ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 685 ਮਛ ਸਹਿਤ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਜੋਗੀ; ਬਧਿ ਜਾਰ ਮਝਾਰ ॥ मछ सहित मछिंद्र जोगी; बधि जार मझार ॥ ਮਛ ਲੋਕ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਸਬ; ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥ मछ लोक बिलोकि कै सब; ह्वै गए बिस्मभार ॥ ਦ੍ਵੈ ਮਹੂਰਤ ਬਿਤੀ ਜਬੈ; ਸੁਧਿ ਪਾਇ ਕੈ ਕਛੁ ਅੰਗਿ ॥ द्वै महूरत बिती जबै; सुधि पाइ कै कछु अंगि ॥ ਭੂਪ ਦ੍ਵਾਰ ਗਏ ਸਭੈ ਭਟ; ਬਾਧਿ ਅਸਤ੍ਰ ਉਤੰਗ ॥੧੪੩॥ भूप द्वार गए सभै भट; बाधि असत्र उतंग ॥१४३॥ ਮਛ ਉਦਰ ਲਗੇ ਸੁ ਚੀਰਨ; ਕਿਉਹੂੰ ਨ ਚੀਰਾ ਜਾਇ ॥ मछ उदर लगे सु चीरन; किउहूं न चीरा जाइ ॥ ਹਾਰਿ ਹਾਰਿ ਪਰੈ ਜਬੈ; ਤਬ ਪੂਛ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਇ ॥ हारि हारि परै जबै; तब पूछ मित्र बुलाइ ॥ ਅਉਰ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰੀਐ? ਉਪਚਾਰ ਤਾਕਰ ਆਜ ॥ अउर कउन बिचारीऐ? उपचार ताकर आज ॥ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਜਾ ਤੇ ਪਰੈ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ; ਸਰੇ ਹਮਰੋ ਕਾਜੁ ॥੧੪੪॥ द्रिसटि जा ते परै मुनीस्वर; सरे हमरो काजु ॥१४४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਛ ਪੇਟ ਕਿਹੂੰ ਨ ਫਟੇ; ਸਬ ਕਰ ਹਟੇ ਉਪਾਇ ॥ मछ पेट किहूं न फटे; सब कर हटे उपाइ ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਰੂ ਤਿਨ ਕੋ ਹੁਤੋ; ਪੂਛਾ ਤਹਿ ਬਨਾਇ ॥੧੪੫॥ ग्यान गुरू तिन को हुतो; पूछा तहि बनाइ ॥१४५॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਭਟ ਤ੍ਯਾਗ ਕੈ ਸਬ ਗਰਬ ॥ भट त्याग कै सब गरब ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਬੋਲੋ ਸਰਬ ॥ न्रिप तीर बोलो सरब ॥ ਨ੍ਰਿਪ! ਪੂਛੀਐ ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ॥ न्रिप! पूछीऐ गुर ग्यान ॥ ਕਹਿ ਦੇਇ ਤੋਹਿ ਬਿਧਾਨ ॥੧੪੬॥ कहि देइ तोहि बिधान ॥१४६॥ ਬਿਧਿ ਪੂਰਿ ਕੈ ਸੁਭ ਚਾਰ ॥ बिधि पूरि कै सुभ चार ॥ ਅਰੁ ਗ੍ਯਾਨ ਰੀਤਿ ਬਿਚਾਰਿ ॥ अरु ग्यान रीति बिचारि ॥ ਗੁਰ! ਭਾਖੀਐ ਮੁਹਿ ਭੇਵ ॥ गुर! भाखीऐ मुहि भेव ॥ ਕਿਮ ਦੇਖੀਐ ਮੁਨਿ ਦੇਵ ॥੧੪੭॥ किम देखीऐ मुनि देव ॥१४७॥ ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ਬੋਲ੍ਯੋ ਬੈਨ ॥ गुर ग्यान बोल्यो बैन ॥ ਸੁਭ ਬਾਚ ਸੋ ਸੁਖ ਦੈਨ ॥ सुभ बाच सो सुख दैन ॥ ਛੁਰਕਾ ਬਿਬੇਕ ਲੈ ਹਾਥ ॥ छुरका बिबेक लै हाथ ॥ ਇਹ ਫਾਰੀਐ ਤਿਹ ਸਾਥ ॥੧੪੮॥ इह फारीऐ तिह साथ ॥१४८॥ ਤਬ ਕਾਮ ਤੈਸੋ ਈ ਕੀਨ ॥ तब काम तैसो ई कीन ॥ ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ਜ੍ਯੋਂ ਸਿਖ ਦੀਨ ॥ गुर ग्यान ज्यों सिख दीन ॥ ਗਹਿ ਕੈ ਬਿਬੇਕਹਿ ਹਾਥ ॥ गहि कै बिबेकहि हाथ ॥ ਤਿਹ ਚੀਰਿਆ ਤਿਹ ਸਾਥ ॥੧੪੯॥ तिह चीरिआ तिह साथ ॥१४९॥ ਜਬ ਚੀਰਿ ਪੇਟ ਬਨਾਇ ॥ जब चीरि पेट बनाइ ॥ ਤਬ ਦੇਖਏ ਜਗ ਰਾਇ ॥ तब देखए जग राइ ॥ ਜੁਤ ਧ੍ਯਾਨ ਮੁੰਦ੍ਰਤ ਨੈਨ ॥ जुत ध्यान मुंद्रत नैन ॥ ਬਿਨੁ ਆਸ ਚਿਤ ਨ ਡੁਲੈਨ ॥੧੫੦॥ बिनु आस चित न डुलैन ॥१५०॥ ਸਤ ਧਾਤ ਪੁਤ੍ਰਾ ਕੀਨ ॥ सत धात पुत्रा कीन ॥ ਮੁਨਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤਰ ਧਰ ਦੀਨ ॥ मुनि द्रिसटि तर धर दीन ॥ ਜਬ ਛੂਟਿ ਰਿਖਿ ਕੇ ਧ੍ਯਾਨ ॥ जब छूटि रिखि के ध्यान ॥ ਤਬ ਭਏ ਭਸਮ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧੫੧॥ तब भए भसम प्रमान ॥१५१॥ ਜੋ ਅਉਰ ਦ੍ਰਿਗ ਤਰਿ ਆਉ ॥ जो अउर द्रिग तरि आउ ॥ ਸੋਊ ਜੀਅਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਉ ॥ सोऊ जीअत जान न पाउ ॥ ਸੋ ਭਸਮ ਹੋਵਤ ਜਾਨੁ ॥ सो भसम होवत जानु ॥ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਗਤ ਨ ਮਾਨੁ ॥੧੫੨॥ बिनु प्रीति भगत न मानु ॥१५२॥ ਜਬ ਭਏ ਪੁਤ੍ਰਾ ਭਸਮ ॥ जब भए पुत्रा भसम ॥ ਜਨ ਅੰਧਤਾ ਰਵਿ ਰਸਮ ॥ जन अंधता रवि रसम ॥ ਪੁਨਿ ਪੂਛੀਆ ਤਿਹਾ ਜਾਇ ॥ पुनि पूछीआ तिहा जाइ ॥ ਮੁਨਿ ਰਾਜ! ਭੇਦ ਬਤਾਇ ॥੧੫੩॥ मुनि राज! भेद बताइ ॥१५३॥ ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥ नराज छंद ॥ ਕਉਨ ਭੂਪ ਭੂਮਿ ਮੈ? ਬਤਾਇ ਮੋਹਿ ਦੀਜੀਯੈ ॥ कउन भूप भूमि मै? बताइ मोहि दीजीयै ॥ ਜੋ ਮੋਹਿ ਤ੍ਰਾਸਿ ਨ ਤ੍ਰਸ੍ਯੋ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਰਿਖੀਸ ਕੀਜੀਯੈ ॥ जो मोहि त्रासि न त्रस्यो; क्रिपा रिखीस कीजीयै ॥ ਸੁ ਅਉਰ ਕਉਨ ਹੈ ਹਠੀ ਸੁ? ਜਉਨ ਮੋ ਨ ਜੀਤਿਯੋ ॥ सु अउर कउन है हठी सु? जउन मो न जीतियो ॥ ਅਤ੍ਰਾਸ ਕਉਨ ਠਉਰ ਹੈ? ਜਹਾ ਨ ਮੋਹ ਬੀਤਿਯੋ ॥੧੫੪॥ अत्रास कउन ठउर है? जहा न मोह बीतियो ॥१५४॥ |
Dasam Granth |