ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 537 ਅਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੋਪ ਰਾਜਾ ਜੁਧਿਸਟਰ ਛਿਮਾਪਨ ਕਰਤ ਭਏ ॥ अथ कान्ह जू कोप राजा जुधिसटर छिमापन करत भए ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਟ ਕੈ ਸੀਸ ਦਯੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਕੋ; ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਦੋਊ ਨੈਨ ਨਚਾਵੈ ॥ काट कै सीस दयो सिसुपाल को; कोप भरियो दोऊ नैन नचावै ॥ ਕਉਨ ਬਲੀ ਇਹ ਬੀਚ ਸਭਾ ਹੂ ਕੇ? ਹੈ ਹਮ ਸੋ ਸੋਊ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥ कउन बली इह बीच सभा हू के? है हम सो सोऊ जुधु मचावै ॥ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ; ਰਹੇ ਚੁਪ ਹੋਇ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰ ਆਵੈ ॥ पारथ भीम ते आदिक बीर; रहे चुप होइ अति ही डर आवै ॥ ਸੁੰਦਰ ਐਸੇ ਸਰੂਪ ਕੇ ਊਪਰਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਪੈ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥੨੩੪੩॥ सुंदर ऐसे सरूप के ऊपरि; स्याम कबीसर पै बलि जावै ॥२३४३॥ ਜੋਤਿ ਜਿਤੀ ਅਰਿ ਭੀਤਰ ਥੀ; ਸੁ ਸਬੈ ਮੁਖ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬੀਚ ਸਮਾਨੀ ॥ जोति जिती अरि भीतर थी; सु सबै मुख स्याम के बीच समानी ॥ ਬੋਲ ਸਕੈ ਨ, ਰਹੇ ਚੁਪ ਹੁਇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੁ ਬਡੇ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ बोल सकै न, रहे चुप हुइ; कबि स्याम कहै जु बडे अभिमानी ॥ ਬਾਕੋ ਬਲੀ ਸਿਸੁਪਾਲ ਹਨਿਯੋ; ਤਿਹ ਕੀ ਹੁਤੀ ਚੰਦ੍ਰਵਤੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥ बाको बली सिसुपाल हनियो; तिह की हुती चंद्रवती रजधानी ॥ ਯਾ ਸਮ ਅਉਰ ਨ ਕੋਊ ਬੀਯੋ ਜਗਿ; ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨੀ ॥੨੩੪੪॥ या सम अउर न कोऊ बीयो जगि; स्री जदुबीर सही प्रभु जानी ॥२३४४॥ ਏਕ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾਇ ਬਡੋ ਭਟ; ਜਾਹਿ ਬਲੀ ਸਿਸੁਪਾਲ ਸੋ ਘਾਯੋ ॥ एक कहै जदुराइ बडो भट; जाहि बली सिसुपाल सो घायो ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਤੇ, ਸੂਰਜ ਤੇ, ਜਮ ਤੇ; ਹੁਤੋ ਜਾਤ ਨ ਸੋ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਯੋ ॥ इंद्र ते, सूरज ते, जम ते; हुतो जात न सो जमलोकि पठायो ॥ ਸੋ ਇਹ ਏਕ ਹੀ ਆਂਖ ਕੇ ਫੋਰ; ਕੇ ਭੀਤਰ ਮਾਰਿ ਦਯੋ, ਜੀਅ ਆਯੋ ॥ सो इह एक ही आंख के फोर; के भीतर मारि दयो, जीअ आयो ॥ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਕੋ ਕਰਤਾ ਕਰਿ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਹੀ ਠਹਰਾਯੋ ॥੨੩੪੫॥ चउदह लोकन को करता करि; स्री ब्रिजनाथ सही ठहरायो ॥२३४५॥ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਕੋ ਕਰਤਾ ਇਹ; ਸਾਧਨ ਸੰਤ ਇਹੈ ਜੀਅ ਜਾਨਿਯੋ ॥ चउदह लोकन को करता इह; साधन संत इहै जीअ जानियो ॥ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਕੀਏ ਸਭ ਯਾਹੀ ਕੇ; ਬੇਦਨ ਤੇ ਗੁਨ ਜਾਨਿ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥ देव अदेव कीए सभ याही के; बेदन ते गुन जानि बखानियो ॥ ਬੀਰਨ ਬੀਰ ਬਡੋਈ ਲਖਿਯੋ ਹਰਿ; ਭੂਪਨ ਭੂਪਨ ਤੇ ਖੁਨਸਾਨਿਯੋ ॥ बीरन बीर बडोई लखियो हरि; भूपन भूपन ते खुनसानियो ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਅਰਿ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ; ਤਿਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹੀ ਕਰਿ ਕਾਲ ਪਛਾਨਿਯੋ ॥੨੩੪੬॥ अउर जिते अरि ठाढे हुते; तिन स्याम सही करि काल पछानियो ॥२३४६॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਠਾਂਢਿ ਤਹਾ; ਕਰ ਬੀਚ ਸੁਦਰਸਨ ਚਕ੍ਰ ਲੀਏ ॥ स्री ब्रिज नाइक ठांढि तहा; कर बीच सुदरसन चक्र लीए ॥ ਬਹੁ ਰੋਸ ਠਨੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਭਰਿਯੋ; ਅਰਿ ਆਨ ਕੋ ਆਨਤ ਹੈ ਨ ਹੀਏ ॥ बहु रोस ठने अति क्रोध भरियो; अरि आन को आनत है न हीए ॥ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸਭਾ ਹੂ ਮੈ ਗਾਜਤ ਭਯੋ; ਸਭ ਕਾਲਹਿ ਕੋ ਮਨੋ ਭੇਖ ਕੀਏ ॥ तिह ठउर सभा हू मै गाजत भयो; सभ कालहि को मनो भेख कीए ॥ ਜਿਹ ਦੇਖਤਿ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੈ ਅਰਿ ਵਾ; ਬਹੁ ਸੰਤ ਨਿਹਾਰ ਕੇ ਰੂਪ ਜੀਏ ॥੨੩੪੭॥ जिह देखति प्रान तजै अरि वा; बहु संत निहार के रूप जीए ॥२३४७॥ ਨ੍ਰਿਪ ਜੁਧਿਸਟਰ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ न्रिप जुधिसटर बाच कान्ह जू सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਪ ਹੀ ਭੂਪ ਕਹੀ ਉਠ ਕੈ; ਕਰ ਜੋਰਿ ਦੋਊ ਪ੍ਰਭ ! ਕ੍ਰੋਧ ਨਿਵਾਰੋ ॥ आप ही भूप कही उठ कै; कर जोरि दोऊ प्रभ ! क्रोध निवारो ॥ ਥੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਡੋ ਖਲ ਸੋ; ਤੁਮ ਚਕ੍ਰਹਿ ਲੈ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥ थो सिसुपाल बडो खल सो; तुम चक्रहि लै छिन माहि संघारो ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਪਾਇ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਕੈ; ਦੁਹੂ ਆਪਨੇ ਨੈਨਨ ਤੇ ਜਲੁ ਢਾਰੋ ॥ यौ कहि पाइ रहियो गहि कै; दुहू आपने नैनन ते जलु ढारो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ! ਜੋ ਤੁਮ ਰੋਸ ਕਰੋ; ਤੋ ਕਹਾ ਤੁਮ ਸੋ ਬਸੁ ਹੈਬ ਹਮਾਰੋ? ॥੨੩੪੮॥ कान्ह जू ! जो तुम रोस करो; तो कहा तुम सो बसु हैब हमारो? ॥२३४८॥ |
Dasam Granth |