ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 714 तात न मात कहै जिह को; तिह कयो बसुदेवहि बापु कहायो? ॥१४॥ ਕਾਹੇ ਕੌ ਏਸ ਮਹੇਸਹਿ ਭਾਖਤ? ਕਾਹਿ ਦਿਜੇਸ ਕੋ ਏਸ ਬਖਾਨਯੋ? ॥ काहे कौ एस महेसहि भाखत? काहि दिजेस को एस बखानयो? ॥ ਹੈ ਨ ਰਘ੍ਵੇਸ ਜਦ੍ਵੇਸ ਰਮਾਪਤਿ; ਤੈ ਜਿਨ ਕੋ ਬਿਸੁਨਾਥ ਪਛਾਨਯੋ ॥ है न रघ्वेस जद्वेस रमापति; तै जिन को बिसुनाथ पछानयो ॥ ਏਕ ਕੋ ਛਾਡਿ, ਅਨੇਕ ਭਜੇ; ਸੁਕਦੇਵ ਪਰਾਸਰ ਬਯਾਸ ਝੁਠਾਨਯੋ ॥ एक को छाडि, अनेक भजे; सुकदेव परासर बयास झुठानयो ॥ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਸਜੇ ਸਬ ਹੀ; ਹਮ ਏਕ ਹੀ ਕੌ ਬਿਧਿ ਨੇਕ ਪ੍ਰਮਾਨਯੋ ॥੧੫॥ फोकट धरम सजे सब ही; हम एक ही कौ बिधि नेक प्रमानयो ॥१५॥ ਕੋਊ ਦਿਜੇਸ ਕੁ ਮਾਨਤ ਹੈ; ਅਰੁ ਕੋਊ ਮਹੇਸ ਕੋ ਏਸ ਬਤੈ ਹੈ ॥ कोऊ दिजेस कु मानत है; अरु कोऊ महेस को एस बतै है ॥ ਕੋਊ ਕਹੈ ਬਿਸਨੋ ਬਿਸੁਨਾਇਕ; ਜਾਹਿ ਭਜੇ ਅਘ ਓਘ ਕਟੈ ਹੈ ॥ कोऊ कहै बिसनो बिसुनाइक; जाहि भजे अघ ओघ कटै है ॥ ਬਾਰ ਹਜਾਰ ਬਿਚਾਰ ਅਰੇ ਜੜ! ਅੰਤ ਸਮੇ, ਸਬ ਹੀ ਤਜਿ ਜੈ ਹੈ ॥ बार हजार बिचार अरे जड़! अंत समे, सब ही तजि जै है ॥ ਤਾ ਹੀ ਕੋ ਧਯਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨਿ ਹੀਏ; ਜੋਊ ਕੇ ਅਬ ਹੈ, ਅਰ ਆਗੈ ਊ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੧੬॥ ता ही को धयान प्रमानि हीए; जोऊ के अब है, अर आगै ऊ ह्वै है ॥१६॥ ਕੋਟਕ ਇੰਦ੍ਰ ਕਰੇ ਜਿਹ ਕੇ; ਕਈ ਕੋਟਿ ਉਪਿੰਦ੍ਰ ਬਨਾਇ ਖਪਾਯੋ ॥ कोटक इंद्र करे जिह के; कई कोटि उपिंद्र बनाइ खपायो ॥ ਦਾਨਵ ਦੇਵ ਫਨਿੰਦ੍ਰ ਧਰਾਧਰ; ਪਛ ਪਸੂ ਨਹਿ ਜਾਤਿ ਗਨਾਯੋ ॥ दानव देव फनिंद्र धराधर; पछ पसू नहि जाति गनायो ॥ ਆਜ ਲਗੇ ਤਪੁ ਸਾਧਤ ਹੈ; ਸਿਵ ਊ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਛੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥ आज लगे तपु साधत है; सिव ऊ ब्रहमा कछु पार न पायो ॥ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਨ ਭੇਦ ਲਖਯੋ ਜਿਹ; ਸੋਊ ਗੁਰੂ, ਗੁਰ ਮੋਹਿ ਬਤਾਯੋ ॥੧੭॥ बेद कतेब न भेद लखयो जिह; सोऊ गुरू, गुर मोहि बतायो ॥१७॥ ਧਯਾਨ ਲਗਾਇ ਠਗਿਓ ਸਬ ਲੋਗਨ; ਸੀਸ ਜਟਾ ਨ ਹਾਥਿ ਬਢਾਏ ॥ धयान लगाइ ठगिओ सब लोगन; सीस जटा न हाथि बढाए ॥ ਲਾਇ ਬਿਭੂਤ ਫਿਰਯੋ ਮੁਖ ਊਪਰਿ; ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਬੈ ਡਹਕਾਏ ॥ लाइ बिभूत फिरयो मुख ऊपरि; देव अदेव सबै डहकाए ॥ ਲੋਭ ਕੇ ਲਾਗੇ ਫਿਰਯੋ ਘਰ ਹੀ ਘਰਿ; ਜੋਗ ਕੇ ਨਯਾਸ ਸਬੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥ लोभ के लागे फिरयो घर ही घरि; जोग के नयास सबै बिसराए ॥ ਲਾਜ ਗਈ, ਕਛੁ ਕਾਜੁ ਸਰਯੋ ਨਹਿ; ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਭ ਪਾਨਿ ਨ ਆਏ ॥੧੮॥ लाज गई, कछु काजु सरयो नहि; प्रेम बिना प्रभ पानि न आए ॥१८॥ ਕਾਹੇ ਕਉ ਡਿੰਭ ਕਰੈ? ਮਨ ਮੂਰਖ! ਡਿੰਭ ਕਰੇ, ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖ੍ਵੈ ਹੈ ॥ काहे कउ डि्मभ करै? मन मूरख! डि्मभ करे, अपुनी पति ख्वै है ॥ ਕਾਹੇ ਕਉ ਲੋਗ ਠਗੇ? ਠਗ ਲੋਗਨਿ; ਲੋਗ ਗਯੋ, ਪਰਲੋਗ ਗਵੈ ਹੈ ॥ काहे कउ लोग ठगे? ठग लोगनि; लोग गयो, परलोग गवै है ॥ ਦੀਲ ਦਯਾਲ ਕੀ ਠੌਰ ਜਹਾ; ਤਿਹਿ ਠੌਰ ਬਿਖੈ, ਤੁਹਿ ਠੌਰ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥ दील दयाल की ठौर जहा; तिहि ठौर बिखै, तुहि ठौर न ह्वै है ॥ ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ, ਅਚੇਤ ਮਹਾ ਜੜ! ਭੇਖ ਕੇ ਕੀਨੇ, ਅਲੇਖ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੧੯॥ चेत रे चेत, अचेत महा जड़! भेख के कीने, अलेख न पै है ॥१९॥ ਕਾਹੇ ਕਉ ਪੂਜਤ ਪਾਹਨ ਕਉ? ਕਛੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ ॥ काहे कउ पूजत पाहन कउ? कछु पाहन मै परमेसर नाही ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਪੂਜ, ਪ੍ਰਭੂ ਕਰਿ ਕੇ; ਜਿਹ ਪੂਜਤ ਹੀ, ਅਘ ਓਘ ਮਿਟਾਹੀ ॥ ताही को पूज, प्रभू करि के; जिह पूजत ही, अघ ओघ मिटाही ॥ ਆਧਿ ਬਿਆਧਿ ਕੇ ਬੰਧਨ ਜੇਤਕ; ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ, ਸਬੈ ਛੁਟਿ ਜਾਹੀ ॥ आधि बिआधि के बंधन जेतक; नाम के लेत, सबै छुटि जाही ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਧਯਾਨੁ, ਪ੍ਰਮਾਨ ਸਦਾ; ਇਨ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਕਰੇ, ਫਲੁ ਨਾਹੀ ॥੨੦॥ ताही को धयानु, प्रमान सदा; इन फोकट धरम करे, फलु नाही ॥२०॥ ਫੋਕਟ ਧਰਮ ਭਯੋ ਫਲ ਹੀਨ; ਜੁ ਪੂਜ ਸਿਲਾ, ਜੁਗਿ ਕੋਟਿ ਗਵਾਈ ॥ फोकट धरम भयो फल हीन; जु पूज सिला, जुगि कोटि गवाई ॥ ਸਿਧਿ ਕਹਾ, ਸਿਲ ਕੇ ਪਰਸੈ? ਬਲੁ ਬ੍ਰਿਧ ਘਟੀ, ਨਵ ਨਿਧਿ ਨ ਪਾਈ ॥ सिधि कहा, सिल के परसै? बलु ब्रिध घटी, नव निधि न पाई ॥ ਆਜ ਹੀ ਆਜੁ, ਸਮੋ ਜੁ ਬਿਤਯੋ; ਨਹਿ ਕਾਜਿ ਸਰਯੋ, ਕਛੁ ਲਾਜਿ ਨ ਆਈ ॥ आज ही आजु, समो जु बितयो; नहि काजि सरयो, कछु लाजि न आई ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵੰਤ ਭਜਯੋ ਨ ਅਰੇ ਜੜ! ਐਸੇ ਹੀ ਐਸੇ ਸੁ ਬੈਸ ਗਵਾਈ ॥੨੧॥ स्री भगवंत भजयो न अरे जड़! ऐसे ही ऐसे सु बैस गवाई ॥२१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |