ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 533 ਬਾਮਨ ਭੇਖ ਜਬੈ ਧਰਿ ਕੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਕੇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਨੀ ॥ बामन भेख जबै धरि कै; न्रिप संधि जरा के गए न्रिप जानी ॥ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰ ਵਡੇ ਭੁਜ ਦੰਡ ਸੁ; ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਸਭ ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥ नैन निहार वडे भुज दंड सु; छत्रिन की सभ रीति पछानी ॥ ਤੇਈਸ ਬਾਰ ਭਿਰਿਯੋ ਹਮ ਸੋ; ਸੋਊ ਹੈ ਜਿਹ ਦੁਆਰਵਤੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥ तेईस बार भिरियो हम सो; सोऊ है जिह दुआरवती रजधानी ॥ ਭੇਦ ਲਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਛਲਿ ਕੈ; ਇਹ ਆਯੋ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਗੁਮਾਨੀ ॥੨੩੧੯॥ भेद लहियो सभ ही छलि कै; इह आयो है गोकुल नाथ गुमानी ॥२३१९॥ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਪਨ ਹੀ ਉਠ ਕੈ; ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ स्याम जू आपन ही उठ कै; इह भूपति को इह भांति सुनायो ॥ ਤੇਈਸ ਬੇਰ ਭਜਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ; ਹਰਿ ਕੌ ਤ੍ਵੈ ਏਕ ਹੀ ਬਾਰ ਭਜਾਯੋ ॥ तेईस बेर भजियो हरि सिउ; हरि कौ त्वै एक ही बार भजायो ॥ ਏਤੇ ਪੈ ਬੀਰ ਕਹਾਵਤ ਹੈ; ਸੁ ਇਹੈ ਹਮਰੇ ਚਿਤ ਪੈ ਅਬ ਆਯੋ ॥ एते पै बीर कहावत है; सु इहै हमरे चित पै अब आयो ॥ ਬਾਮਨ ਹੁਇ ਤੁਹਿ ਸੇ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰੀ ਕੇ; ਚਾਹਤ ਹੈ ਕਰ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੩੨੦॥ बामन हुइ तुहि से संग छत्री के; चाहत है कर जुधु मचायो ॥२३२०॥ ਬਲਿ ਮਾਪਿ ਕੈ ਦੇਹ ਦਈ ਹਰਿ ਕਉ; ਸਭ ਹੋਰ ਰਹੇ, ਨ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ॥ बलि मापि कै देह दई हरि कउ; सभ होर रहे, न बिचार कीयो ॥ ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਤਨੁ ਹੈ? ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਭਿਛੁਕ; ਮਾਂਗਤ ਦੇਹ, ਬੀਯੋ ਨ ਬੀਯੋ ॥ कहियो का तनु है? भगवान सो भिछुक; मांगत देह, बीयो न बीयो ॥ ਸੁਨਿ, ਰਾਮ ਜੂ ਰਾਵਨ ਮਾਰ ਕੈ ਰਾਜੁ; ਭਿਭੀਛਨ ਦੇਹਿ, ਤਿਹ ਤੇ ਨ ਲੀਯੋ ॥ सुनि, राम जू रावन मार कै राजु; भिभीछन देहि, तिह ते न लीयो ॥ ਹਮ ਰੇ ਅਬ ਮਾਗਤ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ! ਕਿਉ; ਚੁਪ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ? ਸੁਕਚਾਤ ਹੀਯੋ ॥੨੩੨੧॥ हम रे अब मागत है न्रिप ! किउ; चुप ठानि रहिओ? सुकचात हीयो ॥२३२१॥ ਦੇਖਿ ਦਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੁਤ ਸੂਰਜ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਕੀਯੋ ਹੈ ॥ देखि दयो ब्रहमा सुत सूरज; चित बिखै नही त्रास कीयो है ॥ ਦਾਸ ਭਯੋ ਹਰਿ ਚੰਦ ਸੁਨਿਯੋ; ਸੁਤ ਕਾਜ ਨ ਲਾਜ ਕੀ ਓਰਿ ਧਯੋ ਹੈ ॥ दास भयो हरि चंद सुनियो; सुत काज न लाज की ओरि धयो है ॥ ਮੂੰਡ ਦਯੋ ਮਧੁ ਕਾਟਿ ਮੁਰਾਰਿ; ਰਤੀ ਕੁ ਨ ਸੰਕਤਮਾਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥ मूंड दयो मधु काटि मुरारि; रती कु न संकतमान भयो है ॥ ਜੁਧਹਿ ਚਾਹਤ ਹੋ ਤਿਨ ਤੇ; ਤੁਮਰੋ ਬਕਹਾ ਬਲ ਘਾਟ ਗਯੋ ਹੈ? ॥੨੩੨੨॥ जुधहि चाहत हो तिन ते; तुमरो बकहा बल घाट गयो है? ॥२३२२॥ ਪਛਮ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਸੁਨੀਯੈ; ਉਲਟੀ ਫਿਰਿ ਗੰਗ ਬਹੀ ਅਬ ਆਵੈ ॥ पछम सूर चड़ियो सुनीयै; उलटी फिरि गंग बही अब आवै ॥ ਸਤੁ ਟਰਿਓ ਹਰੀ ਚੰਦ ਹੂ ਕੋ; ਧਰਨੀ ਧਰ ਤਿਆਗ ਧਰਾ ਤੇ ਪਰਾਵੈ ॥ सतु टरिओ हरी चंद हू को; धरनी धर तिआग धरा ते परावै ॥ ਸਿੰਘ ਚਲੈ ਮ੍ਰਿਗ ਤੇ ਟਰਿ ਕੈ; ਗਜ ਰਾਜ ਉਡਿਯੋ ਨਭ ਮਾਰਗਿ ਜਾਵੈ ॥ सिंघ चलै म्रिग ते टरि कै; गज राज उडियो नभ मारगि जावै ॥ ਪਾਰਥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ; ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੈ ਨਹਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥੨੩੨੩॥ पारथ स्याम कहियो तब भूपति; त्रास भरै नहि जुधु मचावै ॥२३२३॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ॥ जरासंधि बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪਾਰਥ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜਬੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਖਾਨੋ ॥ पारथ सो ब्रिजनाथ जबै; कबि स्याम कहै इह भांति बखानो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੀ, ਇਹ ਪਾਰਥ; ਭੀਮ ਇਹੈ, ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਜਾਨੋ ॥ स्री ब्रिजनाथ इही, इह पारथ; भीम इहै, तिह भूपति जानो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਭਜਿਯੋ ਹਮ ਤੇ, ਇਹ ਬਾਲਕ; ਯਾ ਸੰਗ ਹਉ ਲਰਿਹੋ ਸੁ ਬਖਾਨੋ ॥ कान्ह भजियो हम ते, इह बालक; या संग हउ लरिहो सु बखानो ॥ ਜੁਧੁ ਕੇ ਕਾਰਨ ਠਾਂਢੋ ਭਯੋ; ਉਠਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨੋ ॥੨੩੨੪॥ जुधु के कारन ठांढो भयो; उठि स्याम कहै कछु त्रास न मानो ॥२३२४॥ |
Dasam Granth |