ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 654 ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਚਿਤ੍ਰ ਪੁਰੰ ॥ अविलोकि तहा इक चित्र पुरं ॥ ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਦਿਵਾਲਯ ਸਰਬ ਹਰੰ ॥ जनु क्रांति दिवालय सरब हरं ॥ ਨਗਰੇਸ ਤਹਾ ਬਹੁ ਮਾਰਿ ਮ੍ਰਿਗੰ ॥ नगरेस तहा बहु मारि म्रिगं ॥ ਸਬ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਘਾਇ ਖਗੰ ॥੩੪੪॥ सब सिंघ म्रिगीपति घाइ खगं ॥३४४॥ ਚਤੁਰੰ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗਿ ਘਨੀ ॥ चतुरं लए न्रिप संगि घनी ॥ ਥਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਚਮਕੰਤ ਅਨੀ ॥ थहरंत धुजा चमकंत अनी ॥ ਬਹੁ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਜਰਾਵ ਜਰੀ ॥ बहु भूखन चीर जराव जरी ॥ ਤ੍ਰਿਦਸਾਲਯ ਕੀ ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਹਰੀ ॥੩੪੫॥ त्रिदसालय की जनु क्रांति हरी ॥३४५॥ ਤਹ ਬੈਠ ਹੁਤੋ ਇਕ ਬਾਣਗਰੰ ॥ तह बैठ हुतो इक बाणगरं ॥ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਕਿਧੌ ਨਹੀ ਬੈਨੁਚਰੰ ॥ बिनु प्राण किधौ नही बैनुचरं ॥ ਤਹ ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਗਣੰ ॥ तह बाजत बाज म्रिदंग गणं ॥ ਡਫ ਢੋਲਕ ਝਾਂਝ ਮੁਚੰਗ ਭਣੰ ॥੩੪੬॥ डफ ढोलक झांझ मुचंग भणं ॥३४६॥ ਦਲ ਨਾਥ ਲਏ ਬਹੁ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥ दल नाथ लए बहु संगि दलं ॥ ਜਲ ਬਾਰਿਧ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਲੈ ਉਛਲੰ ॥ जल बारिध जानु प्रलै उछलं ॥ ਹਯ ਹਿੰਸਤ ਚਿੰਸਤ ਗੂੜ ਗਜੰ ॥ हय हिंसत चिंसत गूड़ गजं ॥ ਗਲ ਗਜਤ ਲਜਤ ਸੁੰਡ ਲਜੰ ॥੩੪੭॥ गल गजत लजत सुंड लजं ॥३४७॥ ਦ੍ਰੁਮ ਢਾਹਤ ਗਾਹਤ ਗੂੜ ਦਲੰ ॥ द्रुम ढाहत गाहत गूड़ दलं ॥ ਕਰ ਖੀਚਤ ਸੀਚਤ ਧਾਰ ਜਲੰ ॥ कर खीचत सीचत धार जलं ॥ ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਧਾਵਤ ਪੇਖਿ ਪ੍ਰਭੈ ॥ सुख पावत धावत पेखि प्रभै ॥ ਅਵਲੋਕਿ ਬਿਮੋਹਤ ਰਾਜ ਸੁਭੈ ॥੩੪੮॥ अवलोकि बिमोहत राज सुभै ॥३४८॥ ਚਪਿ ਡਾਰਤ ਚਾਚਰ ਭਾਨੁ ਸੂਅੰ ॥ चपि डारत चाचर भानु सूअं ॥ ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਦੇਖ ਨਰੇਸ ਭੂਅੰ ॥ सुख पावत देख नरेस भूअं ॥ ਗਲ ਗਜਤ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਸੁਰੰ ॥ गल गजत ढोल म्रिदंग सुरं ॥ ਬਹੁ ਬਾਜਤ ਨਾਦ ਨਯੰ ਮੁਰਜੰ ॥੩੪੯॥ बहु बाजत नाद नयं मुरजं ॥३४९॥ ਕਲਿ ਕਿੰਕਣਿ ਭੂਖਤ ਅੰਗਿ ਬਰੰ ॥ कलि किंकणि भूखत अंगि बरं ॥ ਤਨ ਲੇਪਤ ਚੰਦਨ ਚਾਰ ਪ੍ਰਭੰ ॥ तन लेपत चंदन चार प्रभं ॥ ਮ੍ਰਿਦੁ ਡੋਲਤ ਬੋਲਤ ਬਾਤ ਮੁਖੰ ॥ म्रिदु डोलत बोलत बात मुखं ॥ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਵਤ ਖੇਲ ਅਖੇਟ ਸੁਖੰ ॥੩੫੦॥ ग्रिहि आवत खेल अखेट सुखं ॥३५०॥ ਮੁਖ ਪੋਛ ਗੁਲਾਬ ਫੁਲੇਲ ਸੁਭੰ ॥ मुख पोछ गुलाब फुलेल सुभं ॥ ਕਲਿ ਕਜਲ ਸੋਹਤ ਚਾਰੁ ਚਖੰ ॥ कलि कजल सोहत चारु चखं ॥ ਮੁਖ ਉਜਲ ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਸੁਭੰ ॥ मुख उजल चंद समान सुभं ॥ ਅਵਿਲੋਕਿ ਛਕੇ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬਿਸੰ ॥੩੫੧॥ अविलोकि छके गण गंध्रबिसं ॥३५१॥ ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਹਾਰ ਅਪਾਰ ਉਰੰ ॥ सुभ सोभत हार अपार उरं ॥ ਤਿਲਕੰ ਦੁਤਿ ਕੇਸਰ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥ तिलकं दुति केसर चारु प्रभं ॥ ਅਨਸੰਖ ਅਛੂਹਨ ਸੰਗ ਦਲੰ ॥ अनसंख अछूहन संग दलं ॥ ਤਿਹ ਜਾਤ ਭਏ ਸਨ ਸੈਨ ਮਗੰ ॥੩੫੨॥ तिह जात भए सन सैन मगं ॥३५२॥ ਫਿਰਿ ਆਇ ਗਏ ਤਿਹ ਪੈਂਡ ਮੁਨੰ ॥ फिरि आइ गए तिह पैंड मुनं ॥ ਕਲਿ ਬਾਜਤ ਸੰਖਨ ਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥ कलि बाजत संखन नाद धुनं ॥ ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਬਾਨ ਗਰੰ ॥ अविलोकि तहा इक बान गरं ॥ ਸਿਰ ਨੀਚ ਮਨੋ ਲਿਖ ਚਿਤ੍ਰ ਧਰੰ ॥੩੫੩॥ सिर नीच मनो लिख चित्र धरं ॥३५३॥ ਅਵਿਲੋਕ ਰਿਖੀਸਰ ਤੀਰ ਗਰੰ ॥ अविलोक रिखीसर तीर गरं ॥ ਹਸਿ ਬੈਨ ਸੁ ਭਾਂਤਿ ਇਮੰ ਉਚਰੰ ॥ हसि बैन सु भांति इमं उचरं ॥ ਕਹੁ ਭੂਪ ਗਏ ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥ कहु भूप गए लीए संगि दलं ॥ ਕਹਿਓ ਸੋ ਨ ਗੁਰੂ ਅਵਿਲੋਕ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥੩੫੪॥ कहिओ सो न गुरू अविलोक द्रिगं ॥३५४॥ ਚਕਿ ਚਿਤ ਰਹੇ ਅਚਿਤ ਮੁਨੰ ॥ चकि चित रहे अचित मुनं ॥ ਅਨਖੰਡ ਤਪੀ ਨਹੀ ਜੋਗ ਡੁਲੰ ॥ अनखंड तपी नही जोग डुलं ॥ ਅਨਆਸ ਅਭੰਗ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥ अनआस अभंग उदास मनं ॥ ਅਬਿਕਾਰ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾਸ ਸਭੰ ॥੩੫੫॥ अबिकार अपार प्रभास सभं ॥३५५॥ ਅਨਭੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਅਨਖੰਡ ਤਪੰ ॥ अनभंग प्रभा अनखंड तपं ॥ ਅਬਿਕਾਰ ਜਤੀ ਅਨਿਆਸ ਜਪੰ ॥ अबिकार जती अनिआस जपं ॥ ਅਨਖੰਡ ਬ੍ਰਤੰ ਅਨਡੰਡ ਤਨੰ ॥ अनखंड ब्रतं अनडंड तनं ॥ ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥ हठवंत ब्रती रिखि अत्र सूअं ॥३५६॥ |
Dasam Granth |