ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 603 ਪਰਿ ਪਾਇ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥ परि पाइ चंडि प्रचंड ॥ ਜਿਹ ਮੰਡ ਦੁਸਟ ਅਖੰਡ ॥ जिह मंड दुसट अखंड ॥ ਜ੍ਵਾਲਾਛ ਲੋਚਨ ਧੂਮ ॥ ज्वालाछ लोचन धूम ॥ ਹਨਿ ਜਾਸੁ ਡਾਰੇ ਭੂਮਿ ॥੨੮॥ हनि जासु डारे भूमि ॥२८॥ ਤਿਸੁ ਜਾਪਿ ਹੋ ਜਬ ਜਾਪ ॥ तिसु जापि हो जब जाप ॥ ਤਬ ਹੋਇ ਪੂਰਨ ਸ੍ਰਾਪ ॥ तब होइ पूरन स्राप ॥ ਉਠਿ ਲਾਗ ਕਾਲ ਜਪੰਨ ॥ उठि लाग काल जपंन ॥ ਹਠਿ ਤਿਆਗ ਆਵ ਸਰੰਨ ॥੨੯॥ हठि तिआग आव सरंन ॥२९॥ ਜੇ ਜਾਤ ਤਾਸੁ ਸਰੰਨਿ ॥ जे जात तासु सरंनि ॥ ਤੇ ਹੈ ਧਰਾ ਮੈ ਧਨਿ ॥ ते है धरा मै धनि ॥ ਤਿਨ ਕਉ ਨ ਕਉਨੈ ਤ੍ਰਾਸ ॥ तिन कउ न कउनै त्रास ॥ ਸਬ ਹੋਤ ਕਾਰਜ ਰਾਸ ॥੩੦॥ सब होत कारज रास ॥३०॥ ਦਸ ਲਛ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥ दस लछ बरख प्रमान ॥ ਰਹ੍ਯੋ ਠਾਂਢ ਏਕ ਪਗਾਨ ॥ रह्यो ठांढ एक पगान ॥ ਚਿਤ ਲਾਇ ਕੀਨੀ ਸੇਵ ॥ चित लाइ कीनी सेव ॥ ਤਬ ਰੀਝਿ ਗੇ ਗੁਰਦੇਵ ॥੩੧॥ तब रीझि गे गुरदेव ॥३१॥ ਜਬ ਭੇਤ ਦੇਵੀ ਦੀਨ ॥ जब भेत देवी दीन ॥ ਤਬ ਸੇਵ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੀਨ ॥ तब सेव ब्रहमा कीन ॥ ਜਬ ਸੇਵ ਕੀ ਚਿਤ ਲਾਇ ॥ जब सेव की चित लाइ ॥ ਤਬ ਰੀਝਿ ਗੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੩੨॥ तब रीझि गे हरि राइ ॥३२॥ ਤਬ ਭਯੋ ਸੁ ਐਸ ਉਚਾਰ ॥ तब भयो सु ऐस उचार ॥ ਹਉ ਆਹਿ ਗ੍ਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥ हउ आहि ग्रब प्रहार ॥ ਮਮ ਗਰਬ ਕਹੂੰ ਨ ਛੋਰਿ ॥ मम गरब कहूं न छोरि ॥ ਸਭ ਕੀਨ ਜੇਰ ਮਰੋਰਿ ॥੩੩॥ सभ कीन जेर मरोरि ॥३३॥ ਤੈ ਗਰਬ ਕੀਨ ਸੁ ਕਾਹਿ? ॥ तै गरब कीन सु काहि? ॥ ਨਹਿ ਮੋਹ ਭਾਵਤ ਤਾਹਿ ॥ नहि मोह भावत ताहि ॥ ਅਬ ਕਹੋ ਏਕ ਬਿਚਾਰ ॥ अब कहो एक बिचार ॥ ਜਿਮਿ ਹੋਇ ਤੋਹਿ ਉਧਾਰ ॥੩੪॥ जिमि होइ तोहि उधार ॥३४॥ ਧਰਿ ਸਪਤ ਭੂਮਿ ਵਤਾਰ ॥ धरि सपत भूमि वतार ॥ ਤਬ ਹੋਇ ਤੋਹਿ ਉਧਾਰਿ ॥ तब होइ तोहि उधारि ॥ ਸੋਈ ਮਾਨ ਬ੍ਰਹਮਾ ਲੀਨ ॥ सोई मान ब्रहमा लीन ॥ ਧਰਿ ਜਨਮ ਜਗਤਿ ਨਵੀਨ ॥੩੫॥ धरि जनम जगति नवीन ॥३५॥ ਮੁਰਿ ਨਿੰਦ ਉਸਤਤਿ ਤੂਲਿ ॥ मुरि निंद उसतति तूलि ॥ ਇਮਿ ਜਾਨਿ ਜੀਯ ਜਿਨਿ ਭੂਲਿ ॥ इमि जानि जीय जिनि भूलि ॥ ਇਕ ਕਹੋ ਔਰ ਬਿਚਾਰ ॥ इक कहो और बिचार ॥ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਕੁਮਾਰ ! ॥੩੬॥ सुनि लेहु ब्रहम कुमार ! ॥३६॥ ਇਕ ਬਿਸਨੁ ਮੋਹਿ ਧਿਆਨ ॥ इक बिसनु मोहि धिआन ॥ ਬਹੁ ਸੇਵਿ ਮੋਹਿ ਰਿਝਾਨ ॥ बहु सेवि मोहि रिझान ॥ ਤਿਨਿ ਮਾਗਿਆ ਬਰ ਐਸ ॥ तिनि मागिआ बर ऐस ॥ ਮਮ ਦੀਨ ਤਾ ਕਹੁ ਤੈਸ ॥੩੭॥ मम दीन ता कहु तैस ॥३७॥ ਮਮ ਤਾਸ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥ मम तास भेद न कोइ ॥ ਸਬ ਲੋਕ ਜਾਨਤ ਸੋਇ ॥ सब लोक जानत सोइ ॥ ਤਿਹ ਜਾਨ ਹੈ ਕਰਤਾਰ ॥ तिह जान है करतार ॥ ਸਬ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਪਹਾਰ ॥੩੮॥ सब लोक अलोक पहार ॥३८॥ ਜਬ ਜਬ ਧਰੇ ਬਪੁ ਸੋਇ ॥ जब जब धरे बपु सोइ ॥ ਜੋ ਜੋ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਹੋਇ ॥ जो जो पराक्रम होइ ॥ ਸੋ ਸੋ ਕਥੌ ਅਬਿਚਾਰ ॥ सो सो कथौ अबिचार ॥ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਕੁਮਾਰ ! ॥੩੯॥ सुनि लेहु ब्रहम कुमार ! ॥३९॥ ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥ नराज छंद ॥ ਸੁ ਧਾਰਿ ਮਾਨੁਖੀ ਬਪੁੰ; ਸੰਭਾਰਿ ਰਾਮ ਜਾਗਿ ਹੈ ॥ सु धारि मानुखी बपुं; स्मभारि राम जागि है ॥ ਬਿਸਾਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰਣੰ; ਜੁਝਾਰ ਸਤ੍ਰੁ ਭਾਗਿ ਹੈ ॥ बिसारि ससत्र असत्रणं; जुझार सत्रु भागि है ॥ ਬਿਚਾਰ ਜੌਨ ਜੌਨ ਭਯੋ; ਸੁਧਾਰਿ ਸਰਬ ਭਾਖੀਯੋ ॥ बिचार जौन जौन भयो; सुधारि सरब भाखीयो ॥ ਹਜਾਰ ਕੋਊ ਨ ਕਿਯੋ ਕਰੋ; ਬਿਚਾਰਿ ਸਬਦ ਰਾਖੀਯੋ ॥੪੦॥ हजार कोऊ न कियो करो; बिचारि सबद राखीयो ॥४०॥ ਚਿਤਾਰਿ ਬੈਣ ਵਾਕਿਸੰ; ਬਿਚਾਰਿ ਬਾਲਮੀਕ ਭਯੋ ॥ चितारि बैण वाकिसं; बिचारि बालमीक भयो ॥ ਜੁਝਾਰ ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਕੋ; ਬਿਚਾਰ ਚਾਰੁ ਉਚਰ੍ਯੋ ॥ जुझार रामचंद्र को; बिचार चारु उचर्यो ॥ ਸੁ ਸਪਤ ਕਾਂਡਣੋ ਕਥ੍ਯੋ; ਅਸਕਤ ਲੋਕੁ ਹੁਇ ਰਹ੍ਯੋ ॥ सु सपत कांडणो कथ्यो; असकत लोकु हुइ रह्यो ॥ ਉਤਾਰ ਚਤ੍ਰਆਨਨੋ; ਸੁਧਾਰਿ ਐਸ ਕੈ ਕਹ੍ਯੋ ॥੪੧॥ उतार चत्रआननो; सुधारि ऐस कै कह्यो ॥४१॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਪ੍ਰਤਿ ਆਗਿਆ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे ब्रहमा प्रति आगिआ समापतं ॥ |
Dasam Granth |