ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 557

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਬਕ ਲੋਚਨ ਮੂੰਦ ਕੈ? ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਜਗ ਭੇਖ ਦਿਖਾਏ ॥

का भयो जो बक लोचन मूंद कै? बैठि रहिओ जग भेख दिखाए ॥

ਮੀਨ ਫਿਰਿਓ ਜਲ ਨ੍ਹਾਤ ਸਦਾ; ਤੁ ਕਹਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਰਿ ਮੋ ਹਰਿ ਆਏ? ॥

मीन फिरिओ जल न्हात सदा; तु कहा तिह के करि मो हरि आए? ॥

ਦਾਦੁਰ ਜੋ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਰਟੈ ਸੁ; ਬਿਹੰਗ ਉਡੈ ਤਨਿ ਪੰਖ ਲਗਾਏ ॥

दादुर जो दिन रैनि रटै सु; बिहंग उडै तनि पंख लगाए ॥

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਹ ਸੰਤ ਸਭਾ; ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੇਮ, ਕਹੂ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਰਿਝਾਏ? ॥੨੪੮੬॥

स्याम भनै इह संत सभा; बिनु प्रेम, कहू ब्रिजनाथ रिझाए? ॥२४८६॥

ਲਾਲਚ ਜੋ ਧਨ ਕੇ ਕਿਨਹੂ ਜੁ ਪੈ; ਗਾਇ ਭਲੈ ਪ੍ਰਭ ਗੀਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥

लालच जो धन के किनहू जु पै; गाइ भलै प्रभ गीत सुनायो ॥

ਨਾਚ ਨਚਿਓ ਨ ਖਚਿਓ ਤਿਹ ਮੈ; ਹਰਿ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਕੋ ਪੈਡ ਨ ਪਾਯੋ ॥

नाच नचिओ न खचिओ तिह मै; हरि लोक अलोक को पैड न पायो ॥

ਹਾਸ ਕਰਿਓ ਜਗ ਮੈ ਆਪੁਨੋ; ਸੁਪਨੇ ਹੂ ਨ ਗਿਆਨ ਕੋ ਤਤੁ ਜਨਾਯੋ ॥

हास करिओ जग मै आपुनो; सुपने हू न गिआन को ततु जनायो ॥

ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਨਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਕਰਿ ਕਾਹੂ ਕੇ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ? ॥੨੪੮੭॥

प्रेम बिना कबि स्याम भनै; करि काहू के मै ब्रिज नाइक आयो? ॥२४८७॥

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਪਨੇ ਕੋ; ਬਨ ਮੋ ਬਹੁਤੋ ਤਿਨ ਧਿਆਨ ਲਗਾਏ ॥

हारि चले ग्रिह आपने को; बन मो बहुतो तिन धिआन लगाए ॥

ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ; ਮੁਨਿ ਖੋਜ ਰਹੇ ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥

सिध समाधि अगाधि कथा; मुनि खोज रहे हरि हाथि न आए ॥

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਬੇਦ ਕਤੇਬਨ; ਸੰਤਨ ਕੇ ਮਤਿ ਯੌ ਠਹਰਾਏ ॥

स्याम भनै सभ बेद कतेबन; संतन के मति यौ ठहराए ॥

ਭਾਖਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸੰਤ ! ਸੁਨੋ; ਜਿਹ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਏ, ਤਿਹ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਪਾਏ ॥੨੪੮੮॥

भाखत है कबि संत ! सुनो; जिह प्रेम कीए, तिह स्रीपति पाए ॥२४८८॥

ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਹੋ ਬਾਮ੍ਹਨ ਕੋ ਨਹਿ; ਕੈ ਤਪੁ ਆਵਤ ਹੈ? ਜੁ ਕਰੋ ॥

छत्री को पूत हो बाम्हन को नहि; कै तपु आवत है? जु करो ॥

ਅਰੁ ਅਉਰ ਜੰਜਾਰ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ; ਤੁਹਿ ਤਿਆਗਿ, ਕਹਾ ਚਿਤ ਤਾ ਮੈ ਧਰੋ? ॥

अरु अउर जंजार जितो ग्रिह को; तुहि तिआगि, कहा चित ता मै धरो? ॥

ਅਬ ਰੀਝਿ ਕੈ ਦੇਹੁ ਵਹੈ ਹਮ ਕੋ; ਜੋਊ ਹਉ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਰੋ ॥

अब रीझि कै देहु वहै हम को; जोऊ हउ बिनती कर जोरि करो ॥

ਜਬ ਆਉ ਕੀ ਅਉਧਿ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ; ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝਿ ਮਰੋ ॥੨੪੮੯॥

जब आउ की अउधि निदान बनै; अति ही रन मै तब जूझि मरो ॥२४८९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਤ੍ਰਹ ਸੈ ਪੈਤਾਲਿ ਮਹਿ; ਸਾਵਨ ਸੁਦਿ ਥਿਤਿ ਦੀਪ ॥

सत्रह सै पैतालि महि; सावन सुदि थिति दीप ॥

ਨਗਰ ਪਾਵਟਾ ਸੁਭ ਕਰਨ; ਜਮੁਨਾ ਬਹੈ ਸਮੀਪ ॥੨੪੯੦॥

नगर पावटा सुभ करन; जमुना बहै समीप ॥२४९०॥

ਦਸਮ ਕਥਾ ਭਾਗੌਤ ਕੀ; ਭਾਖਾ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥

दसम कथा भागौत की; भाखा करी बनाइ ॥

ਅਵਰ ਬਾਸਨਾ ਨਾਹਿ ਪ੍ਰਭ ! ਧਰਮ ਜੁਧ ਕੇ ਚਾਇ ॥੨੪੯੧॥

अवर बासना नाहि प्रभ ! धरम जुध के चाइ ॥२४९१॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਧੰਨਿ ਜੀਓ ਤਿਹ ਕੋ ਜਗ ਮੈ; ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ, ਚਿਤ ਮੈ ਜੁਧੁ ਬਿਚਾਰੈ ॥

धंनि जीओ तिह को जग मै; मुख ते हरि, चित मै जुधु बिचारै ॥

ਦੇਹ ਅਨਿਤ, ਨ ਨਿਤ ਰਹੈ; ਜਸੁ ਨਾਵ ਚੜੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਤਾਰੈ ॥

देह अनित, न नित रहै; जसु नाव चड़ै भव सागर तारै ॥

ਧੀਰਜ ਧਾਮ ਬਨਾਇ ਇਹੈ ਤਨ; ਬੁਧਿ ਸੁ ਦੀਪਕ ਜਿਉ ਉਜੀਆਰੈ ॥

धीरज धाम बनाइ इहै तन; बुधि सु दीपक जिउ उजीआरै ॥

ਗਿਆਨਹਿ ਕੀ ਬਢਨੀ ਮਨਹੁ ਹਾਥ ਲੈ; ਕਾਤਰਤਾ ਕੁਤਵਾਰ ਬੁਹਾਰੈ ॥੨੪੯੨॥

गिआनहि की बढनी मनहु हाथ लै; कातरता कुतवार बुहारै ॥२४९२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਧਯਾਇ ਇਕੀਸਵੋ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥

इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे धयाइ इकीसवो समापतम सतु सुभम सतु ॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth