ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 531 ਪੇਖਿ ਭਯੋ ਸਭ ਹੂ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ; ਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁਧਾਰਿਯੋ ॥ पेखि भयो सभ हू ग्रिह स्याम सु; यौ कबि स्यामहि ग्रंथ सुधारियो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਮੁਨਿ ਈਸ; ਸਹੀ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗਦੀਸ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੦੩॥ कान्ह जू को मन मै मुनि ईस; सही करि कै जगदीस बिचारियो ॥२३०३॥ ਭਾਂਤਿ ਕਹੂ ਕਹੂ ਗਾਵਤ ਹੈ; ਕਹੂ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਬੀਨ ਬਜਾਵੈ ॥ भांति कहू कहू गावत है; कहू हाथि लीए प्रभु बीन बजावै ॥ ਪੀਵਤ ਹੈ ਸੁ ਕਹੂ ਮਦਰਾ; ਅਉ ਕਹੂ ਲਰਕਾਨ ਕੋ ਲਾਡ ਲਡਾਵੈ ॥ पीवत है सु कहू मदरा; अउ कहू लरकान को लाड लडावै ॥ ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਕਹੂ ਮਲਨ ਸੋ; ਕਹੂ ਨੰਦਗ ਹਾਥਿ ਲੀਏ ਚਮਕਾਵੈ ॥ जुधु करै कहू मलन सो; कहू नंदग हाथि लीए चमकावै ॥ ਇਉ ਹਰਿ ਕੇਲ ਕਰੈ ਤਿਹ ਠਾਂ; ਜਿਹ ਕਉਤੁਕ ਕੋ ਕੋਊ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੩੦੪॥ इउ हरि केल करै तिह ठां; जिह कउतुक को कोऊ पार न पावै ॥२३०४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯੌ ਰਿਖਿ ਦੇਖਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਹਰਿ; ਚਰਨ ਰਹਿਯੋ ਲਪਟਾਇ ॥ यौ रिखि देखि चरित्र हरि; चरन रहियो लपटाइ ॥ ਚਲਤ ਭਯੋ ਸਭ ਜਗਤ ਕੋ; ਕਉਤਕ ਦੇਖੋ ਜਾਇ ॥੨੩੦੫॥ चलत भयो सभ जगत को; कउतक देखो जाइ ॥२३०५॥ ਅਥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ जरासंधि बध कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਮਹੂਰਤ ਸ੍ਯਾਮ ਉਠੈ; ਉਠਿ ਨ੍ਹਾਇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਧਰੈ ॥ ब्रहम महूरत स्याम उठै; उठि न्हाइ ह्रिदै हरि धिआन धरै ॥ ਫਿਰਿ ਸੰਧਯਹਿ ਕੈ ਰਵਿ ਹੋਤ ਉਦੈ; ਸੁ ਜਲਾਜੁਲਿ ਦੈ ਅਰੁ ਮੰਤ੍ਰ ਰਰੈ ॥ फिरि संधयहि कै रवि होत उदै; सु जलाजुलि दै अरु मंत्र ररै ॥ ਫਿਰਿ ਪਾਠ ਕਰੈ ਸਤਸੈਇ ਸਲੋਕ ਕੋ; ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਪੈ ਨ ਟਰੈ ॥ फिरि पाठ करै सतसैइ सलोक को; स्याम निताप्रति पै न टरै ॥ ਤਬ ਕਰਮ ਨ ਕਉਨ ਕਰੈ ਜਗ ਮੈ? ਜਬ ਆਪਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕਰਮ ਕਰੈ ॥੨੩੦੬॥ तब करम न कउन करै जग मै? जब आपन स्याम जू करम करै ॥२३०६॥ ਨ੍ਹਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ; ਭਲੇ ਪਟ ਧਾਰ ਕੈ ਬਾਹਰ ਆਵੈ ॥ न्हाइ कै स्याम जू लाइ सुगंध; भले पट धार कै बाहर आवै ॥ ਆਇ ਸਿੰਘਾਸਨ ਊਪਰ ਬੈਠ ਕੈ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਨਿਆਉ ਕਰਾਵੈ ॥ आइ सिंघासन ऊपर बैठ कै; स्याम भली बिधि निआउ करावै ॥ ਅਉ ਸੁਖਦੇਵ ਕੋ ਤਾਤ ਭਲਾ ਸੁ; ਕਥਾ ਕਰਿ ਸ੍ਰੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਰਿਝਾਵੈ ॥ अउ सुखदेव को तात भला सु; कथा करि स्री नंद लाल रिझावै ॥ ਤਉ ਲਗਿ ਆਇ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ਇਕ; ਸੋ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਭਾਖ ਸੁਨਾਵੈ ॥੨੩੦੭॥ तउ लगि आइ कही बतीआ इक; सो मुख ते कबि भाख सुनावै ॥२३०७॥ ਦੂਤ ਬਾਚ ॥ दूत बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ! ਜੋ ਤੁਮ ਜੀਤ ਕੈ ਭੂਪਤਿ; ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਓਜ ਜਨਾਯੋ ॥ कान्ह जू ! जो तुम जीत कै भूपति; छोरि दयो तिह ओज जनायो ॥ ਮੈ ਦਲ ਤੇਈਸ ਛੂਹਨ ਲੈ ਸੰਗਿ; ਤੇਈਸ ਬਾਰ ਸੁ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥ मै दल तेईस छूहन लै संगि; तेईस बार सु जुध मचायो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੋ ਅੰਤਿ ਭਜਾਇ ਰਹਿਯੋ; ਮਥਰਾ ਕੇ ਬਿਖੈ ਰਹਨੇ ਹੂ ਨ ਪਾਯੋ ॥ कान्ह को अंति भजाइ रहियो; मथरा के बिखै रहने हू न पायो ॥ ਬੇਚ ਕੈ ਖਾਈ ਹੈ ਲਾਜ ਮਨੋ ਤਿਨਿ; ਯੌ ਜੜ ਆਪਨ ਕੋ ਗਰਬਾਯੋ ॥੨੩੦੮॥ बेच कै खाई है लाज मनो तिनि; यौ जड़ आपन को गरबायो ॥२३०८॥ ਅਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਦਿਲੀ ਆਵਨ ਰਾਜਸੂਇ ਜਗ ਕਰਨ ਕਥਨੰ ॥ अथ कान्ह जू दिली आवन राजसूइ जग करन कथनं ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਲਉ ਨਾਰਦ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੀ; ਸਭਾ ਪਹੁਚਿਓ ਆਇ ॥ तब लउ नारद क्रिसन की; सभा पहुचिओ आइ ॥ ਦਿਲੀ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ; ਲੈ ਚਲਿਓ ਸੰਗਿ ਲਵਾਇ ॥੨੩੦੯॥ दिली कौ ब्रिजनाथ को; लै चलिओ संगि लवाइ ॥२३०९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹੀ ਸਭ ਸੌ; ਹਮ ਦਿਲੀ ਚਲੈ ਕਿਧੌ ਤਾਹੀ ਕੋ ਮਾਰੈ ॥ स्री ब्रिजनाथ कही सभ सौ; हम दिली चलै किधौ ताही को मारै ॥ ਜੋ ਮਤਿਵਾਰਨ ਕੇ ਮਨ ਭੀਤਰ; ਆਵਤ ਹੈ ਸੋਊ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੈ ॥ जो मतिवारन के मन भीतर; आवत है सोऊ बात बिचारै ॥ |
Dasam Granth |