ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 536 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਫੂਫੀ ਬਚਨ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਧਰਿਯੋ ॥ फूफी बचन चिति हरि धरियो ॥ ਸਤ ਗਾਰਨਿ ਲੌ ਕ੍ਰੋਧ ਨ ਭਰਿਯੋ ॥ सत गारनि लौ क्रोध न भरियो ॥ ਸੋਬ ਠਾਂਢ ਬਰ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਕੀਨੋ ॥ सोब ठांढ बर त्रास न कीनो ॥ ਤਬ ਜਦੁਬੀਰ ਚਕ੍ਰ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ॥੨੩੩੭॥ तब जदुबीर चक्र करि लीनो ॥२३३७॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥ कान्ह जू बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਲੈ ਕਰਿ ਚਕ੍ਰ ਭਯੋ ਉਠਿ ਠਾਂਢ ਸੁ; ਯੌ ਤਿਹ ਸੋ ਰਿਸ ਬਾਤ ਕਹੀ ॥ लै करि चक्र भयो उठि ठांढ सु; यौ तिह सो रिस बात कही ॥ ਫੁਨਿ ਫੂਫੀ ਕੇ ਬੈਨ ਚਿਤੈ ਅਬ ਲਉ; ਤੁਹਿ ਨਾਸ ਕੀਯੋ ਨਹੀ, ਮੋਨ ਗਹੀ ॥ फुनि फूफी के बैन चितै अब लउ; तुहि नास कीयो नही, मोन गही ॥ ਸਤਿ ਗਾਰਨਿ ਤੇ ਬਢ ਏਕ ਹੀ; ਤੁਹਿ ਜਾਨਤ ਆਪਨੀ ਮ੍ਰਿਤ ਚਹੀ ॥ सति गारनि ते बढ एक ही; तुहि जानत आपनी म्रित चही ॥ ਪਿਖ ਹੈ ਸਭ ਭੂਪ ਜਿਤੇ ਇਹ ਠਾਂ; ਅਬ ਹਉ ਹੀ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹਉ, ਕਿ ਤੂਹੀ ਨਹੀ ॥੨੩੩੮॥ पिख है सभ भूप जिते इह ठां; अब हउ ही न ह्वै हउ, कि तूही नही ॥२३३८॥ ਸਿਸਪਾਲ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ सिसपाल बाच कान्ह सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ कोप कै उतर देत भयो; इह भांति सुनियो जब ही अभिमानी ॥ ਤੇਰੇ ਕਹੇ ਮਰਿ ਹਉ? ਅਰੇ ਗੂਜਰ ! ਇਉ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਨ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥ तेरे कहे मरि हउ? अरे गूजर ! इउ मुख ते तिन बात बखानी ॥ ਅਉਰ ਕਹਾ ਜੁ ਪੈ ਐਸੀ ਸਭਾ ਹੂ ਮੈ; ਜੂਝਬ ਮ੍ਰਿਤ ਹੀ ਹੈ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥ अउर कहा जु पै ऐसी सभा हू मै; जूझब म्रित ही है निजकानी ॥ ਤਉ ਅਰੇ ! ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਨ ਮੈ; ਚਲਿਹੈ ਜਗ ਮੈ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਕਹਾਨੀ ॥੨੩੩੯॥ तउ अरे ! बेद पुरानन मै; चलिहै जग मै जुग चारि कहानी ॥२३३९॥ ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਚਮਕਾਇ ਕੈ ਚਕ੍ਰਹਿ? ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਮਾਰਿ ਡਰੋਗੋ ॥ का भयो जो चमकाइ कै चक्रहि? ऐसे कहियो तुहि मारि डरोगो ॥ ਗੂਜਰ ! ਤੋ ਤੇ ਹਉ ਛਤ੍ਰੀ ਕਹਾਇ ਕੈ; ਐਸੀ ਸਭਾ ਹੂ ਕੇ ਬੀਚ ਟਰੋਗੋ? ॥ गूजर ! तो ते हउ छत्री कहाइ कै; ऐसी सभा हू के बीच टरोगो? ॥ ਮਾਤ ਸੁ ਭ੍ਰਾਤ ਅਰੁ ਤਾਤ ਕੀ ਸਉਹ ਰੇ ! ਤੁਹਿ ਮਰਿ ਹੋ, ਨਹਿ ਆਪ ਮਰੋਗੋ ॥ मात सु भ्रात अरु तात की सउह रे ! तुहि मरि हो, नहि आप मरोगो ॥ ਕ੍ਰੋਧ ਰੁਕਮਨਿ ਕੋ ਧਰ ਕੈ; ਹਰਿ ! ਤੋ ਸੰਗ ਆਜ ਨਿਦਾਨ ਕਰੋਗੋ ॥੨੩੪੦॥ क्रोध रुकमनि को धर कै; हरि ! तो संग आज निदान करोगो ॥२३४०॥ ਕੋਪ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੀਯੋ ਤਬ ਸ੍ਯਾਮ; ਜਬ ਏ ਬਤੀਯਾ ਸਿਸੁਪਾਲਹਿ ਭਾਖੀ ॥ कोप प्रचंड कीयो तब स्याम; जब ए बतीया सिसुपालहि भाखी ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕਹਿਯੋ ਜੜ ! ਚਾਹਤ ਮ੍ਰਿਤ; ਕੀਯੋ ਸਭ ਲੋਗਨਿ ਸੂਰਜ ਸਾਖੀ ॥ कान्ह कहियो जड़ ! चाहत म्रित; कीयो सभ लोगनि सूरज साखी ॥ ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨ ਲੈ ਕਰ ਭੀਤਰ; ਕੂਦਿ ਸਭਾ ਸਭ ਹੀ ਸੋਊ ਨਾਖੀ ॥ चक्र सुदरसन लै कर भीतर; कूदि सभा सभ ही सोऊ नाखी ॥ ਧਾਵਤ ਭਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ; ਸੁ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਬਧ ਕੋ ਅਭਿਲਾਖੀ ॥੨੩੪੧॥ धावत भयो कबि स्याम कहै; सु भयो तिह के बध को अभिलाखी ॥२३४१॥ ਧਾਵਤ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੂ; ਇਤ ਤੇ, ਉਤ ਤੇ ਸੋਊ ਸਾਮੁਹੇ ਆਯੋ ॥ धावत भयो ब्रिज नाइक जू; इत ते, उत ते सोऊ सामुहे आयो ॥ ਰੋਸ ਬਢਾਇ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮੈ; ਤਕਿ ਕੈ ਤਿਹ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਯੋ ॥ रोस बढाइ घनो चित मै; तकि कै तिह सत्र को चक्र चलायो ॥ ਜਾਇ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਕੰਠ ਬਿਖੈ; ਕਟਿ ਦੇਤ ਭਯੋ ਛੁਟਿ ਭੂ ਪਰ ਆਯੋ ॥ जाइ लगियो तिह कंठ बिखै; कटि देत भयो छुटि भू पर आयो ॥ ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੈ; ਦਿਵ ਤੇ ਰਵਿ ਕੋ ਮਨੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੩੪੨॥ इउ उपमा उपजी जीअ मै; दिव ते रवि को मनो मारि गिरायो ॥२३४२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਰਾਜਸੂ ਜਗ੍ਯ ਕਰਿ ਸਿਸਪਾਲ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे राजसू जग्य करि सिसपाल बधह धिआइ समापतं ॥ |
Dasam Granth |