ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 543 ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਜੂ ਤੀਰਥ ਗਵਨ ਕਥਨੰ ॥ बलिभद्र जू तीरथ गवन कथनं ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤੀਰਥ ਕਰਨ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ तीरथ करन बलिभद्र सिधायो ॥ ਨੈਮਖ੍ਵਰਨ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥ नैमख्वरन भीतर आयो ॥ ਆਇ ਤਹਾ ਨਾਵਨ ਇਨ ਕਯੋ ॥ आइ तहा नावन इन कयो ॥ ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੨੩੮੨॥ चित को सोक दूर करि दयो ॥२३८२॥ ਤੋਮਰ ॥ तोमर ॥ ਰੋਮ ਹਰਖ ਨ ਥੋ ਤਹਾ; ਸੋਊ ਆਯੋ ਤਹ ਦਉਰਿ ॥ रोम हरख न थो तहा; सोऊ आयो तह दउरि ॥ ਹਲੀ ਮਦਰਾ ਪੀਤ ਥੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਾਹੀ ਠਾਉਰਿ ॥ हली मदरा पीत थो; कबि स्याम ताही ठाउरि ॥ ਸੋਊ ਆਇ ਠਾਂਢ ਭਯੋ ਤਹਾ; ਜੜ ਯਾਹਿ ਸਿਰ ਨ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ॥ सोऊ आइ ठांढ भयो तहा; जड़ याहि सिर न निवाइ कै ॥ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਕੁਪਿਯੋ ਕਮਾਨ ਕਰਿ; ਲੈ ਮਾਰਿਯੋ ਤਿਹ ਧਾਇ ਕੈ ॥੨੩੮੩॥ बलिभद्र कुपियो कमान करि; लै मारियो तिह धाइ कै ॥२३८३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭ ਰਿਖਿ ਉਠਿ ਠਾਢੇ ਤਬ ਭਏ ॥ सभ रिखि उठि ठाढे तब भए ॥ ਆਨੰਦ ਬਿਸਰ ਚਿਤ ਕੇ ਗਏ ॥ आनंद बिसर चित के गए ॥ ਇਕ ਰਿਖਿ ਥੋ ਤਿਨਿ ਐਸ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ इक रिखि थो तिनि ऐस उचारियो ॥ ਬੁਰਾ ਕੀਓ ਹਲਧਰਿ ਦਿਜ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੩੮੪॥ बुरा कीओ हलधरि दिज मारियो ॥२३८४॥ ਤਬ ਹਲਧਰ ਪੁਨਿ ਐਸ ਉਚਰਿਯੋ ॥ तब हलधर पुनि ऐस उचरियो ॥ ਬੈਠ ਰਹਿਓ ਕਿਉ ਨ ਹਮ ਤੇ ਡਰਿਯੋ? ॥ बैठ रहिओ किउ न हम ते डरियो? ॥ ਤਬ ਮੈ ਕ੍ਰੋਧ ਚਿਤ ਮੈ ਕੀਯੋ ॥ तब मै क्रोध चित मै कीयो ॥ ਮਾਰਿ ਕਮਾਨ ਸੰਗ ਇਹ ਦੀਯੋ ॥੨੩੮੫॥ मारि कमान संग इह दीयो ॥२३८५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਥੋ ਕੋਪ ਭਰੇ; ਤਿਹ ਨਾਸ ਕਯੋ, ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ छत्री को पूत थो कोप भरे; तिह नास कयो, बिनती सुनि लीजै ॥ ਠਾਂਢ ਭਏ ਉਠ ਕੈ ਰਿਖਿ, ਸੋ ਜੜ; ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ, ਕਹਿਓ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥ ठांढ भए उठ कै रिखि, सो जड़; बैठि रहिओ, कहिओ साच पतीजै ॥ ਬਾਤ ਵਹੈ ਕਰੀਐ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰਨ; ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਜਗ ਭੀਤਰ ਜੀਜੈ ॥ बात वहै करीऐ संग छत्रन; जा के कीए जग भीतर जीजै ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਮੈ ਬਧੁ ਤਾ ਕੋ ਕੀਯੋ ਸੁ; ਅਬੈ ਮੋਰੀ ਭੂਲ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥੨੩੮੬॥ ताही ते मै बधु ता को कीयो सु; अबै मोरी भूल छिमापन कीजै ॥२३८६॥ ਰਿਖ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥ रिख बाच हली सो ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮਿਲਿ ਸਭ ਰਿਖਿਨ ਹਲੀ ਸੋ ਭਾਖੀ ॥ मिलि सभ रिखिन हली सो भाखी ॥ ਕਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਤਿਹ ਦਿਜ ਕੀ ਸਾਖੀ ॥ कहै स्याम तिह दिज की साखी ॥ ਇਹ ਬਾਲਕ ਥਾਪਿ ਰੋਹ ਹਰੋ ॥ इह बालक थापि रोह हरो ॥ ਬਹੁਰੋ ਜਾਇ ਤੀਰਥ ਸਭ ਕਰੋ ॥੨੩੮੭॥ बहुरो जाइ तीरथ सभ करो ॥२३८७॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦ ਮੁਖਾਗ੍ਰਜ ਹੋਇ ਹੈ; ਤਾ ਸੁਤ ਕੋ ਬਰੁ ਐਸੋ ਦੀਯੋ ॥ चारो ई बेद मुखाग्रज होइ है; ता सुत को बरु ऐसो दीयो ॥ ਸੋਊ ਐਸੇ ਪੁਰਾਨ ਲਗਿਯੋ ਰਟਨੇ; ਮਨੋ ਤਾਤ ਸੋਊ ਤਿਹ ਫੇਰਿ ਜੀਯੋ ॥ सोऊ ऐसे पुरान लगियो रटने; मनो तात सोऊ तिह फेरि जीयो ॥ ਚਿਤ ਆਨੰਦ ਕੈ ਸਭ ਹੂ ਰਿਖਿ ਕੇ ਮਨ; ਕਉ, ਜਿਹ ਕੀ ਸਮ ਕਉਨ ਬੀਯੋ ॥ चित आनंद कै सभ हू रिखि के मन; कउ, जिह की सम कउन बीयो ॥ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਤਿਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੇ ਤੀਰਥਨ; ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਰਾਮਹਿ ਪੈਡ ਲੀਯੋ ॥੨੩੮੮॥ सिर न्याइ तिनै सुख पाइ के तीरथन; स्याम सु रामहि पैड लीयो ॥२३८८॥ ਗੰਗਹਿ ਸਿੰਧੁ ਜਹਾ ਮਿਲਿਯੋ; ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਤਹਾ ਚਲਿ ਨ੍ਹਾਯੋ ॥ गंगहि सिंधु जहा मिलियो; प्रिथमै बलिभद्र तहा चलि न्हायो ॥ ਫੇਰਿ ਤ੍ਰਿਬੈਨੀ ਮੈ ਕੈ ਇਸਨਾਨ; ਦੈ ਦਾਨੁ ਬਲੀ ਹਰਿਦੁਆਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ फेरि त्रिबैनी मै कै इसनान; दै दानु बली हरिदुआर सिधायो ॥ ਨ੍ਹਾਇ ਤਹਾ ਪੁਨਿ ਬਦ੍ਰੀ ਕਿਦਾਰ; ਗਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ न्हाइ तहा पुनि बद्री किदार; गयो अति ही मन मै सुख पायो ॥ ਅਉਰ ਗਨੋ ਕਹ ਲਉ ਜਗ ਕੇ; ਸਭ ਤੀਰਥ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਆਯੋ ॥੨੩੮੯॥ अउर गनो कह लउ जग के; सभ तीरथ कै तिह ठउरहि आयो ॥२३८९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |