ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 713 ਸਦੇਵ ਅਦੇਵ ਮਣੀਧਰ ਨਾਰਦ; ਸਾਰਦ ਸਤਿ ਸਦੈਵ ਪਛਾਨਾ ॥ सदेव अदेव मणीधर नारद; सारद सति सदैव पछाना ॥ ਦੀਨ ਦਯਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਕੋ; ਕਛੁ ਭੇਦ ਪੁਰਾਨ ਕੁਰਾਨ ਨ ਜਾਨਾ ॥੭॥ दीन दयाल क्रिपानिधि को; कछु भेद पुरान कुरान न जाना ॥७॥ ਸਤਿ ਸਦੈਵ ਸਰੂਪ ਸਦਾਬ੍ਰਤ! ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਤੁਹੀ ਉਪਜਾਯੋ ॥ सति सदैव सरूप सदाब्रत! बेद कतेब तुही उपजायो ॥ ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਦੇਵ ਮਹੀਧਰ; ਭੂਤ ਭਵਾਨ ਵਹੀ ਠਹਰਾਯੋ ॥ देव अदेवन देव महीधर; भूत भवान वही ठहरायो ॥ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਅਨੀਲ ਅਨਾਹਦ; ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਬਿਲੋਕ ਨ ਪਾਯੋ ॥ आदि जुगादि अनील अनाहद; लोक अलोक बिलोक न पायो ॥ ਰੇ ਮਨ ਮੂੜ! ਅਗੂੜਿ ਇਸੋ ਪ੍ਰਭ; ਤੋਹਿ ਕਹੋ ਕਿਹਿ ਆਨ ਸੁਨਾਯੋ? ॥੮॥ रे मन मूड़! अगूड़ि इसो प्रभ; तोहि कहो किहि आन सुनायो? ॥८॥ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਮਹੀਧਰ ਨਾਗਨ; ਸਿਧ ਪ੍ਰਸਿਧ ਬਡੋ ਤਪੁ ਕੀਨੋ ॥ देव अदेव महीधर नागन; सिध प्रसिध बडो तपु कीनो ॥ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਕੁਰਾਨ ਸਬੈ; ਗੁਨ ਗਾਇ ਥਕੇ, ਪੈ ਤੋ ਜਾਇ ਨ ਚੀਨੋ ॥ बेद पुरान कुरान सबै; गुन गाइ थके, पै तो जाइ न चीनो ॥ ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਰ ਦਿਸਾ; ਬਿਦਿਸਾ, ਜਿਹਿ ਸੋ ਸਬ ਕੇ ਚਿਤ ਚੀਨੋ ॥ भूमि अकास पतार दिसा; बिदिसा, जिहि सो सब के चित चीनो ॥ ਪੂਰ ਰਹੀ ਮਹਿ ਮੋ ਮਹਿਮਾ; ਮਨ ਮੈ ਤਿਨਿ ਆਨਿ, ਮੁਝੈ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥੯॥ पूर रही महि मो महिमा; मन मै तिनि आनि, मुझै कहि दीनो ॥९॥ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਨ ਭੇਦ ਲਹਯੋ; ਤਿਹਿ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਸਬੈ ਕਰਿ ਹਾਰੇ ॥ बेद कतेब न भेद लहयो; तिहि सिध समाधि सबै करि हारे ॥ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਸਬੈ; ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਪੁਰਾਨ ਬੀਚਾਰ ਬੀਚਾਰੇ ॥ सिम्रित सासत्र बेद सबै; बहु भांति पुरान बीचार बीचारे ॥ ਆਦਿ ਅਨਾਦਿ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ; ਧ੍ਰੂਅ ਸੇ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦਿ ਅਜਾਮਲ ਤਾਰੇ ॥ आदि अनादि अगाधि कथा; ध्रूअ से प्रहिलादि अजामल तारे ॥ ਨਾਮੁ ਉਚਾਰ ਤਰੀ ਗਨਿਕਾ; ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰ ਬੀਚਾਰ ਹਮਾਰੇ ॥੧੦॥ नामु उचार तरी गनिका; सोई नामु अधार बीचार हमारे ॥१०॥ ਆਦਿ ਅਨਾਦਿ ਅਗਾਧਿ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ; ਸਿਧ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਬੋ ਪਹਿਚਾਨਯੋ ॥ आदि अनादि अगाधि सदा प्रभ; सिध स्वरूप सबो पहिचानयो ॥ ਗੰਧ੍ਰਬ ਜਛ ਮਹੀਧਰ ਨਾਗਨ; ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਚਹੂੰ ਚਕ ਜਾਨਯੋ ॥ गंध्रब जछ महीधर नागन; भूमि अकास चहूं चक जानयो ॥ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ; ਅਰੁ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਦੁਹੂੰ ਪ੍ਰਭ ਮਾਨਯੋ ॥ लोक अलोक दिसा बिदिसा; अरु देव अदेव दुहूं प्रभ मानयो ॥ ਚਿਤ ਅਗਯਾਨ! ਸੁ ਜਾਨ ਸੁਯੰਭਵ; ਕੌਨ ਕੀ ਕਾਨਿ? ਨਿਧਾਨ ਭੁਲਾਨਯੋ ॥੧੧॥ चित अगयान! सु जान सुय्मभव; कौन की कानि? निधान भुलानयो ॥११॥ ਕਾਹੂੰ ਲੈ ਠੋਕਿ ਬਧੇ ਉਰਿ ਠਾਕੁਰ? ਕਾਹੂੰ ਮਹੇਸ ਕੋ ਏਸ ਬਖਾਨਯੋ? ॥ काहूं लै ठोकि बधे उरि ठाकुर? काहूं महेस को एस बखानयो? ॥ ਕਾਹੂ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਮੈ? ਹਰਿ ਕਾਹੂ ਮਸੀਤ ਕੈ ਬੀਚ ਪ੍ਰਮਾਨਯੋ? ॥ काहू कहियो हरि मंदर मै? हरि काहू मसीत कै बीच प्रमानयो? ॥ ਕਾਹੂੰ ਨੇ ਰਾਮ ਕਹਯੋ, ਕ੍ਰਿਸਨਾ ਕਹੁ; ਕਾਹੂ ਮਨੈ ਅਵਤਾਰਨ ਮਾਨਯੋ ॥ काहूं ने राम कहयो, क्रिसना कहु; काहू मनै अवतारन मानयो ॥ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਬਿਸਾਰ ਸਬੈ; ਕਰਤਾਰ ਹੀ ਕਉ ਕਰਤਾ ਜੀਅ ਜਾਨਯੋ ॥੧੨॥ फोकट धरम बिसार सबै; करतार ही कउ करता जीअ जानयो ॥१२॥ ਜੌ ਕਹੋ ਰਾਮ ਅਜੋਨਿ ਅਜੈ ਅਤਿ; ਕਾਹੇ ਕੌ ਕੌਸਲਿ ਕੁਖ ਜਯੋ ਜੂ? ॥ जौ कहो राम अजोनि अजै अति; काहे कौ कौसलि कुख जयो जू? ॥ ਕਾਲ ਹੂੰ ਕਾਲ ਕਹੋ ਜਿਹ ਕੌ; ਕਿਹਿ ਕਾਰਣ ਕਾਲ ਤੇ ਦੀਨ ਭਯੋ ਜੂ? ॥ काल हूं काल कहो जिह कौ; किहि कारण काल ते दीन भयो जू? ॥ ਸਤਿ ਸਰੂਪ ਬਿਬੈਰ ਕਹਾਇ ਸੁ; ਕਯੋਂ ਪਥ ਕੋ ਰਥ ਹਾਕਿ ਧਯੋ ਜੂ? ॥ सति सरूप बिबैर कहाइ सु; कयों पथ को रथ हाकि धयो जू? ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਮਾਨਿ ਪ੍ਰਭੂ ਕਰਿ ਕੈ; ਜਿਹ ਕੋ ਕੋਊ ਭੇਦੁ ਨ ਲੈਨ ਲਯੋ ਜੂ ॥੧੩॥ ताही को मानि प्रभू करि कै; जिह को कोऊ भेदु न लैन लयो जू ॥१३॥ ਕ੍ਯੋ ਕਹੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਹੈ? ਕਿਹ ਕਾਜ ਤੇ ਬਧਕ ਬਾਣੁ ਲਗਾਯੋ? ॥ क्यो कहो क्रिसन क्रिपानिधि है? किह काज ते बधक बाणु लगायो? ॥ ਅਉਰ ਕੁਲੀਨ ਉਧਾਰਤ ਜੋ; ਕਿਹ ਤੇ ਅਪਨੋ ਕੁਲਿ ਨਾਸੁ ਕਰਾਯੋ? ॥ अउर कुलीन उधारत जो; किह ते अपनो कुलि नासु करायो? ॥ ਆਦਿ ਅਜੋਨਿ ਕਹਾਇ ਕਹੋ; ਕਿਮ ਦੇਵਕਿ ਕੇ ਜਠਰੰਤਰ ਆਯੋ? ॥ आदि अजोनि कहाइ कहो; किम देवकि के जठरंतर आयो? ॥ ਤਾਤ ਨ ਮਾਤ ਕਹੈ ਜਿਹ ਕੋ; ਤਿਹ ਕਯੋ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਬਾਪੁ ਕਹਾਯੋ? ॥੧੪॥ |
Dasam Granth |