ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 676 ਪਾਰਸਨਾਥ ਬਾਚ ॥ ਧਨਾਸਰੀ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ पारसनाथ बाच ॥ धनासरी ॥ त्वप्रसादि ॥ ਕੈ ਤੁਮ ਹਮ ਕੋ ਪਰਚੌ ਦਿਖਾਓ ॥ कै तुम हम को परचौ दिखाओ ॥ ਨਾਤਰ ਜਿਤੇ ਤੁਮ ਹੋ ਜਟਧਾਰੀ; ਸਬਹੀ ਜਟਾ ਮੁੰਡਾਓ ॥ नातर जिते तुम हो जटधारी; सबही जटा मुंडाओ ॥ ਜੋਗੀ! ਜੋਗੁ ਜਟਨ ਕੇ ਭੀਤਰ; ਜੇ ਕਰ ਕਛੂਅਕ ਹੋਈ ॥ जोगी! जोगु जटन के भीतर; जे कर कछूअक होई ॥ ਤਉ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਛੋਰਿ ਦਰ ਦਰ ਤੇ; ਭੀਖ ਨ ਮਾਂਗੈ ਕੋਈ ॥ तउ हरि ध्यान छोरि दर दर ते; भीख न मांगै कोई ॥ ਜੇ ਕਰ ਮਹਾ ਤਤ ਕਹੁ ਚੀਨੈ; ਪਰਮ ਤਤ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥ जे कर महा तत कहु चीनै; परम तत कहु पावै ॥ ਤਬ ਯਹ ਮੋਨ ਸਾਧਿ ਮਨਿ ਬੈਠੇ; ਅਨਤ ਨ ਖੋਜਨ ਧਾਵੈ ॥ तब यह मोन साधि मनि बैठे; अनत न खोजन धावै ॥ ਜਾ ਕੀ ਰੂਪ ਰੇਖ ਨਹੀ ਜਾਨੀਐ; ਸਦਾ ਅਦ੍ਵੈਖ ਕਹਾਯੋ ॥ जा की रूप रेख नही जानीऐ; सदा अद्वैख कहायो ॥ ਜਉਨ ਅਭੇਖ ਰੇਖ ਨਹੀ, ਸੋ ਕਹੁ; ਭੇਖ ਬਿਖੈ ਕਿਉ ਆਯੋ? ॥੯੫॥ जउन अभेख रेख नही, सो कहु; भेख बिखै किउ आयो? ॥९५॥ ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸਾਰੰਗ ॥ ਤ੍ਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ बिसनपद ॥ सारंग ॥ त्वप्रसादि ॥ ਜੇ ਜੇ ਤਿਨ ਮੈ ਹੁਤੇ ਸਯਾਨੇ ॥ जे जे तिन मै हुते सयाने ॥ ਪਾਰਸ ਪਰਮ ਤਤ ਕੇ ਬੇਤਾ; ਮਹਾ ਪਰਮ ਕਰ ਮਾਨੇ ॥ पारस परम तत के बेता; महा परम कर माने ॥ ਸਬਹਨਿ ਸੀਸ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ਜੋਰੇ; ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੰਗਿ ਬਖਾਨੇ ॥ सबहनि सीस न्याइ करि जोरे; इह बिधि संगि बखाने ॥ ਜੋ ਜੋ ਗੁਰੂ ਕਹਾ, ਸੋ ਕੀਨਾ; ਅਉਰ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੇ ॥ जो जो गुरू कहा, सो कीना; अउर हम कछू न जाने ॥ ਸੁਨਹੋ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ! ਜੋ ਤੁਮ ਬਚਨ ਬਖਾਨੇ ॥ सुनहो महाराज राजन के! जो तुम बचन बखाने ॥ ਸੋ ਹਮ ਦਤ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਸੁਨ ਕਰਿ; ਸਾਚ ਹੀਐ ਅਨੁਮਾਨੇ ॥ सो हम दत बकत्र ते सुन करि; साच हीऐ अनुमाने ॥ ਜਾਨੁਕ ਪਰਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਨਿਕਸੇ; ਮਹਾ ਰਸਨ ਰਸ ਸਾਨੇ ॥ जानुक परम अम्रित ते निकसे; महा रसन रस साने ॥ ਜੋ ਜੋ ਬਚਨ ਭਏ ਇਹ ਮੁਖਿ ਤੇ; ਸੋ ਸੋ ਸਬ ਹਮ ਮਾਨੇ ॥੯੬॥ जो जो बचन भए इह मुखि ते; सो सो सब हम माने ॥९६॥ ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥ बिसनपद ॥ सोरठि ॥ ਜੋਗੀ ਜੋਗੁ ਜਟਨ ਮੋ ਨਾਹੀ ॥ जोगी जोगु जटन मो नाही ॥ ਭ੍ਰਮ ਭ੍ਰਮ ਮਰਤ ਕਹਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਕਰਿ? ਦੇਖਿ ਸਮਝ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ भ्रम भ्रम मरत कहा पचि पचि करि? देखि समझ मन माही ॥ ਜੋ ਜਨ ਮਹਾ ਤਤ ਕਹੁ ਜਾਨੈ; ਪਰਮ ਗ੍ਯਾਨ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥ जो जन महा तत कहु जानै; परम ग्यान कहु पावै ॥ ਤਬ ਯਹ ਏਕ ਠਉਰ ਮਨੁ ਰਾਖੈ; ਦਰਿ ਦਰਿ ਭ੍ਰਮਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥ तब यह एक ठउर मनु राखै; दरि दरि भ्रमत न धावै ॥ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਗ੍ਰਿਹ ਤਜਿ ਉਠਿ ਭਾਗੇ; ਬਨ ਮੈ ਕੀਨ ਨਿਵਾਸਾ ॥ कहा भयो? ग्रिह तजि उठि भागे; बन मै कीन निवासा ॥ ਮਨ ਤੋ ਰਹਾ ਸਦਾ ਘਰ ਹੀ ਮੋ; ਸੋ ਨਹੀ ਭਯੋ ਉਦਾਸਾ ॥ मन तो रहा सदा घर ही मो; सो नही भयो उदासा ॥ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਪੰਚ ਦਿਖਾਇਆ ਠਗਾ ਜਗ; ਜਾਨਿ ਜੋਗ ਕੋ ਜੋਰਾ ॥ अधिक प्रपंच दिखाइआ ठगा जग; जानि जोग को जोरा ॥ ਤੁਮ ਜੀਅ ਲਖਾ ਤਜੀ ਹਮ ਮਾਯਾ; ਮਾਯਾ ਤੁਮੈ ਨ ਛੋਰਾ ॥੯੭॥ तुम जीअ लखा तजी हम माया; माया तुमै न छोरा ॥९७॥ ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥ बिसनपद ॥ सोरठि ॥ ਭੇਖੀ! ਜੋਗ ਨ ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ॥ भेखी! जोग न भेख दिखाए ॥ ਨਾਹਨ ਜਟਾ ਬਿਭੂਤ ਨਖਨ ਮੈ; ਨਾਹਿਨ ਬਸਤ੍ਰ ਰੰਗਾਏ ॥ नाहन जटा बिभूत नखन मै; नाहिन बसत्र रंगाए ॥ ਜੋ ਬਨਿ ਬਸੈ ਜੋਗ ਕਹੁ ਪਈਐ; ਪੰਛੀ ਸਦਾ ਬਸਤ ਬਨਿ ॥ जो बनि बसै जोग कहु पईऐ; पंछी सदा बसत बनि ॥ ਕੁੰਚਰ ਸਦਾ ਧੂਰਿ ਸਿਰਿ ਮੇਲਤ; ਦੇਖਹੁ ਸਮਝ ਤੁਮ ਹੀ ਮਨਿ ॥ कुंचर सदा धूरि सिरि मेलत; देखहु समझ तुम ही मनि ॥ ਦਾਦੁਰ ਮੀਨ ਸਦਾ ਤੀਰਥ ਮੋ; ਕਰ੍ਯੋ ਕਰਤ ਇਸਨਾਨਾ ॥ दादुर मीन सदा तीरथ मो; कर्यो करत इसनाना ॥ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿੜਾਲ ਬਕੀ ਬਕ ਲਾਵਤ; ਤਿਨ, ਕਿਆ ਜੋਗੁ ਪਛਾਨਾ? ॥ ध्यान बिड़ाल बकी बक लावत; तिन, किआ जोगु पछाना? ॥ ਜੈਸੇ ਕਸਟ ਠਗਨ ਕਰ ਠਾਟਤ; ਐਸੇ ਹਰਿ ਹਿਤ ਕੀਜੈ ॥ जैसे कसट ठगन कर ठाटत; ऐसे हरि हित कीजै ॥ ਤਬ ਹੀ ਮਹਾ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ਜਾਨੈ; ਪਰਮ ਪਯੂਖਹਿ ਪੀਜੈ ॥੯੮॥ तब ही महा ग्यान को जानै; परम पयूखहि पीजै ॥९८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |