ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 709 ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥ तोमर छंद ॥ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪਾਰਸ ਰਾਇ ॥ करि कोप पारस राइ ॥ ਕਰਿ ਆਪਿ ਅਗਨਿ ਜਰਾਇ ॥ करि आपि अगनि जराइ ॥ ਸੋ ਭਈ ਸੀਤਲ ਜ੍ਵਾਲ ॥ सो भई सीतल ज्वाल ॥ ਅਤਿ ਕਾਲ ਰੂਪ ਕਰਾਲ ॥੩੫੫॥ अति काल रूप कराल ॥३५५॥ ਤਤ ਜੋਗ ਅਗਨਿ ਨਿਕਾਰਿ ॥ तत जोग अगनि निकारि ॥ ਅਤਿ ਜ੍ਵਲਤ ਰੂਪ ਅਪਾਰਿ ॥ अति ज्वलत रूप अपारि ॥ ਤਬ ਕੀਅਸ ਆਪਨ ਦਾਹ ॥ तब कीअस आपन दाह ॥ ਪੁਰਿ ਲਖਤ ਸਾਹਨ ਸਾਹਿ ॥੩੫੬॥ पुरि लखत साहन साहि ॥३५६॥ ਤਬ ਜਰੀ ਅਗਨਿ ਬਿਸੇਖ ॥ तब जरी अगनि बिसेख ॥ ਤ੍ਰਿਣ ਕਾਸਟ ਘਿਰਤ ਅਸੇਖ ॥ त्रिण कासट घिरत असेख ॥ ਤਬ ਜਰ੍ਯੋ ਤਾ ਮਹਿ ਰਾਇ ॥ तब जर्यो ता महि राइ ॥ ਭਏ ਭਸਮ ਅਦਭੁਤ ਕਾਇ ॥੩੫੭॥ भए भसम अदभुत काइ ॥३५७॥ ਕਈ ਦ੍ਯੋਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥ कई द्योस बरख प्रमान ॥ ਸਲ ਜਰਾ ਜੋਰ ਮਹਾਨ ॥ सल जरा जोर महान ॥ ਭਈ ਭੂਤ ਭਸਮੀ ਦੇਹ ॥ भई भूत भसमी देह ॥ ਧਨ ਧਾਮ ਛਾਡ੍ਯੋ ਨੇਹ ॥੩੫੮॥ धन धाम छाड्यो नेह ॥३५८॥ ਸਬਦ ॥ सबद ॥ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ ॥ वाहिगुरू जी की फतहि ॥ ਰਾਗ ਰਾਮਕਲੀ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ राग रामकली पातसाही १० ॥ ਰੇ ਮਨ! ਐਸੋ ਕਰਿ ਸੰਨਿਆਸਾ ॥ रे मन! ऐसो करि संनिआसा ॥ ਬਨ ਸੇ ਸਦਨ ਸਬੈ ਕਰ ਸਮਝਹੁ; ਮਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ बन से सदन सबै कर समझहु; मन ही माहि उदासा ॥१॥ रहाउ ॥ ਜਤ ਕੀ ਜਟਾ, ਜੋਗ ਕੋ ਮਜਨੁ; ਨੇਮ ਕੇ ਨਖੁਨ ਬਢਾਓ ॥ जत की जटा, जोग को मजनु; नेम के नखुन बढाओ ॥ ਗਿਆਨ ਗੁਰੂ, ਆਤਮ ਉਪਦੇਸਹੁ; ਨਾਮ ਬਿਭੂਤ ਲਗਾਓ ॥੧॥ गिआन गुरू, आतम उपदेसहु; नाम बिभूत लगाओ ॥१॥ ਅਲਪ ਅਹਾਰ, ਸੁਲਪ ਸੀ ਨਿੰਦ੍ਰਾ; ਦਯਾ ਛਿਮਾ ਤਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥ अलप अहार, सुलप सी निंद्रा; दया छिमा तन प्रीति ॥ ਸੀਲ ਸੰਤੋਖ ਸਦਾ ਨਿਰਬਾਹਿਬੋ; ਹ੍ਵੈਬੋ ਤ੍ਰਿਗੁਣ ਅਤੀਤ ॥੨॥ सील संतोख सदा निरबाहिबो; ह्वैबो त्रिगुण अतीत ॥२॥ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਹੰਕਾਰ ਲੋਭ ਹਠ; ਮੋਹ ਨ ਮਨ ਮੋ ਲਯਾਵੈ ॥ काम क्रोध हंकार लोभ हठ; मोह न मन मो लयावै ॥ ਤਬ ਹੀ, ਆਤਮ ਤਤ ਕੋ ਦਰਸੈ; ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਹ ਪਾਵੈ ॥੩॥੧॥ तब ही, आतम तत को दरसै; परम पुरख कह पावै ॥३॥१॥ ਰਾਮਕਲੀ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ रामकली पातसाही १० ॥ ਰੇ ਮਨ! ਇਹ ਬਿਧਿ ਜੋਗ ਕਮਾਓ ॥ रे मन! इह बिधि जोग कमाओ ॥ ਸਿੰਙੀ ਸਾਚੁ, ਅਕਪਟ ਕੰਠਲਾ; ਧਿਆਨ ਬਿਭੂਤ ਚੜਾਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ सिंङी साचु, अकपट कंठला; धिआन बिभूत चड़ाओ ॥१॥ रहाउ ॥ ਤਾਤੀ ਗਹੁ, ਆਤਮ ਬਸਿ ਕਰ ਕੀ; ਭਿਛਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੰ ॥ ताती गहु, आतम बसि कर की; भिछा नामु अधारं ॥ ਬਾਜੈ ਪਰਮ ਤਾਰ ਤਤੁ ਹਰਿ ਕੋ; ਉਪਜੈ ਰਾਗ ਰਸਾਰੰ ॥੧॥ बाजै परम तार ततु हरि को; उपजै राग रसारं ॥१॥ ਉਘਟੈ ਤਾਨ ਤਰੰਗ ਰੰਗਿ ਅਤਿ; ਗਿਆਨ ਗੀਤ ਬੰਧਾਨੰ ॥ उघटै तान तरंग रंगि अति; गिआन गीत बंधानं ॥ ਚਕਿ ਚਕਿ ਰਹੇ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਮੁਨਿ; ਛਕਿ ਛਕਿ ਬ੍ਯੋਮ ਬਿਵਾਨੰ ॥੨॥ चकि चकि रहे देव दानव मुनि; छकि छकि ब्योम बिवानं ॥२॥ ਆਤਮ ਉਪਦੇਸ ਭੇਸੁ ਸੰਜਮ ਕੋ; ਜਾਪ ਸੁ ਅਜਪਾ ਜਾਪੈ ॥ आतम उपदेस भेसु संजम को; जाप सु अजपा जापै ॥ ਸਦਾ ਰਹੈ ਕੰਚਨ ਸੀ ਕਾਯਾ; ਕਾਲ ਨ ਕਬਹੂੰ ਬ੍ਯਾਪੈ ॥੩॥੨॥ सदा रहै कंचन सी काया; काल न कबहूं ब्यापै ॥३॥२॥ ਰਾਮਕਲੀ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ रामकली पातसाही १० ॥ ਪ੍ਰਾਨੀ! ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਗਿ ਲਾਗੋ ॥ प्रानी! परम पुरख पगि लागो ॥ ਸੋਵਤ ਕਹਾ ਮੋਹ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਮੈ? ਕਬਹੂੰ ਸੁਚਿਤ ਹ੍ਵੈ ਜਾਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ सोवत कहा मोह निंद्रा मै? कबहूं सुचित ह्वै जागो ॥१॥ रहाउ ॥ |
Dasam Granth |