ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 681

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਕਾਫੀ ॥

बिसनपद ॥ काफी ॥

ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਬਡੋ ਰਣ ਪਾਰ੍ਯੋ ॥

पारस नाथ बडो रण पार्यो ॥

ਆਪਨ ਪ੍ਰਚੁਰ ਜਗਤ ਮਤੁ ਕੀਨਾ; ਦੇਵਦਤ ਕੋ ਟਾਰ੍ਯੋ ॥

आपन प्रचुर जगत मतु कीना; देवदत को टार्यो ॥

ਲੈ ਲੈ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ; ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਅਰਿ ਮਾਰੇ ॥

लै लै ससत्र असत्र नाना बिधि; भांति अनिक अरि मारे ॥

ਜੀਤੇ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਾਰਸ ਕੇ; ਸਗਲ ਜਟਾ ਧਰ ਹਾਰੇ ॥

जीते परम पुरख पारस के; सगल जटा धर हारे ॥

ਬੇਖ ਬੇਖ ਭਟ ਪਰੇ ਧਰਨ ਗਿਰਿ; ਬਾਣ ਪ੍ਰਯੋਘਨ ਘਾਏ ॥

बेख बेख भट परे धरन गिरि; बाण प्रयोघन घाए ॥

ਜਾਨੁਕ ਪਰਮ ਲੋਕ ਪਾਵਨ ਕਹੁ; ਪ੍ਰਾਨਨ ਪੰਖ ਲਗਾਏ ॥

जानुक परम लोक पावन कहु; प्रानन पंख लगाए ॥

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਕਵਚ ਕਟਿ; ਪਰਮ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹੁ ਪਾਈ ॥

टूक टूक ह्वै गिरे कवच कटि; परम प्रभा कहु पाई ॥

ਜਣੁ ਦੈ ਚਲੇ ਨਿਸਾਣ ਸੁਰਗ ਕਹ; ਕੁਲਹਿ ਕਲੰਕ ਮਿਟਾਈ ॥੧੧੫॥

जणु दै चले निसाण सुरग कह; कुलहि कलंक मिटाई ॥११५॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੂਹੀ ॥

बिसनपद ॥ सूही ॥

ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਬਡੋ ਰਣ ਜੀਤੋ ॥

पारस नाथ बडो रण जीतो ॥

ਜਾਨੁਕ ਭਈ ਦੂਸਰ ਕਰਣਾਰਜੁਨ; ਭਾਰਥ ਸੋ ਹੁਇ ਬੀਤੋ ॥

जानुक भई दूसर करणारजुन; भारथ सो हुइ बीतो ॥

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਚਲੈ ਪ੍ਰਵਾਹਿ ਸ੍ਰੋਣ ਕੇ; ਰਥ ਗਜ ਅਸਵ ਬਹਾਏ ॥

बहु बिधि चलै प्रवाहि स्रोण के; रथ गज असव बहाए ॥

ਭੈ ਕਰ ਜਾਨ ਭਯੋ ਬਡ ਆਹਵ; ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਰ ਲਜਾਏ ॥

भै कर जान भयो बड आहव; सात समुंदर लजाए ॥

ਜਹ ਤਹ ਚਲੇ ਭਾਜ ਸੰਨਿਆਸੀ; ਬਾਣਨ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

जह तह चले भाज संनिआसी; बाणन अंग प्रहारे ॥

ਜਾਨੁਕ ਬਜ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਭੈ ਤੇ; ਪਬ ਸਪਛ ਸਿਧਾਰੇ ॥

जानुक बज्र इंद्र के भै ते; पब सपछ सिधारे ॥

ਜਿਹ ਤਿਹ ਗਿਰਤ ਸ੍ਰੋਣ ਕੀ ਧਾਰਾ; ਅਰਿ ਘੂਮਤ ਭਿਭਰਾਤ ॥

जिह तिह गिरत स्रोण की धारा; अरि घूमत भिभरात ॥

ਨਿੰਦਾ ਕਰਤ ਛਤ੍ਰੀਯ ਧਰਮ ਕੀ; ਭਜਤ ਦਸੋ ਦਿਸ ਜਾਤ ॥੧੧੬॥

निंदा करत छत्रीय धरम की; भजत दसो दिस जात ॥११६॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥

बिसनपद ॥ सोरठि ॥

ਜੇਤਕ ਜੀਅਤ ਬਚੇ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥

जेतक जीअत बचे संन्यासी ॥

ਤ੍ਰਾਸ ਮਰਤ ਫਿਰਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਏ; ਹੋਤ ਭਏ ਬਨਬਾਸੀ ॥

त्रास मरत फिरि बहुरि न आए; होत भए बनबासी ॥

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਢੂੰਢ ਬਨ ਬੇਹੜ; ਤਹ ਤਹ ਪਕਰਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

देस बिदेस ढूंढ बन बेहड़; तह तह पकरि संघारे ॥

ਖੋਜਿ ਪਤਾਲ ਅਕਾਸ ਸੁਰਗ ਕਹੁ; ਜਹਾ ਤਹਾ ਚੁਨਿ ਮਾਰੇ ॥

खोजि पताल अकास सुरग कहु; जहा तहा चुनि मारे ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਾਸ ਕਰੇ ਸੰਨਿਆਸੀ; ਆਪਨ ਮਤਹ ਮਤਾਯੋ ॥

इह बिधि नास करे संनिआसी; आपन मतह मतायो ॥

ਆਪਨ ਨ੍ਯਾਸ ਸਿਖਾਇ ਸਬਨ ਕਹੁ; ਆਪਨ ਮੰਤ੍ਰ ਚਲਾਯੋ ॥

आपन न्यास सिखाइ सबन कहु; आपन मंत्र चलायो ॥

ਜੇ ਜੇ ਗਹੇ ਤਿਨ ਤੇ ਘਾਇਲ; ਤਿਨ ਕੀ ਜਟਾ ਮੁੰਡਾਈ ॥

जे जे गहे तिन ते घाइल; तिन की जटा मुंडाई ॥

ਦੋਹੀ ਦੂਰ ਦਤ ਕੀ ਕੀਨੀ; ਆਪਨ ਫੇਰਿ ਦੁਹਾਈ ॥੧੧੭॥

दोही दूर दत की कीनी; आपन फेरि दुहाई ॥११७॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਬਸੰਤ ॥

बिसनपद ॥ बसंत ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਫਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਖੇਲੇ ॥

इह बिधि फाग क्रिपानन खेले ॥

ਸੋਭਤ ਢਾਲ ਮਾਲ ਡਫ ਮਾਲੈ; ਮੂਠ ਗੁਲਾਲਨ ਸੇਲੇ ॥

सोभत ढाल माल डफ मालै; मूठ गुलालन सेले ॥

ਜਾਨੁ ਤੁਫੰਗ ਭਰਤ ਪਿਚਕਾਰੀ; ਸੂਰਨ ਅੰਗ ਲਗਾਵਤ ॥

जानु तुफंग भरत पिचकारी; सूरन अंग लगावत ॥

ਨਿਕਸਤ ਸ੍ਰੋਣ ਅਧਿਕ ਛਬਿ ਉਪਜਤ; ਕੇਸਰ ਜਾਨੁ ਸੁਹਾਵਤ ॥

निकसत स्रोण अधिक छबि उपजत; केसर जानु सुहावत ॥

ਸ੍ਰੋਣਤ ਭਰੀ ਜਟਾ ਅਤਿ ਸੋਭਤ; ਛਬਹਿ ਨ ਜਾਤ ਕਹ੍ਯੋ ॥

स्रोणत भरी जटा अति सोभत; छबहि न जात कह्यो ॥

ਮਾਨਹੁ ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸੌ ਡਾਰ੍ਯੋ; ਈਂਗਰ ਲਾਗਿ ਰਹ੍ਯੋ ॥

मानहु परम प्रेम सौ डार्यो; ईंगर लागि रह्यो ॥

ਜਹ ਤਹ ਗਿਰਤ ਭਏ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ; ਸਾਂਗਨ ਸਤ੍ਰੁ ਪਰੋਏ ॥

जह तह गिरत भए नाना बिधि; सांगन सत्रु परोए ॥

ਜਾਨੁਕ ਖੇਲ ਧਮਾਰ ਪਸਾਰਿ ਕੈ; ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਮਿਤ ਹ੍ਵੈ ਸੋਏ ॥੧੧੮॥

जानुक खेल धमार पसारि कै; अधिक स्रमित ह्वै सोए ॥११८॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth