ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 555

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਜਬਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਆਏ ॥

जबि हरि करि दिज बालक आए ॥

ਤਬ ਤਿਹ ਕਉ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥

तब तिह कउ ए बचन सुनाए ॥

ਜਾਤ ਜਾਇ ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਦੈ ਹੋ ॥

जात जाइ दिज बालक दै हो ॥

ਬਡੋ ਸੁ ਜਸੁ ਜਗ ਭੀਤਰ ਲੈ ਹੋ ॥੨੪੭੦॥

बडो सु जसु जग भीतर लै हो ॥२४७०॥

ਤਬ ਹਰਿ ਨਗਰ ਦੁਆਰਿਕਾ ਆਯੋ ॥

तब हरि नगर दुआरिका आयो ॥

ਦਿਜ ਬਾਲਕ ਦੈ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

दिज बालक दै अति सुख पायो ॥

ਜਰਤ ਅਗਨਿ ਤੇ ਸੰਤ ਬਚਾਏ ॥

जरत अगनि ते संत बचाए ॥

ਇਉ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਸਭ ਸੰਤਨ ਗਾਏ ॥੨੪੭੧॥

इउ प्रभ जू सभ संतन गाए ॥२४७१॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਿਜ ਕੋ ਜਮਲੋਕ ਤੇ ਸਾਤ ਪੁਤ੍ਰ ਲਯਾਇ ਦੇਤ ਭਏ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे दिज को जमलोक ते सात पुत्र लयाइ देत भए धयाइ समापतं ॥


ਅਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਜਲ ਬਿਹਾਰ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੰਗ ॥

अथ कान्ह जू जल बिहार त्रीअन संग ॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਕੰਚਨ ਕੀ ਜਹਿ ਦੁਆਰਵਤੀ; ਤਿਹ ਠਾਂ ਜਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਆਯੋ ॥

कंचन की जहि दुआरवती; तिह ठां जब ही ब्रिजभूखन आयो ॥

ਲਾਲ ਲਗੇ ਜਿਹ ਠਾਂ ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ; ਭਲੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਬ੍ਯੋਤ ਬਨਾਯੋ ॥

लाल लगे जिह ठां मनो बज्र; भले ब्रिज नाइक ब्योत बनायो ॥

ਤਾਲ ਕੇ ਬੀਚ ਤਰੈ ਜਦੁ ਨੰਦਨ; ਸੋਕ ਸਬੈ ਚਿਤ ਕੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

ताल के बीच तरै जदु नंदन; सोक सबै चित को बिसरायो ॥

ਲੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਬਾਲਕ ਦੈ ਦਿਜ ਕਉ ਜਬ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਡੋ ਜਸੁ ਪਾਯੋ ॥੨੪੭੨॥

लै त्रीया बालक दै दिज कउ जब; स्री ब्रिजनाथ बडो जसु पायो ॥२४७२॥

ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੈ ਜਲ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰੁਚਿ ਸਿਉ ਲਪਟਾਏ ॥

त्रीअन सै जल मै ब्रिज नाइक; स्याम भनै रुचि सिउ लपटाए ॥

ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਿਯੋ ਉਨ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ; ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਲਗੀ ਅੰਗਿ ਅਨੰਗ ਬਢਾਏ ॥

प्रेम बढियो उन के अति ही; प्रभ के लगी अंगि अनंग बढाए ॥

ਪ੍ਰੇਮ ਸੋ ਏਕ ਹੀ ਹੁਇ ਗਈ; ਸੁੰਦਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਏ ॥

प्रेम सो एक ही हुइ गई; सुंदरि रूप निहारि रही उरझाए ॥

ਪਾਸ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਰੂਪ ਰਚੀ; ਤ੍ਰੀਆ ਹੇਰਿ ਰਹੀ, ਹਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਏ ॥੨੪੭੩॥

पास ही स्याम जू रूप रची; त्रीआ हेरि रही, हरि हाथि न आए ॥२४७३॥

ਰੂਪ ਰਚੀ ਸਭ ਸੁੰਦਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦਸ ਹੂ ਦਿਸ ਦਉਰੈ ॥

रूप रची सभ सुंदरि स्याम के; स्याम भनै दस हू दिस दउरै ॥

ਕੁੰਕਮ ਬੇਦੁ ਲਿਲਾਟ ਦੀਏ ਸੁ; ਦੀਏ ਤਿਨ ਊਪਰ ਚੰਦਨ ਖਉਰੈ ॥

कुंकम बेदु लिलाट दीए सु; दीए तिन ऊपर चंदन खउरै ॥

ਮੈਨ ਕੇ ਬਸਿ ਭਈ ਸਭ ਭਾਮਿਨ; ਧਾਈ ਫਿਰੈ ਫੁਨਿ ਧਾਮਨ ਅਉਰੈ ॥

मैन के बसि भई सभ भामिन; धाई फिरै फुनि धामन अउरै ॥

ਐਸੇ ਰਟੈ ਮੁਖ ਤੇ, ਹਮ ਕਉ ਤਜਿ; ਹੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ! ਗਯੋ ਕਿਹ ਠਉਰੈ? ॥੨੪੭੪॥

ऐसे रटै मुख ते, हम कउ तजि; हो ब्रिजनाथ ! गयो किह ठउरै? ॥२४७४॥

ਢੂੰਢਤ ਏਕ ਫਿਰੈ ਹਰਿ ਸੁੰਦਰਿ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸਭ ਭਰਮ ਬਢਾਈ ॥

ढूंढत एक फिरै हरि सुंदरि; चित बिखै सभ भरम बढाई ॥

ਬੇਖ ਅਨੂਪ ਸਜੇ ਤਨ ਪੈ; ਤਿਨ ਬੇਖਨ ਕੋ ਬਰਨਿਓ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

बेख अनूप सजे तन पै; तिन बेखन को बरनिओ नही जाई ॥

ਸੰਕ ਕਰੈ ਨ ਰਰੈ ਹਰਿ ਹੀ ਹਰਿ; ਲਾਜਹਿ ਬੇਚਿ ਮਨੋ ਤਿਨ ਖਾਈ ॥

संक करै न ररै हरि ही हरि; लाजहि बेचि मनो तिन खाई ॥

ਐਸੇ ਕਹੈ, ਤਜਿ ਗਯੋ ਕਿਹ ਠਾਂ? ਤਿਹ ਹੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ! ਦੇਹੁ ਦਿਖਾਈ ॥੨੪੭੫॥

ऐसे कहै, तजि गयो किह ठां? तिह हो ब्रिज नाइक ! देहु दिखाई ॥२४७५॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਬਹੁਤੁ ਕਾਲ ਮੁਛਿਤ ਭਈ; ਖੇਲਤ ਹਰਿ ਕੇ ਸਾਥ ॥

बहुतु काल मुछित भई; खेलत हरि के साथ ॥

ਮੁਛਿਤ ਹ੍ਵੈ ਤਿਨ ਯੌ ਲਖਿਯੋ; ਹਰਿ ਆਏ ਅਬ ਹਾਥਿ ॥੨੪੭੬॥

मुछित ह्वै तिन यौ लखियो; हरि आए अब हाथि ॥२४७६॥

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਸੰਗ ਮਿਲਤ ਹੈ; ਸੁਨਤ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਗਾਥ ॥

हरि जन हरि संग मिलत है; सुनत प्रेम की गाथ ॥

ਜਿਉ ਡਾਰਿਓ ਮਿਲਿ ਜਾਤ ਹੈ; ਨੀਰ ਨੀਰ ਕੇ ਸਾਥ ॥੨੪੭੭॥

जिउ डारिओ मिलि जात है; नीर नीर के साथ ॥२४७७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth