ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 539 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਰਹੇ ਬਹੁ ਦਿਵਸ ਤਹਾ; ਸੁ ਬਧੂ ਅਪਨੀ ਸਭ ਹੀ ਸੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥ कान्ह रहे बहु दिवस तहा; सु बधू अपनी सभ ही संग लै कै ॥ ਕੰਚਨ ਦੇਹ ਦਿਪੈ ਜਿਨ ਕੀ; ਤਿਨ ਮੈਨ ਰਹੇ ਪਿਖਿ ਲਜਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥ कंचन देह दिपै जिन की; तिन मैन रहे पिखि लजत ह्वै कै ॥ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸਜੇ ਅਪਨੇ ਸਭ; ਆਵਤ ਭੀ ਦ੍ਰੁਪਤੀ ਸਿਰਿ ਨਿਐ ਕੈ ॥ भूखन अंग सजे अपने सभ; आवत भी द्रुपती सिरि निऐ कै ॥ ਕੈਸੇ ਬਿਵਾਹਿਓ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਤੁਮੈ? ਸਭ ਮੋਹ ਕਹੋ ਤੁਮੈ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥੨੩੫੬॥ कैसे बिवाहिओ है स्याम तुमै? सभ मोह कहो तुमै आनंद कै कै ॥२३५६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਤਿਨ ਕਉ ਯੌ ਦ੍ਰੋਪਤੀ; ਪੂਛਿਯੋ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਇ ॥ जब तिन कउ यौ द्रोपती; पूछियो प्रेम बढाइ ॥ ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਤਿਹ ਬ੍ਰਿਥਾ; ਸਭ ਹੂ ਕਹੀ ਸੁਨਾਇ ॥੨੩੫੭॥ अपनी अपनी तिह ब्रिथा; सभ हू कही सुनाइ ॥२३५७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਗਿ ਨਿਹਾਰਿ ਜੁਧਿਸਟਰ ਕੋ; ਮਨ ਭੀਤਰ ਕਉਰਨ ਕੋਪ ਬਸਾਯੋ ॥ जगि निहारि जुधिसटर को; मन भीतर कउरन कोप बसायो ॥ ਪੰਡੁ ਕੈ ਪੁਤ੍ਰਨ ਜਗ ਕੀਯੋ; ਤਿਹ ਤੇ ਇਨ ਕੋ ਜਗ ਮੈ ਜਸੁ ਛਾਯੋ ॥ पंडु कै पुत्रन जग कीयो; तिह ते इन को जग मै जसु छायो ॥ ਐਸੋ ਨ ਲੋਕ ਬਿਖੈ ਹਮਰੋ; ਜਸੁ ਹੋਤ ਭਯੋ, ਕਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ ऐसो न लोक बिखै हमरो; जसु होत भयो, कहि स्याम सुनायो ॥ ਭੀਖਮ ਤੇ ਸੁਤ ਸੂਰਜ ਤੇ ਸੁ; ਨਹੀ ਹਮ ਤੇ ਐਸੋ ਜਗ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥੨੩੫੮॥ भीखम ते सुत सूरज ते सु; नही हम ते ऐसो जग ह्वै आयो ॥२३५८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਰਾਜਾ ਜੁਧਿਸਟਰ ਰਾਜਸੂਇ ਜਗ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥ इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे राजा जुधिसटर राजसूइ जग स्मपूरनं ॥ ਜੁਧਿਸਟਰ ਕੋ ਸਭਾ ਬਨਾਇ ਕਥਨੰ ॥ जुधिसटर को सभा बनाइ कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੈ ਇਕ ਦੈਤ ਹੁਤੋ ਤਿਨ ਆਇ ਕੈ; ਸੁੰਦਰ ਏਕ ਸਭਾ ਸੁ ਬਨਾਈ ॥ मै इक दैत हुतो तिन आइ कै; सुंदर एक सभा सु बनाई ॥ ਲਜਤ ਹੋਇ ਰਹੇ ਅਮਰਾਵਤਿ; ਐਸੀ ਪ੍ਰਭਾ ਇਹ ਭੂਮਹਿ ਆਈ ॥ लजत होइ रहे अमरावति; ऐसी प्रभा इह भूमहि आई ॥ ਬੈਠਿ ਬਿਰਾਜਤ ਭੂਪ ਤਹਾ; ਜਦੁਬੀਰ ਲੀਏ ਸੰਗ ਚਾਰੋ ਈ ਭਾਈ ॥ बैठि बिराजत भूप तहा; जदुबीर लीए संग चारो ई भाई ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਭਹਿ ਕੀ; ਉਪਮਾ ਮੁਖ ਤੇ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥੨੩੫੯॥ स्याम भनै तिह आभहि की; उपमा मुख ते बरनी नही जाई ॥२३५९॥ ਨੀਰ ਢਰੇ ਕਹੂ ਚਾਦਰ ਛਤਨ; ਛੂਟਤ ਹੈ ਕਹੂ ਠਉਰ ਫੁਹਾਰੇ ॥ नीर ढरे कहू चादर छतन; छूटत है कहू ठउर फुहारे ॥ ਮਲ ਭਿਰੈ ਕਹੂ ਮਤ ਕਰੀ; ਕਹੂ ਨਾਚਤ ਬੇਸਯਨ ਕੇ ਸੁ ਅਖਾਰੇ ॥ मल भिरै कहू मत करी; कहू नाचत बेसयन के सु अखारे ॥ ਬਾਜ ਲਰੈ ਕਹੂ ਸਾਜ ਸਜੈ; ਭਟ ਛਾਜਤ ਹੈ ਅਤਿ ਡੀਲ ਡਿਲਾਰੇ ॥ बाज लरै कहू साज सजै; भट छाजत है अति डील डिलारे ॥ ਰਾਜਤ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਹਾ; ਜਿਮ ਤਾਰਨ ਮੈ ਸਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥੨੩੬੦॥ राजत स्री ब्रिजनाथ तहा; जिम तारन मै ससि स्याम उचारे ॥२३६०॥ ਜੋਤਿ ਲਸੈ ਕਹੂ ਬਜ੍ਰਨ ਕੀ; ਕਹੂ ਲਾਲ ਲਗੇ ਛਬਿ ਮੰਦਿਰ ਪਾਵੈ ॥ जोति लसै कहू बज्रन की; कहू लाल लगे छबि मंदिर पावै ॥ ਨਾਗਨ ਕੋ ਪੁਰ ਲੋਕ ਪੁਰੀ ਸੁਰ; ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਸੀਸ ਨਿਵਾਵੈ ॥ नागन को पुर लोक पुरी सुर; देखि प्रभा जिह सीस निवावै ॥ ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਜਿਹ ਦੇਖਿ ਚਤੁਰਮੁਖ; ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਸਿਵ ਸੋ ਲਲਚਾਵੈ ॥ रीझि रहे जिह देखि चतुरमुख; हेरि प्रभा सिव सो ललचावै ॥ ਭੂਮਿ ਜਹਾ ਤਹਾ ਨੀਰ ਸੋ ਲਾਗਤ; ਨੀਰ ਜਹਾ ਨਹੀ ਚੀਨਬੋ ਆਵੈ ॥੨੩੬੧॥ भूमि जहा तहा नीर सो लागत; नीर जहा नही चीनबो आवै ॥२३६१॥ ਜੁਧਿਸਟਰ ਬਾਚ ਦ੍ਰਜੋਧਨ ਸੋ ॥ जुधिसटर बाच द्रजोधन सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਐਸੀ ਸਭਾ ਰਚਿ ਕੈ ਸੁ ਜੁਧਿਸਟਰ; ਅੰਧ ਕੋ ਬਾਲਕੁ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ ऐसी सभा रचि कै सु जुधिसटर; अंध को बालकु बोलि पठायो ॥ ਸੂਰਜ ਕੋ ਸੁਤ ਸੰਗ ਲੀਏ; ਅਰੁ ਭੀਖਮ, ਮਾਨ ਭਰਿਯੋ ਸੋਊ ਆਯੋ ॥ सूरज को सुत संग लीए; अरु भीखम, मान भरियो सोऊ आयो ॥ |
Dasam Granth |