ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 666 ਅਤ੍ਰਿ ਪਰਾਸਰ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ; ਬ੍ਯਾਸ ਤੇ ਆਦਿ ਜਿਤੇ ਮੁਨ ਭਾਏ ॥ अत्रि परासर नारद सारद; ब्यास ते आदि जिते मुन भाए ॥ ਗਾਲਵ ਆਦਿ ਅਨੰਤ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ; ਬ੍ਰਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨਾਏ ॥ गालव आदि अनंत मुनीस्वर; ब्रहम हूं ते नही जात गनाए ॥ ਅਗਸਤ ਪੁਲਸਤ ਬਸਿਸਟ ਤੇ ਆਦਿ; ਨ ਜਾਨ ਪਰੇ, ਕਿਹ ਦੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥ अगसत पुलसत बसिसट ते आदि; न जान परे, किह देस सिधाए ॥ ਮੰਤ੍ਰ ਚਲਾਇ ਬਨਾਇ ਮਹਾ ਮਤਿ; ਫੇਰਿ ਮਿਲੇ ਪਰ ਫੇਰ ਨ ਆਏ ॥੪੯੭॥ मंत्र चलाइ बनाइ महा मति; फेरि मिले पर फेर न आए ॥४९७॥ ਬ੍ਰਹਮ ਨਿਰੰਧ੍ਰ ਕੋ ਫੋਰਿ ਮੁਨੀਸ ਕੀ; ਜੋਤਿ ਸੁ ਜੋਤਿ ਕੇ ਮਧਿ ਮਿਲਾਨੀ ॥ ब्रहम निरंध्र को फोरि मुनीस की; जोति सु जोति के मधि मिलानी ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਲੀ ਪਰਮੇਸਰ ਸੋ ਇਮ; ਬੇਦਨ ਸੰਗਿ ਮਿਲੈ ਜਿਮ ਬਾਨੀ ॥ प्रीति रली परमेसर सो इम; बेदन संगि मिलै जिम बानी ॥ ਪੁੰਨ ਕਥਾ ਮੁਨਿ ਨੰਦਨ ਕੀ; ਕਹਿ ਕੈ ਮੁਖ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਖਾਨੀ ॥ पुंन कथा मुनि नंदन की; कहि कै मुख सो कबि स्याम बखानी ॥ ਪੂਰਣ ਧਿਆਇ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ; ਜਯ ਸ੍ਰੀ ਜਗਨਾਥ ਭਵੇਸ ਭਵਾਨੀ ॥੪੯੮॥ पूरण धिआइ भयो तब ही; जय स्री जगनाथ भवेस भवानी ॥४९८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਰੁਦ੍ਰਵਤਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸਮਾਪਤੰ ॥ ਸੁਭੰ ਭਵੇਤ ਗੁਰੂ ਚਉਬੀਸ ॥੨੪॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे दत महातमे रुद्रवतार प्रबंध समापतं ॥ सुभं भवेत गुरू चउबीस ॥२४॥ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ ਅਥ ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ पारस नाथ रुद्र अवतार कथनं ॥ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ पातसाही १० ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਦਤ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰਾ ॥ इह बिधि दत रुद्र अवतारा ॥ ਪੂਰਣ ਮਤ ਕੋ ਕੀਨ ਪਸਾਰਾ ॥ पूरण मत को कीन पसारा ॥ ਅੰਤਿ ਜੋਤਿ ਸੋ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਨੀ ॥ अंति जोति सो जोति मिलानी ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਭਵਾਨੀ ॥੧॥ जिह बिधि सो पारब्रहम भवानी ॥१॥ ਏਕ ਲਛ ਦਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥ एक लछ दस बरख प्रमाना ॥ ਪਾਛੇ ਚਲਾ ਜੋਗ ਕੋ ਬਾਨਾ ॥ पाछे चला जोग को बाना ॥ ਗ੍ਯਾਰਵ ਬਰਖ ਬਿਤੀਤਤ ਭਯੋ ॥ ग्यारव बरख बितीतत भयो ॥ ਪਾਰਸਨਾਥ ਪੁਰਖ ਭੂਅ ਵਯੋ ॥੨॥ पारसनाथ पुरख भूअ वयो ॥२॥ ਰੋਹ ਦੇਸ ਸੁਭ ਦਿਨ ਭਲ ਥਾਨੁ ॥ रोह देस सुभ दिन भल थानु ॥ ਪਰਸ ਨਾਥ ਭਯੋ ਸੁਰ ਗ੍ਯਾਨੁ ॥ परस नाथ भयो सुर ग्यानु ॥ ਅਮਿਤ ਤੇਜ ਅਸਿ ਅਵਰ ਨ ਹੋਊ ॥ अमित तेज असि अवर न होऊ ॥ ਚਕ੍ਰਤ ਰਹੇ ਮਾਤ ਪਿਤ ਦੋਊ ॥੩॥ चक्रत रहे मात पित दोऊ ॥३॥ ਦਸਊ ਦਿਸਨਿ ਤੇਜ ਅਤਿ ਬਢਾ ॥ दसऊ दिसनि तेज अति बढा ॥ ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨ ਏਕ ਹ੍ਵੈ ਚਢਾ ॥ द्वादस भान एक ह्वै चढा ॥ ਦਹ ਦਿਸ ਲੋਕ ਉਠੇ ਅਕੁਲਾਈ ॥ दह दिस लोक उठे अकुलाई ॥ ਭੂਪਤਿ ਤੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ਜਾਈ ॥੪॥ भूपति तीर पुकारे जाई ॥४॥ ਸੁਨੋ ਭੂਪ! ਇਕ ਕਹੋਂ ਕਹਾਨੀ ॥ सुनो भूप! इक कहों कहानी ॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਉਪਜ੍ਯੋ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ एक पुरख उपज्यो अभिमानी ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਰੂਪ ਜਗਤ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥ जिह सम रूप जगत नही कोई ॥ ਏਕੈ ਘੜਾ ਬਿਧਾਤਾ ਸੋਈ ॥੫॥ एकै घड़ा बिधाता सोई ॥५॥ ਕੈ ਗੰਧ੍ਰਬ ਜਛ ਕੋਈ ਅਹਾ ॥ कै गंध्रब जछ कोई अहा ॥ ਜਾਨੁਕ ਦੂਸਰ ਭਾਨੁ ਚੜ ਰਹਾ ॥ जानुक दूसर भानु चड़ रहा ॥ ਅਤਿ ਜੋਬਨ ਝਮਕਤ ਤਿਹ ਅੰਗਾ ॥ अति जोबन झमकत तिह अंगा ॥ ਨਿਰਖਤ ਜਾ ਕੇ ਲਜਤ ਅਨੰਗਾ ॥੬॥ निरखत जा के लजत अनंगा ॥६॥ ਭੂਪਤਿ ਦੇਖਨ ਕਾਜ ਬੁਲਾਵਾ ॥ भूपति देखन काज बुलावा ॥ ਪਹਿਲੇ ਦ੍ਯੋਸ ਸਾਥ ਚਲ ਆਵਾ ॥ पहिले द्योस साथ चल आवा ॥ ਹਰਖ ਹ੍ਰਿਦੈ ਧਰ ਕੇ ਜਟਧਾਰੀ ॥ हरख ह्रिदै धर के जटधारी ॥ ਜਾਨੁਕ ਦੁਤੀ ਦਤ ਅਵਤਾਰੀ ॥੭॥ जानुक दुती दत अवतारी ॥७॥ ਨਿਰਖ ਰੂਪ ਕਾਪੇ ਜਟਧਾਰੀ ॥ निरख रूप कापे जटधारी ॥ ਯਹ ਕੋਊ ਭਯੋ ਪੁਰਖੁ ਅਵਤਾਰੀ ॥ यह कोऊ भयो पुरखु अवतारी ॥ ਯਹ ਮਤ ਦੂਰ ਹਮਾਰਾ ਕੈ ਹੈ ॥ यह मत दूर हमारा कै है ॥ ਜਟਾਧਾਰ ਕੋਈ ਰਹੈ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੮॥ जटाधार कोई रहै न पै है ॥८॥ |
Dasam Granth |