ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 538 ਦਾਸ ਕਹੈ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਜੋਰ ਕੈ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਹਰਿ ਜੂ ! ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ दास कहै बिनती कर जोर कै; स्याम भनै हरि जू ! सुनि लीजै ॥ ਕੋਪ ਚਿਤੇ ਤੁਮਰੇ ਮਰੀਐ ਸੁ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹੇਰਤ ਹੀ ਪਲ ਜੀਜੈ ॥ कोप चिते तुमरे मरीऐ सु; क्रिपा करि हेरत ही पल जीजै ॥ ਆਨੰਦ ਕੈ ਚਿਤਿ ਬੈਠੋ ਸਭਾ ਮਹਿ; ਦੇਖਹੁ ਜਗ੍ਯ ਕੇ ਹੇਤੁ ਪਤੀਜੈ ॥ आनंद कै चिति बैठो सभा महि; देखहु जग्य के हेतु पतीजै ॥ ਹਉ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨ ਕਰੋ ਬਿਨਤੀ; ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ ! ਪੁਨਿ ਕੋਪ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥੨੩੪੯॥ हउ प्रभु जान करो बिनती; प्रभु जू ! पुनि कोप छिमापन कीजै ॥२३४९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬੈਠਾਯੋ ਜਦੁਰਾਇ ਕੋ; ਬਹੁ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ਭੂਪ ॥ बैठायो जदुराइ को; बहु बिनती करि भूप ॥ ਕੰਜਨ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਜਿਹ ਬਨੇ; ਬਨਿਯੋ ਸੁ ਮੈਨ ਸਰੂਪ ॥੨੩੫੦॥ कंजन से द्रिग जिह बने; बनियो सु मैन सरूप ॥२३५०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੋ ਕੋਪ ਰਾਜਾ ਜੁਧਿਸਟਰ ਛਮਾਪਨ ਕਰਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे कान्ह जू को कोप राजा जुधिसटर छमापन करत भए धिआइ समापतं ॥ ਅਥ ਰਾਜਾ ਜੁਧਿਸਟਰ ਰਾਜਸੂਅ ਜਗ ਕਰਤ ਭਏ ॥ अथ राजा जुधिसटर राजसूअ जग करत भए ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਉਪੀ ਹੈ ਸੇਵ ਹੀ ਪਾਰਥ ਕਉ; ਦਿਜ ਲੋਕਨ ਕੀ ਜੋ ਪੈ ਨੀਕੀ ਕਰੈ ॥ सउपी है सेव ही पारथ कउ; दिज लोकन की जो पै नीकी करै ॥ ਅਰੁ ਪੂਜ ਕਰੈ ਦੋਊ ਮਾਦ੍ਰੀ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ; ਰਿਖੀਨ ਕੀ ਆਨੰਦ ਚਿਤਿ ਧਰੈ ॥ अरु पूज करै दोऊ माद्री के पुत्र; रिखीन की आनंद चिति धरै ॥ ਭਯੋ ਭੀਮ ਰਸੋਈਆ ਦ੍ਰਜੋਧਨ ਧਾਮ ਪੈ; ਬ੍ਯਾਸ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੇਦ ਰਰੈ ॥ भयो भीम रसोईआ द्रजोधन धाम पै; ब्यास ते आदिक बेद ररै ॥ ਕੀਯੋ ਸੂਰ ਕੋ ਬਾਲਕ ਕੈਬੇ ਕੋ ਦਾਨ; ਸੁ ਜਾਹੀ ਤੇ ਚਉਦਹ ਲੋਕ ਡਰੈ ॥੨੩੫੧॥ कीयो सूर को बालक कैबे को दान; सु जाही ते चउदह लोक डरै ॥२३५१॥ ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਗਨੇਸ ਮਹੇਸ; ਸਦਾ ਉਠ ਕੈ ਜਿਹ ਧਿਆਨ ਧਰੈ ॥ सूरज चंद गनेस महेस; सदा उठ कै जिह धिआन धरै ॥ ਅਰੁ ਨਾਰਦ ਸੋ ਸੁਕ ਸੋ ਦਿਜ ਬ੍ਯਾਸ ਸੋ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਜਾਪ ਰਰੈ ॥ अरु नारद सो सुक सो दिज ब्यास सो; स्याम भनै जिह जाप ररै ॥ ਜਿਹਾ ਮਾਰ ਦਯੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਲੀ; ਜਿਹ ਕੇ ਬਲ ਤੇ ਸਭ ਲੋਕੁ ਡਰੈ ॥ जिहा मार दयो सिसुपाल बली; जिह के बल ते सभ लोकु डरै ॥ ਅਬ ਬਿਪਨ ਕੇ ਪਗ ਧੋਵਤ ਹੈ; ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਨਾ ਐਸੀ ਕਉਨ ਕਰੈ? ॥੨੩੫੨॥ अब बिपन के पग धोवत है; ब्रिजनाथ बिना ऐसी कउन करै? ॥२३५२॥ ਆਹਵ ਕੈ ਸੰਗ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ; ਤਿਨ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਨੁ ਲੀਨੋ ॥ आहव कै संग सत्रन के; तिन ते कबि स्याम भनै धनु लीनो ॥ ਬਿਪ੍ਰਨ ਕੋ ਜਿਮ ਬੇਦ ਕੇ ਬੀਚ; ਲਿਖੀ ਬਿਧਿ ਹੀ ਤਿਹੀ ਭਾਤਹਿ ਦੀਨੋ ॥ बिप्रन को जिम बेद के बीच; लिखी बिधि ही तिही भातहि दीनो ॥ ਏਕਨ ਕੋ ਸਨਮਾਨ ਕੀਯੋ; ਅਰ ਏਕਨ ਦੈ ਸਭ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥ एकन को सनमान कीयो; अर एकन दै सभ साज नवीनो ॥ ਭੂਪ ਜੁਧਿਸਟਰ ਤਉਨ ਸਮੈ; ਸੁ ਸਭੈ ਬਿਧਿ ਜਗਿ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਨੋ ॥੨੩੫੩॥ भूप जुधिसटर तउन समै; सु सभै बिधि जगि स्मपूरन कीनो ॥२३५३॥ ਨ੍ਹਾਨ ਗਯੋ ਸਰਤਾ ਦਯੋ ਦਾਨ ਸੁ; ਦੈ ਜਲ ਪੈ ਪੁਰਖਾ ਰਿਝਵਾਏ ॥ न्हान गयो सरता दयो दान सु; दै जल पै पुरखा रिझवाए ॥ ਜਾਚਕ ਥੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਜਿਤੇ; ਧਨ ਦੀਨ ਘਨੋ ਤਿਨ ਕਉ ਸੁ ਅਘਾਏ ॥ जाचक थे तिह ठउर जिते; धन दीन घनो तिन कउ सु अघाए ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਲਉ ਪੌਤ੍ਰ ਲਉ ਪੈ ਤਿਨ ਕੇ; ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ, ਅਨਤੈ ਨਹਿ ਮਾਂਗਨ ਧਾਏ ॥ पुत्र लउ पौत्र लउ पै तिन के; ग्रिह के, अनतै नहि मांगन धाए ॥ ਪੂਰਨ ਜਗਿ ਕਰਾਇ ਕੈ ਯੌ; ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥੨੩੫੪॥ पूरन जगि कराइ कै यौ; सुखु पाइ सभै मिलि डेरन आए ॥२३५४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬੈ ਆਪਨੇ ਗ੍ਰਹਿ ਬਿਖੈ; ਆਏ ਭੂਪ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥ जबै आपने ग्रहि बिखै; आए भूप प्रबीन ॥ ਜਗ੍ਯ ਕਾਜ ਬੋਲੇ ਜਿਤੇ; ਸਭੈ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ॥੨੩੫੫॥ जग्य काज बोले जिते; सभै बिदा करि दीन ॥२३५५॥ |
Dasam Granth |