਹ ਕਹੀਐ ॥੧੧੦੮॥ जवनै ठवर रुचै, तह कहीऐ ॥११०८॥ ਆਦਿ ਭੂਪਣੀ ਸਬਦ ਬਖਾਨਹੁ ॥ आदि भूपणी सबद बखानहु ॥ ਅਰਿ ਪਦ ਅੰਤਿ ਤਵਨ ਕੇ ਠਾਨਹੁ ॥ अरि पद अंति तवन के ठानहु ॥ ਨਾਮ ਤੁਪਕ ਕੇ ਸਕਲ ਪਛਾਨੋ ॥ नाम तुपक के सकल पछानो ॥ ਜਿਹ ਠਾਂ ਰੁਚੈ, ਸੁ ਤਹੀ ਪ੍ਰਮਾਨੋ ॥੧੧੦੯॥ जिह ठां रुचै, सु तही प्रमानो ॥११०९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਬਧਕਰਣੀ ਮੁਖ ਤੇ; ਸਬਦਾਦਿ ਉਚਾਰੀਐ ॥ बधकरणी मुख ते; सबदादि उचारीऐ ॥ ਅਰਿਣੀ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤਿ; ਸਬਦ ਕੋ ਡਾਰੀਐ ॥ अरिणी ता के अंति; सबद को डारीऐ ॥ ਸਕਲ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਜਾਨ ਜੀਅ ਲੀਜੀਐ ॥ सकल तुपक के नाम; जान जीअ लीजीऐ ॥ ਹੋ ਜਵਨ ਠਵਰ ਰੁਚਿ ਹੋਇ; ਤਹੀ ਤੇ ਦੀਜੀਐ ॥੧੧੧੦॥ हो जवन ठवर रुचि होइ; तही ते दीजीऐ ॥१११०॥ ਕਿੰਕਰਣੀ ਸਬਦਾਦਿ; ਉਚਾਰਨ ਕੀਜੀਐ ॥ किंकरणी सबदादि; उचारन कीजीऐ ॥ ਅਰਿਣੀ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤਿ; ਸਬਦ ਕੋ ਦੀਜੀਐ ॥ अरिणी ता के अंति; सबद को दीजीऐ ॥ ਸਕਲ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਪਛਾਨ ਪ੍ਰਬੀਨ ਚਿਤਿ ॥ सकल तुपक के नाम; पछान प्रबीन चिति ॥ ਹੋ ਜਿਹ ਚਾਹੋ ਇਹ ਨਾਮ; ਦੇਹੁ ਭੀਤਰ ਕਬਿਤ ॥੧੧੧੧॥ हो जिह चाहो इह नाम; देहु भीतर कबित ॥११११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਨੁਚਰਨੀ ਸਬਦਾਦਿ ਉਚਰੀਐ ॥ अनुचरनी सबदादि उचरीऐ ॥ ਅਰਿ ਪਦ ਅੰਤਿ ਤਵਨ ਕੇ ਡਰੀਐ ॥ अरि पद अंति तवन के डरीऐ ॥ ਸਭ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮ ਤੁਪਕ ਕੇ ਲਹੀਐ ॥ सभ स्री नाम तुपक के लहीऐ ॥ ਉਚਰੋ ਤਹਾ ਠਵਰ ਜਿਹ ਚਹੀਐ ॥੧੧੧੨॥ उचरो तहा ठवर जिह चहीऐ ॥१११२॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਆਦਿ ਅਨੁਗਨੀ ਸਬਦ; ਉਚਾਰਨ ਕੀਜੀਐ ॥ आदि अनुगनी सबद; उचारन कीजीऐ ॥ ਹਨਨੀ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤਿ; ਸਬਦ ਕੋ ਦੀਜੀਐ ॥ हननी ता के अंति; सबद को दीजीऐ ॥ ਸਕਲ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਸੁਘਰ ਲਹਿ ਲੀਜੀਐ ॥ सकल तुपक के नाम; सुघर लहि लीजीऐ ॥ ਹੋ ਜਹ ਜਹ ਸਬਦ ਚਹੀਜੈ; ਤਹ ਤਹ ਦੀਜੀਐ ॥੧੧੧੩॥ हो जह जह सबद चहीजै; तह तह दीजीऐ ॥१११३॥ ਕਿੰਕਰਣੀ ਮੁਖ ਤੇ; ਸਬਦਾਦਿ ਉਚਾਰੀਐ ॥ किंकरणी मुख ते; सबदादि उचारीऐ ॥ ਮਥਣੀ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤਿ; ਸਬਦ ਕੋ ਡਾਰੀਐ ॥ मथणी ता के अंति; सबद को डारीऐ ॥ ਸਕਲ ਤੁਪਕ ਕੇ ਨਾਮ; ਸੁਘਰ ਜੀਅ ਜਾਨਿ ਲੈ ॥ सकल तुपक के नाम; सुघर जीअ जानि लै ॥ ਹੋ ਜਵਨ ਠਵਰ ਮੋ ਚਹੋ; ਤਹੀ ਏ ਸਬਦ ਦੈ ॥੧੧੧੪॥ हो जवन ठवर मो चहो; तही ए सबद दै ॥१११४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪ੍ਰਤਨਾ ਆਦਿ ਉਚਾਰਿ ਕੈ; ਅਰਿ ਪਦ ਅੰਤਿ ਉਚਾਰ ॥ प्रतना आदि उचारि कै; अरि पद अंति उचार ॥ ਸਭ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮ ਤੁਫੰਗ ਕੇ; ਲੀਜੈ ਸੁਕਬਿ! ਸੁ ਧਾਰ ॥੧੧੧੫॥ सभ स्री नाम तुफंग के; लीजै सुकबि! सु धार ॥१११५॥ ਧੁਜਨੀ ਆਦਿ ਬਖਾਨਿ ਕੈ; ਅਰਿ ਪਦ ਭਾਖੋ ਅੰਤਿ ॥ धुजनी आदि बखानि कै; अरि पद भाखो अंति ॥ ਸਭ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮ ਤੁਫੰਗ ਕੇ; ਨਿਕਸਤ ਚਲੈ ਅਨੰਤ ॥੧੧੧੬॥ सभ स्री नाम तुफंग के; निकसत चलै अनंत ॥१११६॥ ਆਦਿ ਬਾਹਨੀ ਸਬਦ ਕਹਿ; ਅੰਤ ਸਤ੍ਰੁ ਪਦ ਦੀਨ ॥ आदि बाहनी सबद कहि; अंत सत्रु पद दीन ॥ ਨਾਮ ਤੁਪਕ ਕੇ ਹੋਤ ਹੈ; ਲੀਜੋ ਸਮਝ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥੧੧੧੭॥ नाम तुपक के होत है; लीजो समझ प्रबीन ॥१११७॥ |
Dasam Granth |