ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 664 ਬਿਨੁ ਏਕ ਚੌਬਿਸ ਫੋਕ ॥ बिनु एक चौबिस फोक ॥ ਸਬ ਹੀ ਧਰਾ ਸਬ ਲੋਕ ॥ सब ही धरा सब लोक ॥ ਜਿਨਿ ਏਕ ਕਉ ਪਹਿਚਾਨ ॥ जिनि एक कउ पहिचान ॥ ਤਿਨ ਚਉਬਿਸੋ ਰਸ ਮਾਨ ॥੪੭੯॥ तिन चउबिसो रस मान ॥४७९॥ ਜੇ ਏਕ ਕੇ ਰਸ ਭੀਨ ॥ जे एक के रस भीन ॥ ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੋ ਰਸਿ ਲੀਨ ॥ तिनि चउबिसो रसि लीन ॥ ਜਿਨ ਏਕ ਕੋ ਨਹੀ ਬੂਝ ॥ जिन एक को नही बूझ ॥ ਤਿਹ ਚਉਬਿਸੈ ਨਹੀ ਸੂਝ ॥੪੮੦॥ तिह चउबिसै नही सूझ ॥४८०॥ ਜਿਨਿ ਏਕ ਕੌ ਨਹੀ ਚੀਨ ॥ जिनि एक कौ नही चीन ॥ ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੈ ਫਲ ਹੀਨ ॥ तिनि चउबिसै फल हीन ॥ ਜਿਨ ਏਕ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ॥ जिन एक को पहिचान ॥ ਤਿਨਿ ਚਉਬਿਸੈ ਰਸ ਮਾਨ ॥੪੮੧॥ तिनि चउबिसै रस मान ॥४८१॥ ਬਚਿਤ੍ਰ ਪਦ ਛੰਦ ॥ बचित्र पद छंद ॥ ਏਕਹਿ ਜਉ ਮਨਿ ਆਨਾ ॥ एकहि जउ मनि आना ॥ ਦੂਸਰ ਭਾਵ ਨ ਜਾਨਾ ॥ दूसर भाव न जाना ॥ ਦੁੰਦਭਿ ਦਉਰ ਬਜਾਏ ॥ दुंदभि दउर बजाए ॥ ਫੂਲ ਸੁਰਨ ਬਰਖਾਏ ॥੪੮੨॥ फूल सुरन बरखाए ॥४८२॥ ਹਰਖੇ ਸਬ ਜਟ ਧਾਰੀ ॥ हरखे सब जट धारी ॥ ਗਾਵਤ ਦੇ ਦੇ ਤਾਰੀ ॥ गावत दे दे तारी ॥ ਜਿਤ ਤਿਤ ਡੋਲਤ ਫੂਲੇ ॥ जित तित डोलत फूले ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਸਬ ਦੁਖ ਭੂਲੇ ॥੪੮੩॥ ग्रिह के सब दुख भूले ॥४८३॥ ਤਾਰਕ ਛੰਦ ॥ तारक छंद ॥ ਬਹੁ ਬਰਖ ਜਬੈ ਤਪਸਾ ਤਿਹ ਕੀਨੀ ॥ बहु बरख जबै तपसा तिह कीनी ॥ ਗੁਰਦੇਵ ਕ੍ਰਿਆ ਜੁ ਕਹੀ ਧਰ ਲੀਨੀ ॥ गुरदेव क्रिआ जु कही धर लीनी ॥ ਤਬ ਨਾਥ ਸਨਾਥ ਹੁਐ ਬ੍ਯੋਤ ਬਤਾਈ ॥ तब नाथ सनाथ हुऐ ब्योत बताई ॥ ਤਬ ਹੀ ਦਸਓ ਦਿਸਿ ਸੂਝ ਬਨਾਈ ॥੪੮੪॥ तब ही दसओ दिसि सूझ बनाई ॥४८४॥ ਦਿਜ ਦੇਵ ਤਬੈ ਗੁਰ ਚਉਬਿਸ ਕੈ ਕੈ ॥ दिज देव तबै गुर चउबिस कै कै ॥ ਗਿਰਿ ਮੇਰ ਗਏ ਸਭ ਹੀ ਮੁਨਿ ਲੈ ਕੈ ॥ गिरि मेर गए सभ ही मुनि लै कै ॥ ਤਪਸਾ ਜਬ ਘੋਰ ਤਹਾ ਤਿਨ ਕੀਨੀ ॥ तपसा जब घोर तहा तिन कीनी ॥ ਗੁਰਦੇਵ ਤਬੈ ਤਿਹ ਯਾ ਸਿਖ ਦੀਨੀ ॥੪੮੫॥ गुरदेव तबै तिह या सिख दीनी ॥४८५॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਗਿਰਿ ਮੇਰੁ ਗਏ ਰਿਖਿ ਬਾਲਕ ਲੈ ॥ गिरि मेरु गए रिखि बालक लै ॥ ਧਰ ਸੀਸ ਜਟਾ ਭਗਵੇ ਪਟ ਕੈ ॥ धर सीस जटा भगवे पट कै ॥ ਤਪ ਘੋਰ ਕਰਾ ਬਹੁ ਬਰਖ ਦਿਨਾ ॥ तप घोर करा बहु बरख दिना ॥ ਹਰਿ ਜਾਪ ਨ ਛੋਰਸ ਏਕ ਛਿਨਾ ॥੪੮੬॥ हरि जाप न छोरस एक छिना ॥४८६॥ ਦਸ ਲਛ ਸੁ ਬੀਸ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬ੍ਰਖੰ ॥ दस लछ सु बीस सहंस्र ब्रखं ॥ ਤਪ ਕੀਨ ਤਹਾ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਰਿਖੰ ॥ तप कीन तहा बहु भांति रिखं ॥ ਸਬ ਦੇਸਨ ਦੇਸ ਚਲਾਇ ਮਤੰ ॥ सब देसन देस चलाइ मतं ॥ ਮੁਨਿ ਦੇਵ ਮਹਾ ਮਤਿ ਗੂੜ ਗਤੰ ॥੪੮੭॥ मुनि देव महा मति गूड़ गतं ॥४८७॥ ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਦਸਾ ਜਬ ਅੰਤ ਭਈ ॥ रिखि राज दसा जब अंत भई ॥ ਬਲ ਜੋਗ ਹੁਤੇ ਮੁਨਿ ਜਾਨ ਲਈ ॥ बल जोग हुते मुनि जान लई ॥ ਧੂਅਰੋ ਜਗ ਧਉਲੁਰ ਜਾਨਿ ਜਟੀ ॥ धूअरो जग धउलुर जानि जटी ॥ ਕਛੁ ਅਉਰ ਕ੍ਰਿਆ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਠਟੀ ॥੪੮੮॥ कछु अउर क्रिआ इह भांति ठटी ॥४८८॥ ਸਧਿ ਕੈ ਪਵਨੈ ਰਿਖ ਜੋਗ ਬਲੰ ॥ सधि कै पवनै रिख जोग बलं ॥ ਤਜਿ ਚਾਲ ਕਲੇਵਰ ਭੂਮਿ ਤਲੰ ॥ तजि चाल कलेवर भूमि तलं ॥ ਕਲ ਫੋਰਿ ਉਤਾਲ ਕਪਾਲ ਕਲੀ ॥ कल फोरि उताल कपाल कली ॥ ਤਿਹ ਜੋਤਿ ਸੁ ਜੋਤਿਹ ਮਧ ਮਿਲੀ ॥੪੮੯॥ तिह जोति सु जोतिह मध मिली ॥४८९॥ ਕਲ ਕਾਲ ਕ੍ਰਵਾਲ ਕਰਾਲ ਲਸੈ ॥ कल काल क्रवाल कराल लसै ॥ ਜਗ ਜੰਗਮ ਥਾਵਰ ਸਰਬ ਕਸੈ ॥ जग जंगम थावर सरब कसै ॥ ਜਗ ਕਾਲਹਿ ਜਾਲ ਬਿਸਾਲ ਰਚਾ ॥ जग कालहि जाल बिसाल रचा ॥ ਜਿਹ ਬੀਚ ਫਸੇ ਬਿਨ ਕੋ ਨ ਬਚਾ ॥੪੯੦॥ जिह बीच फसे बिन को न बचा ॥४९०॥ |
Dasam Granth |