ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 706 ਭਜੇ ਰਥੀ ਹਈ ਗਜੀ; ਸੁ ਪਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥ भजे रथी हई गजी; सु पति त्रास धारि कै ॥ ਭਜੇ ਰਥੀ ਮਹਾਰਥੀ; ਸੁ ਲਾਜ ਕੋ ਬਿਸਾਰਿ ਕੈ ॥ भजे रथी महारथी; सु लाज को बिसारि कै ॥ ਅਸੰਭ ਜੁਧ ਜੋ ਭਯੋ; ਸੁ ਕੈਸ ਕੇ ਬਤਾਈਐ? ॥ अस्मभ जुध जो भयो; सु कैस के बताईऐ? ॥ ਸਹੰਸ ਬਾਕ ਜੋ ਰਟੈ; ਨ ਤਤ੍ਰ ਪਾਰ ਪਾਈਐ ॥੩੨੦॥ सहंस बाक जो रटै; न तत्र पार पाईऐ ॥३२०॥ ਕਲੰਕ ਬਿਭ੍ਰਮਾਦਿ ਅਉ; ਕ੍ਰਿਤਘਨ ਤਾਹਿ ਕੌ ਹਨ੍ਯੋ ॥ कलंक बिभ्रमादि अउ; क्रितघन ताहि कौ हन्यो ॥ ਬਿਖਾਦ ਬਿਪਦਾਦਿ ਕੋ; ਕਛੂ ਨ ਚਿਤ ਮੈ ਗਨ੍ਯੋ ॥ बिखाद बिपदादि को; कछू न चित मै गन्यो ॥ ਸੁ ਮਿਤ੍ਰਦੋਖ ਰਾਜਦੋਖ; ਈਰਖਾਹਿ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥ सु मित्रदोख राजदोख; ईरखाहि मारि कै ॥ ਉਚਾਟ ਅਉ ਬਿਖਾਧ ਕੋ; ਦਯੋ ਰਣੰ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ॥੩੨੧॥ उचाट अउ बिखाध को; दयो रणं निकारि कै ॥३२१॥ ਗਿਲਾਨਿ ਕੋਪ ਮਾਨ; ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਬਾਨ ਸੋ ਹਨ੍ਯੋ ॥ गिलानि कोप मान; अप्रमान बान सो हन्यो ॥ ਅਨਰਥ ਕੋ ਸਮਰਥ ਕੈ; ਹਜਾਰ ਬਾਨ ਸੋ ਝਨ੍ਯੋ ॥ अनरथ को समरथ कै; हजार बान सो झन्यो ॥ ਕੁਚਾਰ ਕੋ ਹਜਾਰ ਬਾਨ; ਚਾਰ ਸੋ ਪ੍ਰਹਾਰ੍ਯੋ ॥ कुचार को हजार बान; चार सो प्रहार्यो ॥ ਕੁਕਸਟ ਅਉ ਕੁਕ੍ਰਿਆ ਕੌ; ਭਜਾਇ ਤ੍ਰਾਸੁ ਡਾਰ੍ਯੋ ॥੩੨੨॥ कुकसट अउ कुक्रिआ कौ; भजाइ त्रासु डार्यो ॥३२२॥ ਛਪਯ ਛੰਦ ॥ छपय छंद ॥ ਅਤਪ ਬੀਰ ਕਉ ਤਾਕਿ; ਬਾਨ ਸਤਰਿ ਮਾਰੇ ਤਪ ॥ अतप बीर कउ ताकि; बान सतरि मारे तप ॥ ਨਵੇ ਸਾਇਕਨਿ ਸੀਲ; ਸਹਸ ਸਰ ਹਨੈ ਅਜਪ ਜਪ ॥ नवे साइकनि सील; सहस सर हनै अजप जप ॥ ਬੀਸ ਬਾਣ ਕੁਮਤਹਿ; ਤੀਸ ਕੁਕਰਮਹਿ ਭੇਦ੍ਯੋ ॥ बीस बाण कुमतहि; तीस कुकरमहि भेद्यो ॥ ਦਸ ਸਾਇਕ ਦਾਰਿਦ੍ਰ; ਕਾਮ ਕਈ ਬਾਣਨਿ ਛੇਦ੍ਯੋ ॥ दस साइक दारिद्र; काम कई बाणनि छेद्यो ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਬਿਰੋਧ ਕੋ ਬਧ ਕੀਯੋ; ਅਬਿਬੇਕਹਿ ਸਰ ਸੰਧਿ ਰਣਿ ॥ बहु बिधि बिरोध को बध कीयो; अबिबेकहि सर संधि रणि ॥ ਰਣਿ ਰੋਹ ਕ੍ਰੋਹ ਕਰਵਾਰ ਗਹਿ; ਇਮ ਸੰਜਮ ਬੁਲ੍ਯੋ ਬਯਣ ॥੩੨੩॥ रणि रोह क्रोह करवार गहि; इम संजम बुल्यो बयण ॥३२३॥ ਅਰੁਣ ਪਛਮਹਿ ਉਗ੍ਵੈ; ਬਰੁਣੁ ਉਤਰ ਦਿਸ ਤਕੈ ॥ अरुण पछमहि उग्वै; बरुणु उतर दिस तकै ॥ ਮੇਰੁ ਪੰਖ ਕਰਿ ਉਡੈ; ਸਰਬ ਸਾਇਰ ਜਲ ਸੁਕੈ ॥ मेरु पंख करि उडै; सरब साइर जल सुकै ॥ ਕੋਲ ਦਾੜ ਕੜਮੁੜੈ; ਸਿਮਟਿ ਫਨੀਅਰ ਫਣ ਫਟੈ ॥ कोल दाड़ कड़मुड़ै; सिमटि फनीअर फण फटै ॥ ਉਲਟਿ ਜਾਨ੍ਹਵੀ ਬਹੈ; ਸਤ ਹਰੀਚੰਦੇ ਹਟੈ ॥ उलटि जान्हवी बहै; सत हरीचंदे हटै ॥ ਸੰਸਾਰ ਉਲਟ ਪੁਲਟ ਹ੍ਵੈ ਧਸਕਿ; ਧਉਲ ਧਰਣੀ ਫਟੈ ॥ संसार उलट पुलट ह्वै धसकि; धउल धरणी फटै ॥ ਸੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਅਬਿਬੇਕ! ਸੁ ਬਿਬੇਕ ਭਟਿ; ਤਦਪਿ ਨ ਲਟਿ ਸੰਜਮ ਹਟੈ ॥੩੨੪॥ सुनि न्रिप अबिबेक! सु बिबेक भटि; तदपि न लटि संजम हटै ॥३२४॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰਿ ਮੈ ਗੁੰਗਾ ਕਹਤਾ ਹੋ ॥ तेरे जोरि मै गुंगा कहता हो ॥ ਤੇਰਾ ਸਦਕਾ ਤੇਰੀ ਸਰਣਿ ॥ तेरा सदका तेरी सरणि ॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਕੁਪ੍ਯੋ ਸੰਜਮੰ ਪਰਮ ਜੋਧਾ ਜੁਝਾਰੰ ॥ कुप्यो संजमं परम जोधा जुझारं ॥ ਬਡੋ ਗਰਬਧਾਰੀ ਬਡੋ ਨਿਰਬਿਕਾਰੰ ॥ बडो गरबधारी बडो निरबिकारं ॥ ਅਨੰਤਾਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ਅਨਰਥੈ ਪ੍ਰਹਾਰ੍ਯੋ ॥ अनंतासत्र लै कै अनरथै प्रहार्यो ॥ ਅਨਾਦਤ ਕੇ ਅੰਗ ਕੋ ਛੇਦ ਡਾਰ੍ਯੋ ॥੩੨੫॥ अनादत के अंग को छेद डार्यो ॥३२५॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰਿ ਕਹਤ ਹੌ ॥ तेरे जोरि कहत हौ ॥ ਇਸੋ ਜੁਧੁ ਬੀਤ੍ਯੋ, ਕਹਾ ਲੌ ਸੁਨਾਊ? ॥ इसो जुधु बीत्यो, कहा लौ सुनाऊ? ॥ ਰਟੋ ਸਹੰਸ ਜਿਹਵਾ, ਨ ਤਉ ਅੰਤ ਪਾਊ ॥ रटो सहंस जिहवा, न तउ अंत पाऊ ॥ ਦਸੰ ਲਛ ਜੁਗ੍ਯੰ, ਸੁ ਬਰਖੰ ਅਨੰਤੰ ॥ दसं लछ जुग्यं, सु बरखं अनंतं ॥ ਭਯੋ ਬੀਰਖੇਤੰ, ਕਥੈ ਕਉਣ ਖੰਤੰ? ॥੩੨੬॥ भयो बीरखेतं, कथै कउण खंतं? ॥३२६॥ ਤੇਰੇ ਜੋਰ ਸੰਗ ਕਹਤਾ ॥ तेरे जोर संग कहता ॥ ਭਈ ਅੰਧ ਧੁੰਧੰ ਮਚ੍ਯੋ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ भई अंध धुंधं मच्यो बीर खेतं ॥ ਨਚੀ ਜੁਗਣੀ ਚਾਰੁ ਚਉਸਠ ਪ੍ਰੇਤੰ ॥ नची जुगणी चारु चउसठ प्रेतं ॥ ਨਚੀ ਕਾਲਕਾ ਸ੍ਰੀ ਕਮਖ੍ਯਾ ਕਰਾਲੰ ॥ नची कालका स्री कमख्या करालं ॥ ਡਕੰ ਡਾਕਣੀ ਜੋਧ ਜਾਗੰਤ ਜ੍ਵਾਲੰ ॥੩੨੭॥ डकं डाकणी जोध जागंत ज्वालं ॥३२७॥ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ॥ तेरा जोरु ॥ ਮਚ੍ਯੋ ਜੋਰ ਜੁਧੰ, ਹਟ੍ਯੋ ਨਾਹਿ ਕੋਊ ॥ मच्यो जोर जुधं, हट्यो नाहि कोऊ ॥ ਬਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ, ਪਤੀ ਛਤ੍ਰ ਦੋਊ ॥ बडे छत्रधारी, पती छत्र दोऊ ॥ ਖਪ੍ਯੋ ਸਰਬ ਲੋਕੰ, ਅਲੋਕੰ ਅਪਾਰੰ ॥ खप्यो सरब लोकं, अलोकं अपारं ॥ ਮਿਟੇ ਜੁਧ ਤੇ, ਏ ਨ ਜੋਧਾ ਜੁਝਾਰੰ ॥੩੨੮॥ मिटे जुध ते, ए न जोधा जुझारं ॥३२८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |