ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 563 ਪ੍ਰਿਯਾ ਛੰਦ ॥ प्रिया छंद ॥ ਦੁਖ ਦੰਦ ਹੈ ਸੁਖਕੰਦ ਜੀ ॥ दुख दंद है सुखकंद जी ॥ ਨਹੀ ਬੰਧ ਹੈ ਜਗਬੰਦ ਜੀ ॥੬੦॥ नही बंध है जगबंद जी ॥६०॥ ਨਹੀ ਬੇਦ ਬਾਕ ਪ੍ਰਮਾਨ ਹੈ ॥ नही बेद बाक प्रमान है ॥ ਮਤ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਬਖਾਨ ਹੈ ॥੬੧॥ मत भिंन भिंन बखान है ॥६१॥ ਨ ਕੁਰਾਨ ਕੋ ਮਤੁ ਲੇਹਗੇ ॥ न कुरान को मतु लेहगे ॥ ਨ ਪੁਰਾਨ ਦੇਖਨ ਦੇਹਗੇ ॥੬੨॥ न पुरान देखन देहगे ॥६२॥ ਨਹੀ ਏਕ ਮੰਤ੍ਰਹਿ ਜਾਪ ਹੈ ॥ नही एक मंत्रहि जाप है ॥ ਦਿਨ ਦ੍ਵੈਕ ਥਾਪਨ ਥਾਪ ਹੈ ॥੬੩॥ दिन द्वैक थापन थाप है ॥६३॥ ਗਾਹਾ ਛੰਦੁ ਦੂਜਾ ॥ गाहा छंदु दूजा ॥ ਕ੍ਰੀਅਤੰ ਪਾਪਣੋ ਕਰਮੰ; ਨ ਅਧਰਮੰ ਭਰਮਣੰ ਤ੍ਰਸਤਾਇ ॥ क्रीअतं पापणो करमं; न अधरमं भरमणं त्रसताइ ॥ ਕੁਕਰਮ ਕਰਮਾਕ੍ਰਿਤੰ; ਨ ਦੇਵ ਲੋਕੇਣ ਪ੍ਰਾਪਤਹਿ ॥੬੪॥ कुकरम करमाक्रितं; न देव लोकेण प्रापतहि ॥६४॥ ਰਤ੍ਯੰ ਅਨਰਥੰ ਨਿਤ੍ਯੰ; ਸੁਅਰਥ ਅਰਥਿੰ ਨ ਬੁਝਿਯਮ ॥ रत्यं अनरथं नित्यं; सुअरथ अरथिं न बुझियम ॥ ਨ ਪ੍ਰਹਰਖ ਬਰਖਣੰ ਧਨਿਨੰ; ਚਿਤੰ ਬਸੀਅ ਬਿਰਾਟਕੰ ॥੬੫॥ न प्रहरख बरखणं धनिनं; चितं बसीअ बिराटकं ॥६५॥ ਮਾਤਵੰ ਮਦ੍ਯੰ ਕੁਨਾਰੰ; ਅਨਰਤੰ ਧਰਮਣੋ ਤ੍ਰੀਆਇ ॥ मातवं मद्यं कुनारं; अनरतं धरमणो त्रीआइ ॥ ਕੁਕਰਮਣੋ ਕਥਤੰ ਬਦਿਤੰ; ਲਜਿਣੋ ਤਜਤੰ ਨਰੰ ॥੬੬॥ कुकरमणो कथतं बदितं; लजिणो तजतं नरं ॥६६॥ ਸਜ੍ਯੰ ਕੁਤਿਸਿਤੰ ਕਰਮੰ ਭਜਿਤੰ; ਤਜਤੰ ਨ ਲਜਾ ॥ सज्यं कुतिसितं करमं भजितं; तजतं न लजा ॥ ਕੁਵਿਰਤੰ ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰਿਤਣੇ; ਧਰਮ ਕਰਮੇਣ ਤਿਆਗਤੰ ॥੬੭॥ कुविरतं नितप्रति क्रितणे; धरम करमेण तिआगतं ॥६७॥ ਚਤੁਰਪਦੀ ਛੰਦ ॥ चतुरपदी छंद ॥ ਕੁਕ੍ਰਿਤੰ ਨਿਤ ਕਰਿ ਹੈ, ਸੁਕ੍ਰਿਤਾਨੁ ਨ ਸਰ ਹੈ; ਅਘ ਓਘਨ ਰੁਚਿ ਰਾਚੇ ॥ कुक्रितं नित करि है, सुक्रितानु न सर है; अघ ओघन रुचि राचे ॥ ਮਾਨ ਹੈ ਨ ਬੇਦਨ, ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਕਤੇਬਨ; ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਨਾਚੇ ॥ मान है न बेदन, सिम्रिति कतेबन; लोक लाज तजि नाचे ॥ ਚੀਨ ਹੈ ਨ ਬਾਨੀ, ਸੁਭਗ ਭਵਾਨੀ; ਪਾਪ ਕਰਮ ਰਤਿ ਹੁਇ ਹੈ ॥ चीन है न बानी, सुभग भवानी; पाप करम रति हुइ है ॥ ਗੁਰਦੇਵ ਨ ਮਾਨੈ, ਭਲ ਨ ਬਖਾਨੈ; ਅੰਤਿ ਨਰਕ ਕਹ ਜੈ ਹੈ ॥੬੮॥ गुरदेव न मानै, भल न बखानै; अंति नरक कह जै है ॥६८॥ ਜਪ ਹੈ ਨ ਭਵਾਨੀ, ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ; ਪਾਪ ਕਰਮ ਰਤਿ ਐਸੇ ॥ जप है न भवानी, अकथ कहानी; पाप करम रति ऐसे ॥ ਮਾਨਿ ਹੈ ਨ ਦੇਵੰ, ਅਲਖ ਅਭੇਵੰ; ਦੁਰਕ੍ਰਿਤੰ ਮੁਨਿ ਵਰ ਜੈਸੇ ॥ मानि है न देवं, अलख अभेवं; दुरक्रितं मुनि वर जैसे ॥ ਚੀਨ ਹੈ ਨ ਬਾਤੰ, ਪਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਰਾਤੰ; ਧਰਮਣਿ ਕਰਮ ਉਦਾਸੀ ॥ चीन है न बातं, पर त्रिया रातं; धरमणि करम उदासी ॥ ਜਾਨਿ ਹੈ ਨ ਬਾਤੰ, ਅਧਕ ਅਗਿਆਤੰ; ਅੰਤ ਨਰਕ ਕੇ ਬਾਸੀ ॥੬੯॥ जानि है न बातं, अधक अगिआतं; अंत नरक के बासी ॥६९॥ ਨਿਤ ਨਵ ਮਤਿ ਕਰ ਹੈ, ਹਰਿ ਨ ਨਿਸਰਿ ਹੈ; ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਨਾਮ ਨ ਲੈ ਹੈ ॥ नित नव मति कर है, हरि न निसरि है; प्रभ को नाम न लै है ॥ ਸ੍ਰੁਤਿ ਸਮ੍ਰਿਤਿ ਨ ਮਾਨੈ, ਤਜਤ ਕੁਰਾਨੈ; ਅਉਰ ਹੀ ਪੈਂਡ ਬਤੈ ਹੈ ॥ स्रुति सम्रिति न मानै, तजत कुरानै; अउर ही पैंड बतै है ॥ ਪਰ ਤ੍ਰੀਅ ਰਸ ਰਾਚੇ, ਸਤ ਕੇ ਕਾਚੇ; ਨਿਜ ਤ੍ਰੀਯ ਗਮਨ ਨ ਕਰ ਹੈ ॥ पर त्रीअ रस राचे, सत के काचे; निज त्रीय गमन न कर है ॥ ਮਾਨ ਹੈ ਨ ਏਕੰ, ਪੂਜ ਅਨੇਕੰ; ਅੰਤਿ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਰ ਹੈ ॥੭੦॥ मान है न एकं, पूज अनेकं; अंति नरक महि पर है ॥७०॥ ਪਾਹਣ ਪੂਜੈ ਹੈ, ਏਕ ਨ ਧਿਐ ਹੈ; ਮਤਿ ਕੇ ਅਧਿਕ ਅੰਧੇਰਾ ॥ पाहण पूजै है, एक न धिऐ है; मति के अधिक अंधेरा ॥ ਅਮ੍ਰਿਤ ਕਹੁ ਤਜਿ ਹੈ, ਬਿਖ ਕਹੁ ਭਜਿ ਹੈ; ਸਾਂਝਹਿ ਕਹਹਿ ਸਵੇਰਾ ॥ अम्रित कहु तजि है, बिख कहु भजि है; सांझहि कहहि सवेरा ॥ ਫੋਕਟ ਧਰਮਣਿ ਰਤਿ, ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਬਿਨਾ ਮਤਿ; ਕਹੋ, ਕਹਾ ਫਲ ਪੈ ਹੈ? ॥ फोकट धरमणि रति, कुक्रित बिना मति; कहो, कहा फल पै है? ॥ ਬਾਧੇ ਮ੍ਰਿਤ ਸਾਲੈ, ਜਾਹਿ ਉਤਾਲੈ; ਅੰਤ ਅਧੋਗਤਿ ਜੈ ਹੈ ॥੭੧॥ बाधे म्रित सालै, जाहि उतालै; अंत अधोगति जै है ॥७१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |