ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 556 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਲ ਤੇ ਤਬ ਹਰਿ ਬਾਹਰਿ ਆਏ ॥ जल ते तब हरि बाहरि आए ॥ ਅੰਗਹਿ ਸੁੰਦਰ ਬਸਤ੍ਰ ਬਨਾਏ ॥ अंगहि सुंदर बसत्र बनाए ॥ ਕਾ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਕਹੈ? ॥ का उपमा तिह की कबि कहै? ॥ ਪੇਖਤ ਮੈਨ ਰੀਝ ਕੈ ਰਹੈ ॥੨੪੭੮॥ पेखत मैन रीझ कै रहै ॥२४७८॥ ਬਸਤ੍ਰ ਤ੍ਰੀਅਨ ਹੂ ਸੁੰਦਰ ਧਰੇ ॥ बसत्र त्रीअन हू सुंदर धरे ॥ ਦਾਨ ਬਹੁਤ ਬਿਪ੍ਰਨ ਕਉ ਕਰੇ ॥ दान बहुत बिप्रन कउ करे ॥ ਜਿਹ ਤਿਹ ਠਾਂ ਹਰਿ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥ जिह तिह ठां हरि को गुन गायो ॥ ਤਿਹ ਦਾਰਿਦ ਧਨ ਦੇਇ ਗਵਾਯੋ ॥੨੪੭੯॥ तिह दारिद धन देइ गवायो ॥२४७९॥ ਅਥ ਪ੍ਰੇਮ ਕਥਾ ਕਥਨੰ ॥ अथ प्रेम कथा कथनं ॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਕਬਢੀ ਸੁਨਾਊ ॥ हरि के संत कबढी सुनाऊ ॥ ਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਲੋਗਨ ਰਿਝਵਾਊ ॥ ता ते प्रभ लोगन रिझवाऊ ॥ ਜੋ ਇਹ ਕਥਾ ਤਨਕ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥ जो इह कथा तनक सुनि पावै ॥ ਤਾ ਕੋ ਦੋਖ ਦੂਰ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥੨੪੮੦॥ ता को दोख दूर होइ जावै ॥२४८०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੈਸੇ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤ ਅਉ ਅਘ ਕੋ; ਸੁ ਬਕਾਸੁਰ ਕੋ ਬਧ ਜਾ ਮੁਖ ਫਾਰਿਓ ॥ जैसे त्रिनाव्रत अउ अघ को; सु बकासुर को बध जा मुख फारिओ ॥ ਖੰਡ ਕੀਓ ਸਕਟਾਸੁਰ ਕੋ ਗਹਿ; ਕੇਸਨ ਤੇ ਜਿਹ ਕੰਸ ਪਛਾਰਿਓ ॥ खंड कीओ सकटासुर को गहि; केसन ते जिह कंस पछारिओ ॥ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹੂ ਕੋ ਸੈਨ ਮਥਿਓ; ਅਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਜਿਹ ਮਾਨਹਿ ਟਾਰਿਓ ॥ संधि जरा हू को सैन मथिओ; अरु सत्रन को जिह मानहि टारिओ ॥ ਤਿਉ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸਾਧਨ ਕੇ; ਪੁਨਿ ਚਾਹਤ ਹੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਟਾਰਿਓ ॥੨੪੮੧॥ तिउ ब्रिज नाइक साधन के; पुनि चाहत है सभ पापन टारिओ ॥२४८१॥ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੇ ਰੁਚ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਗੀਤਨ ਗੈ ਹੈ ॥ जो ब्रिज नाइक के रुच सो; कबि स्याम भनै फुनि गीतन गै है ॥ ਚਾਤੁਰਤਾ ਸੰਗ ਜੋ ਹਰਿ ਕੋ ਜਸੁ; ਬੀਚ ਕਬਿਤਨ ਕੇ ਸੁ ਬਨੈ ਹੈ ॥ चातुरता संग जो हरि को जसु; बीच कबितन के सु बनै है ॥ ਅਉਰਨ ਤੇ ਸੁਨਿ ਜੋ ਚਰਚਾ; ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥ अउरन ते सुनि जो चरचा; हरि की हरि को मन भीतर दै है ॥ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਰਿ ਕੈ ਤਨ; ਯਾ ਭਵ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥੨੪੮੨॥ सो कबि स्याम भनै धरि कै तन; या भव भीतर फेरि न ऐ है ॥२४८२॥ ਜੋ ਉਪਮਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਗਾਇ ਹੈ; ਅਉਰ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ ਕਰੈਗੇ ॥ जो उपमा ब्रिजनाथ की गाइ है; अउर कबितन बीच करैगे ॥ ਪਾਪਨ ਕੀ ਤੇਊ ਪਾਵਕ ਮੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਜਰੈਗੇ ॥ पापन की तेऊ पावक मै; कबि स्याम भनै कबहूं न जरैगे ॥ ਚਿੰਤ ਸਭੈ ਮਿਟ ਹੈ ਜੁ ਰਹੀ; ਛਿਨ ਮੈ ਤਿਨ ਕੇ ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦ ਟਰੈਗੇ ॥ चिंत सभै मिट है जु रही; छिन मै तिन के अघ ब्रिंद टरैगे ॥ ਜੇ ਨਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਗ; ਤੇ ਨਰ ਫੇਰਿ ਨ ਦੇਹ ਧਰੈਗੇ ॥੨੪੮੩॥ जे नर स्याम जू के परसे पग; ते नर फेरि न देह धरैगे ॥२४८३॥ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੋ ਰੁਚਿ ਸੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਫੁਨਿ ਜਾਪੁ ਜਪੈ ਹੈ ॥ जो ब्रिज नाइक को रुचि सो; कबि स्याम भनै फुनि जापु जपै है ॥ ਜੋ ਤਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਕੈ ਮਨ ਮੈ; ਬਹੁ ਮੰਗਨ ਲੋਗਨ ਕਉ ਧਨ ਦੈ ਹੈ ॥ जो तिह के हित कै मन मै; बहु मंगन लोगन कउ धन दै है ॥ ਜੋ ਤਜਿ ਕਾਜ ਸਭੈ ਘਰ ਕੇ; ਤਿਹ ਪਾਇਨ ਕੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਦੈ ਹੈ ॥ जो तजि काज सभै घर के; तिह पाइन के चित भीतर दै है ॥ ਭੀਤਰ ਤੇ ਅਬ ਯਾ ਜਗ ਕੇ; ਅਘ ਬ੍ਰਿੰਦਨ ਬੀਰ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥੨੪੮੪॥ भीतर ते अब या जग के; अघ ब्रिंदन बीर बिदा करि जै है ॥२४८४॥ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਓ ਨ ਕੀਓ ਬਹੁਤੋ ਤਪ; ਕਸਟ ਸਹਿਓ ਤਨ ਕੋ ਅਤਿ ਤਾਯੋ ॥ प्रेम कीओ न कीओ बहुतो तप; कसट सहिओ तन को अति तायो ॥ ਕਾਸੀ ਮੈ ਜਾਇ ਪੜਿਓ ਅਤਿ ਹੀ; ਬਹੁ ਬੇਦਨ ਕੋ ਕਰਿ ਸਾਰ ਨ ਆਯੋ ॥ कासी मै जाइ पड़िओ अति ही; बहु बेदन को करि सार न आयो ॥ ਦਾਨ ਦੀਏ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ਸ੍ਯਾਮ; ਸਭੈ ਅਪਨੋ ਤਿਨ ਦਰਬ ਗਵਾਯੋ ॥ दान दीए बसि ह्वै गयो स्याम; सभै अपनो तिन दरब गवायो ॥ ਅੰਤ੍ਰਿ ਕੀ ਰੁਚਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸਿਉ; ਜਿਹ ਹੇਤ ਕੀਓ, ਤਿਨ ਹੂ ਹਰਿ ਪਾਯੋ ॥੨੪੮੫॥ अंत्रि की रुचि कै हरि सिउ; जिह हेत कीओ, तिन हू हरि पायो ॥२४८५॥ |
Dasam Granth |