ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 667 ਤੇਜ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਿਰਖਿ ਤਬ ਰਾਜਾ ॥ तेज प्रभाव निरखि तब राजा ॥ ਅਤਿ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਪੁਲਕਤ ਚਿਤ ਗਾਜਾ ॥ अति प्रसंनि पुलकत चित गाजा ॥ ਜਿਹ ਜਿਹਾ ਲਖਾ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਈ ॥ जिह जिहा लखा रहे बिसमाई ॥ ਜਾਨੁਕ ਰੰਕ ਨਵੋ ਨਿਧ ਪਾਈ ॥੯॥ जानुक रंक नवो निध पाई ॥९॥ ਮੋਹਨ ਜਾਲ ਸਭਨ ਸਿਰ ਡਾਰਾ ॥ मोहन जाल सभन सिर डारा ॥ ਚੇਟਕ ਬਾਨ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਾਰਾ ॥ चेटक बान चक्रित ह्वै मारा ॥ ਜਹ ਤਹ ਮੋਹਿ ਸਕਲ ਨਰ ਗਿਰੇ ॥ जह तह मोहि सकल नर गिरे ॥ ਜਾਨ ਸੁਭਟ ਸਾਮੁਹਿ ਰਣ ਭਿਰੇ ॥੧੦॥ जान सुभट सामुहि रण भिरे ॥१०॥ ਨਰ ਨਾਰੀ ਜਿਹ ਜਿਹ ਤਿਹ ਪੇਖਾ ॥ नर नारी जिह जिह तिह पेखा ॥ ਤਿਹ ਤਿਹ ਮਦਨ ਰੂਪ ਅਵਿਰੇਖਾ ॥ तिह तिह मदन रूप अविरेखा ॥ ਸਾਧਨ ਸਰਬ ਸਿਧਿ ਕਰ ਜਾਨਾ ॥ साधन सरब सिधि कर जाना ॥ ਜੋਗਨ ਜੋਗ ਰੂਪ ਅਨੁਮਾਨਾ ॥੧੧॥ जोगन जोग रूप अनुमाना ॥११॥ ਨਿਰਖਿ ਰੂਪ ਰਨਵਾਸ ਲੁਭਾਨਾ ॥ निरखि रूप रनवास लुभाना ॥ ਦੇ ਤਿਹ ਸੁਤਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨਿ ਮਾਨਾ ॥ दे तिह सुता न्रिपति मनि माना ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਭਯੋ ਜਬੈ ਜਾਮਾਤਾ ॥ न्रिप को भयो जबै जामाता ॥ ਮਹਾ ਧਨੁਖਧਰ ਬੀਰ ਬਿਖ੍ਯਾਤਾ ॥੧੨॥ महा धनुखधर बीर बिख्याता ॥१२॥ ਮਹਾ ਰੂਪ ਅਰੁ ਅਮਿਤ ਪ੍ਰਤਾਪੂ ॥ महा रूप अरु अमित प्रतापू ॥ ਜਾਨੁ ਜਪੈ ਹੈ ਆਪਨ ਜਾਪੂ ॥ जानु जपै है आपन जापू ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਤਾ ਸੁਰਿ ਗ੍ਯਾਨਾ ॥ ससत्र सासत्र बेता सुरि ग्याना ॥ ਜਾ ਸਮ ਪੰਡਿਤ ਜਗਤਿ ਨ ਆਨਾ ॥੧੩॥ जा सम पंडित जगति न आना ॥१३॥ ਥੋਰਿ ਬਹਿਕ੍ਰਮ ਬੁਧਿ ਬਿਸੇਖਾ ॥ थोरि बहिक्रम बुधि बिसेखा ॥ ਜਾਨੁਕ ਧਰਾ ਬਿਤਨ ਯਹਿ ਭੇਖਾ ॥ जानुक धरा बितन यहि भेखा ॥ ਜਿਹ ਜਿਹ ਰੂਪ ਤਵਨ ਕਾ ਲਹਾ ॥ जिह जिह रूप तवन का लहा ॥ ਸੋ ਸੋ ਚਮਕ ਚਕ੍ਰਿ ਹੁਐ ਰਹਾ ॥੧੪॥ सो सो चमक चक्रि हुऐ रहा ॥१४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾਨ ਭਰੇ ਸਰ ਸਾਨ ਧਰੇ; ਮਠ ਸਾਨ ਚੜੇ, ਅਸਿ ਸ੍ਰੋਣਤਿ ਸਾਏ ॥ मान भरे सर सान धरे; मठ सान चड़े, असि स्रोणति साए ॥ ਲੇਤ ਹਰੇ ਜਿਹ ਡੀਠ ਪਰੇ; ਨਹੀ ਫੇਰਿ ਫਿਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਨ ਨ ਪਾਏ ॥ लेत हरे जिह डीठ परे; नही फेरि फिरे ग्रिह जान न पाए ॥ ਝੀਮ ਝਰੇ ਜਨ ਸੇਲ ਹਰੇ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਗਿਰੇ, ਜਨੁ ਦੇਖਨ ਆਏ ॥ झीम झरे जन सेल हरे; इह भांति गिरे, जनु देखन आए ॥ ਜਾਸੁ ਹਿਰੇ ਸੋਊ ਮੈਨ ਘਿਰੇ; ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ, ਨ ਉਠੰਤ ਉਠਾਏ ॥੧੫॥ जासु हिरे सोऊ मैन घिरे; गिर भूमि परे, न उठंत उठाए ॥१५॥ ਸੋਭਤ ਜਾਨੁ ਸੁਧਾਸਰ ਸੁੰਦਰ; ਕਾਮ ਕੇ ਮਾਨਹੁ ਕੂਪ ਸੁ ਧਾਰੇ ॥ सोभत जानु सुधासर सुंदर; काम के मानहु कूप सु धारे ॥ ਲਾਜਿ ਕੇ ਜਾਨ ਜਹਾਜ ਬਿਰਾਜਤ; ਹੇਰਤ ਹੀ ਹਰ ਲੇਤ ਹਕਾਰੇ ॥ लाजि के जान जहाज बिराजत; हेरत ही हर लेत हकारे ॥ ਹਉ ਚਹੁ ਕੁੰਟ ਭ੍ਰਮ੍ਯੋ ਖਗ ਜ੍ਯੋਂ; ਇਨ ਕੇ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰੇ ॥ हउ चहु कुंट भ्रम्यो खग ज्यों; इन के सम रूप न नैकु निहारे ॥ ਪਾਰਥ ਬਾਨ ਕਿ ਜੁਬਨ ਖਾਨ; ਕਿ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ, ਕਿ ਕਾਮ ਕਟਾਰੇ ॥੧੬॥ पारथ बान कि जुबन खान; कि काल क्रिपान, कि काम कटारे ॥१६॥ ਤੰਤ੍ਰ ਭਰੇ ਕਿਧੌ ਜੰਤ੍ਰ ਜਰੇ; ਅਰ ਮੰਤ੍ਰ ਹਰੇ ਚਖ ਚੀਨਤ ਯਾ ਤੇ ॥ तंत्र भरे किधौ जंत्र जरे; अर मंत्र हरे चख चीनत या ते ॥ ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੇ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ; ਰੰਗ ਰੰਗੇ ਮਦ ਸੇ ਮਦੂਆ ਤੇ ॥ जोबन जोति जगे अति सुंदर; रंग रंगे मद से मदूआ ते ॥ ਰੰਗ ਸਹਾਬ ਫੂਲ ਗੁਲਾਬ ਸੇ; ਸੀਖੇ ਹੈ ਜੋਰਿ ਕਰੋਰਕ ਘਾਤੇ ॥ रंग सहाब फूल गुलाब से; सीखे है जोरि करोरक घाते ॥ ਮਾਧੁਰੀ ਮੂਰਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸੂਰਤਿ; ਹੇਰਤਿ ਹੀ ਹਰ ਲੇਤ ਹੀਯਾ ਤੇ ॥੧੭॥ माधुरी मूरति सुंदर सूरति; हेरति ही हर लेत हीया ते ॥१७॥ ਪਾਨ ਚਬਾਇ ਸੀਗਾਰ ਬਨਾਇ; ਸੁਗੰਧ ਲਗਾਇ ਸਭਾ ਜਬ ਆਵੈ ॥ पान चबाइ सीगार बनाइ; सुगंध लगाइ सभा जब आवै ॥ ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਭੁਜੰਗ ਚਰਾਚਰ; ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਦੋਊ ਬਿਸਮਾਵੈ ॥ किंनर जछ भुजंग चराचर; देव अदेव दोऊ बिसमावै ॥ ਮੋਹਿਤ ਜੇ ਮਹਿ ਲੋਗਨ ਮਾਨਨਿ; ਮੋਹਤ ਤਉਨ ਮਹਾ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥ मोहित जे महि लोगन माननि; मोहत तउन महा सुख पावै ॥ ਵਾਰਹਿ ਹੀਰ ਅਮੋਲਕ ਚੀਰ; ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਿਨ ਧੀਰ ਸਬੈ ਬਲ ਜਾਵੈ ॥੧੮॥ वारहि हीर अमोलक चीर; त्रीया बिन धीर सबै बल जावै ॥१८॥ |
Dasam Granth |