ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 707 ਤੇਰਾ ਜੋਰ ॥ तेरा जोर ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚਟਪਟ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟ ਕਟੇ; ਝਟਪਟ ਭਈ ਅਭੰਗ ॥ चटपट सुभट बिकट कटे; झटपट भई अभंग ॥ ਲਟਿ ਭਟ ਹਟੇ ਨ ਰਨ ਘਟ੍ਯੋ; ਅਟਪਟ ਮਿਟ੍ਯੋ ਨ ਜੰਗ ॥੩੨੯॥ लटि भट हटे न रन घट्यो; अटपट मिट्यो न जंग ॥३२९॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰਿ ॥ तेरे जोरि ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੀਸ ਲਛ ਜੁਗ ਐਤੁ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥ बीस लछ जुग ऐतु प्रमाना ॥ ਲਰੇ ਦੋਊ ਭਈ ਕਿਸ ਨ ਹਾਨਾ ॥ लरे दोऊ भई किस न हाना ॥ ਤਬ ਰਾਜਾ ਜੀਅ ਮੈ ਅਕੁਲਾਯੋ ॥ तब राजा जीअ मै अकुलायो ॥ ਨਾਕ ਚਢੇ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਪੈ ਆਯੋ ॥੩੩੦॥ नाक चढे मछिंद्र पै आयो ॥३३०॥ ਕਹਿ ਮੁਨਿ ਬਰਿ ਸਭ ਮੋਹਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥ कहि मुनि बरि सभ मोहि बिचारा ॥ ਏ ਦੋਊ ਬੀਰ ਬਡੇ ਬਰਿਆਰਾ ॥ ए दोऊ बीर बडे बरिआरा ॥ ਇਨ ਕਾ ਬਿਰੁਧ ਨਿਵਰਤ ਨ ਭਯਾ ॥ इन का बिरुध निवरत न भया ॥ ਇਨੋ ਛਡਾਵਤ ਸਭ ਜਗੁ ਗਯਾ ॥੩੩੧॥ इनो छडावत सभ जगु गया ॥३३१॥ ਇਨੈ ਜੁਝਾਵਤ ਸਬ ਕੋਈ ਜੂਝਾ ॥ इनै जुझावत सब कोई जूझा ॥ ਇਨ ਕਾ ਅੰਤ ਨ ਕਾਹੂ ਸੂਝਾ ॥ इन का अंत न काहू सूझा ॥ ਏ ਹੈ ਆਦਿ ਹਠੀ ਬਰਿਆਰਾ ॥ ए है आदि हठी बरिआरा ॥ ਮਹਾਰਥੀ ਅਉ ਮਹਾ ਭਯਾਰਾ ॥੩੩੨॥ महारथी अउ महा भयारा ॥३३२॥ ਬਚਨੁ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਸੁਨਤ ਚੁਪ ਰਹਾ ॥ बचनु मछिंद्र सुनत चुप रहा ॥ ਧਰਾ ਨਾਥ ਸਬਨਨ ਤਨ ਕਹਾ ॥ धरा नाथ सबनन तन कहा ॥ ਚਕ੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਚਟਪਟ ਹ੍ਵੈ ਦਿਖਸਾ ॥ चक्रित चित चटपट ह्वै दिखसा ॥ ਚਰਪਟ ਨਾਥ ਤਦਿਨ ਤੇ ਨਿਕਸਾ ॥੩੩੩॥ चरपट नाथ तदिन ते निकसा ॥३३३॥ ਇਤਿ ਚਰਪਟ ਨਾਥ ਪ੍ਰਗਟਣੋ ਨਾਮਹ ॥ इति चरपट नाथ प्रगटणो नामह ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ! ਤੁਹਿ ਕਹੈ ਬਿਬੇਕਾ ॥ सुनि राजा! तुहि कहै बिबेका ॥ ਇਨ ਕਹ ਦ੍ਵੈ ਜਾਨਹੁ ਜਿਨਿ ਏਕਾ ॥ इन कह द्वै जानहु जिनि एका ॥ ਏ ਅਬਿਕਾਰ ਪੁਰਖ ਅਵਤਾਰੀ ॥ ए अबिकार पुरख अवतारी ॥ ਬਡੇ ਧਨੁਰਧਰ ਬਡੇ ਜੁਝਾਰੀ ॥੩੩੪॥ बडे धनुरधर बडे जुझारी ॥३३४॥ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਜਬ ਆਪ ਸੰਭਾਰਾ ॥ आदि पुरख जब आप स्मभारा ॥ ਆਪ ਰੂਪ ਮੈ ਆਪ ਨਿਹਾਰਾ ॥ आप रूप मै आप निहारा ॥ ਓਅੰਕਾਰ ਕਹ ਇਕਦਾ ਕਹਾ ॥ ओअंकार कह इकदा कहा ॥ ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਸਕਲ ਬਨਿ ਰਹਾ ॥੩੩੫॥ भूमि अकास सकल बनि रहा ॥३३५॥ ਦਾਹਨ ਦਿਸ ਤੇ ਸਤਿ ਉਪਜਾਵਾ ॥ दाहन दिस ते सति उपजावा ॥ ਬਾਮ ਪਰਸ ਤੇ ਝੂਠ ਬਨਾਵਾ ॥ बाम परस ते झूठ बनावा ॥ ਉਪਜਤ ਹੀ ਉਠਿ ਜੁਝੇ ਜੁਝਾਰਾ ॥ उपजत ही उठि जुझे जुझारा ॥ ਤਬ ਤੇ ਕਰਤ ਜਗਤ ਮੈ ਰਾਰਾ ॥੩੩੬॥ तब ते करत जगत मै रारा ॥३३६॥ ਸਹੰਸ ਬਰਖ ਜੋ ਆਯੁ ਬਢਾਵੈ ॥ सहंस बरख जो आयु बढावै ॥ ਰਸਨਾ ਸਹਸ ਸਦਾ ਲੌ ਪਾਵੈ ॥ रसना सहस सदा लौ पावै ॥ ਸਹੰਸ ਜੁਗਨ ਲੌ ਕਰੇ ਬਿਚਾਰਾ ॥ सहंस जुगन लौ करे बिचारा ॥ ਤਦਪਿ ਨ ਪਾਵਤ ਪਾਰ ਤੁਮਾਰਾ ॥੩੩੭॥ तदपि न पावत पार तुमारा ॥३३७॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰਿ ਗੁੰਗਾ ਕਹਤਾ ॥ तेरे जोरि गुंगा कहता ॥ ਬਿਆਸ ਪਰਾਸਰ ਅਉ ਰਿਖਿ ਘਨੇ ॥ बिआस परासर अउ रिखि घने ॥ ਸਿੰਗੀ ਰਿਖਿ ਬਕਦਾਲਭ ਭਨੇ ॥ सिंगी रिखि बकदालभ भने ॥ ਸਹੰਸ ਮੁਖਨ ਕਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇਖਾ ॥ सहंस मुखन का ब्रहमा देखा ॥ ਤਊ ਨ ਤੁਮਰਾ ਅੰਤੁ ਬਿਸੇਖਾ ॥੩੩੮॥ तऊ न तुमरा अंतु बिसेखा ॥३३८॥ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ॥ तेरा जोरु ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਿੰਧੁ ਸੁਭਟ ਸਾਵੰਤ ਸਭ; ਮੁਨਿ ਗੰਧਰਬ ਮਹੰਤ ॥ सिंधु सुभट सावंत सभ; मुनि गंधरब महंत ॥ ਕੋਟਿ ਕਲਪ ਕਲਪਾਂਤ ਭੇ; ਲਹ੍ਯੋ ਨ ਤੇਰੋ ਅੰਤ ॥੩੩੯॥ कोटि कलप कलपांत भे; लह्यो न तेरो अंत ॥३३९॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰ ਸੋ ਕਹੋ ॥ तेरे जोर सो कहो ॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਸੁਨੋ ਰਾਜ ਸਾਰਦੂਲ! ਉਚਰੋ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ॥ सुनो राज सारदूल! उचरो प्रबोधं ॥ ਸੁਨੋ ਚਿਤ ਦੈ ਕੈ, ਨ ਕੀਜੈ ਬਿਰੋਧੰ ॥ सुनो चित दै कै, न कीजै बिरोधं ॥ ਸੁ ਸ੍ਰੀ ਆਦ ਪੁਰਖੰ, ਅਨਾਦੰ ਸਰੂਪੰ ॥ सु स्री आद पुरखं, अनादं सरूपं ॥ ਅਜੇਅੰ ਅਭੇਅੰ, ਅਦਗੰ ਅਰੂਪੰ ॥੩੪੦॥ अजेअं अभेअं, अदगं अरूपं ॥३४०॥ ਅਨਾਮੰ ਅਧਾਮੰ, ਅਨੀਲੰ ਅਨਾਦੰ ॥ अनामं अधामं, अनीलं अनादं ॥ ਅਜੈਅੰ ਅਭੈਅੰ, ਅਵੈ ਨਿਰ ਬਿਖਾਦੰ ॥ अजैअं अभैअं, अवै निर बिखादं ॥ ਅਨੰਤੰ ਮਹੰਤੰ, ਪ੍ਰਿਥੀਸੰ ਪੁਰਾਣੰ ॥ अनंतं महंतं, प्रिथीसं पुराणं ॥ ਸੁ ਭਬ੍ਯੰ ਭਵਿਖ੍ਯੰ, ਅਵੈਯੰ ਭਵਾਣੰ ॥੩੪੧॥ सु भब्यं भविख्यं, अवैयं भवाणं ॥३४१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |