ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 555 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਆਏ ॥ जबि हरि करि दिज बालक आए ॥ ਤਬ ਤਿਹ ਕਉ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥ तब तिह कउ ए बचन सुनाए ॥ ਜਾਤ ਜਾਇ ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਦੈ ਹੋ ॥ जात जाइ दिज बालक दै हो ॥ ਬਡੋ ਸੁ ਜਸੁ ਜਗ ਭੀਤਰ ਲੈ ਹੋ ॥੨੪੭੦॥ बडो सु जसु जग भीतर लै हो ॥२४७०॥ ਤਬ ਹਰਿ ਨਗਰ ਦੁਆਰਿਕਾ ਆਯੋ ॥ तब हरि नगर दुआरिका आयो ॥ ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਦੈ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ दिज बालक दै अति सुख पायो ॥ ਜਰਤ ਅਗਨਿ ਤੇ ਸੰਤ ਬਚਾਏ ॥ जरत अगनि ते संत बचाए ॥ ਇਉ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਸੰਤਨ ਗਾਏ ॥੨੪੭੧॥ इउ प्रभ जू सभ संतन गाए ॥२४७१॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਿਜ ਕੋ ਜਮਲੋਕ ਤੇ ਸਾਤ ਪੁਤ੍ਰ ਲਯਾਇ ਦੇਤ ਭਏ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे दिज को जमलोक ते सात पुत्र लयाइ देत भए धयाइ समापतं ॥ ਅਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਜਲ ਬਿਹਾਰ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੰਗ ॥ अथ कान्ह जू जल बिहार त्रीअन संग ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੰਚਨ ਕੀ ਜਹਿ ਦੁਆਰਵਤੀ; ਤਿਹ ਠਾਂ ਜਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਆਯੋ ॥ कंचन की जहि दुआरवती; तिह ठां जब ही ब्रिजभूखन आयो ॥ ਲਾਲ ਲਗੇ ਜਿਹ ਠਾਂ ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ; ਭਲੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਬ੍ਯੋਤ ਬਨਾਯੋ ॥ लाल लगे जिह ठां मनो बज्र; भले ब्रिज नाइक ब्योत बनायो ॥ ਤਾਲ ਕੇ ਬੀਚ ਤਰੈ ਜਦੁ ਨੰਦਨ; ਸੋਕ ਸਬੈ ਚਿਤ ਕੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥ ताल के बीच तरै जदु नंदन; सोक सबै चित को बिसरायो ॥ ਲੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਾਲਕ ਦੈ ਦਿਜ ਕਉ ਜਬ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਡੋ ਜਸੁ ਪਾਯੋ ॥੨੪੭੨॥ लै त्रीया बालक दै दिज कउ जब; स्री ब्रिजनाथ बडो जसु पायो ॥२४७२॥ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੈ ਜਲ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰੁਚਿ ਸਿਉ ਲਪਟਾਏ ॥ त्रीअन सै जल मै ब्रिज नाइक; स्याम भनै रुचि सिउ लपटाए ॥ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਿਯੋ ਉਨ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ; ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਲਗੀ ਅੰਗਿ ਅਨੰਗ ਬਢਾਏ ॥ प्रेम बढियो उन के अति ही; प्रभ के लगी अंगि अनंग बढाए ॥ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਏਕ ਹੀ ਹੁਇ ਗਈ; ਸੁੰਦਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਏ ॥ प्रेम सो एक ही हुइ गई; सुंदरि रूप निहारि रही उरझाए ॥ ਪਾਸ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਰੂਪ ਰਚੀ; ਤ੍ਰੀਆ ਹੇਰਿ ਰਹੀ, ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥੨੪੭੩॥ पास ही स्याम जू रूप रची; त्रीआ हेरि रही, हरि हाथि न आए ॥२४७३॥ ਰੂਪ ਰਚੀ ਸਭ ਸੁੰਦਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦਸ ਹੂ ਦਿਸ ਦਉਰੈ ॥ रूप रची सभ सुंदरि स्याम के; स्याम भनै दस हू दिस दउरै ॥ ਕੁੰਕਮ ਬੇਦੁ ਲਿਲਾਟ ਦੀਏ ਸੁ; ਦੀਏ ਤਿਨ ਊਪਰ ਚੰਦਨ ਖਉਰੈ ॥ कुंकम बेदु लिलाट दीए सु; दीए तिन ऊपर चंदन खउरै ॥ ਮੈਨ ਕੇ ਬਸਿ ਭਈ ਸਭ ਭਾਮਿਨ; ਧਾਈ ਫਿਰੈ ਫੁਨਿ ਧਾਮਨ ਅਉਰੈ ॥ मैन के बसि भई सभ भामिन; धाई फिरै फुनि धामन अउरै ॥ ਐਸੇ ਰਟੈ ਮੁਖ ਤੇ, ਹਮ ਕਉ ਤਜਿ; ਹੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ! ਗਯੋ ਕਿਹ ਠਉਰੈ? ॥੨੪੭੪॥ ऐसे रटै मुख ते, हम कउ तजि; हो ब्रिजनाथ ! गयो किह ठउरै? ॥२४७४॥ ਢੂੰਢਤ ਏਕ ਫਿਰੈ ਹਰਿ ਸੁੰਦਰਿ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸਭ ਭਰਮ ਬਢਾਈ ॥ ढूंढत एक फिरै हरि सुंदरि; चित बिखै सभ भरम बढाई ॥ ਬੇਖ ਅਨੂਪ ਸਜੇ ਤਨ ਪੈ; ਤਿਨ ਬੇਖਨ ਕੋ ਬਰਨਿਓ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥ बेख अनूप सजे तन पै; तिन बेखन को बरनिओ नही जाई ॥ ਸੰਕ ਕਰੈ ਨ ਰਰੈ ਹਰਿ ਹੀ ਹਰਿ; ਲਾਜਹਿ ਬੇਚਿ ਮਨੋ ਤਿਨ ਖਾਈ ॥ संक करै न ररै हरि ही हरि; लाजहि बेचि मनो तिन खाई ॥ ਐਸੇ ਕਹੈ, ਤਜਿ ਗਯੋ ਕਿਹ ਠਾਂ? ਤਿਹ ਹੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ! ਦੇਹੁ ਦਿਖਾਈ ॥੨੪੭੫॥ ऐसे कहै, तजि गयो किह ठां? तिह हो ब्रिज नाइक ! देहु दिखाई ॥२४७५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁਤੁ ਕਾਲ ਮੁਛਿਤ ਭਈ; ਖੇਲਤ ਹਰਿ ਕੇ ਸਾਥ ॥ बहुतु काल मुछित भई; खेलत हरि के साथ ॥ ਮੁਛਿਤ ਹ੍ਵੈ ਤਿਨ ਯੌ ਲਖਿਯੋ; ਹਰਿ ਆਏ ਅਬ ਹਾਥਿ ॥੨੪੭੬॥ मुछित ह्वै तिन यौ लखियो; हरि आए अब हाथि ॥२४७६॥ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਸੰਗ ਮਿਲਤ ਹੈ; ਸੁਨਤ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਗਾਥ ॥ हरि जन हरि संग मिलत है; सुनत प्रेम की गाथ ॥ ਜਿਉ ਡਾਰਿਓ ਮਿਲਿ ਜਾਤ ਹੈ; ਨੀਰ ਨੀਰ ਕੇ ਸਾਥ ॥੨੪੭੭॥ जिउ डारिओ मिलि जात है; नीर नीर के साथ ॥२४७७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |