ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 625 ਪੇਖਿ ਸਰੂਪ ਸਿਰਾਤ ਨ ਲੋਚਨ; ਘੂਟਤ ਹੈ ਜਨੁ ਘੂਟ ਅਮੀ ਕੇ ॥ पेखि सरूप सिरात न लोचन; घूटत है जनु घूट अमी के ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ; ਬਤਾਵਤ ਹੈ ਜਨੋ ਆਛਰ ਹੀ ਕੇ ॥ गावत गीत बजावत ताल; बतावत है जनो आछर ही के ॥ ਭਾਵਤ ਨਾਰਿ ਸੁਹਾਵਤ ਗਾਰ; ਦਿਵਾਵਤ ਹੈ ਭਰਿ ਆਨੰਦ ਜੀ ਕੇ ॥ भावत नारि सुहावत गार; दिवावत है भरि आनंद जी के ॥ ਤੂ ਸੁ ਕੁਮਾਰ! ਰਚੀ ਕਰਤਾਰ; ਕਹੈ ਅਬਿਚਾਰ ਤ੍ਰੀਆ ਬਰ ਨੀਕੇ ॥੭੯॥ तू सु कुमार! रची करतार; कहै अबिचार त्रीआ बर नीके ॥७९॥ ਦੇਖਤ ਰੂਪ ਸਿਰਾਤ ਨ ਲੋਚਨ; ਪੇਖਿ ਛਕੀ ਪੀਅ ਕੀ ਛਬਿ ਨਾਰੀ ॥ देखत रूप सिरात न लोचन; पेखि छकी पीअ की छबि नारी ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਢੋਲ; ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਮੁਚੰਗਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਭਾਰੀ ॥ गावत गीत बजावत ढोल; म्रिदंग मुचंगन की धुनि भारी ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਜਿਤੀ ਪੁਰ ਨਾਗਰ; ਗਾਗਰਿ ਡਾਰਿ ਲਖੈ ਦੁਤਿ ਭਾਰੀ ॥ आवत जात जिती पुर नागर; गागरि डारि लखै दुति भारी ॥ ਰਾਜ ਕਰੋ ਤਬ ਲੌ ਜਬ ਲੌ ਮਹਿ; ਜਉ ਲਗ ਗੰਗ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਰੀ ॥੮੦॥ राज करो तब लौ जब लौ महि; जउ लग गंग बहै जमुना री ॥८०॥ ਜਉਨ ਪ੍ਰਭਾ ਅਜਿ ਰਾਜ ਕੀ ਰਾਜਤ; ਸੋ ਕਹਿ ਕੈ ਕਿਹ ਭਾਂਤਿ ਗਨਾਊ? ॥ जउन प्रभा अजि राज की राजत; सो कहि कै किह भांति गनाऊ? ॥ ਜਉਨ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਦੇਤ ਸਬੈ ਜੌ ਪੈ; ਤਾਸ ਕਹੋ ਜੀਅ ਬੀਚ ਲਜਾਊ ॥ जउन प्रभा कबि देत सबै जौ पै; तास कहो जीअ बीच लजाऊ ॥ ਹਉ ਚਹੂੰ ਓਰ ਫਿਰਿਓ ਬਸੁਧਾ; ਛਬਿ ਅੰਗਨ ਕੀਨ ਕਹੂੰ ਕੋਈ ਪਾਊ ॥ हउ चहूं ओर फिरिओ बसुधा; छबि अंगन कीन कहूं कोई पाऊ ॥ ਲੇਖਨ ਊਖ ਹ੍ਵੈ ਜਾਤ ਲਿਖੋ; ਛਬਿ ਆਨਨ ਤੇ ਕਿਮਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਊ? ॥੮੧॥ लेखन ऊख ह्वै जात लिखो; छबि आनन ते किमि भाखि सुनाऊ? ॥८१॥ ਨੈਨਨ ਬਾਨ ਚਹੂੰ ਦਿਸ ਮਾਰਤ; ਘਾਇਲ ਕੈ ਪੁਰ ਬਾਸਨ ਡਾਰੀ ॥ नैनन बान चहूं दिस मारत; घाइल कै पुर बासन डारी ॥ ਸਾਰਸ੍ਵਤੀ ਨ ਸਕੈ ਕਹਿ ਰੂਪ; ਸਿੰਗਾਰ ਕਹੈ ਮਤਿ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥ सारस्वती न सकै कहि रूप; सिंगार कहै मति कउन बिचारी ॥ ਕੋਕਿਲ ਕੰਠਿ ਹਰਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਇਕ; ਛੀਨ ਕਪੋਤ ਕੀ ਗ੍ਰੀਵ ਅਨਿਆਰੀ ॥ कोकिल कंठि हरिओ न्रिप नाइक; छीन कपोत की ग्रीव अनिआरी ॥ ਰੀਝ ਗਿਰੇ ਨਰ ਨਾਰਿ ਧਰਾ ਪਰ; ਘੂਮਤਿ ਹੈ ਜਨੁ ਘਾਇਲ ਭਾਰੀ ॥੮੨॥ रीझ गिरे नर नारि धरा पर; घूमति है जनु घाइल भारी ॥८२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖਿ ਰੂਪ ਅਜਿ ਰਾਜ ਕੋ; ਰੀਝ ਰਹੇ ਨਰ ਨਾਰਿ ॥ निरखि रूप अजि राज को; रीझ रहे नर नारि ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਕਿ ਚੰਦ੍ਰ ਕਿ ਸੂਰ ਇਹਿ; ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ॥੮੩॥ इंद्र कि चंद्र कि सूर इहि; इह बिधि करत बिचार ॥८३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਨਾਗਨ ਕੇ ਛਉਨਾ ਹੈਂ, ਕਿ ਕੀਨੇ ਕਾਹੂੰ ਟਉਨਾ ਹੈਂ; ਕਿ ਕਾਮ ਕੇ ਖਿਲਉਨਾ ਹੈਂ, ਬਨਾਏ ਹੈਂ ਸੁਧਾਰ ਕੇ ॥ नागन के छउना हैं, कि कीने काहूं टउना हैं; कि काम के खिलउना हैं, बनाए हैं सुधार के ॥ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹੈਂ, ਕਿ ਸੁੰਦਰਤਾ ਕੀ ਖਾਨ ਹੈਂ; ਕਿ ਕਾਮ ਕੇ ਕਲਾਨ, ਬਿਧਿ ਕੀਨੇ ਹੈਂ ਬਿਚਾਰ ਕੇ ॥ इसत्रिन के प्रान हैं, कि सुंदरता की खान हैं; कि काम के कलान, बिधि कीने हैं बिचार के ॥ ਚਾਤੁਰਤਾ ਕੇ ਭੇਸ ਹੈਂ, ਕਿ ਰੂਪ ਕੇ ਨਰੇਸ ਹੈਂ; ਕਿ ਸੁੰਦਰ ਸੁ ਦੇਸ, ਏਸ ਕੀਨੇ ਚੰਦ੍ਰ ਸਾਰ ਕੇ ॥ चातुरता के भेस हैं, कि रूप के नरेस हैं; कि सुंदर सु देस, एस कीने चंद्र सार के ॥ ਤੇਗ ਹੈਂ ਕਿ ਤੀਰ ਹੈਂ, ਕਿ ਬਾਨਾ ਬਾਂਧੇ ਬੀਰ ਹੈਂ; ਸੁ ਐਸੇ ਨੇਤ੍ਰ ਅਜਿ ਕੇ ਬਿਲੋਕੀਐ ਸੰਭਾਰ ਕੇ ॥੮੪॥ तेग हैं कि तीर हैं, कि बाना बांधे बीर हैं; सु ऐसे नेत्र अजि के बिलोकीऐ स्मभार के ॥८४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤੀਰਨ ਤੇ ਤਰਵਾਰਨ ਸੇ; ਮ੍ਰਿਗ ਬਾਰਨ ਸੇ ਅਵਿਲੋਕਹੁ ਜਾਈ ॥ तीरन ते तरवारन से; म्रिग बारन से अविलोकहु जाई ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਰਿਝਵਾਰ ਲਖੇ; ਦੁਤਿ ਭਾਖਿ ਪ੍ਰਭਾ, ਨਹੀ ਜਾਤ ਬਤਾਈ ॥ रीझ रही रिझवार लखे; दुति भाखि प्रभा, नही जात बताई ॥ ਸੰਗਿ ਚਲੀ ਉਠਿ ਬਾਲ ਬਿਲੋਕਨ; ਮੋਰ ਚਕੋਰ ਰਹੇ ਉਰਝਾਈ ॥ संगि चली उठि बाल बिलोकन; मोर चकोर रहे उरझाई ॥ ਡੀਠਿ ਪਰੈ ਅਜਿ ਰਾਜ ਜਬੈ; ਚਿਤ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤ੍ਰੀਅ ਲੀਨ ਚੁਰਾਈ ॥੮੫॥ डीठि परै अजि राज जबै; चित देखत ही त्रीअ लीन चुराई ॥८५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |