ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 657 ਸ੍ਰੁਤ ਜੇਤਿਕ ਨ੍ਯਾਸ ਉਦਾਸ ਕਹੇ ॥ स्रुत जेतिक न्यास उदास कहे ॥ ਸਬ ਹੀ ਰਿਖਿ ਅੰਗਨ ਜਾਨ ਲਏ ॥ सब ही रिखि अंगन जान लए ॥ ਘਨ ਮੈ ਜਿਮ ਬਿਦੁਲਤਾ ਝਮਕੈ ॥ घन मै जिम बिदुलता झमकै ॥ ਰਿਖਿ ਮੋ ਗੁਨ ਤਾਸ ਸਬੈ ਦਮਕੈ ॥੩੭੮॥ रिखि मो गुन तास सबै दमकै ॥३७८॥ ਜਸ ਛਾਡਤ ਭਾਨੁ ਅਨੰਤ ਛਟਾ ॥ जस छाडत भानु अनंत छटा ॥ ਰਿਖਿ ਕੇ ਤਿਮ ਸੋਭਤ ਜੋਗ ਜਟਾ ॥ रिखि के तिम सोभत जोग जटा ॥ ਜਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਫਾਸ ਕਹੂੰ ਨ ਕਟੀ ॥ जिन की दुख फास कहूं न कटी ॥ ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਾਸੁ ਛਟਾਕ ਛੁਟੀ ॥੩੭੯॥ रिखि भेटत तासु छटाक छुटी ॥३७९॥ ਨਰ ਜੋ ਨਹੀ ਨਰਕਨ ਤੇ ਨਿਵਰੈ ॥ नर जो नही नरकन ते निवरै ॥ ਰਿਖਿ ਭੇਟਤ ਤਉਨ ਤਰਾਕ ਤਰੈ ॥ रिखि भेटत तउन तराक तरै ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਸਮਤਾ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ਠਟੀ ॥ जिन के समता कहूं नाहि ठटी ॥ ਰਿਖਿ ਪੂਜਿ ਘਟੀ ਸਬ ਪਾਪ ਘਟੀ ॥੩੮੦॥ रिखि पूजि घटी सब पाप घटी ॥३८०॥ ਇਤ ਬਧਿ ਤਉਨ ਬਿਠੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥ इत बधि तउन बिठो म्रिगहा ॥ ਜਸ ਹੇਰਤ ਛੇਰਿਨਿ ਭੀਮ ਭਿਡਹਾ ॥ जस हेरत छेरिनि भीम भिडहा ॥ ਤਿਹ ਜਾਨ ਰਿਖੀਨ ਹੀ ਸਾਸ ਸਸ੍ਯੋ ॥ तिह जान रिखीन ही सास सस्यो ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਮੁਨੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਕਸ੍ਯੋ ॥੩੮੧॥ म्रिग जान मुनी कहु बान कस्यो ॥३८१॥ ਸਰ ਪੇਖ ਸਬੈ ਤਿਹ ਸਾਧ ਕਹੈ ॥ सर पेख सबै तिह साध कहै ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਹੋਇ ਨ ਰੇ! ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਇਹੈ ॥ म्रिग होइ न रे! मुनि राज इहै ॥ ਨਹ ਬਾਨ ਸਰਾਸਨ ਪਾਨ ਤਜੇ ॥ नह बान सरासन पान तजे ॥ ਅਸ ਦੇਖਿ ਦ੍ਰਿੜੰ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਲਜੇ ॥੩੮੨॥ अस देखि द्रिड़ं मुनि राज लजे ॥३८२॥ ਬਹੁਤੇ ਚਿਰ ਜਿਉ ਤਿਹ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟਾ ॥ बहुते चिर जिउ तिह ध्यान छुटा ॥ ਅਵਿਲੋਕ ਧਰੇ ਰਿਖਿ ਪਾਲ ਜਟਾ ॥ अविलोक धरे रिखि पाल जटा ॥ ਕਸ ਆਵਤ ਹੋ? ਡਰੁ ਡਾਰਿ ਅਬੈ ॥ कस आवत हो? डरु डारि अबै ॥ ਮੁਹਿ ਲਾਗਤ ਹੋ ਮ੍ਰਿਗ ਰੂਪ ਸਬੈ ॥੩੮੩॥ मुहि लागत हो म्रिग रूप सबै ॥३८३॥ ਰਿਖ ਪਾਲ ਬਿਲੋਕਿ ਤਿਸੈ ਦਿੜਤਾ ॥ रिख पाल बिलोकि तिसै दिड़ता ॥ ਗੁਰੁ ਮਾਨ ਕਰੀ ਬਹੁਤੈ ਉਪਮਾ ॥ गुरु मान करी बहुतै उपमा ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਸੋ ਜਿਹ ਕੋ ਚਿਤ ਐਸ ਲਗ੍ਯੋ ॥ म्रिग सो जिह को चित ऐस लग्यो ॥ ਪਰਮੇਸਰ ਕੈ ਰਸ ਜਾਨ ਪਗ੍ਯੋ ॥੩੮੪॥ परमेसर कै रस जान पग्यो ॥३८४॥ ਮੁਨ ਕੋ ਤਬ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਸੀਜ ਹੀਆ ॥ मुन को तब प्रेम प्रसीज हीआ ॥ ਗੁਰ ਠਾਰਸਮੋ ਮ੍ਰਿਗ ਨਾਸ ਕੀਆ ॥ गुर ठारसमो म्रिग नास कीआ ॥ ਮਨ ਮੋ ਤਬ ਦਤ ਬੀਚਾਰ ਕੀਆ ॥ मन मो तब दत बीचार कीआ ॥ ਗੁਨ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਕੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਲੀਆ ॥੩੮੫॥ गुन म्रिगहा को चित बीच लीआ ॥३८५॥ ਹਰਿ ਸੋ ਹਿਤੁ ਜੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਰੈ ॥ हरि सो हितु जो इह भांति करै ॥ ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰਹ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥ भव भार अपारह पार परै ॥ ਮਲ ਅੰਤਰਿ ਯਾਹੀ ਇਸਨਾਨ ਕਟੈ ॥ मल अंतरि याही इसनान कटै ॥ ਜਗ ਤੇ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਜਾਨ ਮਿਟੈ ॥੩੮੬॥ जग ते फिरि आवन जान मिटै ॥३८६॥ ਗੁਰੁ ਜਾਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥ गुरु जान तबै तिह पाइ परा ॥ ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁ ਪਾਰ ਤਰਾ ॥ भव भार अपार सु पार तरा ॥ ਦਸ ਅਸਟਸਮੋ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕੀਯੋ ॥ दस असटसमो गुरु तासु कीयो ॥ ਕਬਿ ਬਾਧਿ ਕਬਿਤਨ ਮਧਿ ਲੀਯੋ ॥੩੮੭॥ कबि बाधि कबितन मधि लीयो ॥३८७॥ ਸਬ ਹੀ ਸਿਖ ਸੰਜੁਤਿ ਪਾਨ ਗਹੇ ॥ सब ही सिख संजुति पान गहे ॥ ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰਿ ਚਉਧ ਰਹੇ ॥ अविलोकि चराचरि चउध रहे ॥ ਪਸੁ ਪਛ ਚਰਾਚਰ ਜੀਵ ਸਬੈ ॥ पसु पछ चराचर जीव सबै ॥ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਤਬੈ ॥੩੮੮॥ गण गंध्रब भूत पिसाच तबै ॥३८८॥ ਇਤਿ ਅਠਦਸਵੋ ਗੁਰੂ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੮॥ इति अठदसवो गुरू म्रिगहा समापतं ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |