ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 654

ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਚਿਤ੍ਰ ਪੁਰੰ ॥

अविलोकि तहा इक चित्र पुरं ॥

ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਦਿਵਾਲਯ ਸਰਬ ਹਰੰ ॥

जनु क्रांति दिवालय सरब हरं ॥

ਨਗਰੇਸ ਤਹਾ ਬਹੁ ਮਾਰਿ ਮ੍ਰਿਗੰ ॥

नगरेस तहा बहु मारि म्रिगं ॥

ਸਬ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਘਾਇ ਖਗੰ ॥੩੪੪॥

सब सिंघ म्रिगीपति घाइ खगं ॥३४४॥

ਚਤੁਰੰ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗਿ ਘਨੀ ॥

चतुरं लए न्रिप संगि घनी ॥

ਥਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਚਮਕੰਤ ਅਨੀ ॥

थहरंत धुजा चमकंत अनी ॥

ਬਹੁ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਜਰਾਵ ਜਰੀ ॥

बहु भूखन चीर जराव जरी ॥

ਤ੍ਰਿਦਸਾਲਯ ਕੀ ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਹਰੀ ॥੩੪੫॥

त्रिदसालय की जनु क्रांति हरी ॥३४५॥

ਤਹ ਬੈਠ ਹੁਤੋ ਇਕ ਬਾਣਗਰੰ ॥

तह बैठ हुतो इक बाणगरं ॥

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਕਿਧੌ ਨਹੀ ਬੈਨੁਚਰੰ ॥

बिनु प्राण किधौ नही बैनुचरं ॥

ਤਹ ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਗਣੰ ॥

तह बाजत बाज म्रिदंग गणं ॥

ਡਫ ਢੋਲਕ ਝਾਂਝ ਮੁਚੰਗ ਭਣੰ ॥੩੪੬॥

डफ ढोलक झांझ मुचंग भणं ॥३४६॥

ਦਲ ਨਾਥ ਲਏ ਬਹੁ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥

दल नाथ लए बहु संगि दलं ॥

ਜਲ ਬਾਰਿਧ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਲੈ ਉਛਲੰ ॥

जल बारिध जानु प्रलै उछलं ॥

ਹਯ ਹਿੰਸਤ ਚਿੰਸਤ ਗੂੜ ਗਜੰ ॥

हय हिंसत चिंसत गूड़ गजं ॥

ਗਲ ਗਜਤ ਲਜਤ ਸੁੰਡ ਲਜੰ ॥੩੪੭॥

गल गजत लजत सुंड लजं ॥३४७॥

ਦ੍ਰੁਮ ਢਾਹਤ ਗਾਹਤ ਗੂੜ ਦਲੰ ॥

द्रुम ढाहत गाहत गूड़ दलं ॥

ਕਰ ਖੀਚਤ ਸੀਚਤ ਧਾਰ ਜਲੰ ॥

कर खीचत सीचत धार जलं ॥

ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਧਾਵਤ ਪੇਖਿ ਪ੍ਰਭੈ ॥

सुख पावत धावत पेखि प्रभै ॥

ਅਵਲੋਕਿ ਬਿਮੋਹਤ ਰਾਜ ਸੁਭੈ ॥੩੪੮॥

अवलोकि बिमोहत राज सुभै ॥३४८॥

ਚਪਿ ਡਾਰਤ ਚਾਚਰ ਭਾਨੁ ਸੂਅੰ ॥

चपि डारत चाचर भानु सूअं ॥

ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਦੇਖ ਨਰੇਸ ਭੂਅੰ ॥

सुख पावत देख नरेस भूअं ॥

ਗਲ ਗਜਤ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਸੁਰੰ ॥

गल गजत ढोल म्रिदंग सुरं ॥

ਬਹੁ ਬਾਜਤ ਨਾਦ ਨਯੰ ਮੁਰਜੰ ॥੩੪੯॥

बहु बाजत नाद नयं मुरजं ॥३४९॥

ਕਲਿ ਕਿੰਕਣਿ ਭੂਖਤ ਅੰਗਿ ਬਰੰ ॥

कलि किंकणि भूखत अंगि बरं ॥

ਤਨ ਲੇਪਤ ਚੰਦਨ ਚਾਰ ਪ੍ਰਭੰ ॥

तन लेपत चंदन चार प्रभं ॥

ਮ੍ਰਿਦੁ ਡੋਲਤ ਬੋਲਤ ਬਾਤ ਮੁਖੰ ॥

म्रिदु डोलत बोलत बात मुखं ॥

ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਵਤ ਖੇਲ ਅਖੇਟ ਸੁਖੰ ॥੩੫੦॥

ग्रिहि आवत खेल अखेट सुखं ॥३५०॥

ਮੁਖ ਪੋਛ ਗੁਲਾਬ ਫੁਲੇਲ ਸੁਭੰ ॥

मुख पोछ गुलाब फुलेल सुभं ॥

ਕਲਿ ਕਜਲ ਸੋਹਤ ਚਾਰੁ ਚਖੰ ॥

कलि कजल सोहत चारु चखं ॥

ਮੁਖ ਉਜਲ ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਸੁਭੰ ॥

मुख उजल चंद समान सुभं ॥

ਅਵਿਲੋਕਿ ਛਕੇ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬਿਸੰ ॥੩੫੧॥

अविलोकि छके गण गंध्रबिसं ॥३५१॥

ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਹਾਰ ਅਪਾਰ ਉਰੰ ॥

सुभ सोभत हार अपार उरं ॥

ਤਿਲਕੰ ਦੁਤਿ ਕੇਸਰ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥

तिलकं दुति केसर चारु प्रभं ॥

ਅਨਸੰਖ ਅਛੂਹਨ ਸੰਗ ਦਲੰ ॥

अनसंख अछूहन संग दलं ॥

ਤਿਹ ਜਾਤ ਭਏ ਸਨ ਸੈਨ ਮਗੰ ॥੩੫੨॥

तिह जात भए सन सैन मगं ॥३५२॥

ਫਿਰਿ ਆਇ ਗਏ ਤਿਹ ਪੈਂਡ ਮੁਨੰ ॥

फिरि आइ गए तिह पैंड मुनं ॥

ਕਲਿ ਬਾਜਤ ਸੰਖਨ ਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥

कलि बाजत संखन नाद धुनं ॥

ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਬਾਨ ਗਰੰ ॥

अविलोकि तहा इक बान गरं ॥

ਸਿਰ ਨੀਚ ਮਨੋ ਲਿਖ ਚਿਤ੍ਰ ਧਰੰ ॥੩੫੩॥

सिर नीच मनो लिख चित्र धरं ॥३५३॥

ਅਵਿਲੋਕ ਰਿਖੀਸਰ ਤੀਰ ਗਰੰ ॥

अविलोक रिखीसर तीर गरं ॥

ਹਸਿ ਬੈਨ ਸੁ ਭਾਂਤਿ ਇਮੰ ਉਚਰੰ ॥

हसि बैन सु भांति इमं उचरं ॥

ਕਹੁ ਭੂਪ ਗਏ ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥

कहु भूप गए लीए संगि दलं ॥

ਕਹਿਓ ਸੋ ਨ ਗੁਰੂ ਅਵਿਲੋਕ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥੩੫੪॥

कहिओ सो न गुरू अविलोक द्रिगं ॥३५४॥

ਚਕਿ ਚਿਤ ਰਹੇ ਅਚਿਤ ਮੁਨੰ ॥

चकि चित रहे अचित मुनं ॥

ਅਨਖੰਡ ਤਪੀ ਨਹੀ ਜੋਗ ਡੁਲੰ ॥

अनखंड तपी नही जोग डुलं ॥

ਅਨਆਸ ਅਭੰਗ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥

अनआस अभंग उदास मनं ॥

ਅਬਿਕਾਰ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾਸ ਸਭੰ ॥੩੫੫॥

अबिकार अपार प्रभास सभं ॥३५५॥

ਅਨਭੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਅਨਖੰਡ ਤਪੰ ॥

अनभंग प्रभा अनखंड तपं ॥

ਅਬਿਕਾਰ ਜਤੀ ਅਨਿਆਸ ਜਪੰ ॥

अबिकार जती अनिआस जपं ॥

ਅਨਖੰਡ ਬ੍ਰਤੰ ਅਨਡੰਡ ਤਨੰ ॥

अनखंड ब्रतं अनडंड तनं ॥

ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥

हठवंत ब्रती रिखि अत्र सूअं ॥३५६॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth