ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 686 ਨ ਸੰਕ ਚਿਤ ਆਨੀਯੈ; ਨਿਸੰਕ ਭਾਖ ਦੀਜੀਯੈ ॥ न संक चित आनीयै; निसंक भाख दीजीयै ॥ ਸੁ ਕੋ ਅਜੀਤ ਹੈ ਰਹਾ? ਉਚਾਰ ਤਾਸੁ ਕੀਜੀਯੈ ॥ सु को अजीत है रहा? उचार तासु कीजीयै ॥ ਨਰੇਸ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ; ਅਸੇਸ ਜੀਤ ਮੈ ਲੀਏ ॥ नरेस देस देस के; असेस जीत मै लीए ॥ ਛਿਤੇਸ ਭੇਸ ਭੇਸ ਕੇ; ਗੁਲਾਮ ਆਨਿ ਹੂਐ ਰਹੇ ॥੧੫੫॥ छितेस भेस भेस के; गुलाम आनि हूऐ रहे ॥१५५॥ ਅਸੇਖ ਰਾਜ ਕਾਜ ਮੋ; ਲਗਾਇ ਕੈ ਦੀਏ ॥ असेख राज काज मो; लगाइ कै दीए ॥ ਅਨੰਤ ਤੀਰਥ ਨਾਤਿ ਕੈ; ਅਛਿਨ ਪੁੰਨ ਮੈ ਕੀਏ ॥ अनंत तीरथ नाति कै; अछिन पुंन मै कीए ॥ ਅਨੰਤ ਛਤ੍ਰੀਆਨ ਛੈ; ਦੁਰੰਤ ਰਾਜ ਮੈ ਕਰੋ ॥ अनंत छत्रीआन छै; दुरंत राज मै करो ॥ ਸੋ ਕੋ ਤਿਹੁੰ ਜਹਾਨ ਮੈ; ਸਮਾਜ ਜਉਨ ਤੇ ਟਰੋ ॥੧੫੬॥ सो को तिहुं जहान मै; समाज जउन ते टरो ॥१५६॥ ਅਨੰਗ ਰੰਗ ਰੰਗ ਕੇ; ਸੁਰੰਗ ਬਾਜ ਮੈ ਹਰੇ ॥ अनंग रंग रंग के; सुरंग बाज मै हरे ॥ ਬਸੇਖ ਰਾਜਸੂਇ ਜਗ ਬਾਜਮੇਧ ਮੈ ਕਰੇ ॥ बसेख राजसूइ जग बाजमेध मै करे ॥ ਨ ਭੂਮਿ ਐਸ ਕੋ ਰਹੀ; ਨ ਜਗ ਖੰਭ ਜਾਨੀਯੈ ॥ न भूमि ऐस को रही; न जग ख्मभ जानीयै ॥ ਜਗਤ੍ਰ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਕਰਿ; ਦੁਤੀਯ ਮੋਹਿ ਮਾਨੀਯੈ ॥੧੫੭॥ जगत्र करण कारण करि; दुतीय मोहि मानीयै ॥१५७॥ ਸੁ ਅਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਜੇ ਧਰੇ; ਸੁ ਛਤ੍ਰ ਸੂਰ ਸੇਵਹੀ ॥ सु अत्र छत्र जे धरे; सु छत्र सूर सेवही ॥ ਅਦੰਡ ਖੰਡ ਖੰਡ ਕੇ; ਸੁਦੰਡ ਮੋਹਿ ਦੇਵਹੀ ॥ अदंड खंड खंड के; सुदंड मोहि देवही ॥ ਸੁ ਐਸ ਅਉਰ ਕੌਨ ਹੈ? ਪ੍ਰਤਾਪਵਾਨ ਜਾਨੀਐ ॥ सु ऐस अउर कौन है? प्रतापवान जानीऐ ॥ ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਆਜ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਜੋਗਿੰਦਰ! ਮੋਹਿ ਮਾਨੀਐ ॥੧੫੮॥ त्रिलोक आज के बिखै; जोगिंदर! मोहि मानीऐ ॥१५८॥ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਬਾਚ ਪਾਰਸਨਾਥ ਸੋ ॥ मछिंद्र बाच पारसनाथ सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਜੀਤਿ ਸੁ; ਲੋਗਨ ਕੋ ਬਹੁ ਤ੍ਰਾਸ ਦਿਖਾਯੋ ॥ कहा भयो? जो सभ ही जग जीति सु; लोगन को बहु त्रास दिखायो ॥ ਅਉਰ ਕਹਾ? ਜੁ ਪੈ ਦੇਸ ਬਿਦੇਸਨ; ਮਾਹਿ, ਭਲੇ ਗਜ ਗਾਹਿ ਬਧਾਯੋ ॥ अउर कहा? जु पै देस बिदेसन; माहि, भले गज गाहि बधायो ॥ ਜੋ ਮਨੁ ਜੀਤਤ ਹੈ ਸਭ ਦੇਸ; ਵਹੈ ਤੁਮਰੈ ਨ੍ਰਿਪ! ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥ जो मनु जीतत है सभ देस; वहै तुमरै न्रिप! हाथि न आयो ॥ ਲਾਜ ਗਈ, ਕਛੁ ਕਾਜ ਸਰ੍ਯੋ ਨਹੀ; ਲੋਕ ਗਯੋ, ਪਰਲੋਕ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੫੯॥ लाज गई, कछु काज सर्यो नही; लोक गयो, परलोक न पायो ॥१५९॥ ਭੂਮਿ ਕੋ ਕਉਨ ਗੁਮਾਨ ਹੈ? ਭੂਪਤਿ! ਸੋ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਕੇ ਸੰਗ ਚਲੈ ਹੈ ॥ भूमि को कउन गुमान है? भूपति! सो नही काहूं के संग चलै है ॥ ਹੈ ਛਲਵੰਤ ਬਡੀ ਬਸੁਧਾ ਯਹਿ; ਕਾਹੂੰ ਕੀ ਹੈ ਨਹ ਕਾਹੂੰ ਹੁਐ ਹੈ ॥ है छलवंत बडी बसुधा यहि; काहूं की है नह काहूं हुऐ है ॥ ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਸਬੈ ਬਰ ਨਾਰਿ ਸੁ; ਅੰਤਿ ਤੁਝੈ ਕੋਊ ਸਾਥ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥ भउन भंडार सबै बर नारि सु; अंति तुझै कोऊ साथ न दै है ॥ ਆਨ ਕੀ ਬਾਤ ਚਲਾਤ ਹੋ ਕਾਹੇ ਕਉ? ਸੰਗਿ ਕੀ ਦੇਹ ਨ ਸੰਗਿ ਸਿਧੈ ਹੈ ॥੧੬੦॥ आन की बात चलात हो काहे कउ? संगि की देह न संगि सिधै है ॥१६०॥ ਰਾਜ ਕੇ ਸਾਜ ਕੋ ਕਉਨ ਗੁਮਾਨ? ਨਿਦਾਨ ਜੁ ਆਪਨ ਸੰਗ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥ राज के साज को कउन गुमान? निदान जु आपन संग न जै है ॥ ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁ; ਏਕ ਹੀ ਬਾਰ ਬਿਗਾਨ ਕਹੈ ਹੈ ॥ भउन भंडार भरे घर बार सु; एक ही बार बिगान कहै है ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਮਿਤ੍ਰ ਸਖਾ ਕੋਈ; ਅੰਤਿ ਸਮੈ, ਤੁਹਿ ਸਾਥ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥ पुत्र कलत्र सु मित्र सखा कोई; अंति समै, तुहि साथ न दै है ॥ ਚੇਤ ਰੇ! ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਹਾ ਪਸੁ! ਸੰਗ ਬੀਯੋ, ਸੋ ਭੀ ਸੰਗ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥੧੬੧॥ चेत रे! चेत अचेत महा पसु! संग बीयो, सो भी संग न जै है ॥१६१॥ ਕਉਨ ਭਰੋਸ ਭਟਾਨ ਕੋ? ਭੂਪਤਿ! ਭਾਰ ਪਰੇ ਜਿਨਿ ਭਾਰ ਸਹੈਂਗੇ ॥ कउन भरोस भटान को? भूपति! भार परे जिनि भार सहैंगे ॥ ਭਾਜ ਹੈ ਭੀਰ ਭਯਾਨਕ ਹੁਐ ਕਰ; ਭਾਰਥ ਸੋ ਨਹੀ ਭੇਰ ਚਹੈਂਗੇ ॥ भाज है भीर भयानक हुऐ कर; भारथ सो नही भेर चहैंगे ॥ ਏਕ ਉਪਚਾਰ ਨ ਚਾਲ ਹੈ ਰਾਜਨ! ਮਿਤ੍ਰ ਸਬੈ ਮ੍ਰਿਤ ਨੀਰ ਬਹੈਂਗੇ ॥ एक उपचार न चाल है राजन! मित्र सबै म्रित नीर बहैंगे ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸਭੈ ਤੁਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ! ਛੂਟਤ ਪ੍ਰਾਨ, ਮਸਾਨ ਕਹੈਂਗੇ ॥੧੬੨॥ पुत्र कलत्र सभै तुमरे न्रिप! छूटत प्रान, मसान कहैंगे ॥१६२॥ |
Dasam Granth |